Τι είναι η Net Neutrality και πώς η κατάργησή της βάζει τέλος στο Ίντερνετ όπως το ξέραμε

Net Neutrality

Τι είναι η Net Neutrality και πώς η κατάργησή της βάζει τέλος στο Ίντερνετ όπως το ξέραμε

Στις ημέρες μας, ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε καθημερινά το ίντερνετ ενδέχεται να αλλάξει άρδην. Η πολυτιμότερη και θεμελιώδης αρχή που μας δίνει το δικαίωμα να επικοινωνούμε ελεύθερα στο διαδίκτυο, βρίσκεται σε κίνδυνο.
Ο λόγος είναι ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ ήδη με απόφασή της από το Δεκέμβριο του 2017 σταματά πλέον να ρυθμίζει το ίντερνετ σαν είδος πρώτης ανάγκης, όπως π.χ. το νερό. Οι πάροχοι – κολοσσοί υπηρεσιών Ίντερνετ (Comcast, Verizon, AT & T) στις ΗΠΑ θα μπορούν πλέον κατά βούληση να παρέχουν πιο αργές ταχύτητες σε όποιον δε μπορεί να τις πληρώσει ή στους ανταγωνιστές τους.

Τι είναι η Net Neutrality

Η δικτυακή ουδετερότητα, ή αλλιώς ουδετερότητα του διαδικτύου, είναι η κατευθυντήρια αρχή σύμφωνα με την οποία οι πάροχοι υπηρεσιών ίντερνετ, αλλά και οι αρμόδιες αρχές, πρέπει να αντιμετωπίζουν ισότιμα το σύνολο των δεδομένων που διακινούνται στον ιστό.
Από τεχνικής άποψης, η Net Neutrality είναι ένας όρος που περιγράφει μια συγκεκριμένη κατάσταση δικτύωσης υπολογιστών. Όταν ένα δίκτυο είναι “ουδέτερο”, όλοι οι διαφορετικοί τύποι περιεχομένου σε αυτό έχουν την ίδια προτεραιότητα στη μετάδοση.
Το ίντερνετ είναι στην ουσία ένα γιγάντιο δίκτυο υπολογιστών. Έτσι, η δικτυακή ουδετερότητα στο ίντερνετ υπαγορεύει πως τα δεδομένα από οποιαδήποτε ιστοσελίδα και οποιαδήποτε υπηρεσία είναι ισότιμα μεταξύ τους. Όλα έχουν την ίδια βαρύτητα, και δεν υπόκεινται σε επιβραδύνσεις με βάση τον τύπο τους.
Με άλλα λόγια, η Net Neutrality αποτρέπει τις διακρίσεις, αλλά και τις αυθαίρετες χρεώσεις ανάλογα με το χρήστη, το περιεχόμενο, τον ιστότοπο, την πλατφόρμα, την εφαρμογή, και το είδος του συνδεδεμένου εξοπλισμού, ή τη μέθοδο επικοινωνίας.
Χωρίς τη δικτυακή ουδετερότητα, οι εταιρείες-πάροχοι (Internet Service Providers – ISPs) του διαδικτύου θα είχαν νόμιμα το δικαίωμα να μπλοκάρουν ή να επιβραδύνουν ιστότοπους και περιεχόμενο στο web, χωρίς αιτιολόγηση και χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν.
Η δικτυακή ουδετερότητα μας προστατεύει από τέτοιου είδους αυθαιρεσίες. Κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει να μπούμε σε όποια ιστοσελίδα είναι ορατή δημόσια, και η ταχύτητα πρόσβασής μας θα είναι ισότιμη με οποιαδήποτε άλλη σελίδα. Επιπλέον, η δικτυακή ουδετερότητα είναι απαραίτητη και για όποιον θέλει να φτιάξει τη δική του σελίδα.
Τέλος εγγυάται σε κάθε δημιουργό πως η ιστοσελίδα του θα έχει την ίδια ελεύθερη πρόσβαση για τους χρήστες του διαδικτύου, ασχέτως των πολιτικών, θρησκευτικών, ή όποιων άλλων του πεποιθήσεων.

Ποιοί κατάργησαν τη δικτυακή ουδετερότητα στις ΗΠΑ

Τα προηγούμενα χρόνια, πριν ψηφιστεί η κατάργηση του net neutrality, υπήρχαν πιέσεις από εταιρείες κολοσσούς που έστελναν δεκάδες χιλιάδες e-mail στα οποία υποστήριζαν ότι το Net Neutrality είναι «συνώνυμο του μαρξισμού» και απειλεί τον ελεύθερο ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών τηλεπικοινωνιών.
Η κυβέρνηση του Donald Trump λοιπόν το έκανε πράξη. O πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών των ΗΠΑ (FCC) και ηγέτης της Ρεπουμπλικάνικης πλειοψηφίας εκεί Ajit Pai, υπήρξε στο παρελθόν νομικός σύμβουλος στη Verizon, ενός κολοσσού των τηλεπικοινωνιών στις ΗΠΑ.
Στη βιομηχανία των τηλεπικοινωνιών και δικτύων, το ολιγοπώλιο με εταιρείες-κολοσσούς όπως η Verizon και η Comcast, ορίζουν τις κατευθυντήριες γραμμές για την κατάργηση των ισοδύναμων κανόνων και είναι αυτές που θα επωφεληθούν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον με την κατάργηση της Net Neutrality.
Το Ιντερνετ επιβεβαιώνει τον Μαρξ, που προέβλεπε ότι σε μια κοινωνία η οποία θα στηρίζεται στην πληροφορία (τη γενική διάνοια) ο καπιταλισμός αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και συνεπώς θα αρχίσει να πριονίζει το κλαδί στο οποίο κάθεται .

Οι επιπτώσεις

Χωρίς τη δικτυακή ουδετερότητα:
Οι πάροχοι ίντερνετ θα μπορούν να μετατρέψουν το διαδίκτυο σε ένα χώρο όπου η πρόσβαση θα είναι ελεύθερη και γρήγορη μόνο στις σελίδες που ο κάθε πάροχος επιλέγει, και παντού αλλού θα σέρνεται.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, θα έχουμε ένα ίντερνετ δύο ταχυτήτων.

Οικονομικά κριτήρια

Για παράδειγμα, ο πάροχος θα μπορεί να πληρώνεται από τη Google ώστε το Google Search να φορτώνει γρήγορα, αλλά το ανεξάρτητο DuckDuckGo, το MetaGer και άλλα open source που προσφέρουν ασφάλεια και ανωνυμία αλλά δεν έχουν οικονομικές «πλάτες», να σέρνονται.
Εν ολίγοις, οι ιστοσελίδες των εταιρειών που εξ αντικειμένου έχουν τα χρήματα για να μπουν στην “fast lane”, θα είναι πολύ πιο γρήγορες και αποδοτικές.
Αντιθέτως, οι μικρότερες ανταγωνιστικές ιστοσελίδες και υπηρεσίες, που δεν θα θέλουν ή δεν θα μπορούν να πληρώσουν για την προνομιακή μεταχείριση, θα καταλήξουν να σέρνονται για όλους τους χρήστες.
Ταυτόχρονα, είναι βέβαιο πως δεν θα ακολουθούν όλοι οι ISP την ίδια γραμμή. Μπορεί κάποιος πάροχος να κλείσει αποκλειστική συμφωνία με τη Microsoft, και άρα το Bing να είναι πολύ ταχύτερο από το Google.
Στο τέλος της μέρας, εκτός από τους παρόχους ίντερνετ, όλοι οι άλλοι βγαίνουμε χαμένοι.
 Οι μικρές και μεσαίες ιστοσελίδες που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να πληρώνουν, θα σέρνονται. Πολλές είναι βέβαιο πως θα κλείσουν εντελώς.
 Εμείς σαν απλοί χρήστες θα έχουμε λιγότερες επιλογές και συνολικά μια χειρότερη εμπειρία στο ίντερνετ, με το μεγαλύτερο μέρος του να είναι σημαντικά πιο αργό.

Πολιτικά κριτήρια

Ένας ISP μπορεί να επιβραδύνει ή να αποκλείσει εντελώς το περιεχόμενο των ανταγωνιστών του. Να μπλοκάρει σελίδες με τις οποίες διαφωνεί πολιτικά ή θρησκευτικά.
Η μεγαλύτερη ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων παίζει καθοριστικό ρόλο στην κατάταξη στην οποία εμφανίζεται ένα κείμενο στις μηχανές αναζήτησης. Το αποτέλεσμα είναι ότι όσοι δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν για την προώθηση των πληροφοριών, των ιδίων και των καινοτομιών τους θα πετάγονται στις πίσω σελίδες της Google.
Εδώ να πούμε ότι πέρα απο τους ISP, οι εταιρίες που προσφέρουν μηχανές αναζήτησης όπως η Google επεμβαίνουν φιλτράροντας τα search results. Μάλιστα υπήρχαν καταγγελίες ότι σε ορισμένες αναζητήσεις, όπως τις λέξεις «πόλεμος» και «Βόρεια Κορέα», η πτώση έφτασε ακόμη και το 90%, ενώ τα αποτελέσματα για τις λέξεις «σοσιαλισμός» και «Τρότσκι» κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν.

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι Google τιμωρήθηκε στις αρχές του 2017 από την ΕΕ με πρόστιμο 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, γιατί παρενέβη στη λίστα των αποτελεσμάτων για να προωθήσει τις δικές της υπηρεσίες ηλεκτρονικού εμπορίου. Με την κατάργηση του net neutrality η κάθε Google θα μπορεί να το κάνει χωρίς καμια επίπτωση.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό, ότι η κατάργηση της Net Neutrality θα έχει ιδιαίτερα καταστροφικές επιπτώσεις στις ιστοσελίδες κοινωνικών ομάδων που παλεύουν ενάντια στις διακρίσεις, αγωνιστών και κομμουνιστών που μάχονται ενάντια την καταπίεση και εκμετάλλευση.
Γ.Σ.