Aπόφαση του Επαναστατικού Εργατικού Κόμματος (DIP)
O Ερντογάν και το ΑΚΡ υπεύθυνοι για την καταστροφή στην Άγκυρα!
Βομβιστές αυτοκτονίας χτύπησαν αυτή τη φορά στην καρδιά της εργατικής Άγκυρας, την πρωτεύουσα και δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας. Αυτή είναι η τρίτη κατά σειρά επίθεση στην πόλη: στις 10 Οκτωβρίου, δύο διαδοχικές εκρήξεις σκότωσαν περισσότερους από εκατό ανθρώπους κατά τη διάρκεια διαδήλωσης που οργανώθηκε από τα συνδικάτα, απαιτώντας ειρήνη και εκφράζοντας την αλληλεγγύη στον κουρδικό λαό που βιώνει την καταπίεση και την καταστολή στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας. Στη συνέχεια, στις 17 Φεβρουαρίου, ήταν η καρδιά της επίσημης Άγκυρας που χτυπήθηκε από έναν βομβιστή αυτοκτονίας σε μια επιχείρηση που σκότωσε 29 αξιωματικούς και πολιτικούς υπαλλήλους που εργάζονταν σε διάφορες υπηρεσίες των ενόπλων δυνάμεων, καθώς επέστρεφαν στα σπίτια τους μετά τη δουλειά. Τώρα, είναι ο εργαζόμενος λαός της Άγκυρας που δολοφονείται σε βομβιστική επίθεση στο Κιζιλάι, ένα δημοφιλές σημείο για αγορές και αναψυχή, ένα κομβικό σημείο όπου διασταυρώνονται το μετρό, τα δημοτικά λεωφορεία και τα ταξί, όλα τα μέσα εξυπηρέτησης των εργαζόμενων μαζών.
Το Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα εκφράζει τα συλλυπητήριά του προς τις οικογένειες όλων όσων έχασαν τη ζωή τους κατά τη χθεσινή [13/3/2016] βομβιστική επίθεση, και εκφράζει την ελπίδα ότι οι τραυματίες σύντομα θα αναταχθούν, χωρίς καθόλου σωματικά και ψυχολογικά τραύματα.
Oι τρεις βομβιστικές επιθέσεις σε διάστημα πέντε μηνών στην πρωτεύουσα της Τουρκίας, ακολουθούν τις βομβιστικές εκρήξεις στο Σορούτς στις 20 Ιουλίου 2015 (34 θύματα), στο Ντιγιάρμπακιρ, τη μεγαλύτερη πόλη του τουρκικού Κουρδιστάν, στις 5 Ιουνίου 2015 (4 θύματα), και στην Κωνσταντινούπολη στις 12 Ιανουαρίου 2016 (11 θύματα, όλοι ξένοι τουρίστες).
Πολλές από αυτές τις βομβιστικές επιθέσεις έχουν αποδοθεί σχεδόν από όλους στο ISIS (ή αλλιώς Ισλαμικό Κράτος), με το οποίο η τουρκική κυβέρνηση του AKP έχει μια αμφίσημη σχέση που εκτείνεται από τη στενή συνεργασία ως τις συγκρούσεις – οι τελευταίες ίσως επινοημένες για να δημιουργήσουν ένα προπέτασμα καπνού και να κρύψουν την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων. Πρώτον, για την έκρηξη στις 17 Φεβρουαρίου του 2016, την ευθύνη ανέλαβε μια οργάνωση που ονομάζεται ΤΑΚ ή τα Γεράκια της Ελευθερίας του Κουρδιστάν, μια οργάνωση που θεωρείται ότι ανήκει στην παράδοση του ΡΚΚ, αν και φέρεται να είναι ανεξάρτητη από το ΡΚΚ, σε αντίποινα για τη φρικτή καταπίεση των κουρδικών πόλεων και περιοχών από το τουρκικό κράτος, όπως η Σουρ και η Τζιζρέ.
Ανεξάρτητα από το ποιά οργάνωση θα αναλάβει την ευθύνη για τη νέα βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στο Κιζιλάι, στην Άγκυρα, η ευθύνη ανήκει στους Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στους ακολούθους του εντός της κυβέρνησης και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και στην κυβέρνηση Νταβούτογλου του ΑΚΡ, που ακολουθεί δουλικά τα βήματα του Ερντογάν.
H νέα βομβιστική έκρηξη δεν μπορεί να κατανοηθεί απομονωμένη από το σύνολο της πολιτικής στρατηγικής που ακολουθεί η κλίκα του Ερντογάν από την ήττα του ΑΚΡ στις εκλογές στις 7 Ιουνίου του 2015. Έχοντας χάσει την άνετη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά ύστερα από 13 χρόνια, ως αποτέλεσμα του ηχηρού αποτελέσματος του 13% των ψήφων που έλαβε το HDP, το κουρδικό κοινοβουλευτικό κόμμα, η κυβερνώσα κλίκα του ΑΚΡ κατέφυγε σε μια στροφή στο κουρδικό ζήτημα. Ξεκίνησε μια ευρεία επίθεση στο κουρδικό κίνημα, η οποία αφαίρεσε ζωές αμάχων βάναυσα, ενώ για δυόμισι χρόνια, συνέχιζε τις διαπραγματεύσεις με τον Οτσαλάν, τον φυλακισμένο ιστορικό ηγέτη του κινήματος και το PKK, χρησιμοποιώντας τη διαμεσολάβηση του HDP. Kολλημένος στον τοίχο από τα αποτελέσματα των εκλογών και στοιχειωμένος από το φάντασμα των κατηγοριών για διαφθορά του ίδιου και της οικογένειάς του, κατηγορίες που κατεστάλησαν με μεγάλη δυσκολία, με εξω-συνταγματικές και παράνομες μεθόδους, ο Ερντογάν αποφάσισε να ρίξει την Τουρκία στη φωτιά αντί να υποκύψει στην ετυμηγορία της κάλπης. Ο πόλεμος κατά των Κούρδων ήταν συνυφασμένος με την εντατικοποίηση της τουρκικής επιθετικότητας κατά της Συρίας, με την κυβέρνηση του ΑΚΡ να απειλεί περισσότερο από μία φορά με χρήση χερσαίων δυνάμεων στο εσωτερικό αυτής της χώρας.
Το Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα (DIP) προειδοποίησε για τον κίνδυνο Συριοποίησης της Τουρκίας στα τέλη Σεπτεμβρίου, πριν ξεκινήσουν οι εκρήξεις της Άγκυρας. Έπειτα, σε μια ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε για να τραβήξει την προσοχή της διεθνούς εργατικής τάξης και του σοσιαλιστικού κινήματος, την επαύριο των βομβιστικών ενεργειών της 10ης Οκτωβρίου που σκότωσε περισσότερους από εκατό ανθρώπους, είχαμε να πει: «Η Τουρκία μετατρέπεται γρήγορα σε μια δεύτερη Συρία!»
Αυτή η διαδικασία της Συριοποίησης έχει πλέον φτάσει σε προχωρημένο στάδιο. Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία δεν είναι επίσημα σε πόλεμο με οποιαδήποτε χώρα και ο πόλεμος που διεξάγεται από τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού μέσα στις πόλεις και τις συνοικίες της κουρδικής περιοχής ονομάζεται επισήμως «αντιτρομοκρατική δράση», η πραγματικότητα δεν είναι διαφορετική από μια χώρα ρημαγμένη από τον πόλεμο, αν και με άνισο ρυθμό σε διάφορες περιοχές της χώρας. Οι κουρδικές πόλεις, περικυκλωμένες από τις ειδικές δυνάμεις αυτές, κείνται τώρα σε ερείπια. Αυτές δεν είναι λιγότερο κατεστραμμένες από τις πόλεις της Συρίας. Ο άμαχος πληθυσμός έχει υποστεί το μερίδιό του βάρους με τον ίδιο τρόπο όπως και ο πληθυσμός της Συρίας. Τα νεκρά σώματα των δεκάδων Κούρδων μαχητών βρέθηκαν καμένα, κάποιοι αφού ήταν ήδη νεκροί. Ολόκληρες πόλεις είναι πλέον σχεδόν πόλεις-φαντάσματα· ο πληθυσμός τους έχει αποφασίσει να διαφύγει από την καταστροφή που επισκέφθηκε τις πόλεις, τις γειτονιές και τα σπίτια τους με τον αδιάκριτο βομβαρδισμό του στρατού. Ο αριθμός των νεκρών δεν είναι ακόμα σίγουρος, αλλά χωρίς αμφιβολία είναι πολύ υψηλός.
Στη δήλωση που δημοσιεύθηκε μετά τη σφαγή της 10ης Οκτωβρίου, το DIP είπε: «Η σφαγή της 10ης Οκτώβρη μετέτρεψε την Άγκυρα σε Σορούτς…». Το Σορούτς είναι η πόλη στη νοτιοανατολική Τουρκία, όπου σκοτώθηκαν 34 νέοι Τούρκοι αγωνιστές μέλη μιας σοσιαλιστικής ομάδας, ένοχοι για το ότι έδειχναν αλληλεγγύη στον κουρδικό λαό του Κομπάνι που δεχόταν επίθεση από το ISIS. Η έκρηξη της 13/3/2016 στην καρδιά της εργατικής Άγκυρας μετέτρεψε την Άγκυρα σε Σουρ [Sur] (ή Sûr στα κουρδικά), μια περιοχή του Ντιγιαρμπακίρ, της θεωρούμενης από τους Κούρδους ως πρωτεύουσας του τουρκικού Κουρδιστάν, μια περιοχή που παραμένει υπό την πολιορκία του στρατού και της αστυνομίας για πάνω από 100 ημέρες και όπου εκεί αποκαλύφθηκε ότι έχουν διαπραχθεί ορισμένες από τις χειρότερες αγριότητες.
Σουρ, Σορούτς, Σουρίγιε [Suriye]… Αυτή η τελευταία λέξη είναι η «Συρία» στα τουρκικά. Η διαδικασία της Συριοποίησης της Τουρκίας βρίσκεται τώρα σε προχωρημένο στάδιο.
Το DIP λέει: Δεν είναι αρκετό να ζητάμε ειρήνη· μόνο ανατρέποντας το ΑΚΡ μπορούμε να θέσουμε τέλος σ’ αυτόν τον πόλεμο.
Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα (DIP)
14 Μαρτίου 2016
