Πολύ πριν από την έναρξη της πανδημίας η Βόρεια Ιρλανδία υπέφερε για αρκετό καιρό από μια κρίση ψυχικής υγείας, η οποία οξύνθηκε με την κρίση του Covid-19. Εκτιμάται ότι το 20% του πληθυσμού πάσχει από προβλήματα ψυχικής υγείας, 25% περισσότερα από την Αγγλία. Το γεγονός αυτό σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με την πάλη και συγκρούσεις για την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας. Το 60% των πολιτών που ερωτήθηκαν σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα ισχυρίστηκαν ότι είχαν βιώσει ένα τραυματικό συμβάν στη ζωή τους, με το 19% αυτών να σχετίζεται με τις συγκρούσεις για την ανεξαρτησία και το 16% να σχετίζεται με θάνατο ή σοβαρό τραυματισμό. Η Βόρεια Ιρλανδία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά τέτοιων τραυμάτων στον κόσμο.
Ωστόσο, η μεγάλης κλίμακας συγκρούσεις του παρελθόντος δεν είναι ο μόνος παράγοντας για την τρέχουσα κρίση ψυχικής υγείας στο Βορρά. Το καθεστώς λιτότητας που επέβαλαν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις, είχε αναμφισβήτητα οξύτατες επιπτώσεις στην ψυχική κατάσταση πολλών πολιτών και στον τομέα της υγείας γενικά. Μεταξύ 2010 και 2015, υπήρξε μείωση 28,7% στον αριθμό κλινών στη Βόρεια Ιρλανδία που ήταν διαθέσιμες για όσους αντιμετωπίζουν οξεία προβλήματα ψυχικής υγείας. Εν τω μεταξύ, στο ίδιο χρονικό διάστημα υπήρξε 20% αύξηση στις συνταγογραφήσεις για άγχος και άλλες ψυχικές διαταραχές. Οι μελέτες δείχνουν μια μικρή αλλά σταθερή αύξηση των αυτοκτονιών στο Βορρά κάθε χρόνο από το 2005. Η ίδια έρευνα δείχνει επίσης ότι η φτώχεια -που έχει αυξηθεί λόγω της λιτότητας– συνδέεται άμεσα με ψυχικές ασθένειες και με το 46% των αυτοκτονιών στη Βόρεια Ιρλανδία να λαμβάνουν χώρα στις πιο φτωχές περιοχές.
Η κρίση Covid-19 σε συνδυασμό με τη συνέχιση πολλών καπιταλιστικών πολιτικών θα επιδεινώσει την ήδη οδυνηρή κατάσταση ψυχικής υγείας της Βόρειας Ιρλανδίας. Η απώλεια θέσεων εργασίας και η αβεβαιότητα του αν οι εργαζόμενοι θα έχουν ψωμί την επόμενη μέρα επιτείνουν την ανησυχία και το άγχος του πληθυσμού. Η απομόνωση στα σπίτια, αν και απαραίτητη, μπορεί να οξύνει την αποξένωση που νιώθουν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι, με τις ήδη υποχρηματοδοτούμενες υπηρεσίες ψυχικής υγείας να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση αποτελεσματικά.
Για να αποτραπούν οι αρνητικές ψυχικές επιπτώσεις του Covid-19, το κράτος θα πρέπει να αναστείλει τις πληρωμές ενοικίων και τις πληρωμές ενυπόθηκων δανείων, καθώς και το κόστος των βασικών υπηρεσιών -όπως η ενέργεια, η θέρμανση, τα τηλέφωνα και το διαδίκτυο- φέρνοντάς τες υπό τον δημόσιο έλεγχο.
Οι Συντηρητικοί και οι καπιταλιστές φυσικά δεν είναι πρόθυμοι να πραγματοποιήσουν αυτές τις ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, αλλά μπορούν να πιεστούν από τα κάτω φοβούμενοι τις πολιτικές επιπτώσεις αυτής της κρίσης. Έχουν ήδη αναγκαστεί άλλωστε να εγκαταλείψουν πολλά από τα νεοφιλελεύθερα αφηγήματα περί ελεύθερης αγοράς και της «αποτελεσματικότητάς» της, λόγω της απειλής κοινωνικής αναταραχής από τα κάτω. Η δράση των εργαζομένων σε βασικές βιομηχανίες ακόμα και οι διαδικτυακές διαμαρτυρίες και εκστρατείες μπορούν να εξαναγκάσουν σε παραχωρήσεις. Δεν μπορούμε να δεχθούμε να αφεθεί ο κόσμος να υποφέρει σιωπηλά εν μέσω αυτής της πανδημίας για το καλό της υπεραξίας τους.
Aρ. Mα.
