του Σουνγκούρ Σαβράν
Ο Ντόναλντ Τραμπ ολοκλήρωσε τις πρώτες 100 ημέρες της θητείας του ως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στα τέλη Απριλίου. Όλος ο κόσμος συζητά αυτές τις 100 ημέρες. Αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα. Είναι σαν την ιστορία των τυφλών που περιγράφουν έναν ελέφαντα: Όλοι εστιάζουν σε ό,τι τραβάει την προσοχή τους. Ο Τραμπ καταστρέφει την οικονομία, καταστρέφει το κράτος, απομονώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τον κόσμο, ποδοπατά τη δημοκρατία, καταστρέφει το αμερικανικό πανεπιστημιακό σύστημα, παραβιάζει τα δικαιώματα των μεταναστών και ούτω καθεξής. Κανείς δεν θέτει το ερώτημα: Γιατί;
Για να συζητήσουμε τι είδους πολιτική θα πρέπει να ακολουθήσουμε εναντίον του Τραμπ, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε αυτό. Γιατί ο Τραμπ επιδιώκει ένα πολιτικό πρόγραμμα που υποστηρίζεται ότι είναι τόσο αντίθετο με τα συμφέροντα της Αμερικής;
Είναι ο Τραμπ ιδιότροπος ή τρελός;
Απαντήσαμε σε αυτό το ερώτημα όταν ο Τραμπ ανέλαβε για πρώτη φορά τα καθήκοντά του. Γι’ αυτό μπορούμε πλέον να κατανοήσουμε κάθε μια από τις τρελές πολιτικές του. Οι αποκλίνουσες πολιτικές του Τραμπ αποτελούν απάντηση στη νεοφιλελεύθερη στρατηγική που ακολουθεί ο παγκόσμιος καπιταλισμός από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, η οποία ενισχύθηκε περαιτέρω από τις πολιτικές που είναι γνωστές ως «παγκοσμιοποίηση» και εφαρμόστηκαν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά οδήγησαν σε μια πολύ βαθιά οικονομική κρίση το 2008. Ο Τραμπ λέει ότι δεν μπορεί να βρεθεί παγκόσμια λύση στα προβλήματα του καπιταλισμού. Κοιτάζω τα συμφέροντα της Αμερικής. Αυτό που είναι καλό για την Αμερική είναι καλό για τον κόσμο.
Αυτό λέει. Έχετε κάτι να πείτε επ’ αυτού; Πρώτα, πρέπει να το καταλάβετε αυτό, να βρείτε την απάντηση και μετά να πολεμήσετε τον Τραμπ. Δεν αρκεί να πούμε «Κύριε, οι τελωνειακοί δασμοί θα αυξήσουν τις τιμές των αμερικανικών εισαγωγών και θα λειτουργήσουν εναντίον του αμερικανικού λαού». Αυτές είναι λεπτομέρειες. Ο άνθρωπος λέει: «Θα λύσω τα προβλήματα του κόσμου υποδουλώνοντας τον κόσμο κάτω από τον ζυγό της ίδιας μου της χώρας». Διαθέτει ιστορικό όραμα. Αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό, συνεχίζεις να λες: «Πυροβολείς τα πόδια σου» ή «Είσαι αγενής».
Σήμερα, όσοι εισέρχονται στο Οβάλ Γραφείο, το διάσημο γραφείο του Λευκού Οίκου, βλέπουν μια ολοκαίνουργια εικόνα: είναι το πορτρέτο κάποιου του οποίου το όνομα είναι άγνωστο σε όλους εκτός από τους ιστορικούς, για τουλάχιστον εκατό χρόνια: είναι ο Τζέιμς Κ. Πολκ, πρόεδρος των ΗΠΑ του 19ου αιώνα. Τι έκανε αυτός ο κύριος για να κερδίσει μια εξέχουσα θέση στο Οβάλ Γραφείο; Κατέλαβε το Τέξας και ολόκληρη την επικράτεια που σήμερα περιλαμβάνει τις νοτιοδυτικές πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών από το Μεξικό, επεκτείνοντας έτσι τη χώρα του μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό! Ο Τραμπ έκανε κάποιον άγνωστο μεταξύ των 45 προέδρων των ΗΠΑ που υπηρέτησαν πριν από αυτόν τον δικό του «ήρωα». Κατάκτηση! Γροιλανδία, Καναδάς, Παναμάς!
Οι δασμοί είναι η οικονομική μορφή αυτού του πολέμου για την κατάκτηση του κόσμου. Δεν μπορεί να διωχτεί επειδή «αυτό το προϊόν θα γίνει πιο ακριβό, ο παραγωγός θα υποφέρει κ.λπ.» Ο Τραμπ κηρύσσει πόλεμο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Όποιος έχει το χρυσό…
Ο Τραμπ γνωρίζει ότι ο πόλεμος δεν μπορεί να διεξαχθεί μόνο με όπλα. Κατανοεί ότι η οικονομική ισχύς είναι το πιο σημαντικό πλεονέκτημα των εμπόλεμων χωρών και ότι χωρίς αυτήν, η ισχύς των όπλων και των στρατών μπορεί να έχει μόνο προσωρινό αντίκτυπο. Έδωσε το τελευταίο σημάδι αυτού σε μια πρόσφατη ανάρτηση στο Truth Social, την πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης που ο ίδιος δημιούργησε. Έγραψε: «Αυτός που έχει το χρυσό θεσπίζει τους κανόνες». Κατά κάποιο τρόπο, αυτό είναι σαν να λέμε «αυτός που πληρώνει τον αυλητή διαλέγει τη μελωδία». Μιλάει από την καρδιά της αμερικανικής ποπ κουλτούρας. Τη δεκαετία του 1960, όταν ο μεταπολεμικός καπιταλισμός αναπτυσσόταν με τον πιο ομαλό τρόπο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα πολύ δημοφιλές κόμικς με τίτλο «Ο Μάγος του Ιντ» έγινε εξαιρετικά δημοφιλές. Το αρχικό καρτούν φαίνεται στη φωτογραφία στην αρχή αυτού του άρθρου. Ο βασιλιάς διακηρύσσει: «Θυμηθείτε τον Χρυσό Κανόνα!» Ένας από το πλήθος των υπηκόων του ρωτάει: «Ποιος είναι αυτός;» Ένας άλλος απαντά: «Όποιος έχει το χρυσό, αυτός φτιάχνει τους κανόνες». Αυτή είναι μια φράση που ήταν πολύ δημοφιλής στην αμερικανική κουλτούρα πριν από μισό αιώνα και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως σήμερα. Ο Τραμπ είναι ένας δισεκατομμυριούχος που ξέρει πώς να επικοινωνεί με τον λαό. Έχει ανοίξει μια σελίδα από την ποπ κουλτούρα. Και ούτως ή άλλως, δεν έχει άλλη κουλτούρα.
Επιστρέφουμε στο ίδιο σημείο. Η Αμερική έχει εισέλθει σε μια εντελώς νέα πολιτική τροχιά. Επιδιώκει την παγκόσμια κυριαρχία ευθυγραμμίζοντας τους πάντες με τα χρήματά της, το ραβδί της και τη δύναμή της.
Αν θέλετε να απαντήσετε στον Τραμπ, αν θέλετε να τον σταματήσετε, αν θέλετε να νικήσετε τον Τραμπ, θα πρέπει να το γνωρίζετε αυτό και να ενεργείτε ανάλογα.
Σκηνές δυστυχίας από την αντι-Τραμπ αστική τάξη και την λεγόμενη αριστερά
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το υποτιθέμενα αριστερόστροφο Δημοκρατικό Κόμμα βρίσκεται σε κατάσταση νοκ-άουτ. Δεν έχουν καταφέρει ούτε να κουνήσουν το δάχτυλό τους. Ανάμεσά τους, μόνο ο Μπέρνι Σάντερς δείχνει σημάδια ζωντάνιας: αυτός ο κύριος συμμετείχε στις προκριματικές εκλογές του κόμματος το 2016 και το 2020 και, αν και τελικά έχασε την κούρσα, σημείωσε αρκετή επιτυχία. Ωστόσο, τελικά υποκλίθηκε μπροστά στους λακέδες της Γουόλ Στριτ, όπως η Χίλαρι Κλίντον και ο Τζόζεφ Ρ. Μπάιντεν, και τους υποστήριξε στις εκλογές. Είναι κάποιος που δίνει έμφαση στα ταξικά ζητήματα και αυτοαποκαλείται «δημοκρατικός σοσιαλιστής». Περιοδεύει στη χώρα με την Αλεσάντρα Οκάσιο-Κορτέζ, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ και επίσης μέλος των Δημοκρατικών Σοσιαλιστών της Αμερικής, της μεγαλύτερης λεγόμενης «σοσιαλιστικής» οργάνωσης στις ΗΠΑ. Οι δυο τους πραγματοποιούν τεράστιες συγκεντρώσεις στις οποίες συμμετέχουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Η περιοδεία ονομάζεται «Καταπολεμώντας την Ολιγαρχία». Ο Σάντερς έχει ως στόχο να βάλει τέλος στην υπεροχή των δισεκατομμυριούχων του δολαρίου (Έλον Μασκ, Τζεφ Μπέζος, Μαρκ Ζάκερμπεργκ και οι παρόμοιοι).
Η αδυναμία αυτού του κινήματος είναι ήδη εμφανής ακόμη και από αυτή την πράξη αυτοπροσδιορισμού. Οι δισεκατομμυριούχοι ήταν ανέκαθεν η κυρίαρχη δύναμη στην αμερικανική οικονομία. Το χρηματιστικό κεφάλαιο του μονοπωλιακού κεφαλαίου, γνωστό ως ολιγαρχία, βρισκόταν ανέκαθεν στην κορυφή της άρχουσας τάξης που κυβερνά τη χώρα. Αυτή τη φορά, ο Τραμπ κατάφερε να απομακρύνει τους μεγαλύτερους από αυτούς από τους Δημοκρατικούς και να τους φέρει με το μέρος του. Αλλά τελικά, η καταπολέμηση των δισεκατομμυριούχων δεν είναι ένα καθήκον ειδικά για αυτήν την περίοδο. Χωρίς να κατανοήσετε τον συγκεκριμένο χαρακτήρα της δομής εξουσίας που ο πολιτικός που υποστηρίζουν αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι έχει ως στόχο να καθιερώσει, εναντίον σε τι θα αγωνιστείτε; Πέρα από αυτή την πολιτική μυωπία, ας ρίξουμε και μια ματιά στην πρακτική πλευρά των πραγμάτων.
Κατά τη διάρκεια αυτού του σκέλους της περιοδείας, στο Άινταχο, δύο διαδηλωτές πήδηξαν στη σκηνή και ξεδίπλωσαν ένα πανό με το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Ο Σάντερς, ο οποίος μιλούσε εκείνη την ώρα, δεν έφερε αντίρρηση στη σύλληψη των δύο διαδηλωτών από την αστυνομία. Επιπλέον, όταν το πλήθος διαμαρτυρήθηκε εναντίον του, μίλησε για το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» του Ισραήλ. Το Ισραήλ είναι ένα κατοχικό αποικιακό κράτος και δεν έχει δικαίωμα αυτοάμυνας. Αλλά το θέμα εδώ είναι ότι η «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» δεν απειλεί την ύπαρξη του Ισραήλ με κανέναν τρόπο. Το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού στο δικό του κράτος έγινε δεκτό στις διαπραγματεύσεις του Όσλο και εγκρίθηκε ακόμη και από τα ιμπεριαλιστικά κράτη. Το αν θα συμβεί ή αν θα έχει κάποια χρησιμότητα είναι ένα άλλο ζήτημα που θα μας απομακρύνει από την κεντρική στόχευση αυτού του άρθρου.
Η απαράδεκτη υποστήριξη του Σάντερς προς τον Σιωνισμό και το γενοκτονικό ισραηλινό κράτος αποτελεί σαφή απόδειξη ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από τη δίνη της πολιτικής του Τραμπ. Ο Τραμπ έχει βάλει στο μάτι τη «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής» πριν από τη Γροιλανδία, τον Καναδά και τον Παναμά! Το πιο βολικό του όπλο στον πόλεμό του ενάντια στον κόσμο είναι το Σιωνιστικό Ισραήλ! Αποτυγχάνοντας να υπερασπιστεί μια «Ελεύθερη Παλαιστίνη», ο Σάντερς παραδίδεται στον Τραμπ.
Αντλώντας έμπνευση από τον μεγάλο μάγιστρο
Το παλαιστινιακό ζήτημα μας φέρνει στην Τουρκία. Τώρα που ο Τραμπ επαίνεσε τον Ερντογάν για την ανατροπή τού πρώην προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ και την αντικατάστασή του με τακφιριστές με κοστούμι και γραβάτα, οι διανοούμενοι του μπλοκ εξουσίας του AKP-MHP τρίβουν τα χέρια τους από χαρά, υπολογίζοντας ότι οι πολιτικές του Τραμπ θα τους αποφέρουν μεγάλα οφέλη. Αν οι άνθρωποι μουδιάζουν το μυαλό τους με μύθους αντί να μαθαίνουν από την ιστορία, τότε φυσικά η διορατικότητά τους θα περιοριστεί σε αυτό το επίπεδο!
Ποιος ήταν αυτός που κήρυξε πρώτος τον πόλεμο στον κόσμο πριν από τον Τραμπ στη σύγχρονη εποχή; Ο Χίτλερ! Ο Ναζισμός, φυσικά, είχε χαρακτηρίσει τη Σοβιετική Ένωση, η οποία εκπροσωπούσε την εργατική τάξη στην εξουσία, ως τον άσπονδο εχθρό του. Η οργανωμένη εργατική τάξη είναι ο άσπονδος εχθρός του φασισμού. Το εργατικό κράτος είναι το υψηλότερο επίπεδο οργάνωσης που μπορεί να επιτύχει η εργατική τάξη. Γι’ αυτό η καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης ήταν εμμονή για τον Χίτλερ.
Ενώ αυτό ισχύει, ο απώτερος στόχος του Χίτλερ ήταν να νικήσει πρώτα τη Βρετανία και στη συνέχεια τις Ηνωμένες Πολιτείες, πατώντας στις θέσεις που είχε κερδίσει στην Ευρώπη και εδραιώνοντας έτσι την παγκόσμια κυριαρχία. Ο Τραμπ έχει βάλει στο μάτι έναν παρόμοιο στόχο. Επαναλαμβάνουμε από το 2017 ότι ο Τραμπ είναι ένας φασίστας ιδιαίτερου είδους. Όσοι δεν μπορούν να το δουν αυτό, εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει.
Φυσικά, μπορεί να υπάρχουν και εκείνοι που είναι σύμμαχοι του φασισμού και θέλουν να γεμίσουν τα ταμεία τους υπό την προστασία του. Αυτό ακριβώς ίσως κάνουν το ΑΚΡ και το MHP, το τελευταίο μάλιστα προέρχεται ήδη από μια παράδοση συμμαχίας με τον Χίτλερ κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Όποιος πέσει στην παγίδα θα προδώσει την Παλαιστίνη μια για πάντα. Επιπλέον, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιοφυΐα για να καταλάβει ότι ο πόλεμος που εξαπέλυσε ο Τραμπ στον κόσμο πιθανότατα θα οδηγήσει σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο αριθμός των νεκρών στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχεται στα 20 εκατομμύρια σύμφωνα με τους ιστορικούς, ενώ ο αριθμός των νεκρών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανεβαίνει προς τα 70 εκατομμύρια. Σήμερα, με πολλές χώρες οπλισμένες με πυρηνικά όπλα και κατέχουσες τις δυνατότητες κυβερνοπολέμου, τεχνητής νοημοσύνης και άλλων τεχνολογικών εξελίξεων, κάποιος μπορεί να χρειαστεί να θυσιάσει 10 εκατομμύρια ζωές για να διεκδικήσει 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα στη Συρία.
Το CHP είναι το κόμμα που υπηρετεί περισσότερο τον ιμπεριαλισμό στην Τουρκία. Κανείς δεν πρέπει να αναζητήσει καταφύγιο σε αυτό.
Εργάτες, εργαζόμενοι, Τούρκοι και Κούρδοι, ο πόλεμος που έχει εξαπολύσει ο Τραμπ στον κόσμο θα είναι σαν την Αποκάλυψη. Εργάτες όλων των χωρών, ενωθείτε εναντίον του και των συμμάχων του σε κάθε χώρα!
7 Μαΐου 2025
