της Κατερίνας Μάτσα
Η κακοδιαχείριση της πανδημίας από την αντιλαϊκή ακροδεξιά κυβέρνηση, η κυνική εγκατάλειψη του ΕΣΥ, η αδιαφορία για την τύχη των ασθενών, προπαντός των πιο ευάλωτων, δεν έχουν όρια. Εκφράστηκαν με τον πιο ωμό τρόπο στην απόφαση της διοίκησης του Νοσοκομείου Παπανικολάου στη Θεσσαλονίκη να κλείσει την ψυχιατρική κλινική για να μεταφέρει το προσωπικό της σε κλινικές αντιμετώπισης του κορονοϊού.
Η τακτική της διαρκούς μετακίνησης προσωπικού για να καλυφθούν οι ανάγκες της πανδημίας έχει γίνει πλέον καθεστώς. Είναι τόσο μεγάλες οι ελλείψεις σε προσωπικό όλων των κλάδων, ιδιαίτερα νοσηλευτικού και ιατρικού, που δημιουργούν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης στα νοσοκομεία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη σκόπιμα και συνειδητά υποβαθμίζει τον δημόσιο τομέα της Υγείας, πριμοδοτώντας προκλητικά τον ιδιωτικό. Η τελευταία, ιδιαίτερα, απόφαση του φασίστα υπουργού Υγείας να θέσει σε αναστολή το υγειονομικό προσωπικό, που δεν εμβολιάστηκε, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Σε πολλά νοσοκομεία έγιναν συγχωνεύσεις τμημάτων, ολόκληρα νοσοκομεία συρρικνώθηκαν, πολλοί γιατροί παραιτήθηκαν. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους για τη ζωή των ασθενών.
Εδώ και αρκετό καιρό οι γιατροί προειδοποιούν για την αύξηση της «πλεονάζουσας θνησιμότητας», δηλαδή της θνησιμότητας που οφείλεται σε άλλες αιτίες, πλην κορονοϊού και που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Σε αυτήν θα πρέπει να προσθέσουμε και την τραγική υποστελέχωση των νοσοκομείων και των άλλων δομών υγείας τόσο στην πρωτοβάθμια, όσο και στην τριτοβάθμια φροντίδα υγείας.
Μέσα σε αυτήν την επιδεινούμενη κρίση οι πρώτοι που την πληρώνουν είναι οι ψυχικά πάσχοντες. Αυτό σημαίνει πολλά σε μια εποχή, όπως αυτή της πανδημίας, που αυξάνονται κατακόρυφα οι ψυχικές διαταραχές καθώς και η συνοσηρότητα με τις σωματικές παθήσεις. Αυτές ακριβώς τις καταστάσεις καλείται να αντιμετωπίσει μια ψυχιατρική κλινική μέσα σε γενικό νοσοκομείο. Κάνει, δηλαδή, έργο διασυνδετικής, έργο εξαιρετικής σημασίας για την ολιστική αντιμετώπιση του ασθενούς.
Το γεγονός ότι η ίδια τακτική ακολουθήθηκε και πριν ένα χρόνο, η εν λόγω κλινική έκλεισε για 4 μήνες και όταν ξανάνοιξε διαπιστώθηκε ότι οι συνέπειες στους ασθενείς ήταν καταστροφικές, δεν φαίνεται να απασχολεί την κυβέρνηση και τη διοίκηση που έχει τοποθετήσει!
Οι συνέπειες, όπως καταγγέλλει η διευθύντρια της κλινικής Αικ. Βλαχάκη, εκτείνονταν από υποτροπές μέχρι αυτοκτονίες…
Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Ο λαός μαζί με το μαχόμενο υγειονομικό κίνημα πρέπει να πάρει τα πράγματα στα χέρια του.