Οι ηθοποιοί, μαζί με όλο τον κόσμο του πολιτισμού, είναι εξοργισμένοι από την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη και βρίσκονται σε κινητοποιήσεις ενάντια στον απαξιωτικό υποβιβασμό των πτυχίων των καλλιτεχνικών σχολών στο επίπεδο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Λυκείου). Μετά τη μαζική και μαχητική διήμερη απεργία 2 και 3 Φεβρουαρίου, μια νέα απεργία οργανώνεται την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου. Το παρακάτω κείμενο είναι ενημερωτικό της “Συνέλευσης Αγωνιζόμενων Ηθοποιών” από τη Γενική Συνέλευση του ΣΕΗ στις 1/2.
Την Τετάρτη [1Φεβρουαρίου] πραγματοποιήθηκε η γενική συνέλευση του σωματείου ηθοποιών για το ζήτημα της υποτίμησης των καλλιτεχνικών πτυχίων και της οργάνωσης του αγώνα.
Στη διαδικασία παρενεβησαν σπουδαστές και σπουδάστριες δραματικών σχολών, που έχοντας κλιμακώσει τους αγώνες τους τον τελευταίο μήνα μέσα στις σχολές τους, με αποχές και καταλήψεις, ζήτησαν τη στήριξη του κλάδου σε ένα συλλογικό και κοινό αγώνα. Το αίτημά τους ήτανε το Σωματείο Ελλήνων ηθοποιών μέσω της Γενικής Συνέλευσής του να αποφασίσει απεργία διαρκείας, ώστε όλος ο κλάδος να συσπειρωθεί στη διεκδίκηση των αυτονόητων που γίνανε ζητούμενα, παλεύοντας για δικαιώματα που αφορούν συνολικά τους καλλιτέχνες ενάντια στην καταστρατήγηση των πτυχίων και της εργασιακής προοπτικής.
Για εμάς ο δρόμος ήταν ένας και ξεκάθαρος, αφουγκραζόμενοι την δυναμική των φοιτητών, καθώς και τη δυναμική που δημιουργήθηκε μέσα στη συνέλευση, σεβόμενοι τα αιτήματα, αλλάξαμε την αρχική μας πρόταση και μαζί με την παράταξη της Ανατρεπτικής Συσπείρωσης Ηθοποιών προτείναμε απεργία διαρκείας έως τις 7 του μήνα, με ορόσημο νέα ΓΣ ώστε ο ίδιος ο κλάδος με το ανώτατο του όργανο να διαμορφώσει τα αιτήματα του αγώνα και να αποφασίσει εκ νέου για τις κινητοποιήσεις έπειτα από τον ανάλογο απολογισμό.
Δυστυχώς όμως η διοίκηση δεν αφουγκράστηκε την αναγκαιότητα των ημερών μας, ο αγωνιστικός παλμός καταπνίγηκε μεθοδικά σε μία σύμπραξη της διοίκησης μαζί με την παράταξη της ΔΕΗ (παράταξη του ΠΑΜΕ) οι οποίες προτείνανε μια εκτός τόπου και χρόνου απεργία 24ωρη στις 8 του μήνα με πρόσχημα το ότι ο ίδιος ο κλάδος δεν θα μπορέσει να στηρίξει, λόγω την ιδιότυπης εργασιακής συνθήκης που επιφέρει κυρώσεις μέσω των παραγωγών. Η πολιτική διαφωνία δεν έμεινε σε παραγωγικά πλαίσια, αντίθετα έγινε συγκεκριμένη προσπάθεια χειραγώγησης του σώματος, χωρίς καμία ευελιξία κανένα αντανακλαστικό στη διαδικασία που εξελισσόταν.
Εν τέλει η διοίκηση του σωματείου και η ΔΕΗ κατέβηκαν με την πρόταση της μονοήμερης απεργίας που αναφέραμε παραπάνω.
Διασπώντας το σώμα, αποκλιμακώνοντας το αγωνιστικό πνεύμα και βάζοντας φρένο σε μια συλλογική και καθολική διεκδίκηση για να αλλάξει ο ορίζοντας και οι βάσεις του κλάδου.
Είναι γεγονός πως η ανασφάλεια απέναντι σε μια απεργιακή κινητοποίηση σε κάθε κλάδο είναι μεγάλη, όμως ο ρόλος των εργατικών σωματείων, είναι να διασφαλίζουν στους εργαζόμενους το θεμελιώδες δικαίωμα στην απεργία καθώς και να στήνουν τείχος προστασίας σε οποιοδήποτε εκφοβισμό και οποιαδήποτε εργασιακή αυθαιρεσία.
Η ψηφοφορία έληξε με 113 ψήφους υπέρ της συνέχισης της απεργίας έως την Τρίτη 7 του μήνα με ορόσημο νεα ΓΣ για εκ νέου διάλογο του κλάδου. Και 130 ψήφους υπέρ της απόφασης για 24ωρη απεργία στις 8 του μήνα.
Είναι φανερό πως η ίδια η διαδικασία καθώς και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας κατέδειξε τα κινηματικά αντανακλαστικά του κλάδου. Σε τέτοιο σημείο που η διοίκηση αναγκάστηκε να συμπράξει με την ΔΕΗ ώστε να καταφέρουν μόλις με 20 ψήφους διαφορά να επιβάλουν το συντηρητικό σκεπτικό τους.
Σκεπτικό το οποίο υποτιμά τις συνθήκες αλλά και προτιμά τις κλειστές διαδικασίες διοικητικών συμβουλίων, όπως αποδείχτηκε ακόμα και μπροστά σε μια τέτοια συγκυρία δεν προτάθηκε καν νέα Γενική Συνέλευση. Η συμπεριφορά των (ΑΕΝΑΗ – ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ – ΔΕΗ) δημιουργούν αποστροφή του κόσμου από τις συλλογικές διαδικασίες και την πολιτική δράση, ενισχύοντας τη λογική της εκλογικής ανάθεσης, ηττοπάθειας και παραίτησης.
Είδαμε την σύμπραξη αυτών των παρατάξεων που κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους όλο το προηγούμενο διάστημα, οι οποίες εκχυδαιζουν τις διαδικασίες προς όφελος μικροπολιτικών παιχνιδιών αφήνοντας σε παράλυση το συνολικό συμφέρον.
Οι ευθύνες αυτές βαραίνουν ιδιαίτερα την παράταξη της ΔΕΗ η οποία για να μπλοκάρει τη δυναμική που δημιουργήθηκε δε δίστασε να συμπράξει ακόμα και με την διοίκηση.
Η ίδια δύναμη στη συνέχεια, βγάζει ανακοινώσεις με ψέματα για το πολιτικό μας περιεχόμενο και ρίχνει λάσπη προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει τον κλάδο.
Όσα ψέματα και να γράψουν για την συλλογικότητά μας και το περιεχόμενο, το μόνο που καταφέρνουν είναι να εκτίθενται ακόμα περισσότερο. Είναι φανερό για κάθε ένα/μια που παρακολουθεί τα κείμενά μας, την σκέψη μας και την πολιτική μας θέση και στάση, πως το αίτημα για Ανώτατη δημόσια και δωρεάν Καλλιτεχνική Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση ουδεμία σχέση έχει με την διαβάθμιση του ΙΕΚ.
Ο συνδικαλισμός που ονειρευόμαστε δεν περιέχει ψέματα και χυδαιότητες αλλά σύγκρουση πολιτικών επιχειρημάτων και θέσεων.
Εμείς δεν επιθυμούμε να μπούμε σε μικροπολιτική κριτική, ούτε να ρίξουμε αόριστες ευθύνες. Όμως για μια ακόμα φορά επιβεβαιώθηκε αυτό που ήδη γνωρίζουμε, είμαστε ενάντια σε κάθε διοίκηση και σε κάθε μορφή εξουσίας η οποία επιθυμεί να κεφαλοποιεί την δύναμή της και να καταπνίγει τους αγώνες που δημιουργούνται από την ίδια τη βάση.
Οι λογικές αποκλιμάκωσης σε τόσο κρίσιμες στιγμές είναι υπεύθυνες για το μέλλον μας και για το μετριοπαθές κλίμα που μπορεί να υπερισχύσει.
Είναι ντροπή για ένα σωματείο με την ιστορικότητα του ΣΕΗ να μην κλιμακώνει τον αγώνα σε μια τέτοια ιστορική συνθήκη.
Εμείς στεκόμαστε ενάντια σε τέτοιες λογικές καθολικά.
Παρά την μεθοδική κατάπνιξη του αγωνιστικού πνεύματος, χτες υπήρξαμε μάρτυρες μιας ζωντανής και παλλόμενης διαδικασιας μέσα από την οποία αναδύθηκε η αλληλεγγύη και η μαχητικότητα από τα κάτω.
Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για ένα καλύτερο μελλον.
Να αγωνιζόμαστε για μια ζωή με αξιοπρέπεια στα δικά μας μέτρα.
Στους δρόμους του αγώνα μέχρι την έφοδο στον ουρανό!
