Δεν πέρασαν οχτώ μήνες από τη θέσπιση του διαβόητου ασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου και η κυβέρνηση συμφώνησε με τους δανειστές να τον «ξηλώσει», φέρνοντας αλλαγές προς το χειρότερο για τους ασφαλισμένους.
Συγκεκριμένα, στο Eurogroup της Δευτέρας 20/2, η κυβέρνηση δέχτηκε να θεσπίσει περικοπές στις συντάξεις μετά το 2019 στην κατεύθυνση την οποία έχει υποδείξει το ΔΝΤ. Ποια είναι αυτή ; Περικοπές 7% στις «υψηλές» συντάξεις, μείωση έως 30% στην εθνική σύνταξη, μείωση των εργοδοτικών εισφορών και κατάργηση των εκπτώσεων που έχουν ορισμένοι επαγγελματίες στις νέες ασφαλιστικές εισφορές τους. Το ΔΝΤ πιέζει για μέτρα εξοικονόμησης 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δις ευρώ.
Οι απαιτήσεις αυτές δεν έρχονται σαν «κεραυνός εν αιθρία». Σε έκθεση της Κομισιόν το Μάιο του 2016, προβλεπόταν επιπλέον απόδοση 1% του ΑΕΠ από το νέο Ασφαλιστικό την περίοδο 2020 – 2025, πέραν της απόδοσης 1,5% του ΑΕΠ την περίοδο 2016 -2019. Η απόδοση 1,5% μέχρι το 2019 οφείλεται προπαντός στις περικοπές που έγιναν το 2016. Αυτές αφορούσαν τις επικουρικές συντάξεις, το ΕΚΑΣ, τα μερίσματα του Δημοσίου και τα εφάπαξ. Ωστόσο εκκρεμούσαν για φέτος δύο μεγάλες ανατροπές :
1) Ο επανϋπολογισμός των ήδη καταβαλλομένων κύριων συντάξεων με βάση τις εξοντωτικές για τους συνταξιούχους διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου.
2) Η επιβολή των νέων ασφαλιστικών εισφορών στους ελευθέρους επαγγελματίες και τους αγρότες με βάση το εισόδημα τους.
Και οι δύο αυτές μεγάλες ανατροπές στον τομέα της κύριας ασφάλισης βρίσκονται στον «αέρα». Και αυτό γιατί :
* Ο νόμος Κατρούγκαλου προέβλεπε τη μη-περικοπή των ήδη καταβαλλομένων συντάξεων ακόμα και μετά το 2019. Ωστόσο τώρα η κυβέρνηση αποδέχεται να συζητήσει την περικοπή τους.
* Οι νέες εισφορές για τους επαγγελματίες καθίσταται αδύνατο να εισπραχθούν λόγω της πρωτοφανούς προχειρότητας με την οποία επιχείρησε έως τώρα να τις εισπράξει η κυβέρνηση, σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής στασιμότητας και άγριας φορο-αφαίμαξης.
Η πρόδηλη, πλέον, αποτυχία της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛΛ να αντιμετωπίσει την κρίση του ασφαλιστικού αποτελεί το προμήνυμα της απόλυτης ρήξης με τις μάζες, ιδίως αν εφαρμόσει τις απαιτήσεις των δανειστών για «τσεκούρι» στις κύριες συντάξεις.
Δ.Κ.
