Τα μέλη της κοινωνικής επανένταξης του 18Άνω, τα παιδιά που ολοκλήρωσαν την κλειστή φάση του προγράμματος απεξάρτησης και δίνουν τώρα τη μάχη για μια καθαρή και αξιοπρεπή ζωή, με ανακοίνωσή τους για την παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών λένε:
Η 26η Ιουνίου από το 1987 έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως “παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών και της παράνομης διακίνησής τους”. Από τότε, κάθε χρόνο αυτή η μέρα αποτελεί ημέρα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης από θεσμικούς φορείς, προγράμματα απεξάρτησης, διαφημίσεις, σποτάκια κ.λπ. για το πρόβλημα και τις επιπτώσεις της χρήσης ουσιών. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, ένα πολιτικό σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο που λειτουργεί με “αξίες” όπως την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, προωθώντας τον καταναλωτισμό, δημιουργώντας ψευτοανάγκες για το φαίνεσθαι, υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα τις βασικές και κύριες ανάγκες όλων μας όπως τροφή, στέγη, εργασία, παιδεία, υγεία, σπέρνοντας τον φόβο και την ανασφάλεια… ε, μοιάζει κάπως ειρωνικό που θεσπίζει παγκόσμιες ημέρες.
Η τοξικοεξάρτηση είναι ίσως η πιο ακραία μορφή αλλοτρίωσης του ανθρώπου, είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας, μιας κοινωνίας που έχει πάψει να αγωνίζεται και να ζει με αξίες, ελεύθερη και αξιοπρεπής.
Στραφήκαμε στα ναρκωτικά αναζητώντας εκεί λύσεις για όσα μας βασάνιζαν, για όσα είχαμε στην ψυχή μας και δεν εκφράζαμε.
Θέλαμε να απαλύνουμε την ένταση και την ορμή που είχαμε σαν παιδιά γιατί δεν ξέραμε πώς να τα διαχειριστούμε. Στραφήκαμε στα ναρκωτικά για να αντέξουμε την μοναξιά που βιώναμε ανάμεσα σε κόσμο, την ανασφάλεια, τους φόβους μας, την ενοχή και την ντροπή ότι δεν τα καταφέρνουμε.
Να αντιμετωπίσουμε την ανία, να γεμίσουμε το κενό μας, το αίσθημα του ανικανοποίητου… και κάπου εκεί χάσαμε και το τελευταίο ίχνος ευτυχίας που μας είχε απομείνει.
Γιατί όσο παράλογο κι αν ακούγεται, κάναμε χρήση ουσιών για να ζήσουμε, απλά είναι ο πιο λάθος και αυτοκαταστροφικός τρόπος.
Αλλά όχι πια…, βρήκαμε το κουράγιο και τη δύναμη και ζητήσαμε βοήθεια στο στεγνό δημόσιο πρόγραμμα απεξάρτησης 18ΑΝΩ.
Αφού ολοκληρώσαμε τη κλειστή φάση βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στη κοινωνική επανένταξη δίνοντας τη μάχη για μια καθαρή και αξιοπρεπή ζωή με συνοδοιπόρους τους ψυχοθεραπευτές μας, όλο το θεραπευτικό προσωπικό καθώς και εσάς τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους που στηρίζετε εμάς και την προσπάθειά μας.
Πλέον, αντί του περιθωρίου και της μοναξιάς επιλέγουμε τη δύναμη της ομάδας και της συλλογικότητας. Φροντίζοντας τον εαυτό μας μαθαίνουμε να φροντίζουμε και τον διπλανό μας. Οι ομάδες και οι τέχνες λειτουργούν ως εργαλεία και μας βοηθούν τον καθένα και την καθεμία από μας να εκθέτει τον εαυτό του με την διαφορετικότητά του, να ανακαλύπτουμε ταλέντα, να μοιραζόμαστε συναισθήματα και με αυτόν τον τρόπο ο ατομικός αγώνας παίρνει τη μορφή του συλλογικού με κύρια αξία μας την ισοτιμία.
Η ανασφάλεια, η ντροπή, οι ενοχές, οι φόβοι, γίνονται λόγος και τέχνη. Καταφέρνουμε να χαμογελάμε απέναντι σε αυτά, να τα αντέχουμε και να προχωράμε. Βάζοντας κάθε μέρα μικρούς στόχους προσπαθούμε και δίνουμε νόημα στην κάθε στιγμή. Γιατί κάθε ψυχή έχει αξία, κάθε συναίσθημα καθένας και καθεμία από μας, μαζί και όλους εσάς… γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο!!!
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ!!!!!
Μέλη της κοινωνικής επανένταξης του 18ΑΝΩ
