του Γιάννη Αγγέλη
Η ιστορία άρχισε κάπου το 2017, αλλά τελευταία -ειδικά όσο πλησιάζουν οι αμερικάνικες εκλογές- έχει πάρει εκρηκτικές και απίθανες διαστάσεις, σε κάθε γωνιά της γης, ακόμα και στην Ελλάδα με τραγελαφικές εκφράσεις.
Πρόκειται για μία χιονοστιβάδα παραπληροφόρησης και προπαγάνδας που πέρα από τις γελοίες μορφές που παίρνει, αποκτά πλέον εξαιρετικά επικίνδυνες διαστάσεις, με φωνές που ακούγονται πίσω από την διπλανή μας πόρτα…
Το συμβολικό όνομα αυτής της “καμπάνιας” είναι Qanon, αλλά δεν ξεκίνησε έτσι. Για πρώτη φορά εμφανίσθηκε με το συμβολικό όνομα “Q” κάπου το 2017. Το όνομα “Q” προφανώς έχει επιλεγεί γιατί υποσυνείδητα στο αμερικανικό κοινό, ειδικά το εξοικειωμένο με τις θεωρίες συνομωσίας το Q υποδηλώνει ότι αυτός που κρύβεται πίσω είναι κάποιος με πρόσβαση στα κρατικά μυστικά σε επίπεδο “Q”…
Η διαδικτυακή αυτή παρουσία από το 2017 καλλιεργούσε ένα περιβάλλον αποκαλύψεων με αληθοφανή στοιχεία που πάντα οδηγούσαν σε κάποια θεωρία συνωμοσίας.
Το 2020 όμως και ειδικά στην πρώτη φάση του lockdown με τον προσωπικό αποκλεισμό και την κατακόρυφη αύξηση της διαδικτυακής επικοινωνίας σαν μοναδική διέξοδο το “Q” μεταλλάχθηκε σε “Q Anon”.
Η διαδικτυακή αυτή “κοινότητα” ήταν και παραμένει ανοικτή σε κάθε “θεωρία” η οποία όμως εντάσσεται σε ένα πλαίσιο δύο επιπέδων:
- Το ένα επίπεδο που έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχο είναι ότι ο Τραμπ με τις ανορθόδοξες πολιτικές του “παλεύει” ενάντια στο αμερικανικό “βαθύ κράτος” που τον εμποδίζει να αποκαλύψει τα εγκλήματα της αμερικανικής elite, με τον Τραμπ να εμφανίζεται ότι είναι κάτι διαφορετικό και αντίθετο από αυτήν!
- Η elite αυτή βασικά εκφράζεται από οικογένειες της βαθειάς εξουσίας όπως οι Κλίντον και άλλες του Δημοκρατικού Κόμματος και οι οποίες κατά βάση είναι “παιδόφιλοι” και “σεξομανείς”. Η επιλογή δεν είναι τυχαία καθώς ο Κλίντον με το σκάνδαλο Λεβίνσκι και η Χίλαρυ ως φυσιογνωμία “ανθρωπο-διωκτικής” προσφέρονται όπως και άλλα ισχυρά πρόσωπα των δημοκρατικών.
Με το lockdown η κοινότητα αυτή γνώρισε τρομακτικά γρήγορη μαζικοποίηση καθώς στο stress και στα άγχη που δημιούργησε το περιβάλλον του φόβου και της καραντίνας απάντησε φιλοξενώντας κάθε “ερμηνεία” που καλλιεργούσε και πολλαπλασίαζε το stress και τον φόβο απέναντι στα αόρατα στην αρχή πρόσωπα που κυριαρχούν στο βαθύ κράτος και δρουν μέσα από συνωμοσίες. Το Q Anon λειτουργεί δίνοντας χώρο και λειτουργώντας σαν πολλαπλασιαστής αυτών των τάσεων δίνοντας απαντήσεις που “μπερδεύουν” στοιχεία της πραγματικότητας με θεωρίες συνωμοσίας και οι οποίες πάντα καταλήγουν να συνδέονται με πρόσωπα –που είτε είναι μισητά είτε μπορούν να γίνουν– και τα οποία είναι κατά γενικό κανόνα εχθροί του Τραμπ. Το “κίνημα” αυτό διογκώνεται στο διαδίκτυο την ίδια στιγμή που πολλαπλασιάζονται οι συγκρούσεις στους δρόμους των αμερικανικών πόλεων με την αστυνομία και εναντίον του Τραμπ.
Με τον Covid 19 το κίνημα του Q Anon απέκτησε σαφή γραμμή με δύο βασικά σημεία αναφοράς:
- Οι μάσκες είναι μία απάτη και δεν χρησιμεύουν σε τίποτα.
- Ο Covid 19 είναι δημιούργημα του “βαθέως κράτους” και έχει δημιουργηθεί για να μπορεί αυτό να κάνει την δουλειά του εις βάρος μας χωρίς την αντίσταση του κόσμου. Και ο Τραμπ είναι ο εχθρός του.
Τελευταία ένα ανερχόμενο στέλεχος των ρεπουμπλικάνων, η Μάρτζορι Γκρίν, βγήκε με δηλώσεις υπέρ του Q Anon και μετά από αυτήν ο Τραμπ με διαρκείς παρεμβάσεις στο fb, στο twitter, στο telegrafe και σε κάθε μορφή κοινωνικής δικτύωσης…
Οι φίλοι του Q Anon στην Ελλάδα
Δεν είναι καθόλου δύσκολο, ξαφνικά και αναπάντεχα, να ακούσει κανείς κάποια από αυτές τις ιστορίες από φίλους και μάλιστα με αριστερό προφίλ.
Είτε θα αφορούν στις μάσκες (μια θέση που θάλλει εδώ και καιρό στα φιλοναζιστικά και ακροδεξιά σάιτ), για το ψέμα της επικινδυνότητας του Covid 19, είτε θα αφορούν σε άλλες ιστορίες για την προέλευση του ιού κ.λπ.
Τελευταία όμως η καμπάνια έχει αρχίσει να “αμερικανοποιείται”, με ιστορίες οι οποίες… εμπλουτίζονται με πολιτικές θεωρίες (ακόμα και από ανθρώπους της λεγόμενης πατριωτικής αριστεράς) που εμπλέκουν ακόμα και τα ελληνο-τουρκικά, ότι ο Τραμπ τελικά δεν είναι όσο κακός φαίνεται, ότι ο Τραμπ θα μας “βοηθήσει” απέναντι στον Ερντογάν… Ότι τελικά, “επιτέλους”, το φιλο-Τραμπ ελληνικό λόμπυ στην Ουάσιγκτον κατάφερε να βγάλει στην άκρη το “εβραϊκό λόμπυ” και ότι η στήριξη του Τραμπ είναι προτιμότερη από την στήριξη των δημοκρατικών, ότι ο Μπάιντεν έτσι κι αλλιώς είναι το ίδιο καθήκι με την Χίλαρυ και άλλα πολλά τέτοια…
Η “καμπάνια” δεν έχει τελειώσει, συνεχίζεται και θα αποκορυφώνεται τουλάχιστον καθώς θα πλησιάζουμε τις αμερικάνικες εκλογές.
Προς το παρόν οι σχετικές “θεωρίες” φαίνεται να αναζητούν σημεία σύγκλισης της φιλο-Τραμπ κατάστασης με μία φιλική στάση προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όμως οι δυσκολίες που παρουσιάζονται για μία τέτοια επέκταση της “καμπάνιας” δεν έχουν ξεπερασθεί, τουλάχιστον από όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα. Ειδικά για τους αριστερο-πατριωτικής προέλευσης θιασώτες της.
Έχουμε όμως χρόνο μέχρι τον Νοέμβρη…
