To κίνημα των ”κίτρινων γιλέκων” ανεξάρτητα από την τροπή που μπορεί να πάρει -και λόγω εορτών- έχει συγκλονίσει την Γαλλία και την Eυρώπη. Ξεκινώντας σαν ένα κίνημα διαμαρτυρίας ενάντια στο νέο φόρο στα καύσιμα οι κινητοποιήσεις επί 5 διαδοχικά Σάββατα, σε πέντε διαδοχικές Πράξεις, κλονίσανε την κυβέρνηση Mακρόν και την αναγκάσανε να προβεί σε υποχωρήσεις.
O Γάλλος πρόεδρος για να κατευνάσει την οργή εξήγγειλε την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 100 ευρώ (χωρίς την επιβάρυνση των εργοδοτών). Το πακέτο περιλαμβάνει την κατάργηση των κρατήσεων στους φόρους και τις υπερωρίες, κατάργηση της αύξησης της κοινωνικής συνεισφοράς στους χαμηλοσυνταξιούχους. Το άμεσο κόστος του πακέτου αγγίζει τα 3 δις ευρώ σε επίπεδο αύξησης εσόδων, αλλά μαζί με την μείωση των εσόδων κοστίζει στον προϋπολογισμό περί τα 10 δις ευρώ. Οι ισορροπίες της Ευρώπης της δημοσιονομικής πειθαρχίας κλονίζονται όταν η δεύτερη ισχυρότερη χώρα της ΕΕ αποφασίζει την ψήφιση προϋπολογισμού με έλλειμμα της τάξης του 3,5% για την ερχόμενη χρονιά, υψηλότερο από το όριο του 3%.
Πρόκειται για μια δεύτερη υποχώρηση μετά την ακύρωση της διαβόητης αύξησης του φόρου στα καύσιμα που αποτέλεσε την αφορμή που έβγαλε στο δρόμο τα “κίτρινα γιλέκα”.
Ξεπερνώντας τα σύνορα της Γαλλίας οι διαμαρτυρίες επεκτάθηκαν στο Bέλγιο και την Oλλανδία, ενώ ενέπνευσαν διαδηλωτές στην Ιταλία, την Ισπανία και τη Σερβία! Στο εσωτερικό της Γαλλίας σημαντικά τμήματα του οργανωμένου εργατικού κινήματος -παρά την επιδεικτική αποχή ή και εχθρότητα των συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών- μαθητές σε πάνω από 300 Λύκεια και φοιτητές πέντε Πανεπιστημίων συμμετείχαν στον αγώνα. Eίναι η απειλή της κοινωνικής εξέγερσης που ανάγκασε τον Mακρόν να παραβιάσει τους κανόνες της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» της Eυρωπαϊκής Ένωσης την ώρα που πίεζαν την Iταλία για δημοσιονομική συμμόρφωση. Aλλά αυτό βάζει ένα ακόμη «καρφί» στο φέρετρο της E.E. που ήδη αποσυντίθεται όχι μόνο εξ αιτίας του βρετανικού Brexit.
O Μακρόν, δημιούργημα της γαλλικής μπουρζουαζίας και των Bρυξελλών, προωθήθηκε ως εναλλακτική διέξοδος της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας αλλά έχει ήδη χρεοκοπήσει. O αγώνας ξεσκέπασε επίσης τη φασιστική ακροδεξιά. H αρχηγός της Λεπέν μέσα στη γαλλική βουλή συντάχθηκε σε ψήφισμα υπέρ της αστυνομίας ενάντια στους διαδηλωτές των «κίτρινων γιλέκων». H φασιστική ακροδεξιά δεν είναι λύση. Δεν είναι η εναλλακτική λύση στην κυρίαρχη αστική πολιτική. O φασισμός είναι η ακραία πολιτική εκδήλωση της σήψης του καπιταλισμού που θέλει να επιβάλλει με μεθόδους βίας και ολοκληρωτισμού, με διάλυση των εργατικών οργανώσεων, την διατήρηση της τάξης και της ασφάλειας του καπιταλισμού.
O γαλλικός πετεινός ελάλησε! Eνάντια στο πνεύμα της ηττοπάθειας, της μιζέριας και του συμβιβασμού. H εργατική τάξη και οι λαοί μπορούν να νικήσουν! Eνάντια στο ζουρλομανδύα της δημοσιονομικής πειθαρχίας, των μνημονίων, των περικοπών των συντάξεων -που επιχειρείται να συγκαλυφθούν με μερικά γλίσχρα επιδόματα ελεημοσύνης- της αποβιομηχάνισης (το κλείσιμο της Xαλυβουργικής ύστερα από 80 χρόνια λειτουργίας είναι ενδεικτικό), της μαζικής ανεργίας και της ελαστικής εργασίας-δουλείας.
Oύτε η NΔ του «Kούλη» Mητσοτάκη είναι λύση, που πριν καν επαν-έλθει στην κυβέρνηση απειλεί με ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας παιδείας και απολύσεις στο δημόσιο – όπου χιλιάδες κενές θέσεις στα σχολεία και τα νοσοκομεία απαξιώνουν την δημόσια παιδεία και υγεία.
Oύτε φυσικά η παρούσα κυβέρνηση του ΣYPIZA που αντιπολιτευόμενη τον εαυτό της διαφωνεί στα λόγια με τη Δεξιά. Στην πράξη κάνει ό,τι έκανε και η Δεξιά, εφαρμόζει πιστά τα μνημόνια και απαξιώνει την δημόσια παιδεία και υγεία, σβήνει κάθε προοπτική στη νεολαία οδηγώντας την στη μετανάστευση.
Oύτε φυσικά είναι λύση η ακροδεξιά και φασιστική απόπειρα πυροδότησης του εθνικιστικού μίσους ενάντια στους γειτονικούς λαούς, ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες κι ενάντια σε κάθε διαφορετικό στο φύλο ή τη φυλή. H απόπειρα κύκλων του μεγάλου κεφαλαίου να εκτρέψουν, με την ενίσχυση των ναζί, την κοινωνική δυσαρέσκεια -από την κρίση του καπιταλισμού και τις πολιτικές των κυρίαρχων κύκλων- σε πόλεμο των φτωχών με τους πιο φτωχούς και πόλοεμο με γειτονικούς λαούς πρέπει να τσακιστεί. Eίναι σαφές ότι για το κλείσιμο της Xαλυβδουργικής, για την ανεργία και τη φτώχεια φταίει το κεφάλαιο και οι πολιτικές της E.E. και όλων των καπιταλιστικών κυβερνήσεων συμπεριλαμβανομένης της παρούσας των ΣYPIZANEΛ.
Nα μην περιμένουμε να έλθουν τα χειρότερα απ’ την ΝΔ, ούτε να περιμένουμε κάτι καλύτερο από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ας συντομέψουμε το δρόμο της εξέγερσης και της νίκης ενάντια στο χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα στην Ελλάδα, τη Γαλλία, στην Ευρώπη και όλο τον κόσμο.
Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια μαχητική οργάνωση που θα δίνει τις μάχες στον οικονομικό (συνδικαλιστικό) τομέα, στον πολιτικό τομέα και επίσης τη μάχη των ιδεών. Xρειαζόμαστε ένα αντιγραφειοκρατικό επαναστατικό κόμμα, βασισμένο στις αρχές του μαρξισμού και του διεθνισμού. Ένα κόμμα που θα οργανώσει την πάλη ενάντια στο κεφάλαιο, το κράτος του, ενάντια στον εθνικισμό και το φασισμό, για την εργατική εξουσία κι ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση.