τελευταίου εν ζωή μέλους του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος -τροτσκιστικού στο μπλογκ των Comunistas, Cuba
https://www.comunistascuba.org/2022/08/entrevista-exclusiva-al-trotskista.html
«Στην Κούβα δεν αποκλείεται μια βίαιη σύγκρουση μεταξύ των μαζών και της κυβέρνησης», προειδοποιεί ο Χουάν Λεόν Φερέρα, ο τελευταίος εν ζωή μαχητής του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος -Τροτσκιστικού, μιας κουβανικής οργάνωσης που ιδρύθηκε το 1960 και διαλύθηκε με καταστολή το 1973.
Στη φωτογραφία που συνοδεύει αυτή τη συνέντευξη –που τραβήχτηκε λίγες μέρες μετά τον θρίαμβο της Κουβανικής Επανάστασης– ο πρώτος από αριστερά προς τα δεξιά, είναι ο νεαρός Χουάν Λεόν Φερέρα, τότε αντάρτης του Κινήματος της 26ης Ιουλίου, ακολουθούμενος από τα αδέλφια του Ινταλμπέρτο και Ρικάρντο, επίσης τροτσκιστές. Ο 80χρονος Χουάν Λεόν σήμερα, υδραυλικός στο επάγγελμα και τροτσκιστής από πεποίθηση, συνεχίζει να βλέπει στην Παγκόσμια Επανάσταση τη μόνη δυνατότητα οικοδόμησης του κομμουνισμού.
Αν και είναι γνωστός διεθνώς, εντούτοις είναι η πρώτη φορά που ένα κουβανικό μέσο ενημέρωσης παίρνει συνέντευξη από τον Juan León Ferrera: η επίσημη προπαγάνδα προσπάθησε να διαγράψει τον κουβανικό τροτσκισμό. Ωστόσο, ο Juan León Ferrera έχει ήδη καταγραφεί στην ιστορία, όχι μόνο του τροτσκισμού, αλλά και στην ιστορία της ταξικής πάλης. Μέσα στις συνθήκες πολιτικής και οικονομικής κρίσης που διέρχεται η Κούβα, ο Juan León Ferrera έχει πολλά να πει στην κουβανική εργατική τάξη και ειδικά στη νεολαία. Ως εκ τούτου, το blog των comunistas θα χρησιμεύσουμε ως βήμα για αυτόν τον επαναστάτη αγωνιστή, ο οποίος από σήμερα θα έχει μια εβδομαδιαία στήλη.
Η παρούσα συνέντευξη χρησιμεύει επίσης ως φόρος τιμής στον Λέον Τρότσκι που πριν από 82 χρόνια θα πέθαινε στις 21 Αυγούστου, από μια επίθεση που συντονίστηκε και εκτελέστηκε από τον σταλινισμό.
Comunistas Cuba: Από το μπαλκόνι σας είδατε την αρχή της μακράς πορείας διαμαρτυρίας που στις 11 Ιουλίου [2021 – Σ.τ.Μ.] ξεκίνησε κοντά στο Καπιτώλιο και τελείωσε με έντονη καταστολή κοντά στην Πλατεία της Επανάστασης (Plaza de la Revolución). Γιατί πιστεύετε ότι ξέσπασαν οι διαδηλώσεις της 11ης Ιουλίου και τι πιστεύετε για τον τρόπο με τον οποίο η κουβανική γραφειοκρατία χειρίστηκε την κατάσταση; Πώς θα χαρακτηρίζατε την 11η Ιουλίου πολιτικά;
Juan León: Πρέπει να διακρίνουμε διάφορους παράγοντες. Μια κακοδιαχείριση της δημοκρατικής πολιτικής και ένας λαθεμένος δρόμος σχεδιασμού, όπου απουσιάζει η εκβιομηχάνιση, η δε ανάπτυξη και ο έλεγχος της οικονομίας δεν γίνεται από τις εργαζόμενες μάζες αλλά από προνομιούχους επαγγελματίες του κράτους, που έχουν βάλει τον εαυτό τους πάνω από τους εργαζόμενους, σφετεριζόμενοι την οικονομική δύναμη της παραγωγής, τις μάζες που παράγουν τα αγαθά και τον πλούτο της χώρας. Παραβιάζοντας τους νόμιμους κανόνες των ιστορικών κομμουνιστικών αρχών της Παρισινής Κομμούνας του 1871 και των επτά πρώτων χρόνων της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917, με επικεφαλής το Μπολσεβίκικο Κόμμα του Λένιν και του Τρότσκι.
Προφανώς, οι κοινωνικές συγκρούσεις δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν. Αλλά όταν έχεις ένα μαρξιστικό-επαναστατικό όραμα, όταν εφαρμόζεις αυτές τις δημοκρατικές επιστημονικές αρχές της σοσιαλιστικής λογικής, ο χειρισμός τέτοιων συγκρούσεων γίνεται όσο το δυνατόν πιο δίκαιος. Οι συνεπείς μαρξιστές είναι πολύ σαφείς ότι η πραγματική σοσιαλιστική δημοκρατία είναι ανώτερη από εκείνη του καπιταλισμού.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για ελευθερία, όταν αντί να εφαρμόζουμε πειθώ και συνεννόηση, χρησιμοποιούνται φίμωση και βία εναντίον ενός μέρους του λαού, συμπεριλαμβανομένων των κομμουνιστών που ήθελαν να εκφραστούν πιστεύοντας στη σοσιαλιστική ελευθερία. Αυτή η βία δείχνει την ιδεολογική αδυναμία της επίσημης πολιτικής της ηγεσίας της λεγόμενης σοσιαλιστικής κυβέρνησης που αδυνατεί να κατευνάσει τις ανησυχίες ενός λαού με επαναστατική παράδοση, να αντλήσει εμπειρίες και να διορθώσει λάθη.
Χαρακτηρίζω τη διαμαρτυρία ως έκφραση της βούλησης των εργαζόμενων μαζών, προϊόν της πολιτικά και κοινωνικά επιδεινούμενης κατάστασης ενός λαού κουρασμένου, με θυσίες για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, που υπέμεινε μια προνομιούχα γραφειοκρατία που οδήγησε τη χώρα σε κατάσταση οπισθοδρόμησης και οικονομικής και ιδεολογικής στασιμότητας όσον αφορά την ανάπτυξη της επαναστατικής και ελευθεριακής κουλτούρας, σε μια μεταβατική περίοδο διατηρώντας την σταθερότητα της ζωής με την εφαρμογή του γνήσιου σοσιαλισμού που είναι το βασίλειο της ευρύτερης ελευθερίας του ανθρώπινου γένους.
Comunistas Cuba: Πώς βλέπετε το μέλλον της Κούβας; Θα μπορέσει η κουβανική γραφειοκρατία να βγει από την οικονομική κρίση;
Juan León: Το μέλλον της Κούβας και η σταθερότητά της στο δρόμο του σοσιαλισμού εξαρτάται ουσιαστικά από την ανάπτυξη και την επιτυχία της Λατινοαμερικανικής Επανάστασης και πάνω απ’ όλα από τον θρίαμβο ή τη δημιουργία ενός Εργατικού Κράτους υπό την ηγεσία του Partido Obrero και της FIT-Unidad στην Αργεντινή. Η διαδικασία εξάλειψης των δεξιών φασιστικών και ημιφασιστικών κυβερνήσεων στην Κολομβία, τη Χιλή, το Περού, τη Βολιβία και η αναμενόμενη πτώση στη Βραζιλία της αδύναμης φασιστικής κυβέρνησης του Μπολσονάρου σηματοδοτούν την άνοδο της Λατινοαμερικανικής Επανάστασης, άνοδο που ευνοείται από την ύφεση και τη χρεοκοπία του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Η οικονομία στην παγκόσμια καπιταλιστική της ύφεση επιταχύνει και αναπτύσσει τις αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες για ένα ισχυρό και θριαμβευτικό άλμα στην εφαρμογή του παγκόσμιου δημοκρατικού σοσιαλισμού, που αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα για την ανθρωπότητα. Επομένως, αυτή η ευνοϊκή και επαναστατική κατάσταση, καθώς και η κινητήρια δύναμη των μαρξιστικών ιδεών και η συμβολή των άρθρων μας που ενεργοποιούν τις επαναστατικές συνειδήσεις, θα χρησιμεύσουν για τη δημιουργία νέων γνήσιων μαρξιστικών στελεχών υπέρ της πραγματικής συνέχισης του σοσιαλισμού στην Κούβα, για να σταματήσουν οι γραφειοκρατικές προσπάθειες επιστροφής στον καπιταλισμό.
Σήμερα η διέξοδος από την κρίση στην Κούβα δεν βρίσκεται σε μια αποτυχημένη γραφειοκρατική πολιτική. Βρίσκεται στη λατινοαμερικανική επανάσταση και στο εσωτερικό [στην Κούβα – Σ.τ.Μ.] στην προετοιμασία νέων γνήσιων μαρξιστικών στελεχών, τα οποία είναι αναγκαία για την πολιτική ώθηση των εργαζόμενων μαζών και την εξάλειψη της γραφειοκρατικής μεθόδου, ώθηση που υποστηρίζεται από το συσχετισμό δυνάμεων της επανάστασης στην Λατινική Αμερική και τον κόσμο. Η σημερινή επαναστατική φάση στηρίζει την αντιγραφειοκρατική πολιτική άνθηση νέων μαρξιστικών στελεχών που θα διορθώσουν τον ψεύτικο μύθο ενός σοσιαλισμού παραμορφωμένου από οπορτουνιστές «σοσιαλιστές» που θα πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων της αντεπαναστατικής ιστορίας.
Δεν ζούμε στις ίδιες συνθήκες όπως πριν από δύο δεκαετίες, όταν ο καπιταλισμός αιμοδοτήθηκε από τους ρεφορμιστές των μεσαίων και μικρών καπιταλιστών και μάλιστα βοηθήθηκε πολιτικά από τους σοσιαλιστές και κομμουνιστές συμφιλιωτές που μεταμφιέζονταν σε μαρξιστές. Εισερχόμαστε σε μια εποχή ιδεολογικής απόρριψης των ζημιογόνων σοσιαλιστών. Επιστρέφουμε τώρα σε μια νέα αυγή του γνήσιου μαρξισμού των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν και Τρότσκι.
Οι πόλεμοι μεταξύ των ιμπεριαλιστών στον κόσμο κλιμακώνονται και με τους αντεπαναστατικούς πολέμους τους πυροδοτούν δυναμικές ενέργειες κι επαναστατικές εξεγέρσεις του προλεταριάτου και των μαζών παγκόσμια.
Μόλις έλαβα την είδηση ότι εκατοντάδες και χιλιάδες εργαζόμενοι στον τομέα του τσαγιού στο Μπαγκλαντές απεργούν επ’ αόριστον για την αύξηση των μισθών. Τί επαναστατική χαρά!
Comunistas Cuba: Έχουν περάσει σχεδόν 50 χρόνια από τότε που εξαφανίστηκε το τροτσκιστικό Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα του οποίου ήσασταν ιδρυτής και μέλος. Θέλατε να κάνετε μια άλλη επανάσταση στην Κούβα;
Juan León: Από την σύγκλιση του Εργατικού Συνεδρίου στην περιοχή του αντάρτικου που είχε ως κύριο εκπρόσωπό του τον σύντροφο Ñico Torres, και από το πρώτο Συνέδριο Νεολαίας της Λατινικής Αμερικής που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Habana Libre το 1960, οι τροτσκιστές μαχητές πάντα θέταμε το Σοσιαλιστικό Μεταβατικό Πρόγραμμα που συνδέεται με την ανάπτυξη της Διαρκούς Παγκόσμιας Επανάστασης ως τον κύριο στόχο του ιστορικού μας έργου. Από την ίδρυση του Μπολσεβίκικου Λενινιστικού Κόμματος* το 1932 και στη συνέχειά του ως τροτσκιστικό Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα αγωνιστήκαμε με το αίμα και τη ζωή μας για να προωθήσουμε στον κόσμο την πιο όμορφη επαναστατική υπόθεση του σύγχρονου ανθρωπισμού, τον επιστημονικό και πραγματικά δημοκρατικό Σοσιαλισμό. Αξίζει να πούμε ότι σε όλες τις διαδικασίες χειραφέτησης ενάντια στον καπιταλισμό έχουμε διαδώσει και εξηγήσει την ιστορική αναγκαιότητα της εφαρμογής της θεωρίας του επιστημονικού και διαλεκτικού ιστορικού υλισμού των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν και Τρότσκι, της οποίας η επαναστατική εφαρμογή είχε πάντα οδηγό το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, το μνημειώδες οικονομικό έργο Κεφάλαιο και την οικοδόμηση της Κομμουνιστικής Διεθνούς των Εργατών. Αυτά είναι τα κορυφαία έργα της κορυφαίας επαναστατικής φιλολογίας προς όφελος του ανθρώπου και της φύσης.
Χωρίς την εφαρμογή των μαρξιστικών θεμελιωδών αρχών, δεν μπορεί να οικοδομηθεί ο γνήσιος σοσιαλισμός. Η κουβανική γραφειοκρατική μέθοδος έχει αντικαταστήσει τον μαρξισμό ως θεωρία για τη σοσιαλιστική μετάβαση. Ως εκ τούτου, δεν αποκλείεται να υπάρξει και στην Κούβα μια βίαιη σύγκρουση μεταξύ των μαζών και της κυβέρνησης. Δεν υπάρχουν ενδείξεις εφαρμογής της ελεύθερης έκφρασης μιας υγιούς ειλικρινούς δημοκρατίας από την πλευρά της κυβέρνησης και του κόμματός της. Η πολιτική επανάσταση είναι στην ημερήσια διάταξη. Βρισκόμαστε στην αρχή της νέας αυγής της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης και ως εκ τούτου και της Κουβανέζικης.
Comunistas Cuba: Ως τροτσκιστής, ποιο πρόγραμμα πιστεύετε ότι πρέπει να εφαρμόσει μια επαναστατική οργάνωση στην Κούβα σήμερα;
Juan León: Για να μην καταβροχθίσει η γραφειοκρατία τη σοσιαλιστική μετάβαση, είναι απαραίτητοι προγραμματικοί πολιτικοί κανόνες, για να αποφευχθεί αυτή η τραγωδία είναι αναγκαίο να καθαριστεί το κράτος από τους γραφειοκράτες με τη διαδικασία των ακόλουθων αιτημάτων:
1. Απαιτήστε ανοικτά, προφορικά και γραπτά, ρητά και κατηγορηματικά προλεταριακή δημοκρατία.
2. Καθιέρωση του δικαιώματος στην κριτική, την αυτοκριτική και την πραγματική ελευθερία εκλογών.
3. Καθιέρωση των επαναστατικών τάσεων [εννοεί στο ΚΚ Κούβας – Σ.τ.Μ.] και ανεξαρτησία των συνδικάτων από το κράτος.
4. Αναθεωρήσεις των οικονομικών σχεδίων προς όφελος των εργαζομένων για την ανάπτυξη της εκβιομηχάνισης και της γεωργίας.
5. Ελεύθερη συζήτηση των γενικών προβλημάτων της οικονομίας, των τεχνών, της επιστήμης και του πολιτισμού.
6. Να σταματήσει η κατασκευή πολυτελών επιχειρήσεων, όπως μεγάρων αναψυχής, κομματικών γραφείων, λεσχών αξιωματούχων, μεγάλων θεάτρων, προς όφελος της οικοδόμησης σπιτιών για τις εργατικές οικογένειες.
7. Κανένας επαναστάτης ηγέτης δεν μπορεί να αμείβεται πάνω από τον μέσο μισθό των εργαζομένων.
8. Μείωση των αστικών κανόνων διανομής ανάλογα με την οικονομική ανάπτυξη και τον πλούτο του εργαζόμενου πληθυσμού.
9. Η εξωτερική πολιτική να βασίζεται θεμελιωδώς στον επαναστατικό διεθνισμό του αγώνα και στην αλληλεγγύη του κόσμου της εργασίας.
Comunistas Cuba: Τι μήνυμα θα στέλνατε στις τροτσκιστικές οργανώσεις του κόσμου;
Juan León: Το μήνυμά μας προς τις τροτσκιστικές οργανώσεις του κόσμου: να σταθούν όρθιοι και να δείξουν την ίδια αποφασιστικότητα στην επιτάχυνση του αγώνα και στην προώθηση του προγράμματος της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης, με την ίδια απόλυτη και διαρκή βούληση, που έδειξαν ο Τρότσκι και οι σύντροφοί του΄ ταυτόχρονα, να τροφοδοτήσουν μαζικά με την μαρξιστική φιλολογία, το Διαδίκτυο των μεγάλων πανεπιστημίων και βιβλιοθηκών της Κούβας, να σπείρουν και να καλλιεργήσουν τις κινητήριες δυνάμεις των γνήσιων ιδεών της μαρξιστικής θεωρίας, για τη διατήρηση της συνέχειας της επαναστατικής παράδοσης και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
21 Αυγούστου 2022
* Τον Αύγουστο του 1932 ιδρύθηκε η πρώτη κουβανική τροτσκιστική οργάνωση: η Κομμουνιστική Αντιπολίτευση, η οποία στις 14 Σεπτεμβρίου 1933 –ένα μήνα και δύο ημέρες μετά την πτώση του δικτάτορα Gerardo Machado– μετονομάστηκε σε Μπολσεβίκικο-Λενινιστικό Κόμμα (PBL). Το PBL θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι το 1941, οπότε συγχωνεύτηκε με το τροτσκιστικό Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα που σχηματίστηκε το 1940. Μετά τον θρίαμβο της Κουβανικής Επανάστασης, το 1960 το POR ανασυγκροτήθηκε με το όνομα Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα – τροτσκιστικό (Partido Obrero Revolucionario-trotskista), μια οργάνωση που διαλύθηκε το 1973 αφού υπέστη έντονη καταστολή, με καταδίκη των ηγετών της -μεταξύ των οποίων και ο Juan León Ferrera- από 3 έως 9 χρόνια φυλάκισης.
Μετάφραση Ο.Κ.-Σ.Μ.
