του Ερνέστο Αγγελή
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του ΕΕΚ-Τροτσκιστές στη Λοκομοτίβα, την Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2021, με θέμα “Μετά το Αφγανιστάν, Τι;” και με συμμετοχή δεκάδων συντρόφων και φίλων. Ο σ. Σάββας Μιχαήλ, γενικός γραμματέας του EEK, μίλησε για τις ραγδαίες διεθνείς εξελίξεις ένα μήνα μετά την ταπεινωτική για τον αμερικάνικο και νατοϊκό ιμπεριαλισμό ήττα και αποχώρηση στο Αφγανιστάν.
Υποστήριξε ότι τα γεγονότα στο Αφγανιστάν, συνιστούν στρατηγική και ιστορική ήττα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, μέσα από την οποία ξεδιπλώνεται ένα κουβάρι αντιφάσεων σε όλο τον πλανήτη ήδη ένα μήνα μετά. Στη διαδικασία αναζήτησης της αλήθειας που είναι πάντα συγκεκριμένη και επαναστατική, της “αλήθειας που απελευθερώνει” όπως χαρακτηριστικά είπε, κάλεσε σε μια συντονισμένη ιδεολογική μάχη διάλυσης της σύγχυσης που εκδηλώνεται στην Αριστερά, καθεστωτική και ριζοσπαστική, στην Ελλάδα και διεθνώς, αλλά και σε ευρύτερα στρώματα εκμεταλλευόμενων. Ανέλυσε τις αλληλοσυνδέσεις ανάμεσα στην ιμπεριαλιστική ήττα στο Αφγανιστάν μετά από 20 χρόνια μιας χωρίς προηγούμενο φρικωδίας και την εκτράχυνση των πολιτικών σχέσεων, συγκρούσεων και αναταράξεων, που εκδηλώνονται με το ιμπεριαλιστικό σύμφωνο ΗΠΑ – Βρετανίας – Αυστραλίας, ενάντια στην Κίνα.
Παρόλες τις ομοιότητες ανάμεσα στις χαοτικές σκηνές στο αεροδρόμιο της Καμπούλ τον Αύγουστο του 2021 και στη Σαϊγκόν, στο Βιετνάμ, την Πρωτομαγιά του 1975, οι διαφορές είναι σημαντικές τόσο όσον αφορά την τελική αναμέτρηση στους δύο μακροχρόνιους πολέμους όσο και στο αλλαγμένο διεθνές πλαίσιο.
Στο Βιετνάμ, το 1975, η νικηφόρα προέλαση του Βοερειοβιετναμέζικου στρατού και των Βιετκόνγκ συνάντησε πολύμηνη απεγνωσμένη αντίσταση από τον νοτιοβιετναμέζικο στρατό των ανδρεικέλων. Στο Αφγανιστάν τον Αύγουστο του 2021, ο αμερικανοκίνητος αφγανικός στρατός των 350.00 στρατιωτών και η κυβέρνησή τους, κατέρρευσαν μέσα σε μια εβδομάδα, χωρίς να προβάλλουν αντίσταση στους 60.000 Ταλιμπάν. Η νίκη της Βιετναμέζικης Επανάστασης αποτέλεσε κορυφαία στιγμή του διεθνούς επαναστατικού κύματος της “κόκκινης δεκαετίας” από τον Γαλλικό Μάη του 1968 ως την νίκη της Ιρανικής Επανάστασης το 1979, μετά την κατάρρευση της μεταπολεμικής καπιταλιστικής επέκτασης που στηρίχτηκε στις Συμφωνίες του Μπρέττον Γουντς το 1944. Η ταπεινωτική ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού μετά 20 χρόνια εισβολής, κατοχής και μαζικής καταστροφής έρχεται μετά την άλυτη ακόμα παγκόσμια κρίση που ακολούθησε την 40χρονη χρηματιστική παγκοσμιοποίηση και την νεοφιλελεύθερη αντεπίθεση μετά την υποχώρηση της επαναστατικής πλημμυρίδας του 1968-1979.
Στον 20χρονο τρομοκρατικό “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας¨, στην εισβολή και κατοχή πρώτα στο Αφγανιστάν και από το 2003 στο Ιράκ, (όπου επίσης επίκειται η αποχώρηση αμερικανικών στρατευμάτων μετά την οικτρή τους αποτυχία) οι ΗΠΑ δαπάνησαν συνολικά 8 τρις δολάρια με τελικό αποτέλεσμα ένα χωρίς προηγούμενο φιάσκο. Παρόλο που η αποχώρηση επιχειρείται να δικαιολογηθεί με την προτεραιότητα να αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ τον μείζονα αντίπαλο τους, την Κίνα, η τελευταία είναι η κερδισμένη από το αμερικανικό φιάσκο.
Ο στρατηγικός χαρακτήρας της αμερικανικής ήττας διαφαίνεται από το γεγονός ότι αποτελεί ήττα της συνολικής αμερικανικής γεωπολιτικής στρατηγικής όπως είχε διαμορφωθεί ήδη από τον Μπρεζίνσκι, για την δημιουργία ενός προωθημένου αμερικανικού ιμπεριαλιστικού προπυργίου στο κρίσιμο κέντρο της Ασίας με στόχο την “βαλκανοποίηση” και αποικιοποίηση του πρώην σοβιετικού χώρου και της Κίνας για την επικράτηση της αμερικανικής παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας. Τώρα το υποτιθέμενο προπύργιο καταποντίζεται στο χάος κάτω από το ασθενικό καθεστώς των αντιδραστικών Ταλιμπάν σε ένα οικονομικά αφανισμένο Αφγανιστάν. Κι ακόμα παραπέρα: η αμερικανική ήττα συντελείται την στιγμή που κλιμακώνονται οι αμερικανο-νατοϊκές ιμπεριαλιστικές κινήσεις περικύκλωσης της μετασοβιετικής Ρωσίας και προπαντός ο λεγόμενος “Νέος Ψυχρός Πόλεμος” ενάντια σε μια Κίνα που ακριβώς στα 20 χρόνια του ιμπεριαλιστικού “πολέμου κατά της τρομοκρατίας” αναδύθηκε σε δεύτερη παγκόσμια οικονομική υπερδύναμη
Η εξαγγελία της στρατηγικής πολεμικής συμφωνίας των ΗΠΑ με Αυστραλία και Βρετανία, η Auskus, αν και από καιρό προετοιμαζόμενη, με άμεσο στόχο την Κίνα, ανακοινώθηκε εσπευσμένα για να αντιμετωπιστεί η κατακραυγή και η όξυνση της πολιτικής κρίσης μέσα στην ίδια την Αμερική μετά το αφγανικό χάος. Την ίδια στιγμή ήταν ένα βαρύτατο πλήγμα στην ιμπεριαλιστική Γαλλία, στην ΕΕ και στην ίδια την συνοχή του ΝΑΤΟ.
Ο ιστορικός χαρακτήρας της ήττας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ έγκειται στο γεγονός ότι εκδηλώνει την ιστορική παρακμή του υψηλότερου σημείου ιστορικής ανάπτυξης στο οποίο είχε φτάσει ο παγκόσμιος καπιταλισμός ως κοινωνικό σύστημα και τρόπος παραγωγής. Μετά την Ύβρη του 1991, όταν επικράτησε η φενάκη, μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, για το “τέλος της Ιστορίας” την “οριστική νίκη του φιλελεύθερου καπιταλισμού” και την “μονο-πολική στιγμή της παγκόσμιας αμερικανικής Αυτοκρατορίας”, και την Άτη, την τυφλή μανία του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας” επήλθε η Νέμεση, η ιστορική τιμωρία που ήδη χτύπησε τρεις φορές: με το κραχ του 2008 και την άλυτη παγκόσμια κρίση, την κλιμάκωση της κρίσης με την χωρίς ορατό τέλος πανδημία το 2020 και τώρα με την χαοτική ήττα στον ιμπεριαλιστικό τρομοκρατικό “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας” στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.
Ο Σάββας Μιχαήλ τοποθέτησε μέσα στο αλλαγμένο παγκόσμιο πλαίσιο την Ελλάδα, σταυροδρόμι των διεθνών αντιφάσεων και ανταγωνισμών, που η άρχουσα τάξη της και οι κυβερνήσεις της, την έχουν καταστήσει προπύργιο αλλά και έρμαιο του ιμπεριαλισμού μέσα στην χειρότερη κρίση του. Ο ομιλητής συνέχισε αναλύοντας και καταγγέλλοντας τις συμφωνίες της ακροδεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη με την επ’ αόριστον νέα συμφωνία της με τις ΗΠΑ αλλά και την ελληνογαλλική συμφωνία με την αγορά πανάκριβων φρεγατών ενώ ο λαός πεινάει και το λεγόμενο “αμοιβαίο αμυντικό σύμφωνο” που φέρνει πιο κοντά ένα σφαγείο στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Δεν παρέλειψε δε να καυτηριάσει το γεγονός ότι ο Κούλης Μητσοτάκης στην ομιλία του ενώπιον του Βοναπαρτίσκου Μακρόν εγκωμίασε, μεταξύ άλλων, την συμμαχία της Ελλάδας με την αγγλογαλλική ιμπεριαλιστική Αντάντ – που μας οδήγησε στον Σαγγάριο, στο κάψιμο της Σμύρνης και στον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Κι αυτό την παραμονή των 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922…
Και κατέληξε: η μόνη διέξοδος από τον λαβύρινθο αυτόν των αντιφάσεων και των αδιεξόδων είναι η σοσιαλιστική διεθνιστική έξοδος από το ίδιο το σύστημά τους, έξω από ΝΑΤΟ και ΕΕ, με το ξήλωμα των ιμπεριαλιστικών βάσεων, την ανατροπή της καπιταλιστικής κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης, την εργατική εξουσία και την συναδέλφωση των λαών μέσα στον πανανθρώπινο ελευθεριακό κομμουνισμό.
Ολόκληρη η ομιλία του σ. Σάββα Μιχαήλ, υπάρχει στο κανάλι youtube της Νέας Προοπτικής, www.neaprooptiki.gr.
