Ύστερα από την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε, το υπουργείο Προστασίας και η γενική γραμματέας (αντ)εγκληματικής πολιτικής ήρε τις απαγορεύσεις και η επιτροπή μεταγωγών «ενέκρινε» την μεταφορά του φυλακισμένου Βασίλη Δημάκη στην πτέρυγα Δ των φυλακών Κορυδαλλού. Στις δηλώσεις της στην ΕΡΤ η κ. Σοφία Νικολάου δεν απάντησε, επί της ουσίας, στις κατηγορίες του Θανάση Καμπαγιάνννη, συνηγόρου του απεργού πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη, για τις ψευδείς και συκοφαντικές δημοσιεύσεις του υπουργείου της. Επιπλέον, η Νικολάου δικαιολόγησε την τιμωρητική πολιτική του υπουργείου, λέγοντας ότι ο Δημάκης είναι μεν καλός φοιτητής αλλά «ξεσήκωνε» τις φυλακές, πάλι βεβαίως ψευδόμενη, αφού το μόνο που έκανε ο Δημάκης ήταν να συμμετέχει στην αντιπροσωπεία των φυλακισμένων που ζήτησαν μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών και αποφυλάκιση καταδικασμένων οι οποίοι έχουν εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής τους… Νίκη στον Βασίλη Δημάκη. Κάτω η εγκληματική «αντεγκληματική» πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. [σημείωμα της Νέας Προοπτικής]
Η εξόντωση των κρατουμένων σε ημερήσια διάταξη
της Κατερίνας Μάτσα
Η υπόθεση Βασίλη Δημάκη, πού ξεσήκωσε την πανελλήνια κατακραυγή για την εκδικητική μανία της “σωφρονιστικής” θανατοπολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, φέρνει ξανά στο προσκήνιο τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στις φυλακές.
Συνωστισμός στα κελιά, ελάχιστο προσωπικό, διαφθορά, εκφοβισμοί, εκβιασμοί, ωμή και απροκάλυπτη βία. Ιδανικές θα λέγαμε συνθήκες για την ταχύτατη μετάδοση του ιού στους κρατούμενους. Το μόνο που έκαναν οι διοικήσεις των φυλακών ήταν να διακόψουν το επισκεπτήριο, την μόνη ανάσα. Δεν δέχτηκαν να αποφυλακίσουν αυτούς πού ανήκαν σε ευάλωτες ομάδες, ούτε καν αυτούς που είχαν μικρό υπόλοιπο ποινής. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, όπου σε κάθε κελί στοιβάζονται δεκαπλάσιοι από όσους χωράει, τα κρούσματα, εάν εμφανιστούν, θα εξαπλωθούν με γεωμετρική πρόοδο και μαζί οι θάνατοι.
Η φυλακή ήταν πάντα ο τόπος της αποθήκευσης των ανεπιθύμητων για την κοινωνία ατόμων, η κοινωνική σκούπα που σαρώνει τα κοινωνικά απόβλητα, φυλακίζει τους “παρεκκλίνοντες” από την κοινωνική νόρμα, τους περιθωριακούς.
Στις σημερινές συνθήκες της πανδημίας και της χωρίς προηγούμενο κρίσης του καπιταλισμού, το σύστημα δεν αρκείται στη φυλάκιση με στόχο τον λεγόμενο “σωφρονισμό”. Με την πολιτική του οδηγεί άμεσα και έμμεσα στην εξόντωσή των φυλακισμένων, ηθική, ψυχολογική και σωματική. Όσο ατροφεί και διαλύεται το κοινωνικό κράτος, τόσο υπερτρέφεται και αποκτά τερατώδεις διαστάσεις το αστυνομικό και το ποινικό κράτος. Γι’ αυτό αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των φυλακών και των φυλακισμένων, γι’ αυτό κι οι συνθήκες διαβίωσης σε αυτές γίνονται όλο και πιο απάνθρωπες. Γι’ αυτό αφήνονται σήμερα τόσο κυνικά στο έλεος της πανδημίας, με εκατόμβες νεκρών.
Στις αρχές της πανδημίας, στις φυλακές της Βόρειας Ιταλίας ξεσηκώθηκαν οι κρατούμενοι για να υπερασπιστούν τη ζωή τους. Πολλοί απέδρασαν. Καθώς εξελίσσεται η πανδημία και σαρώνει τη Λατινική Αμερική, στις φυλακές της μιζέριας, οι άνθρωποι που απειλούνται με θάνατο από τον κορονοϊό, εξεγείρονται. Κατεβαίνουν σε απεργία πείνας, όπως στην Αργεντινή, καίνε τα στρώματα στις φυλακές του Περού, ξεσηκώνονται και δραπετεύουν από τις φυλακές της Βραζιλίας του φασίστα Μπολσονάρο…
Στην Ελλάδα, η κατάσταση είναι ανάλογη. Η κόλαση είναι παντού κόλαση. Και διαρκώς νέοι κύκλοι βασάνων, σ’ αυτήν την κόλαση, κατασκευάζονται. Το Υπουργείο ΠΡΟΠΟ του Χρυσοχοΐδη αρνήθηκε να αποφυλακίσει 1000 κρατούμενους με μικρές ποινές, όπως είχε αρχικά εξαγγελθεί. Ετοιμάζεται μεγάλη φυλακή στη Δράμα, με 600 θέσεις, που θα λειτουργήσει από το φθινόπωρο και θα ανοίξει το δρόμο για τις φυλακές τύπου Γ’, τόπους πραγματικής εξόντωσης των πολιτικών κρατουμένων…
Στο μεταξύ, αγανάκτηση έχει προκαλέσει η απόφαση του εισαγγελέα να καταδικάσει με βαριές ποινές τις 11 κρατούμενες των φυλακών Ελαιώνα, που έγιναν μάρτυρες της εγκληματικής αδιαφορίας των Αρχών των φυλακών απέναντι σε συγκρατούμενή τους, που παρουσίασε πυρετό, βήχα, δύσπνοια, δεν οδηγήθηκε σε νοσοκομείο και τελικά κατέληξε στο κελί της. Μέσα στην οδύνη και την αγανάκτηση τους διαμαρτυρήθηκαν και λέγεται ότι έκαψαν κι ένα στρώμα στο προαύλιο. Κατηγορήθηκαν για εμπρησμό και τιμωρήθηκαν όλες πολύ σκληρά, με στέρηση ημερομισθίων ενός έτους και πειθαρχική μεταγωγή σε άλλες φυλακές της χώρας. Όπως καταγγέλλει η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις Κρατούμενες Γυναίκες της Θήβας, η δίκη κάθε μίας ξεχωριστά κράτησε λίγα λεπτά όσο χρειαζόταν για να ασκηθεί τόση πίεση, ώστε να καταδώσουν συγκρατούμενες τους.
Η θαρραλέα άρνησή τους να γίνουν καταδότριες έκανε έξαλλο τον εισαγγελέα, υποχρεώνοντάς τον να καταλάβει ότι δεν μπορεί να κάνει όλες τις φυλακισμένες υποχείριά του, ότι η αξιοπρέπεια δεν παζαρεύεται, ότι η αλληλεγγύη κρατά τους ανθρώπους όρθιους, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Στην ίδια φυλακή πριν κάποια χρόνια ύψωσε το ανάστημά της απέναντι στους δεσμοφύλακες και το απάνθρωπο “σωφρονιστικό” σύστημα η αξέχαστη Κατερίνα Γκουλιώνη και το πλήρωσε με τη ζωή της…
Με το ίδιο θάρρος αντιμετωπίζει και ο Βασίλης Δημάκης σήμερα την απάνθρωπη και εξευτελιστική στάση του Υπουργείου ΠΡΟΠΟ και της γ.γ. Εγκληματικής πολιτικής, με την στήριξη της κυβέρνησης. Αυτό πού διεκδικεί μέσα στην κόλαση των φυλακών είναι το δικαίωμα στη μόρφωση και τη αξιοπρέπεια. Ο αγώνας του αφορά ολόκληρη την κοινωνία, όχι μόνο τον ίδιο και όχι μόνο τους φυλακισμένους. Γι’ αυτό έχει τόσο μεγάλη συμπαράσταση από το κίνημα και ιδιαίτερα από τη νεολαία πού έδωσε δυναμικά το παρόν στο μεγάλο συλλαλητήριο της 25\5\20.
Οι δυνάστες μας δεν θα μας σπάσουν το ηθικό, δεν θα μας κάνουν να σκύψουμε το κεφάλι!
Ο αγώνας για κοινωνική Δικαιοσύνη και κοινωνική Χειραφέτηση, για μια ζωή με αξιοπρέπεια, χωρίς δεσμά και δεσμοφύλακες θα νικήσει!
26\5\2020
