«Ελλάδα και Μακεδονία, το βάρος του ονόματος»
Το ΕΕΚ σε διεθνιστική συγκέντρωση στα Σκόπια
Την Δευτέρα 5 Μάρτη, στο σινε Κουλτούρα, στα Σκόπια, έγινε διεθνιστική συγκέντρωση αριστερών οργανώσεων από τη Μακεδονία και την Ελλάδα με θέμα «Ελλάδα και Μακεδονία, το βάρος του ονόματος». Την συγκέντρωση οργάνωσε η Μακεδονική οργάνωση Λέβιτσα (Αριστερά) και από Ελλάδα συμμετείχε το ΕΕΚ, η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, το ΝΑΡ και η ΔΕΑ.
Η εκδήλωση καλύφθηκε δημοσιογραφικά από τηλεοπτικό κανάλι. Η συγκέντρωση ξεκίνησε με την Διεθνή που την τραγούδησαν μαζί οι σύντροφοι Μακεδόνες και Έλληνες σε έντονα συγκινητική ατμόσφαιρα. Στη συνέχεια δόθηκε ο λόγος στους Έλληνους συντρόφους με πρώτο ομιλητή τον εκπρόσωπο του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος.
Ο σύντροφος Γρ. Δαφνής ξεκίνησε την ομιλία του με την προσφώνηση «Συντρόφισσες και Σύντροφοι Μακεδόνες» κι εκφράζοντας τις ευχαριστίες του στη Λέβιτσα για την πρωτοβουλία που πήρε να οργανώσει αυτήν την διεθνιστική συνάντηση. Είπε ότι είναι τιμή για το ΕΕΚ να βρίσκεται σε αυτήν την συγκέντρωση.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην εποχή που ζούμε ως εποχή μεγάλων αντιφάσεων που εκρήγνυνται και δημιουργούν αντεπαναστατικούς κινδύνους αλλά και επαναστατικές ευκαιρίες. Τα Βαλκάνια, για άλλη μια φορά, αποσταθεροποιούνται, τα σύννεφα πυκνώνουν και κινδυνεύουν να πάρουν φωτιά. Τα Βαλκάνια είναι το σταυροδρόμι των διεθνών αντιφάσεων, όπως αυτές αναπτύσσονται από:
-
Το χάος στη Μέση Ανατολή με τον πόλεμο, την διάλυση κρατικών δομών σε Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη κ.ά, με τις γενοκτονίες, τις καταστροφές που δημιουργούν ένα τεράστιο κύμα προσφυγιάς.
-
Την αποσταθεροποίηση στην Αν. Ευρώπη με επίκεντρο τον πόλεμο στην Ουκρανία
-
Την αποσυνθετική πολιτική και οικονομική κρίση στην Ε.Ε.
Έτσι λοιπόν το λεγόμενο πρόβλημα του ονόματος για την Μακεδονία εμφανίζεται, όχι τυχαία τώρα, αλλά σύμφωνα με τις ανάγκες και τις συνωμοσίες του ιμπεριαλισμού:
-
από τη μια του ΝΑΤΟ που στόχο έχει να ενδυναμώσει το ρόλο του στα Βαλκάνια με την περικύκλωση, με στρατιωτικές βάσεις, του χώρου της πρώην ΕΣΣΔ και τον έλεγχο των ενεργειακών οδών από Αν. Ευρώπη, Αν. Μεσόγειο και Μέση Ανατολή.
-
από την άλλη της Ε.Ε που θέλει να εξαπλωθεί προς τα Δυτικά Βαλκάνια, ενσωματώνοντας 6 χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας και την Αλβανία μέχρι το 2025 επιχειρώντας α) να αντιστρέψει τις διαλυτικές τάσεις στο εσωτερικό της και β) να ασφαλίσει το φρούριο Ευρώπη από τις προσφυγικές ροές που έρχονται από τις χώρες – θύματα της.
Οι επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια γίνονταν πάντα μέσω των ντόπιων τοπαρχών με την ταυτόχρονη προώθηση των δικών τους ληστρικών συμφερόντων, με όπλο τον εθνικισμό.
Οι εθνικισμοί στρέφουν τον ένα λαό ενάντια στον άλλο προετοιμάζοντας πολέμους και δεινά. Σε περιόδους μαζικής ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης ο εθνικισμός είναι συγχρόνως μηχανισμός πολιτικού αποπροσανατολισμού της μαζικής δυσφορίας και μηχανισμός κοινωνικού ελέγχου των μαζών.
Προϋπόθεση της Διεθνιστικής δράσης του επαναστατικού κινήματος είναι η αναγνώριση των δικαιωμάτων των άλλων λαών, η αναγνώριση και ο σεβασμός των μειονοτήτων (ιδιαίτερα για την μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα που για την άρχουσα τάξη αλλά δυστυχώς και για τον γραμματέα του ΚΚΕ Δημ. Κουτσούμπα, απλά δεν υπάρχει) και η αναγνώριση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών.
Είναι αυτόνοητο το δικαίωμα χρήσης του ονόματος Μακεδονία «κανένας λαός δεν είναι ελεύθερος εάν θέλει να ονοματίσει ή να υποδουλώσει άλλο λαό».
Ιδιαίτερα για έναν ιστορικό λαό, τον μακεδονικό λαό, που η σχέση του με την ιστορία σημαδεύεται και σφυρηλατείται από δύο επαναστατικά κινήματα στον 20ο αιώνα:
-
Την επανάσταση του Ίλιντεν, το 1903, ενάντια στην οθωμανική αυτοκρατορία που προσπάθησε να ενώσει τους λαούς, ακόμα και τους Τούρκους, ενάντια στους δυνάστες (αλλά τότε το ελληνικό καθεστώς πήρε θέση στο πλευρό του Σουλτάνου).
-
Την Λαϊκή Αντιφασιστική Συνέλευση του 1944, των παρτιζάνων της Μακεδονίας, που αποτελούσε μέρος της μεγάλης Γιουγκοσλάβικης επανάστασης.
Από αυτή την σκοπιά ο ελληνικός εθνικισμός δεν είναι απλά επικίνδυνος και αντιδραστικός αλλά και πλήρως ανιστόρητος.
Τα μαζικά εθνικιστικά συλλαλητήρια στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μικρότερα από ό,τι περίμεναν οι διοργανωτές τους, που υποστηρίχτηκαν από αντιδραστικούς εθνικιστές, τον σκοταδιστικό κλήρο και τους φασίστες, με χρηματοδότηση του μεγάλου κεφαλαίου και από πλούσιους Έλληνες της Αμερικής, ήταν βαθιά αντιδραστικά καθώς ρίχνουν νερό στον μύλο του φασισμού παρότι ένα μεγάλο μέρος του πλήθους ήταν παρασυρμένοι και συγχυσμένοι. Η θέση όμως, ενός κομματιού της αριστεράς, ότι πρέπει να είμαστε ανεκτικοί σε αυτά τα συλλαλητήρια γιατί πήρε μέρος ένα παρασυρμένο πλήθος του λαού στην πραγματικότητα είναι συγκάλυψη του εθνικισμού. Το ΕΕΚ μαζί με άλλες οργανώσεις οργάνωσε αντισυγκεντρώσεις ενάντια στους εθνικιστές και στους φασίστες.
Τα Βαλκάνια όμως απειλούνται και από την επικίνδυνη επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με συνεχείς παραβιάσεις εναερίου χώρου, συγκρούσεις πολεμικών πλοίων και απειλές για θερμά ένοπλα επεισόδια. Την ευθύνη αυτής της επιδείνωσης φέρνει από την μια η αντιδραστική κυβέρνηση Ερντογάν, που με τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς της ενάντια στους λαούς της Συρίας και του Κουρδιστάν, έχει αποσταθεροποιήσει τη θέση της και για αυτό γίνεται επικίνδυνη. Από την άλλη μεγάλη ευθύνη έχει η κυβέρνηση Τσίπρα.
Ο Τσίπρας, προδίδοντας τις προσδοκίες ενός λαού, επιβάλλοντας ένα τρισχειρότερο μνημόνιο σπέρνοντας φτώχεια και εξαθλίωση στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δεν είναι όπως θέλει να εμφανίζεται αμυνόμενος στον εθνικισμό και τον ιμπεριαλισμό. Μετά την επίσκεψή του στην Αμερική και τις αγκαλιές με τον Τραμπ, σταθεροποίησε τις αμερικάνικες βάσεις στην χώρα ανοίγοντας και νέες, παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στα σχέδια και τις συνωμοσίες του ιμπεριαλισμού στην περιοχή.
Στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο προωθώντας την «φιλία» και την συμμαχία με την Κύπρο, την Αίγυπτο του δικτάτορα Αλ Σίσυ και με το Ισραήλ του σφαγέα του παλαιστινιακού λαού Νετανιάχου, πυροδοτεί την σύγκρουση με την Τουρκία φέρνοντας το χάος της Μ. Ανατολής στα Βαλκάνια.
Στην Μακεδονία σε συνεργασία με τον Ζάεφ προωθεί την λύση του «προβλήματος» για τους σκοπούς του ΝΑΤΟ και με χρονικό ορίζοντα την σύνοδο του ΝΑΤΟ το καλοκαίρι.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, είναι ο πιστός φίλος των ιμπεριαλιστών και εγγυητής των συμφερόντων τους, θέλει να εμφανίσει ένα ηγεμονικό προφίλ στα Βαλκάνια, προωθώντας τα συμφέροντα της ελληνικής μπουρζουαζίας. (έτσι ενώ ο Βερόπουλος χρεοκόπησε στην Ελλάδα αφήνοντας χρέη και απλήρωτους εργαζόμενους, εδώ εμφανίζεται ως μια υγιής καπιταλιστική αλυσίδα). Αυτή την πολιτική την έχουν πληρώσει πολύ ακριβά οι λαοί των Βαλκανίων και ιδιαίτερα ο ελληνικός λαός με την εκστρατεία στην Τουρκία, την ήττα, την Μικρασιατική καταστροφή το 1921 και με 1.500.000 πρόσφυγες.
Είναι φανερό ότι καμιά αστική τάξη και κανένας εθνικισμός (ούτε ο Ελληνικός, ούτε ο Τούρκικος, ούτε ο Σέρβικος, ούτε ο Βουλγάρικος, ούτε ο οποιοσδήποτε άλλος) δεν μπορεί να δώσει ένα μέλλον στα Βαλκάνια χωρίς πολέμους καταστροφές και φρίκη.
Μόνο η εργατική τάξη επικεφαλής των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να εξασφαλίσει ένα μέλλον ειρήνης και προόδου των λαών, παίρνοντας την εξουσία, υπερασπιζόμενη το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και αυτοδιάθεσης των λαών σε μια Βαλκανική Σοσιαλιστική Ομοσπονδία χωρίς αφεντικά, κεφάλαιο, ΝΑΤΟ, Ε.Ε και φασίστες.
Από αυτήν την σκοπιά είναι πλήρως επίκαιρα τα λόγια του Τρότσκι το 1912-1913, κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, που έλεγε ότι «η πραγματική λύση του Bαλκανικού Zητήματος βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών δυναστειών και χρηματιστηρίων. Oι Mεγάλες Δυνάμεις είχαν πάντοτε άμεσο συμφέρον να θέτουν τους βαλκανικούς λαούς και κράτη αντιμέτωπα μεταξύ τους, να τα αποδυναμώνουν, για να τα θέσουν κάτω από την οικονομική και πολιτική τους επιρροή. H μοναδική διέξοδος από αυτό το χάος εθνών και κρατών, από αυτό το αιματηρό κουβάρι της βαλκανικής ζωής, είναι η ένωση όλων των λαών της χερσονήσου σε μια οικονομική και πολιτική ενότητα, στη βάση της εθνικής αυτονομίας των συστατικών της μερών. H κρατική ενότητα της Bαλκανικής Xερσονήσου μπορεί να επιτευχθεί με δύο τρόπους: είτε από τα πάνω, με την επέκταση ενός βαλκανικού κράτους, όποιου αποδειχθεί ισχυρότερο, εις βάρος των πιο αδύναμων και αυτός είναι ο δρόμος του πολέμου, της εξολόθρευσης και καταπίεσης των ανίσχυρων εθνών, ένας δρόμος που παγιώνει τον μοναρχισμό και το μιλιταρισμό -είτε από τα κάτω, μέσω της συνένωσης των ίδιων των λαών- αυτός είναι ο δρόμος της επανάστασης, ο δρόμος που σημαίνει την ανατροπή των βαλκανικών δυναστειών και το ξεδίπλωμα του λάβαρου της βαλκανικής ομοσπονδιακής δημοκρατίας.»
Στη συνέχεια πήραν το λόγο οι άλλοι εκπρόσωποι των ελληνικών οργανώσεων και η εκδήλωση έκλεισε με την τοποθέτηση της Λέβιτσα. Ακολούθησε συζήτηση που στο κέντρο της είχε την καταπίεση της μακεδονικής μειονότητας, τον βαλκανικό χαρακτήρα των επαναστάσεων του Ίλιντεν αλλά και της ελληνικής επανάστασης του1821 και το όραμα του Ρήγα.
Ποια είναι η Λέβιτσα
Η Λέβιτσα (Αριστερά), είναι ένα μέτωπο οργανώσεων (LEHKA, CRVENI, MUGRA). Είναι η μοναδική οργάνωση της Αριστεράς στην Μακεδονία. Η πολιτική της είναι ενάντια στον εθνικισμό, το ΝΑΤΟ και παλεύει για το σοσιαλισμό μέσα στους αγώνες της εργατικής τάξης και στα κινήματα. Ένα από τα πιο σημαντικά κινήματα, είναι η πάλη των τοπικών κοινωνιών, στην περιοχή της Γευγελής, στα σύνορα με την Ελλάδα, ενάντια στην καταστροφική διαδικασία εξόρυξης χρυσού και χαλκού, όπως στις Σκουριές.
Η πάλη ενάντια στον δικό τους εθνικισμό, όπως τόνισαν και στην συγκέντρωση, είναι στο κέντρο της πολιτικής τους δραστηριότητας. Οι ανιστόρητες γελοιότητες περί του Μεγαλέξανδρου, του Ήλιου Βεργίνας κ.λπ., κρύβουν την διαρκή επίθεση ενάντια στο επαναστατικό παρελθόν και τις επαναστατικές παραδόσεις ακολουθώντας ακροδεξιά κατευθυνση. Η κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη -αλά Μπλερ- Ζάεφ, στηρίζεται στο μειονοτικό αλβανικό κόμμα (ένα δεξιό κόμμα που στηρίζει και συμμετέχει σε όλες τις κυβερνήσης είτε του εθνικιστή Γκρουέτσφκι είτε του «σοσιαλδημοκράτη» Ζάεφ. Οι ηγέτες του είναι μπλεγμένοι σε σκάνδαλα και διαφθορά και αυτοί πίεσαν για την αναγνώριση του Κοσσόβου, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα σχέσεων με την Σερβία). Η κυβέρνηση είναι πλήρως υποταγμένη στις επιλογές του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστών. Η Λέβιτσα παλεύει ενάντια στην κυβέρνηση Ζάεφ, καλώντας σε δράση ενάντια σε οποιαδήποτε συμφωνία με τον ιμπεριαλισμό, καλώντας σε διεθνιστική δράση στα Βαλκάνια.
Η Λέβιτσα είναι μια πανεθνική δικτύωση και έχει ιδιαίτερη ανάπτυξη τον τελευταίο καιρό. Στις τελευταίες εκλογές πήρε το 1,2% των ψήφων γύρω στους 20.000 ψήφους.
Κράτηση συντρόφου του ΕΕΚ από τους Μακεδόνες στα σύνορα
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού των εκπροσώπων του ΕΕΚ προς τα Σκόπια, με το λεωφορείο της γραμμής, στα σύνορα της Μακεδονίας, από την πλευρά των Μακεδόνων ζητήθηκε από τον σ. Δαφνή Γρηγόρη να κατέβει από το λεωφορείο γιατί υπήρχε κάποιο πρόβλημα.
Όταν ζητήθηκε από τους τελωνειακούς να μας πουν ποιο είναι το πρόβλημα, η απάντηση ήταν ότι το όνομα του συντρόφου ήτανε γραμμένο στο computer τους. Γιατί ήταν γραμμένο; Δεν ξέρουμε, ήταν η απάντηση.
Αφού ζήτησαν να τους πούμε πού πάμε και πού θα μείνουμε και πήραν τις απαντήσεις συνέχισαν να κωλυσιεργούν χωρίς λόγο. Τότε τους δηλώσαμε ότι το ζήτημα είναι πολιτικό και ότι αν δεν επιτρέψουν την είσοδο του συντρόφου στην Μακεδονία θα είναι σκάνδαλο όπου την ευθύνη θα έχουν οι Μακεδονικές αρχές. Μετά από αυτό επέτρεψαν στο σύντροφο την είσοδο του.