«Κίτρινος» συναγερμός σήμανε τον περασμένο μήνα στα ταμεία. Και αυτό γιατί τα τακτικά έσοδά τους δεν επαρκούσαν για να καταβληθούν οι κύριες συντάξεις για το μήνα Απρίλιο.
Συγκεκριμένα, έλλειπαν 200 εκατ. ευρώ, λόγω της δραματικής μείωσης των εσόδων από εισφορές που έφερε η κορονοκρίση, δηλαδή η αλληλοτροφοδοτούμενη υγειονομική (λόγω κορονοϊού) και καπιταλιστική κρίση….
Το ποσό αυτό αντιστοιχεί περίπου στο 10% της απαιτούμενης δαπάνης για τις συντάξεις 2,5 εκατ. συνταξιούχων.
Προκειμένου να καλυφθεί η «τρύπα» αυτή και να αποφεχθεί η στάση πληρωμών των συντάξεων (ή μια οριζόντια μείωσή τους κατά 10%), αρμόδιοι παράγοντες ζήτησαν από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους να βάλει «πλάτες», αναλαμβάνοντας τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τις διατάξεις εκείνες που προβλέπουν κάλυψη των εισφορών των εργαζομένων, οι συμβάσεις των οποίων τέθηκαν σε προσωρινή αναστολή από τον περασμένο Μάρτιο στα πλαίσια των μέτρων «στήριξης» έναντι της κορονο-κρίσης.
Η απάντηση, όμως,του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ήταν αρνητική… Κοινώς, η κυβέρνηση δεν ανέλαβε τις υποχρεώσεις της που, μάλιστα, απορρέουν από διατάξεις τις οποίες η ίδια πέρασε !
Έτσι, τα ταμεία υποχρεώθηκαν, με εντολή της κυβέρνησης, να αντλήσουν τους απαιτούμενους πόρους από «ίδια κεφάλαια», δηλαδή τα ρευστά διαθέσιμά τους που είναι αποταμιευμένα στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Από που όμως προέρχονται αυτές οι αποταμιεύσεις; Από τις εισφορές των μισθωτών, κυρίως.
Συνεπώς, η διασφάλιση της καταβολής των συντάξεων κατέστη δυνατή μόνο χάρη στους ίδιους τους… ασφαλισμένους.
Το «μοντέλο» αυτό έκτακτης χρηματοδότησης των ταμείων από τους ίδιους τους ασφαλισμένους προκειμένου να πληρώνονται οι συντάξεις αναμένεται να συνεχιστεί ακόμα και έως το τέλος του χρόνου.
Οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις μιλούν για «τρύπα» 1,8 δις ευρώ ως τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Οι πιο απαισιόδοξες, αν και όχι μη ρεαλιστικές, προβλέπουν «τρύπα» 3 δις ευρώ. Τα ρευστά διαθέσιμα των ταμείων ανέρχονται σε 3,8 δις ευρώ.
Συνεπώς, φτάνουν, θα πει κανείς, να καλύψουν την «τρύπα» στον προϋπολογισμό τους.
Το θέμα, όμως, δεν είναι αυτό, αλλά το γεγονός ότι για την «τρυπα» αυτή ευθύνονται αποκλειστικά οι εργοδότες και η κυβέρνησή τους, η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Από την αρχή του έτους και πριν ξεσπάσει η κορονοκρίση, τα ταμεία ανέμεναν ένα οριακό πλεόνασμα για φέτος, το οποίο μάλιστα προβλεπόταν ότι θα εξελιχθεί σε έλλειμμα λόγω των αυξητικών τάσεων στη συνταξιοδοτική δαπάνη και τη σχετική στασιμότητα στα έσοδα από εισφορές. Την ίδια ώρα, όμως, τα χρέη των επιχειρηματιών στα ταμεία έφταναν τα 40 δις ευρώ και καμία κυβέρνηση δεν είχε καταφέρει να τα μειώσει ούτε καν κατά 10 δις ευρώ, τα οποία θεωρούνται «εισπράξιμα»…
Στα πλαίσια των μέτρων στήριξης των επιχειρήσεων, από τα μέσα Μαρτίου, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε έως και 7μηνη παράταση σε κάθε ασφαλιστική υποχρέωση των επιχειρηματιών και πλήρη απαλλαγή εισφορών για τους υπό αναστολή μισθωτούς.
Αποτέλεσμα ήταν η μείωση κατά 30% στα έσοδα από εισφορές σε σχέση με πέρσι και παραλίγο «στάση πληρωμών» τον Απρίλιο…
Η μείωση αναμένεται να είναι μεγαλύτερη το προσεχές καλοκαίρι, λόγω της κατάρρευσης του τουρισμού. Συνεπώς θα μειωθούν ακόμα περισσότερα τα έσοδα από εισφορές και, έτσι, θα μεγαλώσουν οι «τρύπες» στα ταμεία, μαζί και οι πιέσεις για εκμηδενισμό των αποθεματικών τους.
Προς αυτήν την κατεύθυνση θα συνδράμει και η σχεδιαζόμενη κρατική επιδότηση της επικείμενης μείωσης των μισθών μέσω του μηχανισμού μερικής αναπλήρωσης των απωλειών στους μισθούς των εργαζομένων επιχειρήσεων που επλήγησαν από την κορονοκρίση…
Αν «φαγωθούν» τα 3,8 δις ευρώ των ρευστών (οδηγώντας σε ακόμα μεγαλύτερο έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό), σειρά έχουν τα υπόλοιπα περίπου 16 δις ευρώ που είναι τοποθετημένα σε αμοιβαία κεφάλαια, ομόλογα κ.λπ.
Θύμα αυτής της κατρακύλας θα είναι και η δημόσια υγεία, δεδομένου ότι το ΕΣΥ χρηματοδοτείται και από τις εισφορές των ασφαλισμένων, οι οποίες όμως καταρρέουν, την ίδια ώρα που είναι αναγκαία όσο ποτέ (ενόψει και της πιθανής αναζωπύρωσης της πανδημίας το ερχόμενο Φθινόπωρο), ενώ η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί για την ενίσχυση της…
Η «αξιοποίηση», όμως, αυτών των αποθεματικών, σε συνθήκες σαν τις σημερινές, θα ισοδυναμούσε με ξεπούλημα «ασημικών» και προθάλαμο κρατικής χρεοκοπίας. Συνεπώς, οδεύουμε ολοταχώς σε μία οξύτατη δημοσιονομική κρίση η οποία έρχεται να πλήξει το λαό και όχι τους υπεύθυνους: την αστική τάξη και την δεξιά κυβέρνησή της. Μόνη διέξοδος από την «κρατικοποίηση» της καπιταλιστικής κρίσης είναι η έξοδος της αστικής τάξης από την κρατική εξουσία, με την εργατική τάξη στην εξουσία.
Άμεσα πρέπει να απαιτήσουμε να κλείσει το κράτος τις «τρύπες» των ταμείων που το ίδιο δημιούργησε και όχι οι ασφαλισμένοι με τα αποθεματικά των ταμείων τους.
Να σταματήσει κάθε κρατική επιχορήγηση στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Να πληρώσουν με ό,τι έχουν (καταθέσεις, ακίνητα κ.λπ.) οι εργοδότες τα χρέη τους στα ταμεία.
Όποιος εργοδότης δεν μπορεί να πληρώσει, το κράτος να κλείσει την επιχείρηση και να την επαναλειτουργήσει (με κρατική ιδιοκτησία) διατηρώντας τις θέσεις απασχόλησης ή να μεταφέρει το προσωπικό σε άλλη θέση εργασίας.
Απαγόρευση των απολύσεων σε όλες τις επιχειρήσεις. Γενναία κρατική ενίσχυση σε όλους τους πληττόμενους εργαζομένους και στους ανέργους.
Δ.Κ.
