Σχετικά με τα γεγονότα στη Nέα Φιλαδέλφεια
Tραμπουκισμοί για το αφεντικό
Οι καταλήψεις αυτοδιαχειριζόμενων χώρων (Στρούγκα) από “φίλους” της Α.Ε.Κ. τις προηγούμενες ημέρες, οι ανακοινώσεις του δημάρχου Ν. Φιλαδέλφειας-Ν. Χαλκηδόνας, της Στρούγκας, όπως και της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., επανέφεραν το ζήτημα του γηπέδου της ομάδας, και τις σχετικές με αυτό αντιπαραθέσεις. Από τη μεριά μας θεωρούμε απαραίτητα 5 σημεία για τη συνολική και επαρκή πολιτική αντιμετώπιση του ζητήματος. Διότι αυτό που χαρακτηρίζει κατά τη γνώμη μας το δημόσιο διάλογο το τελευταίο χρονικό διάστημα, είναι μια απίστευτη μονομέρεια, όπως και απίστευτες πράξεις τρομοκρατίας όποιου τολμά να αντιπαρατεθεί στα επιχειρηματικά σχέδια, με αφορμή το γήπεδο της Α.Ε.Κ.
1) Είναι λάθος η εστίαση της συζήτησης μόνο στο ζήτημα του νέου γηπέδου της Α.Ε.Κ. και τις συνακόλουθες συνέπειες στο άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας και στο ευρύτερο οικιστικό περιβάλλον. Η πηγή του κακού, βρίσκεται στο νόμο 4277 του 2014 που αφορά το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας-Αττικής, όπου όπως περιγράφεται εκεί ο βασικός στόχος του νόμου: «η ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη και ενίσχυση του διεθνούς ρόλου της Αθήνας-Αττικής, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, η αύξηση της παραγωγής και της απασχόλησης σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων». Πέρα από αυτό που εύκολα θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε, για τα όνειρα θερινής νυκτός, της παραπαίουσας τότε κυβέρνησης Σαμαρά, βουλιαγμένης στην οικονομική χρεοκοπία και την πολιτική αστάθεια, στην πράξη το Ρυθμιστικό Σχέδιο μεταφράστηκε σε μια προσπάθεια άνευ όρων παραχώρησης γης και κτιρίων με μηδαμινό αντάλλαγμα, σε “υγιείς” επιχειρηματίες όπως ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Ο βιασμός του άλσους της Ν. Φιλαδέλφειας, για να διευκολυνθούν τα σχέδια του νέου γηπέδου Μελισσανίδη (και όχι Α.Ε.Κ.), είναι 1 από τις 14(!) οικιστικές παρεμβάσεις, σε 14 διαφορετικές περιοχές της Αττικής που περιγράφει ο Νόμος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν την εκλογή του σε κυβέρνηση της χώρας, είχε υποσχεθεί την κατάργηση του Νόμου. Δύο χρόνια μετά, καμία κίνηση δεν έχει γίνει σε αυτήν την κατεύθυνση. Άρα το κεντρικό πολιτικό ζήτημα είναι η κατάργηση του Νόμου 4277 του 2014, και η πάλη για ανθρώπινες πόλεις, στις οποίες όχι απλά θα προστατεύονται οι παρόντες όροι διαβίωσης και προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά θα εντείνεται η προσπάθεια για τη διεύρυνσή τους, σπάζοντας τη μέγγενη των κριτηρίων της αγοράς.
2) Είναι εσφαλμένη η εντύπωση, ότι το νέο γήπεδο, εάν χτιστεί, θα ανήκει στην Α.Ε.Κ. Την ανέγερση και εκμετάλλευση έχει αναλάβει η Δικέφαλος Α.Ε., συμφερόντων της οικογένειας Μελισσανίδη, η οποία παίρνει προίκα τις σχετικές χαριστικές διατάξεις του Νόμου 4277 του 2014 για την καταπάτηση του άλσους, αλλά και μέρους του γύρω χώρου. Μια φαραωνική κατασκευή, που παραβιάζει κάθε όρο σεβασμού των υψομετρικών προϋποθέσεων σε σχέση με τις κατοικίες, που κύριο στόχο θα έχει τη δημιουργία πολλαπλών εμπορικών χώρων. Γήπεδο που μετά από 49 (!) χρόνια προβλέπεται να παραχωρηθεί στην Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ., θέτοντας σε αμφισβήτηση τη φιλοξενία της Ερασιτεχνικής Α.Ε.Κ., που είναι και ο ιδιοκτήτης της έκτασης! Είναι σκανδαλώδης η απαίτηση να κατασκευαστεί ένα γήπεδο, στο οποίο η ιδιοκτησία της ομάδας ωθεί στη χρηματοδότηση από το κράτος, για να καρπωθεί τα όποια οφέλη μετά. Η δημιουργία ενός γηπέδου της Α.Ε.Κ., στη Ν. Φιλαδέλφεια μπορεί να γίνει, φιλοξενώντας όλα τα ερασιτεχνικά τμήματα του συλλόγου, ανοιχτό στη νεολαία της περιοχής για δωρεάν άθληση. Με σεβασμό στο περιβάλλον, στην ίδια έκταση που υπήρχε το προηγούμενο, η χωρητικότητα και ο όγκος του οποίου δε στάθηκε εμπόδιο ο σύλλογος να γνωρίσει λαμπρές στιγμές σε πολλά τμήματά του.
3) Είναι απαράδεκτες οι επιθέσεις στο δήμαρχο Βασιλόπουλο, με σαφή πολιτική τοποθέτηση, ενάντια στην αριστερά γενικά, σε πολλές περιπτώσεις διαρρέοντας ιδιάιτερα στα αθλητικά μέσα ενημέρωσης ακόμα και ακροδεξιές αντιλήψεις. Η δική μας κριτική στη θέση του δημάρχου είναι, ότι επιχειρεί να απαντήσει στα συμφέροντα Μελισσανίδη, με κριτήρια αγοράς, όπως είπε και στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στις 7 Μάρτη, μιλώντας για μια πόλη που κάθε σαββατοκύριακο έχει περίπου 5.000 επισκέπτες, και όπου το γήπεδο θα πρέπει να υπηρετεί την ανάπτυξη της περιοχής. Επιχειρεί να απαντήσει στα αγοραία κριτήρια Μελισσανίδη με κέντρο το γήπεδο, με αγοραία κριτήρια με κέντρο την πόλη. Μιλώντας για μια πόλη εμπορικό κράχτη της περιοχής, ανοίγεις ακόμα και άθελά σου κερκόπορτες στα επιχειρηματικά συμφέροντα, που επικαλούνται ακριβώς την ίδια αιτία για την κατασκευή γηπέδων-τεράτων.
4) Καταδικάζουμε τις επιθέσεις στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους της περιοχής. Ό,τι και αν δηλώνει κανείς, δεν έχει κανένα δικαίωμα να τρομοκρατεί και να φιμώνει αντίθετες φωνές στα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα, και στο χώρο του αθλητισμού. Και από την άλλη, χρειάζεται μεγάλη προσοχή έτσι ώστε να μην τσουβαλιάζεται ολόκληρος ο κόσμος που υποστηρίζει την Α.Ε.Κ. ως φασίστες ή ό,τι άλλο καταδικαστικό. Μεγάλο τμήμα του κόσμου του συλλόγου, έχει δώσει και δίνει μάχες για την υπεράσπιση των προσφύγων, με συμμετοχή σε κοινωνικούς αγώνες, όπως ακόμα και ενάντια στα σχέδια Μελισσανίδη, όχι μόνο για το γήπεδο, αλλά συνολικά στη διαχείριση της ομάδας. Η πάλη πρέπει να επικεντρωθεί στον απογαλακτισμό κάθε δημιουργικής ανθρώπινης δραστηριότητας από το κεφάλαιο, όπως και ο αθλητισμός, η υποδοχή και η ανάπτυξη και τέτοιων δραστηριοτήτων από τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, το χτίσιμο συμμαχιών μεταξύ όλων όσων συμφωνούν σε μια αντισυστημική κατεύθυνση, για το τι αθλητισμό, σε ποιες πόλεις και με ευθύνη ποιων θα πρέπει να διεξάγεται – θέμα γύρω από το οποίο μπορεί να γίνει πλούσιος διάλογος και αντίστοιχες δράσεις.
5) Κατά συνέπεια δεν είναι ανταγωνιστικές οι στοχεύσεις για τον αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση και το Ρυθμιστικό της Σχέδιο, ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα γενικά στην Αττική και ειδικά στη Νέα Φιλαδέλφεια, που επιχειρούν να επωφεληθούν από αυτό, για γήπεδο στον ιστορικό σύλλογο της περιοχής ανοιχτό στη νεολαία, με στόχο την ανάπτυξη του αθλητισμού μακριά από τον αδίστακτο επαγγελματισμό, για πόλεις ανθρώπινες. Η σύνδεση αυτών των ζητημάτων, που εδώ κάνουμε μια πρώτη προσπάθεια αποτύπωσής τους και στα οποία θα επανέλθουμε για τη συγκεκριμένη ανάπτυξη των επιμέρους πλευρών τους, είναι αυτή που κατά τη γνώμη μας μπορεί να δώσει όχι μόνο λύση στο ζήτημα, αλλά και να υπερασπίσει κάθε κάτοικο αγωνιστή της περιοχής, που σήμερα τρομοκρατείται και λοιδορείται από “αγανακτισμένους” οπαδούς.
Νίκος Πελεκούδας