Η κατάργηση του 8ώρου δεν θα περάσει!
Φωτορεπορτάζ: Θόδωρος Κουτσουμπός
Το σχέδιο της δεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη για την Πρωτομαγιά δεν πέρασε! Η βοήθεια που της προσέφεραν οι χρήσιμοι ταξικοί προδότες της ηγεσίας της γραφειοκρατικής, διορισμένης ΓΣΕΕ στάθηκε ασήμαντη, όσο ασήμαντοι είναι και οι επαγγελματίες γραφειοκράτες που κρατάνε τις σφραγίδες της συνομοσπονδίας. Η Πρωτομαγιά αποδείχθηκε ότι δεν είναι πασχαλιάτικη αργία για να ενταχθεί στο εορταστικό τριήμερο του Πάσχα. Η Πρωτομαγιά είναι ταξική απεργία και ασφαλώς γιορτή, ένα μεγάλο φεστιβάλ του παγκόσμιου προλεταριάτου, απότοκος των ιστορικών αγώνων 135 χρόνων για 8ωρη εργάσιμη ημέρα, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και υγιεινής στους χώρους εργασίας, αλλά και πάλης ενάντια στους πολέμους, το φασισμό, τις διακρίσεις, σημείο διαρκούς αφετηρίας για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τη μισθωτή σκλαβιά του (παρηκμασμένου σήμερα) καπιταλισμού.
Η ιστορία, στους κύκλους και στις περιστροφές της, που ασφαλώς ποτέ δεν είναι κύκλοι, ίσως είναι σπείρα, το έφερε έτσι ώστε 135 χρόνια μετά το Σικάγο, στην αιχμή των αιτημάτων του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα να βρίσκεται ξανά το ζήτημα του 8ώρου. Καθώς η ακροδεξιά εκφυλισμένη κυβέρνηση των Φουρφιώτηδων και των Λιγνάδηδων επιχειρεί να προσφέρει ένα δώρο στο Σύνδεσμο των Ελληνικών Βιομηχανιών – την κεφαλή του εργάσιμου 8ώρου επί πίνακι, αλλά και απαγορεύσεις στην κήρυξη και υπεράσπιση των απεργιών- η εργατική τάξη είναι υποχρεωμένη να υπερασπίσει ιστορικές κατακτήσεις ενός και πλέον αιώνα. Αρνούμενη το «ευέλικτο» 10ωρο και τις άλλες αντιδραστικές ρυθμίσεις του υπουργού της Δεξιάς Χατζηδάκη, η εργατική τάξη δίνει και θα δώσει σκληρούς αγώνες για την υπεράσπιση της 8ωρης εργάσιμης ημέρας – που σήμερα, με την επιστημονικο-τεχνολογική επανάσταση θάπρεπε να είναι 6ωρο και τετραήμερο.
Η απεργία της 6ης Μάη 2021 αποδείχθηκε ότι μπορεί να είναι η απαρχή μιας νέας φάσης αγώνων. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία είναι η πρώτη, ενθαρρυντική δράση στον ταξικό πόλεμο με την ακροδεξιά κυβέρνηση. Από την απεργία παρέλυσαν όλα τα μέσα μεταφοράς. Τρόλευ, Μετρό και Ηλεκτρικός στην πρωτεύουσα νέκρωσαν. Τα πλοία είχαν δεμένους του κάβους στα λιμάνια. Πολλές βιομηχανίες δεν λειτούργησαν.
Οι απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα ήταν μαζικές παρά τις συνθήκες πανδημίας, ενώ οι διαδηλωτές φρόντιζαν να φορούν τις προστατευτικές μάσκες.
Τα μπλοκ της συγκέντρωσης των Προπύλαιων
Το ΠΑΜΕ, στην πλατεία Συντάγματος είχε πάνω από 5.000 κόσμο, με πολλά πανό ομοσπονδιών και σωματείων, φοιτητών και εργαζομένων από γειτονιές. Παρών ήταν ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας.
Από την συγκέντρωση του ΠΑΜΕ
Το ΕΚΑ/ΑΔΕΔΥ στην πλατεία Κλαυθμώνος, με κάποιες ομοσπονδίες και τη συνδρομή αρκετών αριστερών οργανώσεων (ΣΕΚ/ΚΕΕΡΦΑ με ένα μπλοκ προσφύγων, ΟΚΔΕ, ΟΡΜΑ, Κόκκινο Νήμα) πρέπει να συγκέντρωνε περί τα 600 άτομα. Πίσω από αυτούς, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που επιχείρησε να κάνει «ολική επιστροφή» στο… κίνημα. Έχοντας κάνει μεγάλη κινητοποίηση συγκέντρωσε πάνω από 1.000 – 1.200 άτομα με τον Τσίπρα επικεφαλής!
Απο την συγκέντρωση του ΕΚΑ και της ΑΔΕΔΥ
Ακολουθούσε ένα μαζικό μπλοκ φοιτητικών συλλόγων κυρίως του Πολυτεχνείου με την ΛΑΕ που αρχικά είχαν συγκεντρωθεί στα Προπύλαια με τα πρωτοβάθμια σωματεία, αλλά αργότερα έφυγε, συνολικά 500 και παραπάνω άτομα.
Το μπλοκ των Προπυλαίων αφού έγιναν οι απαραίτητες ομιλίες κινήθηκε μέσω Πεσμαζόγλου και Σταδίου προ το Σύνταγμα (Βουλή) και τερμάτισε ξανά στα Προπύλαια. Προπορεύονταν δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία (βιβλιοϋπάλληλοι, σωματείο Public, ΤΕΕ, σωματεία εκπαιδευτικών, ΒΙΟΜΕ, Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών, ΕΛΓΟ-Δήμητρα, κ.ά.) και αριστερές οργανώσεις (ΝΑΡ, ΚΚΕ(μ-λ), ΕΕΚ), Τούρκοι και Κούρδοι αγωνιστές, τοπικές κινήσεις και αντιφασιστικές συλλογικότητες και συλλογικότητες της αυτονομίας και του αναρχικού χώρου. Ήταν ένα εντυπωσιακό μπλοκ με πάνω από 4.000 αγωνιστές. Το μπλοκ ήταν ειρηνικό και μόνο στο τέλος, τα ΜΑΤ στο ύψος του Οφθαλμιατρείου έριξαν δύο χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, αλλά ήδη οι συγκεντρωμένοι στα Προπύλαια είχαν διαλυθεί.
Εργατικές διαδηλώσεις έγιναν στη Θεσσαλονίκη και σε δεκάδες πόλεις όλης της χώρας, ακόμη και στη… συντηρητική Σπάρτη. Μεγαλύτερη από κάθε άλλη χρονιά ήταν η πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου και της ΑΔΕΔΥ στη Λιβαδειά.
Είναι σαφές ότι για την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα είναι περίπατος η εισαγωγή και ψήφιση του αντεργατικού τερατουργήματος. Η εργατική τάξη έχει πολύ δυναμικό για να δώσει νικηφόρα τη μάχη. Με ενιαιομετωπική δράση μπορεί να αποκρούσει την επίθεση και να οργανώσει τη δική της ταξική αντεπίθεση ανατρέποντας την αντεργατική πολιτική και μαζί την κυβέρνηση που χρησιμοποιώντας την πανδημία ως ευκαιρία επιχειρεί να κατεδαφίσει ιστορικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος.
