- Τώρα ο Γιαχία Σινουάρ στέκεται δίπλα στο Τσε, στο Σαλβατόρ, στη Ρόζα και τον Καρλ. Τώρα όλοι ξέρουμε ποιος υπήρξε ο Γιαχία Σινουάρ.
- Μόλις πέθανε, με τον τρόπο που πέθανε, όλοι τον γνωρίσαμε και καταλάβαμε ποιος ήταν.
- Σα να τον ξέραμε από πάντα…
- Όλοι είδαμε και καταλάβαμε, ποιος στ’ αλήθεια υπήρξε, χωρίς να χρειαστεί να μας πει κανείς λέξη γι’ αυτόν!
- Είδαμε πώς πέθανε κι αυτό αρκούσε για να καταλάβουμε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα – χωρίς ποτέ να έχουμε γνωρίσει αυτό τον άνθρωπο – τι ψυχή λιονταριού έζησε μέσα σε αυτό το ανθρώπινο σώμα, όλα τα πονεμένα χρόνια του.
- Όπως εμείς, έτσι θα τον μάθουν πια όλοι. Όχι για το τι υπήρξε επί χρόνια, αλλά κυρίως, για το τι υπήρξε μερικά δευτερόλεπτα πριν πεθάνει!
- Όλο και περισσότεροι θα θελήσουν να το κρατήσουν δίπλα τους, σε μία φωτογραφία, σε ένα πορτρέτο, σε μία αφίσα.
- Δίπλα από το γραφείο με τα βιβλία τους που μιλάνε για την Ελευθερία και τον Άνθρωπο, Σε κάποια μεριά στο εφηβικό δωμάτιο, πάνω από το προσκεφάλι τους, όταν ονειρεύονται να αλλάξουν τον κόσμο. Σε μία αφίσα, δίπλα στου Τσε, το πιο πιθανόν.
- Δίπλα στα πορτραίτα όλων των Μεγάλων Ανθρώπων, Αυτών που με τον τρόπο που έζησαν, αλλά κυρίως με τον τρόπο που πέθαναν, έγιναν σύμβολο εμπνευσμένο του ανεκπλήρωτου και αδικαίωτου ακόμα αγώνα προς την ανθρώπινη ελευθερία.
- Δίπλα στον Τσε, στον Σαλβαδόρ, στη Ρόζα και στον Καρλ, Δίπλα σε Όλες και Όλους που έπεσαν στον Αγώνα και θέριεψαν γι’ αυτό μέσα στις ψυχές του Κόσμου ολάκερου, για πάντα!
- Θα τον κρατήσουν για πάντα κοντά τους, γιατί είδαν – όπως εμείς -Πώς πέθανε ο Γιαχία Σινουάρ!
- Όλοι εμείς, που ο απόηχος από το όνομά του, έφτανε ως εμάς σαν «ο σκληρός», «ο αδίστακτος», «ο τρομοκράτης», «ο εγκέφαλος που οργάνωσε την Πλημμύρα Αλ Άκσα», «ο υπ’ αριθμόν ένα, καταζητούμενος από το “νόμιμα αμυνόμενο” Ισραήλ».
- Τον γνωρίσαμε λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος του.
- Δίχως να μας απευθύνει το λόγο, δίχως να μας εξηγήσει γιατί και πώς πορεύτηκε μέσα στην πολυτάραχη ζωή του, Μας Μίλησε λίγα δευτερόλεπτα κι Εμείς τον γνωρίσαμε.
- Εμείς καταλάβαμε τι θα μπορούσε να είναι μόνο ο Γιαχία Σινουάρ, από αυτή τη Μικρή, Μεγάλη Στιγμή, λίγο πριν πεθάνει.
- Από αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα, που το σιωναζιστικό κράτος-δολοφόνος, σαν ηλίθιο που είναι -όσο μόνο ένα τέτοιο κράτος θα μπορούσε να είναι- έσπευσε να δημοσιοποιήσει, λίγο πριν ο Γιαχία Σινουάρ γίνει Αθάνατος. Για να μας δείξει πόσο ισχυρό είναι τάχα, επειδή σκότωσε το Γιαχία Σινουάρ.
- Χωρίς να συναισθάνεται ότι μας έδειξε και πόσο ηλίθιο είναι επίσης, αφού μόλις ανάταξε το Γιαχία Σινουάρ στο πάνθεο των συμβόλων τού πιο συγκλονιστικού αγώνα που δίνεται στο κατώφλι του 21ου αιώνα στο όνομα της πανανθρώπινης απελευθέρωσης.
Ο Γιαχία Σινουάρ, δίχως να απολογηθεί, δίχως να εξηγήσει γιατί και πώς, δίχως να μας διηγηθεί τίποτα από τον πόνο και την αδικία που γνώρισε ο ίδιος και ο Λαός του, μας συστήθηκε, λίγα δευτερόλεπτα πριν πεθάνει σαν ήρωας!
Και μας είπε:
«Άνθρωποι της Γης, Αυτός Είμαι! Αυτό Είμαστε, εγώ και ο Λαός μου. Αυτό που βλέπετε τώρα και μένετε άφωνοι από την Αγέρωχη Ψυχή, μέσα σε αυτό το διαμελισμένο σώμα, σε αυτό το γκρεμισμένο τόπο.
- Είμαι εδώ! Σε αυτή τη Γη που ανήκω από πάντα και για πάντα. Εγώ και ο Λαός μου. Είμαι εδώ και πολεμώ.
- Είμαι Εδώ! Πολεμώ με το Σώμα μου, με τη Ψυχή μου, με το Όπλο στο χέρι!
- Δεν έχει άλλο δρόμο για μένα – Ούτε για το Λαό μου!
- Είμαι, Είμαστε εδώ και πολεμάμε για Πάντα!
- Και αυτό που βλέπετε μπροστά σας τούτη ‘δω, τη φευγαλέα στιγμή, Δε Νικιέται!
- Δε Νικιέται!
- Το ξέρετε και τρομάζετε, όσοι περπατάτε στο Μονοπάτι του Τρόμου για να κατανικήσετε τον καλπασμό του Λαού μου προς την Ελευθερία. Καλά κάνετε και Τρομάζετε!»
Δόξα στην Παλαιστίνη και στα Παιδιά της – Δόξα στους Μάρτυρες για την Ελευθερία της – Νίκη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση
Μ.Κ.
