Τετάρτη 26/7/23 από 11 π.μ. έως λήξη ωραρίου
Συγκέντρωση 11.30 π.μ. στο Υπ. Οικονομικών
ΡΑΚ: ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Πραγματικές αυξήσεις για όλους/ες!
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου «Ενίσχυση του εισοδήματος των μισθωτών, των νέων, της οικογένειας και της εργασίας - συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις» και την ψήφισή του από τη Βουλή, αποφάσισε την κήρυξη πανελλαδικής στάσης εργασίας την Τετάρτη 26 Ιουλίου 2023 (μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου) από τις 11.00 π.μ. μέχρι τη λήξη του ωραρίου και την πραγματοποίηση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας την ίδια μέρα στις 11.30 μ.μ. στο Υπουργείο Οικονομικών (Νίκης 5-7). Oι ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ με ανακοίνωσή τους καλούν σε συμμετοχή στη στάση εργασίας και τη συγκέντρωση. Η ανακοίνωση των ΡΑΚ αναφέρει:
Με το υπό κατάθεση νέο μισθολόγιο για τους δημόσιους υπαλλήλους, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να κατευνάσει το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ των ονομαστικών μισθών και των πραγματικών αναγκών των εργαζομένων που χρόνο με το χρόνο αντί να συγκλίνει, μεγαλώνει διαρκώς.
Η οριζόντια αύξηση κατά 70€ σε μηνιαία βάση μεταφράζεται σε 40-50€ καθαρές αποδοχές μετά τις ασφαλιστικές και φορολογικές κρατήσεις, περίπου 1,5€ την ημέρα, ενώ δίνεται αύξηση στο οικογενειακό επίδομα και τα επιδόματα ευθύνης που το μεν πρώτο αφορά ένα 40% και το δεύτερο ίσως λιγότερο από το 20% των δημοσίων υπαλλήλων. Η προσαύξηση κατά 30% των επιδομάτων ευθύνης έχει σκοπό να πριμοδοτήσει όσους την επόμενη ημέρα θα πρέπει να αξιολογήσουν τους υπαλλήλους και να εφαρμόσουν κατά το δοκούν την στοχοθεσία και τη διανομή των πριμ παραγωγικότητας.
Οι ονομαστικές αυξήσεις δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις περικοπές των τελευταίων 13 ετών και ακόμα περισσότερο τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης και του δυσθεώρητου πληθωρισμού που τρέχει στα είδη βασικής κατανάλωσης με διψήφια νούμερα.
Η πρόσφατη συνάντηση της ΑΔΕΔΥ με τον νέο (πολύ παλιό στους εργαζόμενους του ΕΦΚΑ) υπουργό Οικονομικών Χατζηδάκη έληξε άδοξα αφού απέρριψε όλα τα αιτήματα των εργαζομένων για: “Αυξήσεις που να καλύπτουν τον πληθωρισμό τουλάχιστον 10% για όλους τους Δ.Υ., Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, Ξεπάγωμα της διετίας 2016 – 17, Αφορολόγητο στα 12.000€, Αύξηση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, Κατάργηση της εισφοράς του 2% υπέρ της ανεργίας, Γνήσιο ενιαίο μισθολόγιο με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων στο Δημόσιο, μέσα από συλλογική σύμβαση εργασίας – καμία σύνδεση της αξιολόγησης με τη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη”.
Ο πολιορκητικός μηχανισμός των ΜΜΕ, σχεδόν καθημερινά, διαφημίζει τις επικές αυξήσεις του 1,5€ την ημέρα για να αβαντάρουν την εκλογική νίκη της ΝΔ, μια νίκη χωρίς αντίπαλο. Οι μισθολογικές αυξήσεις διαψεύδονται από τα διεθνή μέσα καθώς η χώρα μας βρίσκεται ουραγός σε αυτές εντός ΕΕ, ενώ το ΔΝΤ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί ομολογούν ότι απέτυχαν (όχι για πρώτη φορά) στις εκτιμήσεις τους για την παροδικότητα του πληθωρισμού με αποτέλεσμα τις διαρκείς αυξήσεις των επιτοκίων που δημιουργούν νέα ασφυξία στα νοικοκυριά ροκανίζοντας των διαθέσιμο εισόδημα αλλά και στις επιχειρήσεις που είναι ευάλωτες στον τραπεζικό δανεισμό.
Η κοροϊδία των εργαζομένων συνεχίζεται με την ΕΛΣΤΑΤ να δηλώνει Δείκτη Τιμών Καταναλωτή για τον Ιούνιο 1,2% αλλά οι επιμέρους δείκτες των τροφίμων κινούνται μόνο φέτος στο 12,2% (αθροιστικά τη διετία στο 25%), των διαρκών αγαθών του νοικοκυριού και των υπηρεσιών στο 7,6%. Οι σταθμίσεις του Δείκτη που επιβάλλει η Eurostat οδηγούν στο εκπληκτικό 1,2% που είναι τόσο εξωφρενικό, όσο και εξωπραγματικό, σε σημείο που πλέον το ΔΝΤ μιλά ότι εκείνο που πρέπει να μετράται είναι ο… “υποκείμενος πληθωρισμός” που τροφοδοτείται κυρίως από τον πληθωρισμό των κερδών και όχι των μισθών.
Οι διαψεύσεις συνεχίζονται με την Τράπεζα της Ελλάδας να αναφέρει ότι:
“Σύμφωνα με τα συγκρίσιμα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος το 2022 στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκε στην Ελλάδα (-1,7%), ενώ αυξήθηκε στη ζώνη του ευρώ (3,2%). Μάλιστα, η εκτιμώμενη μέση αύξηση για μια ευρεία ομάδα εμπορικών εταίρων ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Ο κυριότερος παράγοντας βελτίωσης το 2022 ήταν η υψηλότερη αύξηση της παραγωγικότητας και η μικρότερη άνοδος της μέσης μισθολογικής δαπάνης ανά εργαζόμενο στην Ελλάδα σε σχέση με τις αντίστοιχες εξελίξεις στους βασικούς εμπορικούς της εταίρους”. (απόκλιση 4,9%)
Η Κομισιόν στην πρόσφατη αξιολόγηση για την Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό αναφέρει ότι τελικά οι μισθοί αναμένεται να μειωθούν περαιτέρω: “Το 2021 και το 2022, το ονομαστικό κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος κατέγραψε μικρή αύξηση και προβλέπεται να αυξηθεί περαιτέρω φέτος και το επόμενο έτος. Ωστόσο το κόστος εργασίας σε πραγματικούς όρους συρρικνώνεται από το 2020 και αναμένεται να παραμείνει σε πτωτική πορεία, με στόχο να μειωθεί κατά 2,6% το 2023 και κατά 1,3% το 2024”. (υπογράμμιση δική μας).
Στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής το οποίο υπογράφτηκε από την προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών υπό τον κ. Σταϊκούρα λίγο πριν τις εκλογές του Μαΐου, η συνολική αύξηση του μέσου μισθού στον ιδιωτικό τομέα την περίοδο 2023 – 2026 θα ανέλθει στα 12,2% (όσο ο μέχρι τώρα πληθωρισμός των τροφίμων χωρίς άλλα αναπάντεχα) αν και προεκλογικά η ΝΔ εξήγγειλε αυξήσεις 25% στο μέσο μισθό του ιδιωτικού τομέα. Στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα προβλέπεται αύξηση 3,2% στους μέσους μισθούς φέτος, αύξηση 3,4% το 2024, αύξηση 2,8% το 2025 και 2,8% το 2026. Δεν πρόκειται για δημιουργική λογιστική αν όχι για προεκλογική απάτη;
Παρά την εκλογική νίκη της ΝΔ και την προώθηση του νεοφιλελεύθερου προγράμματός της, οι ελάχιστες ονομαστικές αυξήσεις που δίνονται είναι για να συγκαλυφθεί η πραγματική απόσταση που χωρίζει τους μισθούς από τις ανάγκες των εργαζομένων, που έχουν υποστεί γιγαντιαία υποβάθμιση της ζωής τους και ταυτόχρονα να αποφευχθεί ο κίνδυνος μιας κοινωνικής έκρηξης.
Η αμυντική πολιτική του συνδικαλιστικού κινήματος δεν έχει προστατέψει τους εργαζόμενους και έχει οδηγήσει σε απαξίωσή του, αφού διεκδικεί το ρόλο του ισότιμου συνομιλητή με την εργοδοσία και κράτος που όμως είναι μια σχέση ανισότητας, αντιτιθέμενων και ασυμφιλίωτων ταξικών αντιθέσεων. Μια νέα πορεία είναι άκρως απαραίτητη για να στηριχτεί η ζωή των εργαζομένων που αναπόφευκτα σημαίνει το θάνατο των κερδών, δηλ. την οργάνωση της κοινωνίας σε νέες υλικές βάσεις.
Το γεγονός ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία διαμαρτύρεται διαρκώς ότι οι εργαζόμενοι δεν συμμετέχουν σε αγώνες, δεν αντανακλά παρά μόνο το ότι οι εργαζόμενοι για να κερδίσουν απαιτείται να υπερβούν τα όρια που θέτει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
Καλούμε τους/τις εργαζόμενους/ες να συμμετάσχουν στην πανελλαδική στάση εργασίας που αφορά το νέο μισθολόγιο, που παραμένει πεινο-λόγιο.
Να συζητήσουν κυρίως τους όρους διεξαγωγής των αγώνων με πρωταγωνιστές τους ίδιους, με νέα όργανα πάλης με σκοπό την οργάνωση από τα κάτω γενικής απεργίας για την ανατροπή της κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των προγραμμάτων πείνας του λαού μας.
23/7/2023
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
