Με αλλεπάλληλα «κύματα» νέων, πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων θα βρεθούν οι εργαζόμενοι, άνεργοι και οι συνταξιούχοι λόγω των συμφωνιών της κυβέρνησης με τους «θεσμούς».
Αυτό είναι το «τίμημα» άλλης μίας «διάσωσης» του χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού, όπως αυτή αποφασίστηκε στο Eurogroup της 15 Ιουνίου.
Mάλιστα, το «τίμημα» αυτό καλείται να το πληρώσει και πάλι ο λαός με ευθύνη της «αριστερής» κυβέρνησης, η οποία εκλέχθηκε ενάντια σ’ αυτά τα μέτρα (τον Γενάρη του 2015) και ξανα-εκλέχθηκε (τον Σεπτέμβρη του 2015) για να τα ελαχιστοποιήσει ή έστω να τα… «αντισταθμίσει».
Τίποτα από τα παραπάνω δεν έκανε η κυβέρνηση. Αντίθετα έχει μετατραπεί σε «αριστερό» εργαλείο του ιμπεριαλισμού και του ντόπιου καπιταλισμού, εφαρμόζοντας 100% τις εντολές του ΔΝΤ, της ΕΕ αλλά και του ελληνικού ΣΕΒ.
Όσες «επενδύσεις» και αν υπόσχεται η κυβέρνηση μέσω του παραπέρα ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, δεν μπορεί να πείσει κανένα. Οι ιδιωτικοποιήσεις φέρνουν κέρδη μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο. Κερδίζουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που αγοράζουν πάμφθηνα τη δημόσια περιουσία, αλλά και οι διεθνείς τοκοφλύφοι τους οποίους αποπληρώνει η κυβέρνηση με τα έσοδα από το ξεπούλημα.
Παράλληλα, για να «διασώσει» τον καπιταλισμό μέσω της συνέχισης του μαρτυρίου των «δόσεων» από το πρόγραμμα «στήριξης» των θεσμών, η ψευτο-αριστερή κυβέρνηση κατάργησε το υπουργικό βέτο στις ομαδικές απολύσεις, την ίδια στιγμή που έδωσε «σήμα» για την εκκίνηση των εκκαθαρίσεων των «κόκκινων» δανείων των επιχειρήσεων την αμέσως επόμενη περίοδο. Έτσι άνοιξε το δρόμο για περισσότερα λουκέτα επιχειρήσεων και, έτσι, για ακόμα περισσότερες απολύσεις, την ίδια ώρα που καυχιέται για τη μείωση της ανεργίας, «ξεχνώντας» -βέβαια- ότι παράλληλα επεκτάθηκε και άλλο η μερική απασχόληση, μειώθηκε ο μέσος μισθός και εκτινάχθηκε το ληξιπρόθεσμο ιδιωτικό χρέος προς ασφαλιστικά ταμεία και εφορία. Παράλληλα, η κυβέρνηση πετά στο δρόμο 6.100 προσωρινούς συμβασιούχους στην καθαριότητα των δήμων.
Το «δίχτυ ασφαλείας» για τους απολυμένους ή τους απλήρωτους εργαζομένους το οποίο έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση προκειμένου να «προστατευθούν από τις συνέπειες αυτών των εκκαθαρίσεων, αντιπροσωπεύει κάτι χειρότερο από ψίχουλα, αποτελεί κοροϊδία και εξευτελισμό για το λαό.
Κι αυτό γιατί το εν λόγω «δίχτυ», το οποίο υπόσχεται η κυβέρνηση, προβλέπει την επιδότηση της «κατάρτισης» όσων χάνουν τη δουλειά τους ή ακόμα και μισθού για όσους δουλεύουν ακόμα, αλλά δεν πληρώνονται. Στην πραγματικότητα με αυτόν τον τρόπο δεν «προστατεύονται» οι εργαζόμενοι, αλλά οι επιχειρηματίες, καθώς μπορούν να απολύσουν χωρίς κόστος, ενώ μπορούν να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται χωρίς να πληρώνουν τους εργαζομένους.
Ακόμα μεγαλύτερη κοροϊδία και εξευτελισμό αποτελεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση, «ελλείψει» κονδυλίων -όπως λέει- έχει ζητήσει δάνειο 3 δις ευρώ από την Παγκόσμια Τράπεζα για να χρηματοδοτήσει σειρά προγραμμάτων προσωρινής απασχόλησης την περίοδο 2018-2020. Και αυτό γιατί τα κοινοτικά κονδύλια έχουν σχεδον εξαντληθεί, ενώ το Μνημόνιο έχει βάλει πλαφόν σε όλες τις κρατικές δαπάνες μαζί και για εκείνες για την ενίσχυση της απασχόλησης. Το δάνειο αυτό, εφόσον συναφθεί, θα έλθει να προστεθεί στο ήδη υπέρογκο, μη βιώσιμο δημόσιο χρέος. Το εξωφρενικό είναι πως η κυβέρνηση έχει ζητήσει ένα τόσο μεγάλο δάνειο από την Παγκόσμια Τράπεζα, ενώ προβλέπει για τον ΟΑΕΔ πλεόνασμα 750 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο, αρχής γενομένης από φέτος. Το πλεόνασμα αυτό θα προκύψει από την ομαλή καταβολή των εισφορών που εισπράττει ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης για λογαριασμό του ΟΑΕΔ. Ωστόσο το πλεόνασμα αυτό είναι πλασματικό και όχι πραγματικό. Ο ΕΦΚΑ δεν αναμένεται να αποδώσει πάνω από το 60% των εισφορών που εισπράττει υπέρ του ΟΑΕΔ. Εξάλλου, ο ΟΑΕΔ μεταφέρει σχεδόν κάθε μήνα κάθε πλεονάζον κεφάλαιο στην Τράπεζα της Ελλάδας. Από την Τράπεζα της Ελλάδας, η κυβέρνηση δανείζεται τα κεφάλαια που αποταμιεύει ο ΟΑΕΔ για να κλείνει τις «τρύπες» του προϋπολογισμού.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να περικόψει τα αναπηρικά επιδόματα, ενώ επίκειται η πλήρης κατάργηση του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ).
Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει ψηφίσει, καθ’ υπόδειξη των Θεσμών, την περικοπή του 1/3 των συντάξεων έως 18%, των οικογενειακών επιδομάτων στις συντάξεις, αλλά και το πάγωμα των ονομαστικών αυξήσεων από το 2019 και έπειτα. Το κόστος των περικοπών θα φτάσει τουλάχιστον τα 3,1 δις ευρώ Και αυτό παρά το γεγονός ότι από το 2011 συγκεντρώνει κοντά στο 1 δις ευρώ κάθε χρόνο στον «κουμπαρά» του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) από «εισφορές αλληλεγγύης» στις «υψηλές» συντάξεις αλλά και την κρατική επιχορήγηση. Μέχρι το 2019, ο ΑΚΑΓΕ θα έχει συγκεντρώσει έως 6 δις ευρώ, δεδομένου ότι έχει προϋπολογιστεί η άντληση 400 εκατ. ευρώ ανά έτος για να κλείσουν οι «τρύπες» του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης. Το 2019 θα μπορούσε, βάσει νόμου, να ανοίξει ολόκληρος ο «κουμπαράς» του ΑΚΑΓΕ και έτσι να καλυφτούν ενδεχόμενες ανάγκες κάλυψης των ελλειμμάτων. Ωστόσο, η κυβέρνηση προτίμησε να κρατήσει στην ΤτΕ τα λεφτά του ΑΚΑΓΕ και να κόψει τις συντάξεις.
Δ.Κ.