Η σκήνη είναι χαρακτηριστική και έκανε τον γύρο του κόσμου με την ιδιαίτερη προβολή που η Ρωσική τηλεόραση έκανε και φρόντισε να διαδώσει, με το χρονόμετρο που εμφάνισε επιδεικτικά στους δέκτες της:
O Ερντογάν και η πολυπληθής συνοδεία του καταφθάνουν στο φουαγιέ του προεδρικού μεγάρου στη Μόσχα στις 5 Μαρτίου. Σε αντίθεση με το συνηθισμένο και με το πρωτόκολλο κανείς δεν τους περιμένει και η πόρτα του σαλονιού είναι κλειστή. Στους τοίχους κρέμονται τα πορτρέτα των Ρώσων Τσάρων που ενεπλάκησαν σε πολέμους με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ρωσία και Τουρκία έχουν πολεμήσει συνολικά 16 φορές στην ιστορία τους τις πιο πολλές με επικράτηση των Ρώσων. Ένας υπάλληλος υποδοχής κοιτάει πίσω από την μισόκλειστη πόρτα.
Η συνοδεία του Ερντογάν εκνευρισμένη και αμήχανη διορθώνει γραβάτες και ξεροβήχει. Ο ίδιος ο Ερντογάν αποφασίζει να καθίσει στον καναπέ καταλαβαίνοντας ότι οι κάμερες καταγράφουν. Τελικά μετά από 2,5 λεπτά αμηχανίας που έγραψε το χρονόμετρο της Ρωσικής τηλεόρασης, ο Πούτιν κάνει την εμφάνισή του με το γνωστό παγωμένο χαμόγελό του και υποδέχεται το τρόπαιό του αφού πρώτα έχει δείξει σε όλο τον κόσμο ποιος νίκησε σ’ αυτόν τον γύρο των μαχών. Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στην Ιντλίμπ ανακοινώνεται σε λίγες ώρες με ελάχιστες γνωστές λεπτομέρειες. Αλλά δεν υπάρχουν και πάρα πολλά να αποκρυφτούν.
Το καθεστώς Άσσαντ επιβεβαιώνει την επικράτησή του και την υποχρέωση της Τουρκίας να το αναγνωρίσει ξανά. Καταλαμβάνει όλα τα περίχωρα του δυτικού Χαλεπίου και αποκαθιστά την οδική σύνδεση ανάμεσα σε Δαμασκό και Χαλέπι για πρώτη φορά από το 2012. Επίσης αναγνωρίζεται η κυριαρχία του στη βόρεια Χομς και σε αρκετά σημεία της επαρχίας του Ιντλίμπ μαζί και την στρατηγικής συμμαχίας πόλη του Σαρακίμπ εκεί όπου η προσπάθεια των τζιχαντιστων και των Τούρκων να την ανακαταλάβουν προκάλεσε τον Ρωσικό βομβαρδισμό με τους δεκάδες Τούρκους στρατιώτες νεκρούς στα τέλη Φλεβάρη.
Τα 9 Τουρκικά φυλάκια που είχαν υπερκεραστεί και κυκλωθεί από τις δυνάμεις του Άσσαντ με εκατοντάδες Τούρκους στρατιώτες όμηρους χωρίς βαρύ πυροβολικό και αεροπορική κάλυψη δεν αναφέρθηκαν καθόλου στην συμφωνία, αλλά ήδη τις επόμενες μέρες, ξεκίνησε η σιωπηρή σταδιακή ανάκλησή τους με Ρωσικές εγγυήσεις για την αποφυγή θερμού επεισοδίου. Ο Ερντογάν μπήκε στη Συρία μετά Βαΐων και κλάδων και αποχωρεί βράδυ μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και υπό το έλεος του Πούτιν.
Εις ό,τι αφορά τον διεθνή αυτοκινητόδρομο που συνδέει το Χαλέπι με το λιμάνι της Λατάκεια τα δύο μέρη συμφώνησαν να ανοίξει ξανά, μια στρατηγικής σημασίας νίκη της Ρωσικής διπλωματίας. Ωστόσο για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει και μια ουδέτερη ζώνη 6 χλμ βόρεια και 6 χλμ νότια του δρόμου όπου Ρωσία και Τουρκία θα κάνουν κοινές περιπολίες εφαρμογής της εκεχειρίας για να επιβάλλουν στα αντιμαχόμενα μέρη την κατάπαυση.
Εδώ βρίσκεται και το κλειδί της συμφωνίας. Για να γίνει εφικτή αυτή η συμφωνία πρέπει να την αποδεχθούν και να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από την περιοχή όχι μόνο οι πλήρως ελεγχόμενοι από την Τουρκία αντάρτες Τουρκομάνοι, αλλά και όσοι υποστήριζε, είχε συμμάχους ευκαιριακά ή μη, στην αντιπολίτευση, κοσμική ή θρησκευτική.
Αλλιώς οι ένοπλοι θα αντιμετωπίζονται ως παραβάτες της συμφωνίας και τα δύο μέρη θα πρέπει να τους αντιμετωπίσουν ένοπλα. Την επαύριον κιόλας της συμφωνίας, οι δυνάμεις του Συριακού στρατού στα πλαίσια της υλοποίησής της και μαζί με Ρωσική βοήθεια άρχισαν να απωθούν τους αντάρτες στις πιο απομακρυσμένες περιοχής της Ιντλίμπ. Αυτό τυπικά δεν συνιστά παραβίαση της εκεχειρίας της, αλλά εφαρμογή της. Ωστόσο όλες σχεδόν οι οργανώσεις της αντιπολίτευσης που απέμειναν εκεί δήλωσαν την αντίθεσή τους και ήδη στην Ιντλίμπ ξεκίνησαν διαδηλώσεις ενάντια στην προδοσία του Ερντογάν.
Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές στρατιωτικοί αναλυτές επισημαίνουν την συγκέντρωση δυνάμεων αντιπολιτευόμενων με σκοπό να χτυπήσουν τις Ρωσικές θέσεις. Έτσι είναι βέβαιο ότι ο Συριακός εμφύλιος που στις 15 Μαρτίου έκλεισε τα 9 χρόνια από την επίσημη έναρξή του το 2011, κάθε άλλο παρά τελείωσε. Εκ των πραγμάτων οι μάχες θα συνεχιστούν και τα εκατομμύρια των αμάχων θα συνεχίσουν να είναι πρόσφυγες εντός ή εκτός της χώρας. Ειδικά στα Τουρκο-Συριακά σύνορα η κατάσταση τείνει να ξεφύγει από τον έλεγχο της Τουρκίας καθώς έχει κλείσει την ελεύθερη διάβαση προσφύγων και έχει εγκλωβίσει σε μια στενή λωρίδα γης -που ολοένα και στενεύει– ενάμιση εκατομμύριο πρόσφυγες εκ των οποίων πάνω από τους μισούς από τις τελευταίες μάχες.
Η ήττα της πολιτικής του Ερντογάν υπογραμμίζεται και από το γεγονός ότι από την μια έχει τις αντιδράσεις των πρώην συμμάχων του, από την άλλη είναι υποχρεωμένος να τους ξεπουλήσει και πάλι για να σώσει τους όμηρους στρατιωτικούς του. Έχει δύο επιλογές και όποια από τις δυο κι αν επιλέξει θα είναι καταστροφική. Είναι για αυτόν τον λόγο που πιέζει ξανά την δύση για κάποιου είδους επαναπροσέγγιση. Με το ΝΑΤΟ να δίνει προς το παρόν πλατωνική αλληλεγγύη καθώς δεν επιθυμεί τουλάχιστον στην παρούσα φάση να εμπλακεί ενεργά και να σπάσει γέφυρες με την Ρωσία διακινδυνεύοντας μια κλιμάκωση άνευ επιστροφής. Οι Αμερικάνοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν πέρσι από την Συρία και να περιοριστούν σε συμβολική παρουσία στις ανατολικές Κουρδικές περιοχές μερικών εκατοντάδων ελαφρά εξοπλισμένων στρατιωτών. Αλλά ακόμη και στο γειτονικό Ιράκ είναι επί ξύλου κρεμάμενοι πολιορκούμενοι ουσιαστικά από τις σιΐτικες πολιτοφυλακές.
Aπό την πλευρά της, η ΕΕ ακολουθεί ασθμαίνοντας έχοντας να διαχειριστεί το κόστος του προσφυγικού. Είτε αυτό σημαίνει έκτακτη χρηματοδότηση στην Τουρκία, είτε αυτό σημαίνει έκτακτη χρηματοδότηση στην Ελλάδα για την μη παραγωγική δαπάνη της σπατάλης χρημάτων για την φύλαξη των συνόρων. Είτε και τα δύο όπως είναι το πιθανότερο.
Aυτές οι εξελίξεις, σε συνδυασμό με την εξάπλωση της φονικής επιδημίας κορονοϊού, επιτάχυναν την έκρηξη του πετρελαϊκού πολέμου Σαουδικής Αραβίας και Ρωσίας (που στη Σαουδική Αραβία συνοδεύτηκε και από μίνι εσωτερικό πραξικόπημα του τυχοδιώκτη Μπιν Σαλμάν κατά των συγγενών του που διαφωνούσαν) στις 7 και 8 Μαρτίου προκαλώντας το τωρινό παγκόσμιο κραχ του οποίου τις συνέπειες ακόμη δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε στην ολότητά τους.
ΓΧ