Ministry of Defense of Ukraine, CC BY-SA 2.0, via Wikimedia Commons

Δήλωση του Διεθνούς Σοσιαλιστικού Κέντρου Κριστιάν Ρακόφσκι για την κρίση ΝΑΤΟ – Ρωσίας – Ουκρανίας

4 Φεβρουαρίου 2022

Να σταματήσει η επιθετικότητα και η απειλή του ΝΑΤΟ κατά των λαών της Ρωσίας!

Για την ήττα της διαδικασίας καπιταλιστικής παλινόρθωσης στη Ρωσία!

Τουρκία, Ελλάδα, Γαλλία έξω από το ΝΑΤΟ!

Εργαζόμενοι των χωρών του ΝΑΤΟ, καταστρέψτε το ΝΑΤΟ!

Εδώ και πάνω από ένα μήνα ολόκληρος ο κόσμος συγκλονίζεται από ειδήσεις σχετικά με την προοπτική ενός πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας. Η υστερία επικρατεί στα δυτικά μέσα ενημέρωσης! Τα σενάρια ποικίλλουν, αλλά όλα είναι χρωματισμένα με συνειρμούς καταστροφής: Η Ρωσία αρχίζει έναν κυβερνοπόλεμο πλήρους κλίμακας εναντίον του γείτονά της ή μια εισβολή στην Ουκρανία ή μια πλήρους κλίμακας κατοχή της χώρας από τη Ρωσία ή, ακόμη, αυτή η κατοχή φέρεται να συνοδεύεται από καθεστωτική αλλαγής με κάποιον Ρώσο Κουίσλινγκ να εγκαθίσταται από τα πάνω  στην εξουσία

Ακόμα και ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο Ουκρανός πρόεδρος ή ο υπουργός Εξωτερικών του και τα Ουκρανικά μέσα ενημέρωσης εκπλήσσονται με το επίπεδο και την έκταση της υστερίας που έχει καταλάβει τη Δύση. Συγκρίνοντας τη σημερινή κατάσταση με προηγούμενα επεισόδια έντασης μεταξύ των δύο χωρών μετά τα γεγονότα του Μαϊντάν το 2014, όλοι τους δηλώνουν ξεκάθαρα ότι ο κίνδυνος πολέμου δεν είναι πιο κοντά τώρα από ό,τι πριν. Υπό το πρίσμα αυτό, είναι επιτρεπτό να αναρωτηθούμε μήπως τελικά είναι οι εταίροι του ΝΑΤΟ που προσπαθούν να προκαλέσουν έναν πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, ώστε να στριμώξουν τη Ρωσία στη γωνία και να εφαρμόσουν παραπέρα τιμωρητικές πολιτικές.

Ο κόσμος γίνεται μάρτυρας μιας επιθετικότητας από την μεριά  του ΝΑΤΟ και όχι της Ρωσίας!

Αυτό που παρακολουθούμε είναι ένα πρωτοφανές θρίλερ πρώτου μεγέθους. Η μόνη  ένδειξη που μας παρουσιάζεται μέσα από την οπτική του δυτικού τύπου, και την οποία αναπαράγουν συνήθως πιστά στα μέσα ενημέρωσης των εξαρτημένων από τον ιμπεριαλισμό χωρών είναι ότι περίπου εκατό χιλιάδες  στρατεύματα, μαζί με τανκς, πυροβολικό, τεθωρακισμένα οχήματα και άλλα στρατιωτικά υλικά έχουν συγκεντρωθεί σε διάφορα σημεία κατά μήκος των συνόρων της  Ρωσίας με την Ουκρανία. Είναι επίσης αλήθεια και δεν προκαλεί έκπληξη ότι η Λευκορωσία, έχει ταχθεί στο πλευρό της Ρωσίας σε αυτή τη σύγκρουση. Πέρα από αυτά τα στοιχεία, η αλήθεια, ολόκληρη η αλήθεια και μόνο η αλήθεια κρύβεται επιδέξια από τα μάτια των ανυποψίαστων:  βλέπουμε μόνο μια πλαστή εικόνα!

Oυκρανοί ναζιστές μαζί με το ΝΑΤΟ

Ούτε λέξη για το πώς η συμμαχία του ΝΑΤΟ επεκτείνεται, μετά τη διάλυση και την κατάρρευση της Σοβιετική Ένωσης το 1991, όλο και πιο απειλητικά προς τη Ρωσική Ομοσπονδία, το κύριο διάδοχο κράτος της πρώην ομοσπονδίας των εθνών. Μετά από εκείνο το μοιραίο γεγονός 13 χώρες, αποτελούμενες από την Τσεχική Δημοκρατία, την Πολωνία, την Ουγγαρία (1999), την Εσθονία, τη Λετονία, τη Λιθουανία, τη Σλοβακία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, τη Σλοβενία (2004), την Αλβανία, την Κροατία (2009) και το Μαυροβούνιο (2017) έχουν ενταχθεί πλήρως στο ΝΑΤΟ. Η περικύκλωση της Ρωσίας από τη Δύση έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Τώρα ήρθε η ώρα για την πολιορκία από το Νότο, με την Ουκρανία, τη Γεωργία, τη Μολδαβία και ενδεχομένως το Αζερμπαϊτζάν να έχουν ήδη θέσει την υποψηφιότητά τους. Η επιχείρηση σηματοδοτείται στα ανατολικά, με τις χώρες της Κεντρικής Ασίας να παραμένουν, προς το παρόν τουλάχιστον, στο πλευρό του ισχυρού γείτονά τους, τη Ρωσία, αλλά και να λαμβάνουν υπόψη τους και τα συμφέροντα του άλλου γίγαντα γείτονά τους, της Κίνας.

Η Ουκρανία αποτελεί την αιχμή του δόρατος της όλης εκστρατείας επίθεσης του ΝΑΤΟ στη Ρωσική Ομοσπονδία. Είναι η πιο ευαίσθητη χώρα μεταξύ όλων των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών ή και όλων των γειτόνων της Ρωσίας. Οι δύο αυτές χώρες, όπως και η Λευκορωσία, έχουν ζήσει μαζί γεωγραφικά, γλωσσικά, πολιτιστικά και θρησκευτικά  επί αιώνες. Επιπλέον, η Ουκρανία είναι η μόνη  υπολογίσιμη σε μέγεθος χώρα σε σχέση με τις προηγούμενες 13. που μοιράζεται μεγάλου μήκους σύνορα με τη Ρωσία και έχει πληθυσμό που μπορεί κάπως  να συγκριθεί με αυτόν της Ρωσίας (45 εκατομμύρια έναντι 145 εκατομμυρίων, ενώ τόσο η Λετονία όσο και η Εσθονία, οι μόνες άλλες που  συνορεύουν με την Ρωσία, είναι μικροσκοπικές).

Η προσχώρηση της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ φέρνει αμέσως στην ημερήσια διάταξη την ανάπτυξη πυρηνικών κεφαλών στο έδαφός της. Ο κόσμος πρέπει να ξεκαθαρίσει τι σημαίνει αυτό: σημαίνει ότι ένας πυρηνικός πύραυλος μπορεί να πέσει στη Μόσχα μέσα σε διάστημα μερικών λεπτών. Με άλλα λόγια, θα πρόκειται για μια κατάσταση όπου ένα γεμάτο όπλο θα κρατιέται στον κρόταφο της Ρωσίας.

Το ΝΑΤΟ: πολεμική μηχανή του ιμπεριαλισμού

Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε το 1949 ως όργανο του ιμπεριαλισμού εναντίον του νεοεμφανιζόμενου λεγόμενου “Ανατολικού Μπλοκ”. Η Γαλλία ήταν ιδρυτικό μέλος. Δύο από τις χώρες μας, η Ελλάδα και η Τουρκία, εντάχθηκαν ακριβώς πριν από 70 χρόνια, τον Φεβρουάριο του 1952. Η Φινλανδία, λόγω των ιδιαίτερων ιστορικών δεσμών της με τη Ρωσία, παρέμεινε ουδέτερη, αν και τώρα βρίσκεται, μαζί με τη Σουηδία, κάτω από ασφυκτική πίεση να υποβάλει αίτημα ένταξης μέχρι την επόμενη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το ΝΑΤΟ λειτούργησε ως ο κοινός στρατιωτικός μηχανισμός που αναζητούσε την ευκαιρία να τερματίσει, με οποιαδήποτε μέθοδο, την ύπαρξη των εργατικών κρατών, την Σοβιετική Ένωση και τους συμμάχους της στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Όταν τα εργατικά κράτη κατέρρευσαν στην Ανατολική Ευρώπη, πρώτα, και αργότερα η Σοβιετική Ένωση, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας διαλύθηκε, αλλά όχι το ΝΑΤΟ. Αναδιαρθρώθηκε για να συμπεριλάβει στο νέο του προσανατολισμό κάθε είδους νέα καθήκοντα για τον εαυτό του, τα οποία μπορούν απλά να συνοψιστούν στη συντήρηση της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας σε ολόκληρη την επιφάνεια της γης.

Κομμουνιστές αγωνιστές του Ντονμπάς

Το ότι δεν περιορίζεται σε απλές απειλές εναντίον όσων θεωρεί εχθρούς του “ελεύθερου κόσμου”, αλλά καταφεύγει σε μεγάλης κλίμακας καταστροφές, φαίνεται ξεκάθαρα από τον πρώτο πόλεμο που διεξήγαγε ποτέ το ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν (2001-2021), όπου εκατοντάδες χιλιάδες Αφγανοί, στρατιωτικοί και άμαχοι, πλήρωσαν το τίμημα του θανάτου των τριών χιλιάδων θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης και στο Πεντάγωνο. Αυτό περιελάμβανε τη σφαγή δεκάδων αμάχων σε γάμους και κηδείες, σε σχολεία και αγορές,  με “έξυπνες βόμβες”, με τον ίδιο τρόπο όπως σε κάθε πόλεμο που εξαπέλυσε ο ιμπεριαλισμός από τον πόλεμο του Κόλπου στο Ιράκ το 1991 και μετά.

Αυτή η ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή είναι που απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας στην Ευρώπη και την Ασία και πιθανόν και σε άλλες ηπείρους στο μέλλον. Αυτή την μηχανή ολέθρου πρέπει να πολεμήσουν οι οργανώσεις της εργατικής τάξης, τα συνδικάτα και τα πολιτικά της κόμματα, σε όλο τον κόσμο, χέρι-χέρι με όλα τα κοινωνικά κινήματα των καταπιεσμένων και τους αντιιμπεριαλιστές αγωνιστές του κόσμου. Αυτός πρέπει να είναι ο κύριος εχθρός για τους επαναστάτες Μαρξιστές, και εκείνα τα κόμματα που φιλοδοξούν να ηγηθούν της πρωτοπορίας του διεθνούς προλεταριάτου στην επανάσταση.

Η υποκρισία του ιμπεριαλισμού

Όλη η επιχειρηματολογία των ιμπεριαλιστικών κρατών και των ΜΜΕ  σχετικά με το δικαίωμα κάθε έθνους να συνεργάζεται με όποιες χώρες και οργανισμούς επιθυμεί, προκειμένου να δικαιολογήσει την προσχώρηση της Ουκρανίας (και, στο μέλλον, της Γεωργίας και άλλων) στο ΝΑΤΟ,  αποτελεί την πιο ξεδιάντροπη υποκρισία. Το Δόγμα Μονρόε που διακήρυξαν οι ΗΠΑ πριν από σχεδόν δύο αιώνες, κηρύσσοντας ουσιαστικά το δυτικό ημισφαίριο δικό τους κυνηγότοπο, εξακολουθεί να ισχύει, όπως εξήγησαν πολλοί αξιωματούχοι του αμερικανικού κράτους ακόμη και τώρα. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να εφαρμόζουν το πιο δρακόντειο εμπάργκο στην Κούβα. Η Αμερική θα το υπερασπιστεί, φυσικά, στο όνομα της δημοκρατίας, αλλά είναι σχεδόν μόνο αυτή το πιστεύει ότι  αυτή είναι η πραγματική φύση του εμπάργκο της. Πέρυσι, συνολικά 184 κράτη (συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων ιμπεριαλιστικών συμμάχων της, ακόμη και του Ηνωμένου Βασιλείου) ψήφισαν υπέρ της άρσης του εμπάργκο στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ενώ μόνο δύο ψήφισαν κατά του σχεδίου ψηφίσματος: οι ίδιες οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε τη στάση της “δημοκρατικής” κυβέρνησης της Ουκρανίας, η οποία ήταν μία από τις τρεις μόνο χώρες που απείχαν!

Η κυβέρνηση Μπάιντεν, που επαινέθηκε για τον “δημοκρατικό” χαρακτήρα της, όχι μόνο δεν ήρε, αλλά και επιδείνωσε το εμπάργκο στην Κούβα. Συνέχισε επίσης να αναγνωρίζει τον Xουάν Γκουαϊδό, αυτοανακηρυγμένο πρόεδρο στη θέση του Νικολάς Μαδούρο στη Βενεζουέλα, βοηθώντας έτσι στη λεηλασία των χρημάτων που οφείλονται στον λαό της Βενεζουέλας από αυτόν τον απατεώνα πολιτικό. Μ’ αυτόν τον τρόπο  το Δόγμα Μονρόε  παραμένει ζωντανό!

Η κρίση των πυραύλων της Κούβας το 1962 ήταν, στην πραγματικότητα, ουσιαστικά πανομοιότυπη στα γενικά χαρακτηριστικά της με τη σημερινή κρίση για την Ουκρανία. Ήταν τότε που οι ΗΠΑ υπό τον Τζον Κένεντι απέρριψαν πλήρως την εγκατάσταση πυρηνικών κεφαλών σε ένα νησί που απείχε 90 μίλια από την ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ και απείλησαν την Κούβα με στρατιωτικό αποκλεισμό, με απώθηση των στρατιωτικών σκαφών που κατευθύνονταν προς το νησί και τελικά με πόλεμο και κατοχή. Οι όροι έχουν αντιστραφεί τώρα και οι ΗΠΑ αρνούνται να συμμορφωθούν με την ίδια σχεδόν απαίτηση, η οποία ωθήθηκε σε ένα πολύ πιο μετριοπαθές σύνολο αντιδράσεων, από τη Ρωσία σχετικά με την Ουκρανία.

Πρέπει να νικηθεί η  διαδικασία καπιταλιστικής  παλινόρθωσης στην Ρωσία

Δίχως να υποστηρίζει καθεστώτα καπιταλιστικής παλινόρθωσης, ολιγάρχες ή Βοναπάρτες, η διεθνής εργατική τάξη και η πρωτοπορία της δεν πρέπει να παραμείνει ουδέτερη απέναντι στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, αλλά να αγωνιστεί για την ήττα της. Πρέπει να εκδηλώσει την αλληλεγγύη της στη δράση υποστηρίζοντας μια πολιτική κινητοποίηση των ίδιων των μαζών στις χώρες αυτές για την ήττα του ιμπεριαλισμού. Ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας για να είναι νικηφόρος οφείλει να μην παγιδευτεί σε έναν τυφλό εθνικισμό που εξυπηρετεί τις κυρίαρχες ελίτ, αλλά να αποκτήσει διαρκή χαρακτήρα μέχρι την ήττα της ίδιας της διαδικασίας καπιταλιστικής παλινόρθωσης, που ανοίγει το δρόμο στον ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία, μέχρι την απαλλοτρίωση των ολιγαρχών, για μια σοσιαλιστική ανασυγκρότηση της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο, με  όλη την εξουσία σε γνήσια σοβιέτ χωρίς γραφειοκράτες, πλήρη εργατική δημοκρατία και μια ενεργή διεθνιστική πολιτική υποστήριξης όλων των επαναστατικών και απελευθερωτικών κινημάτων στον κόσμο.

Έξω από το ΝΑΤΟ!  Για την καταστροφή του!

Όταν τα κόμματα και οι οργανώσεις μας από τρεις χώρες του ΝΑΤΟ, την Τουρκία, την Ελλάδα και τη Γαλλία, αντικρούουν τους ισχυρισμούς του ΝΑΤΟ και  καταγγέλλουν το Δυτικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ  τόσο για αυτή την κρίση όσο και  για την απειλή παγκόσμιου πολέμου , μαζί και γαι την απειλή κατά της Κίνας που έχει πάρει πρόσθετες διαστάσεις στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, δεν το κάνουμε  αφηρημένα. Οι χώρες μας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ΝΑΤΟ, αυτής της μεγάλης αντιδραστικής στρατιωτικής μηχανής του ιμπεριαλισμού. Έτσι, αν υπάρξει πόλεμος, αυτό σημαίνει ότι οι αστικές μας κυβερνήσεις είναι συνένοχες σε αυτόν τον πόλεμο του ιμπεριαλισμού για την παγκόσμια κυριαρχία του .

Βαδίζουμε στα χνάρια του Λένιν, ο οποίος αρνήθηκε να στείλει εργάτες και αγρότες να πεθάνουν στα πεδία των μαχών για ιμπεριαλιστικούς σκοπούς και κάλεσε σε σοσιαλιστική επανάσταση για να σταματήσει ο πόλεμος για πάντα. Βαδίζουμε στα χνάρια του Καρλ Λίμπκνεχτ, του Γερμανού επαναστάτη συντρόφου της Ρόζας Λούξεμπουργκ, ο οποίος δήλωσε ότι ο “κύριος εχθρός” βρίσκεται στην δική μας χώρα. Δεν θα πολεμήσουμε για τον πόλεμο του ΝΑΤΟ.

 Θα κάνουμε  τα πάντα για να πιέσουμε για την έξοδο των χωρών μας από το ΝΑΤΟ και, στην περίπτωση της Φινλανδίας, για να μην ενταχθεί στον ιμπεριαλιστικό στρατιωτικό μηχανισμό. Αν επιτευχθεί η έξοδος από το ΝΑΤΟ, λόγω της σημασίας της Ελλάδας και της Τουρκίας, αυτό θα αποδεκατίσει αναμφίβολα τη λεγόμενη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, ακριβώς τη στιγμή που την έχουνε περισσότερο ανάγκη. Αλλά δεν θα αρκεστούμε στο να απεγκλωβίσουμε τις χώρες μας από τη σύγκρουση. Είμαστε προλετάριοι διεθνιστές. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε όχι μόνο για να προσπαθήσουμε να βγάλουμε τις χώρες μας από το ΝΑΤΟ. Θα ενώσουμε επίσης τα χέρια μας με όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις της εργατικής τάξης των χωρών που είναι μέλη του ΝΑΤΟ για να καταστρέψουμε αυτή την πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή.

Ιμπεριαλιστές, κάτω τα χέρια από την Ουκρανία!

Όχι στην προσχώρηση της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ!  Όχι  στην επέκταση του ΝΑΤΟ ανατολικά, δυτικά, βορειοδυτικά ή νότια!

Το ΝΑΤΟ είναι ο κύριος εχθρός της εργαζόμενης ανθρωπότητας! Κάτω η στρατιωτική μηχανή του ιμπεριαλισμού!

Η Γαλλία, η Ελλάδα και η Τουρκία έξω από το ΝΑΤΟ!

Όχι ιμπεριαλιστικά πολεμικά πλοία στη Μαύρη Θάλασσα! Καμία διέλευση ιμπεριαλιστικών πολεμικών πλοίων από το Αιγαίο!

Ούτε μια δεκάρα, ούτε ένας στρατιώτης στην πολεμική προσπάθεια του ΝΑΤΟ! Εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων, ιδίως μη επανδρωμένων αεροσκαφών από την πλευρά της Τουρκίας, στην Ουκρανία!

Εργαζόμενοι των χωρών του ΝΑΤΟ, ενωθείτε στην πάλη για την καταστροφή του ΝΑΤΟ!

Σε περίπτωση πολέμου, παλέψτε για την ήττα του ιμπεριαλισμού!

Ο αληθινός εχθρός  των εργατών και των λαών βρίσκεται μέσα στην δική τους χώρα!

Διεθνές Σοσιαλιστικό Κέντρο Κριστάν Ρακόφσκι

RedMed Web Network

DIP (Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα, Τουρκία)

EEK (Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα, Ελλάδα)

MTL (Μαρξιστική Ένωση Εργατών, Φινλανδία)

ROR (Renaissance Ouvrière Révolutionnaire,  Επαναστατική Εργατική Αναγέννηση- Γαλλία)

ΡΠΚ- Ρωσικό Κόμμα Κομμουνιστών

ΟΚΠ- Ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας

Ένωση Για την Σοβιετική Ένωση (Ρωσία, Ουκρανία, Μολδαβία, Λευκορωσία, Λιθουανία)