Την τρίτη -κατά σειρά- στρατηγική πολιτική επιβίωσής της επιχειρεί αυτήν την περιόδο να αναπτύξει η κυβέρνηση προκειμένου «να την βγάλει καθαρή» μέχρι στα μέσα του 2017.
Η στρατηγική αυτή έχει τα εξής αλληλένδετα σκέλη :
* Μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό φέτος με την άδεια των θεσμών
* «Αντισταθμιστικά» μέτρα υπέρ όσων πλήττονται από το τρέχον κύμα φορολογικών – ασφαλιστικών μέτρων
* Δημιουργία συμμαχιών σε ευρωπαϊκό πολιτικό επίπεδο.
Αφού η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς να σταματήσει τη λιτότητα εντός ευρώ και, έπειτα, να συμφωνήσει με τους «θεσμούς» ένα πρόγραμμα χωρίς περικοπές με στόχο την επίτευξη των Μνημονιακών δημοσιονομικών στόχων που της επέβαλαν Ευρωζώνη και ΔΝΤ, τώρα διατείνεται ότι θα «αντισταθμίσει» την καταστροφή των νέων μνημονιακών μέτρων με εντελώς διάτρητα αναχώματα.
Τα «αναχώματα» αυτά αν δεν είναι εντελώς αντιδραστικά -όπως π.χ. η επιδότηση των εργοδοτών να προσλαμβάνουν ανέργους καταβάλλοντας μόνο το 40% του κατώτατου μισθού!- είναι εντελώς αναποτελεσματικά κοινωνικά και δημοσιονομικά έωλα (π.χ. «επιστροφή» μέρους του ΕΚΑΣ από όσους το χάνουν).
Με ύφεση 1% το α’ εξάμηνο του 2016 και απόκλιση 2-3% στα φορολογικά έσοδα της ίδιας περιόδου, δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν «αντισταθμιστικά» μέτρα.
Η κυβέρνηση οδεύει ολοταχώς προς τον τρίτο -μετά την άνοδο της στην εξουσία το Γενάρη του 2015- «γκρεμό» και η χώρα σε ένα ακόμα πολιτικό «κενό».
Συμμαχώντας με τους «λύκους»
Για να φτάξει ευρωπαϊκές πολιτικές συμμαχίες η κυβέρνηση ετοιμάζει για το α΄ δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου στην Αθήνα σύνοδο των ηγετών χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου (οι οποίες τσακίζονται από μία νέα κρίση χρέους όπως λογουχάρη η Πορτογαλία). Aνάμεσά τους θα είναι ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ και ο Ιταλός Πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι.
Με «συνοδοιπόρους», όπως ο Ολάντ ο οποίος θέσπισε πρόσφατα τη… διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων στη Γαλλία και έχει λάβει τα πιο δρακόντεια μέτρα σε βάρος των λαϊκών ελευθεριών με πρόσχημα τις εγκληματικές επιθέσεις του ISIS , η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να… ενισχύσει τις «φιλο-λαϊκές» θέσεις τις στο εσωτερικό του μετώπου των δανειστών (ΕΕ, ΕΚΤ, ΕΜΣ, ΔΝΤ) ενόψει της διαπραγμάτευσης του Φθινοπώρου με αντικείμενο το νέο Εργασιακό, τις περικοπές στα προνοιακά επιδόματα, τις αμοιβές των ειδικών μισθολογίων στο Δημόσιο (ένστολοι, δικαστικοί, πανεπιστημιακοί κ.λπ.) και τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων.
Η εσωτερική πολιτική συνέχεια της εξωτερικής
Όσο απατηλές είναι οι «συμμαχίες» της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους διάττοντες «αστέρες» της σοσιαλδημοκρατίας, άλλο τόσο απατηλά είναι τα μέτρα με τα οποία επιχειρεί να μετριάσει τις αρνητικές συνέπειες των μέτρων που η… ίδια είτε έχει θεσπίσει, είτε ετοιμάζεται να θεσπίσει.
Συγκεκριμένα:
* Ενώ καταργούν δαπαντός το ΕΚΑΣ, το οποίο αύξανε κατά 15% το εισόδημα των χαμηλοσυνταξιούχων, θεσπίζουν μέτρα «επιστροφής» κατά 50% του εισοδήματος που χάνουν από την κατάργηση του ΕΚΑΣ μέχρι το 2018.
* Τα περί «μελλοντικής αύξησης» των κύριων συντάξεων, τα οποία διατυμπανίζει ο Κατρούγκαλος είναι «ωμά» ψέμματα. Το ίδιο το νέο Ασφαλιστικό προβλέπει «πάγωμα» των ονομαστικών αυξήσεων στις συντάξεις το 2018 -2019. Αν, μάλιστα, τα επόμενα χρόνια σημειωθεί ύφεση -και όχι ανάπτυξη- τότε θα μειωθούν οι συντάξεις.
* Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί την καταβολή 1,7 δισ. ευρώ για την εξόφληση ήδη «βεβαιωμένων» οφειλών των Ταμείων προς ασφαλισμένους οι οποίοι αν και έχουν αιτηθεί σύνταξη και εφάπαξ, δεν την έχουν λάβει εδώ και μέχρι τρία χρόνια. Τα χρήματα αυτά θα δοθούν από τη δόση του δανείου, η οποία εκταμιεύτηκε μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της 1ης αξιολόγησης του προγράμματος. Το πρόγραμμα, όμως, αυτό προέβλεπε μέτρα «ασφαλιστικής» αφαίμαξης… 3 δισ. ευρώ την περίοδο 2016 -2019. Εξάλλου, οι «βεβαιωμένες» αυτές οφειλές των ταμείων οι οποίες ικανοποιούνται καθυστερημένα και… υστερημένα (τα εφάπαξ θα αποδοθούν μειωμένα κατά 20%) αποτελούν ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, οι οποίοι κατέβαλαν επί 2 – 3 δεκαετίες εισφορές και όχι «δώρο» των θεσμών ή της εντολοδόχου «αριστερής » κυβέρνησης τους…
Ξεδιάντροπα υπέρ των εργοδοτών, επίσης, είναι και τα μέτρα καταπολέμησης της ανεργίας και της αδήλωτης εργασίας. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση προτείνει την πρόσληψη ενός επιδοματούχου ανέργου με τον όρο ότι η επιχείρηση θα καταβάλλει το υπόλοιπο της αμοιβής του. Αυτό σημαίνει πως ο ΟΑΕΔ θα καταβάλλει τα 360 ευρώ του μισθού (το οποίο αντιστοιχεί στο σημερινό επίπεδο του επιδόματος ανεργίας) το οποίο αντιστοιχεί στο 60% του κατώτατου μισθού και το άλλο 40% θα καλύπτεται από τον εργοδότη. Έτσι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να «δωρίσει » στους εργοδότες πάμφθηνους εργαζομένους.
Σαν «αντάλλαγμα», η κυβέρνηση τούς ζητά να συμμορφωθούν στα νέα, κατά 60% πρόστιμα για κάθε αδήλωτο εργαζόμενο (3500 ευρώ αντί 10.000 ευρώ που είναι σήμερα) ή να τον προσλάβουν για 12 μήνες (δεν έχει ακόμα ξεκαθαριστεί αν αυτή η πρόσληψη θα είναι και… επιδοτούμενη από τον ΟΑΕΔ)
Δεν πρόκειται περί παροχών στους εργαζομένους, αλλά στους εργοδότες και ειδικότερα για τους πιο οικονομικά «εύρωστους» και όχι για εκείνους που έχουν συντριβεί από την κρίση, δεδομένου ότι τα κριτήρια τα οποία θα θέσει η κυβέρνηση για την ένταξη ενός εργοδότη στο παραπάνω πρόγραμμα αποκλείεται να ευνοήσουν όσους χρωστάνε της… «Μιχαλούς» σε εφορία και Ταμεία ενώ έχουν προβεί σε απολύσεις στο πρόσφατο παρελθόν. Για τους τελευταίους, «τρέχουν » μόνο κατασχέσεις και η ελπίδα κάποιας νέας ρύθμισης οφειλών, εφόσον το εγκρίνουν οι θεσμοί.
Δ.K.
