27 Μαΐου 2015
Οι μεταλλεργάτες της Τουρκίας έχουν εξεγερθεί ενάντια στην πολιτική των χαμηλών μισθών των αφεντικών τους, οργανωμένη από τη Βιομηχανική Ένωση MESS, και κατά του κίτρινου γκανγκστερικού συνδικάτου Türk Metal, που βρίσκεται σε απόλυτη συμπαιγνία με την οργάνωση των αφεντικών.
Οι εργαζόμενοι της Renault πήραν την πρωτοβουλία, σταματώντας τις εργασίες τους στις 15 Μαΐου. Οι εργαζόμενοι του Tofas, κατασκευαστικής αυτοκινήτων της Fiat στην Τουρκία, ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο την επόμενη μέρα. Αυτό οδήγησε σε μια πυρκαγιά από απεργίες σε διαδοχικά εργοστάσια, συμπεριλαμβανομένων των Magneti Marelli Mako, Ototrim, Türk Traktör, Ford Otosan, και Valeo. Οι εργάτες σε άλλες εταιρείες στη βιομηχανία μετάλλου επίσης κοιτάζουν προς την κατεύθυνση του κινήματος. Tη στιγμή κατά την οποία γράφονται αυτές οι γραμμές, συνολικά 20.000 εργάτες προχώρησαν σε απεργία και η δράση στη Renault έχει ήδη φτάσει τη μια εβδομάδα. Θα πρέπει να τονιστεί ότι αυτό συμβαίνει σε μια χώρα όπου το δικαίωμα στην απεργία έχει περιοριστεί από τη νομοθεσία που εξέδωσε το στρατιωτικό καθεστώς στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και περιορίζεται αυστηρά στις διαφορές που προκύπτουν από τη συλλογική διαπραγματευτική διαδικασία. Αυτή η απεργία, από την άλλη πλευρά, έχει ως μοναδική πηγή νομιμότητας το αγωνιστικό πνεύμα και την ενότητα των εργαζομένων. Η παραγωγή έχει φτάσει σε πλήρη στασιμότητα σε αυτές τις εταιρείες, πολλές από τις οποίες αποτελούν βιομηχανικούς γίγαντες. Επιπλέον, οι εργάτες της τελευταίας βάρδιας, έχουν σε κάθε περίπτωση παραμείνει μέσα στο εργοστάσιο, περνώντας τις νύχτες εκεί, φέρνοντας έτσι αυτές τις δράσεις κοντά στο να είναι απεργίες με κατάληψη.
Η κορυφαίος μονοπωλιακός καπιταλιστικός όμιλος της Τουρκίας, Koç Holding, είναι ο κύριος τοπικός εταίρος των Fiat, Ford, και Magneti Morelli.
Η Τουρκία γνωρίζει τον πιο σημαντικό αγώνα των εργαζομένων στη βιομηχανία μετάλλου από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980. Η βιομηχανία μετάλλου είναι η κορυφαία εξαγωγός, σε μια χώρα με επίπεδο των ετήσιων εξαγωγών ύψους 160 δισ. δολαρίων ΗΠΑ. Οι μεταλλεργάτες βρίσκονται έτσι σε μια κεντρικά τοποθετημένη στρατηγική θέση στη συνολική πάλη της εργατικής τάξης στη χώρα. Το Türk Metal, το κίτρινο συνδικάτο κατά του οποίου οι εργάτες έχουν πλέον υψώσει τη σημαία της επανάστασης, είναι το μεγαλύτερο συνδικάτο του κλάδου, με περίπου 140.000 μέλη, ακολουθούμενο από το Birleşik Metal, με πάνω από 20.000 μέλη. Το τελευταίο συνδέεται με τη DISK, μια συνομοσπονδία που προέρχεται από μια αριστερή παράδοση, ενώ το Türk Metal είναι συνδεδεμένο με τη συνομοσπονδία Türk-Is, πολύ πιο υπάκουη και πραγματιστική.
Αυτός ο πρόσφατος αγώνα των μεταλλεργατών ενάντια στο Türk Metal δεν είναι χωρίς προηγούμενο. Το 1988 και ξανά το 2011-12, υπήρχαν κύματα μαζικών παραιτήσεων από το συνδικάτο και προσπάθειες σύνδεσης με το Birlesik Metal. Ωστόσο, οι προσπάθειες αυτές ματαιώθηκαν σε μεγάλο βαθμό. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το Türk Metal ήταν η ναυαρχίδα της νέας τάξης που δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 από το στρατιωτικό καθεστώς. Η συνομοσπονδία DISK κλείστηκε από τη χούντα και η ηγεσία της ριχτηκε στη φυλακή, προωθώντας σκόπιμα το Türk Metal σε δεσπόζουσα θέση στη βιομηχανία μετάλλου μέσω της στενής συνεργασίας της στρατιωτικής κυβέρνησης και της MESS, της ένωσης των αφεντικών. Ο λόγος για αυτήν την καλά μελετημένη στρατηγική εκ μέρους της αστικής τάξης μπορεί να βρεθεί στο γεγονός ότι κατά την περίοδο πριν από το πραξικόπημα, μια περίοδο μεγάλης μαχητικότητας της εργατικής τάξης, το συνδικάτο μεταλλεργατών ήταν συνδεδεμένο με τη DISK (Maden-Is όπως ονομαζόταν) ήταν στην πρωτοπορία των αγώνων. Το στρατιωτικό καθεστώς επιβλήθηκε ακριβώς για να σταματήσει αυτό το κύμα των μεγάλων αγώνων των εργατών. Το Türk Metal επομένως, σχεδιάστηκε για να νανουρίσει τον αγώνα των μεταλλεργατών, ως το λήθαργο. Αυτό το κίτρινο συνδικάτο είναι γκανγκστερικού τύπου όπως στις ΗΠΑ και μοιάζει περισσότερο με μια εταιρεία υπεργολάβο που ειδικεύεται στην παροχή φθηνής και υπάκουης εργασίας στις επιχειρήσεις μέταλλου παρά με ένα πραγματικό συνδικάτο.
Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη μεταξύ των εργατών!
Εργάτες όλων των χωρών, ενωθείτε!
Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα (DIP)
