της Κατερίνας Μάτσα

Είναι γνωστή πια η είδηση ότι στα γηροκομεία της Γαλλίας όσοι προσβάλλονται από κορονοϊό, αφήνονται να πεθάνουν αβοήθητοι εκεί, γιατί τα νοσοκομεία δεν τους δέχονται, λόγω έλλειψης κρεβατιών.

Αλλά τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα στη Βρετανία. Εκεί, οι επικεφαλής του Εθνικού Συστήματος Υγείας έχουν εισαγάγει ένα σύστημα βαθμολόγησης όλων των κρουσμάτων που οδηγούνται στα νοσοκομεία. Οι γιατροί καλούνται να βαθμολογήσουν με βάση την ηλικία, την ασθενική κράση και τα υποκείμενα νοσήματα. Έχουν δοθεί οι σχετικές οδηγίες. Πάνω από την ηλικία των 71 ετών δεν μπορεί να εισαχθεί κανείς στην εντατική, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεται. Του ζητούν μάλιστα να υπογράψει την άρνηση να έχει ανάνηψη, το περίφημο DNR. Τεράστια τα ηθικά διλήμματα των γιατρών και όλων των υγειονομικών. Με ποιο δικαίωμα αποφασίζουν για τη ζωή κάποιων ανθρώπων που σε άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να συνεχίσουν την πιθανότατα δημιουργική ζωή τους. Είναι γνωστό ότι πριν την επιδημία ο πληθυσμός άνω των 85 ετών είχε αυξηθεί κατά 14% στη Βρετανία.

Η απάντηση που δίνεται από τους αρμόδιους, στις οικογένειες των ανθρώπων που είχαν αυτή την κακή τύχη, είναι ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν αντέχει, καθώς αυξάνονται κατά χιλιάδες τα κρούσματα του κορονοϊού και τα νοσοκομεία είναι υποστελεχωμένα. Ήταν τεράστιες οι περικοπές που επιβλήθηκαν από τον κρατικό και τους τοπικούς προϋπολογισμούς, όλα τα προηγούμενα χρόνια στα πλαίσια της άγρια νεοφιλελεύθερης πολιτικής που επιβλήθηκε.

Αρκεί να αναφέρουμε ότι οι περικοπές μόνο το 2018 ξεπέρασαν τα 6 δισεκατομμύρια λίρες. Οι μισθοί των υγειονομικών είναι τόσο χαμηλοί, που αυτή την ώρα υπάρχουν 120.000 θέσεις εργασίας στο ΕΣΥ, που παραμένουν κενές. Για να μην αναφερθούμε στις υπόλοιπες ελλείψεις σε υποδομές και εξοπλισμό.

Κατά τα άλλα, ο Μπόρις Τζόνσον, που αρχικά είχε εξαγγείλει την πολιτική της “ανοσίας της αγέλης” και μετά προσβλήθηκε από τον κορονοϊό ο ίδιος, μόλις βγήκε από την εντατική ευχαριστώντας τους γιατρούς είπε το αμίμητο: “το ΕΣΥ μας είναι πολύ δυνατό. Είναι ακατανίκητο”. Ο εμπαιγμός του λαού σε ακραία όρια, το θράσος και η αναλγησία δεν χαρακτηρίζουν απλά ένα πρόσωπο, τον συγκεκριμένο πρωθυπουργό, έστω και αν είναι του ίδιου φυράματος με τον Τραμπ. Χαρακτηρίζουν το ίδιο το κεφαλαιοκρατικό σύστημα που απειλεί να μας θάψει όλους, νέους και ηλικιωμένους, κάτω από τα ερείπιά του.

Είναι ξεκάθαρο και επιτακτικό: ή με το κεφάλαιο ή με τη ζωή

13\4\20