του Θόδωρου Κουτσουμπού
Η 28η Φεβρουαρίου 2025 καταγράφεται ήδη ως η μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία της Αθήνας – μόνο η διαδήλωση στις 24 Νοεμβρίου 1974, στην πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου μετά την ανατροπή της χούντας, ήταν τόσο μεγάλη.
Αυτή την ημέρα οργανώθηκαν οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ιστορία της Ελλάδας, σε 300 πόλεις και χωριά, από τη Θράκη και τη Μακεδονία ως τη Λακωνία, την Κρήτη και τα νησιά. Και πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας, σε 100 πόλεις του εξωτερικού, σε 45 διαφορετικές χώρες.
Δύο χρόνια μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα – έγκλημα στα Τέμπη, οι οικογένειες των 57 νεκρών δεν είναι μόνες. Στο αίτημά τους για δικαιοσύνη, να αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια, όχι στη συγκάλυψη, να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για να μην επαναληφθεί η τραγωδία, μαζί τους έχουν όλο τον εργαζόμενο λαό, τους μαθητές, φοιτητές, εργάτες, επαγγελματίες και αγρότες. Η τραγωδία των Τεμπών φαίνεται να συμπυκνώνει όλες τις μικρές και μεγάλες τραγωδίες, τα αιτήματα και ανεκπλήρωτα όνειρα των απλών ανθρώπων – που βλέπουν ότι κι ίδιοι και τα παιδιά τους κινδυνεύουν να έχουν το ίδιο τραγικό τέλος με τους 57 ανύποπτους ανθρώπους, νέους στην πλειοψηφία, που ταξίδευαν με το μοιραίο εκείνο τρένο πριν δύο χρόνια.
Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Αθήνα, ένα εντυπωσιακό ανθρώπινο ποτάμι και εκατομμύρια σε όλη τη χώρα. Η γενική πανεργατική απεργία (ομοσπονδίας σιδηροδρομικών, πρωτοβάθμιων σωματείων, εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών της δύναμης του ΠΑΜΕ, ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ, ακόμη και η ΓΣΕΕ αναγκάστηκε να συρθεί στην απεργία) νέκρωσε τα πάντα, μεταφορές, τρένα και πλοία, λεωφορεία και μετρό (λειτούργησε μόνο ορισμένες ώρες για τη μεταφορά στη διαδήλωση) και εργοστάσια. Τα μαγαζιά εκλεισαν στις λαϊκές συνοικίες και μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ κράτησαν κλειστά τα καταστήματά τους για αρκετές ώρες.
Πρόκειται για μια μεγάλη “στιγμή” της νεότερης ελληνικής ιστορίας, μια καμπή του χρόνου και της ιστορίας.
Τα λόγια μιας καθηγήτριας μαχητικών μαθητών σχολείων από τις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας, με καλαίσθητα πανό και ευφάνταστα συνθήματα, ανάμεσά τους και ένα που κατέληγε με το “κάτω η κυβέρνηση Μητσοτάκη” νομίζω ότι απηχούν την καινούργια κατάσταση και πώς τη βιώνουν οι συμμετέχοντες: “Αυτά τα παιδιά κάνουν το δικό τους Πολυτεχνείο”. Γιατί η ιστορία, αν και καμμιά φορά κάνει κύκλους, γενικά δεν είναι ούτε κυκλική, ούτε γραμμική, δεν επαναλαμβάνεται και πάντα βρίσκει την απροσδόκητη και πρωτότυπη καινούργια μορφή για να κάνει την εμφάνισή της. Και, επίσης, δεν είναι συνεχής, αλλά ασυνεχής, με άλματα και οπισθοδρομήσεις, καμιά φορά ακόμη και με καταστροφές. Όμως πάντα βρίσκει τρόπους για να ανοίξει τους καινούργιους δρόμους της.
Σε κάθε περίπτωση βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα ο ρους του χρόνου και της ιστορίας αλλάζει, έχει ήδη αλλάξει, ίσως σπασμωδικά και απότομα.
Το πρώτο που πρέπει επομένως να συγκρατήσουμε, να σκεφτούμε και να στοχαστούμε είναι οι συνέπειες από την είσοδο μεγάλων μαζών, συχνά απομακρυσμένων από την πολιτική, στο προσκήνιο της δράσης και της ιστορίας.
Αντιστρόφως ανάλογη με την τηλεοπτική κάλυψη των ΜΜΕ (και της κρατικής τηλεόρασης, που ύστερα από το “κράξιμο” της κάλυψης της διαδήλωσης της 26ης Ιανουαρίου αυτή τη φορά άλλαξε τακτική) είναι η σημασία των συγκρούσεων ομάδων διαδηλωτών με την αστυνομία μετά τη λήξη της συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, και πριν ο μεγάλος όγκος φύγει. Η αστυνομία δοθείσης ευκαιρίας απάντησε με τρομοκρατικες ρίψεις βομβών κρότου λάμψης που έκαναν το κέντρο της Αθήνας να θυμίζει λίγο από… τη Γάζα. Εξαπολύθηκαν επιθέσεις επί δικαίων και αδίκων, με χημικά και βόμβες κρότου λαμψης στα σώματα και τα κεφάλια διαδηλωτών (ανάμεσα στους τραυματισμένους που μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία, είναι ο φωτορεπόρτερ του ΑΠΕ-ΜΠΕ Ορέστης Παναγιώτου) και έγιναν 220 προσαγωγές και 73 συλλήψεις. Σημειωτέον, αρκετές προσαγωγές είχαν αρχίσει πριν ξεκινήσει η συγκέντρωση.
Μετά το πέρας της συγκέντρωσης στο Σύνταγμα χιλιάδες διαδηλωτές ακολούθησαν τα μπλοκ των πρωτοβάθμιων σωματείων και αριστερών οργανώσεων (ανάμεσά τους το ΕΕΚ) σε πορεία μέχρι τα γραφεία της Hellenic Train, στην αρχή της Συγγρού.
Για να διαλύσει τα πλήθη από το κέντρο της Αθήνας η αστυνομία εφάρμοσε την τακτική της καταδίωξης των διαδηλωτών εξαπολύοντας επιθέσεις μέχρι την οδό Πειραιώς προς το Γκάζι, στην Πατησίων στο ύψος της ΓΣΕΕ και μέχρι την ΑΣΟΕΕ, στη Βουλιαγμένης και σε πολλούς δρόμους στο κέντρο της πόλης. Από την πλευρά τους διαδηλωτές έστησαν οδοφράγματα σε πολλά σημεία της πρωτεύουσας.
Παρ’ όλα αυτά, πολλοί διαδηλωτές επέστρεψαν στο Σύνταγμα, έξω από την Βουλή, και η αστυνομία για να τους διαλύσει χρησιμοποίησε δύο αύρες με τα κανόνια νερού να ρίχνουν πεπιεσμένο νερό πάνω στον κόσμο.
Ο αγώνας για τη δικαίωση των θυμάτων των Τεμπών, την τιμωρία των ενόχων και των εμπνευστών και οργανωτών της συγκάλυψης, συνεχίζεται.
Ας προετοιμάσουμε τα επόμενα βήματα, κι ας οργανώσουμε μια Γενική Απεργία διαρκείας, μέχρι τη δικαίωση των αδικοχαμένων 57 ανθρώπων, μέχρι τη νίκη, μέχρι να έχουμε οξυγόνο – μέχρι τη νίκη της ζωής επί της θανατοπολιτικής.
(Ευχαριστώ τον Μάριο Λώλο για τη φωτο της Μαρίας Καρυστιανού και την επόμενη με τις 57 ψυχές -Θ.Κ.)
***
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Εφ.Συν συνολικά 34 άνθρωποι (22 άντρες και 12 γυναίκες) προσήλθαν στα εφημερεύοντα νοσοκομεία της Αθήνας με ελαφρείς τραυματισμούς και αναπνευστικά προβλήματα, μετά τα επεισόδια που σημειώθηκαν στο Σύνταγμα, κατά τη συγκέντρωση για τα 2 χρόνια από την τραγωδία στα Τέμπη. Στο κεφάλι τραυματίστηκε και ο φωτορεπόρτερ του ΑΠΕ-ΜΠΕ Ορέστης Παναγιώτου από χειροβομβίδα κρότου λάμψης κατά την διάρκεια των επεισοδίων στο Σύνταγμα. Η αστυνομία έκανε λόγο στην ανακοίνωσή της για τραυματισμό 29 στελεχών της.
Eκατοντάδες χιλιάδες σε άλλες πόλεις
Εντυπωσιακές και πρωτοφανείς ήταν οι συγκεντρώσεις στις άλλες πόλεις. Στη Θεσσαλονίκη συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου ενάντια στη συγκάλυψη από την κυβέρνηση του κρατικού – καπιταλιστικού εγκλήματος των Τεμπών, σημείωσε το infolibre, απ’ όπου και οι φωτο από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν μια άνευ προηγουμένου απεργιακή κινητοποίηση στη μνήμη των θυμάτων των Τεμπών, σημειώνει ο ιστότοπος.
Μαζικές ήταν οι συγκεντρώσεις στη Λάρισα, την Πάτρα, Ηράκλειο, σε όλες τις πόλεις και σε πολλά χωριά, σε μεγάλα και μικρά νησιά.
Σημείο των καιρών είναι οι διαδηλώσεις στη Λακωνία, την οποία οι βουλευτές και πολιτευτές τής ΝΔ θεωρού(σα)ν ότι την έχουν υπό απόλυτο έλεγχο. Πάνω από 5.000 κόσμος συγκεντρώθηκε κι έκανε πορεία στη Σπάρτη, ενώ αντίστοιχες συγκεντρώσεις έγιναν στο Γύθειο, Σκάλα, Μολάους, Νεάπολη και Ελαφόνησο. Στη Σκάλα, συμμετείχαν πάνω από 1.000 άτομα. Κάτι νέο γεννιέται…
Από τη Σπάρτη η ανταποκρίτριά μας Μαρία Δρίτσα γράφει:
“Να λέει ένα παιδί δεν έχω οξυγόνο αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο”
ΣΠΑΡΤΗ, 28-2-2025
Μία μεγαλειώδης συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στη Σπάρτη, την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, με πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης που κατέληξε στο πάρκο Ευαγγελίστριας και τελείωσε με μουσική συναυλία από τους μαθητές του Μουσικού Σχολείου Σπάρτης!
Περισσότεροι από 5000 άνθρωποι όλων των ηλικιών στην πλατεία που για πρώτη φορά δεν μας χωρούσε!!!
Για να τιμήσουμε τη μνήμη των δολοφονημένων παιδιών στα Τέμπη και να απαιτήσουμε δικαιοσύνη.
“Το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή”
Αυτό ήταν το σύνθημα πριν 2 χρόνια και αυτή παραμένει η απαίτηση σήμερα. Το έγκλημα στα Τέμπη καταδεικνύει όχι μόνο την διαφθορά στο σιδηρόδρομο αλλά την αποφορά από τη σαπίλα ολοκλήρου του συστήματος και αυτή είναι η κινητήρια δύναμη για την απαίτηση δικαιοσύνης.
Στη σημερινή συγκέντρωση και απεργία συμμετείχαν :
Το Εργατικό Κέντρο Λακωνίας
Το Ν Τ Λακωνίας της ΑΔΕΔΥ μαζί με την ΕΛΜΕ
Σωματεία εργαζομένων ιδιωτικών υπαλλήλων
Σωματεία Συνταξιούχων
Σύλλογοι δικαστικών υπαλλήλων
Εμπορικός σύλλογος Σπάρτης
Ιατρικός σύλλογος Λακωνίας
Σύλλογος Πολιτικών Μηχανικών
Σύλλογος παραγωγών Λαϊκών Αγορών
Αγροτοκτηνοτροφικός σύλλογος Σπάρτης
Ομάδες και Σύλλογοι Γυναικών
Σύλλογοι μαθητών και φοιτητών
Ένας ατελείωτος κατάλογος εργαζομένων και νεολαίας που κατακλύζει τους δρόμους, απαιτεί, αφυπνίζεται, διεκδικεί και αντικειμενικά βρίσκεται στο κατώφλι μιας νέας εποχής!!!
