Προσχέδιο προοπτικών
5ο Συνέδριο της
Οργάνωσης Επαναστατικής Νεολαίας
9-10/4/2016
Γεωπονική Σχολή, Αθήνα
Η νεολαία αυτής της χώρας βρίσκεται αντιμέτωπη με πρωτοφανείς προκλήσεις.
Οι προκλήσεις αυτές προέρχονται από την τριπλή κρίση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός.
- Ο ελληνικός καπιταλισμός κλείνει φέτος τον 7ο χρόνο της χρεοκοπίας του.
- Την ίδια στιγμή, ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός ο οποίος αποτέλεσε μαζί με το ΔΝΤ ένα από τους βασικούς μηχανισμούς «διάσωσης» του πλήττεται ξανά από την επιδείνωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ήδη προκαλεί σάλο από την Κίνα έως την Βραζιλία και τις “αναδυόμενες” χώρες και βυθίζει την παγκόσμια οικονομία σε βαθύτερη ύφεση.
- Η οικονομική κρίση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού επιδεινώνεται από την πολιτική αδυναμία του να αντιμετωπίσει το νέο προσφυγικό κύμα που δημιούργησαν οι πόλεμοι που και αυτός πυροδότησε στην ευρύτερη Μέση Ανατολή
Ο χρεοκοπημένος ελληνικός καπιταλισμός, το κράτος του και το πολιτικό σύστημα -ακόμα και όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου / Σεπτεμβρίου 2015 – δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις που θέτει η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται αντιμέτωπη με την χρεοκοπία της ρεφορμιστικής της πολιτικής να κλείσει τις αιμορραγούσες πληγές του χρεοκοπημένου συστήματος με το hansaplast ενός αδύνατου ταξικού συμβιβασμού με την ΕΕ, το ΔΝΤ, το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Διαφαίνεται ήδη η προοπτική κατάρρευσή της, υπό το βάρος της αδιέξοδης και αντιλαϊκής μνημονιακής πολιτικής και της αδυναμίας διαχείρισης των συνεπειών αυτής της αποτυχίας σε όλα τα επίπεδα (ασφαλιστικό, προσφυγικό κλπ.), στα πλαίσια μίας διαλυόμενης Ε.Ε.
Το ζήτημα για την εργατική τάξη και τις φτωχές λαϊκές μάζες προπαντός την νέα γενιά που την καταδικάζουν σε ένα άθλιο παρόν και της στερούν κάθε μέλλον, είναι να καταφέρουν έγκαιρα να αποτρέψουν όλα τα εναλλακτικά σενάρια της καπιταλιστικής αντίδρασης και να ανατρέψουν την κυβέρνηση από τα κάτω και τα αριστερά, ανοίγοντας τον δρόμο προς την εργατική εξουσία και την σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση. Η ανεξάρτητη από κράτος, αφεντικά και συνδικαλιστική γραφειοκρατία πάλη της εργατικής τάξης είναι αναγκαίος όρος για αυτό.
Η νεολαία αυτής της χώρας καλείται με τον πιο ωμό και βίαιο τρόπο να πληρώσει τα σπασμένα όχι μόνο της χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού αλλά του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου καπιταλισμού. Όμως, εμείς αρνούμαστε να γίνουμε τα αιώνια σφάγια στον βωμό του συστήματος Δεν είμαστε ούτε θα γίνουμε μια « χαμένη γενιά, χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι, τροφή υγεία, χωρίς ασφάλιση, χωρίς όνειρα».
Στην οικονομική και πολιτική χρεοκοπία του συστήματος τους η ΟΕΝ, προτάσσει την αναγκαιότητα μιας επαναστατικής πολιτικής λύσης: Οργάνωση της άμεσης δράσης του προλεταριάτου -σημαντικό εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση είναι η Γενική Πολιτική Απεργία διαρκείας- για την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας, συντρίβοντας το αστικό κράτος μέσα από την προλεταριακή επανάσταση για να οργανώσουμε τη ζωή και την κοινωνία σε νέες βάσεις σοσιαλιστικές, με εργατική εξουσία και διεθνισμό, χωρίς υποταγή στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τον ιμπεριαλισμό, σε μια Ευρώπη κόκκινη και σοσιαλσιτική από την Λισσαβόνα ως το Βλαδιβοστόκ.
1. Με τους πρόσφυγες κόντρα στον καπιταλιστικό αγριανθρωπισμό
Tα κύματα των προσφύγων, που έντονα θυμίζουν σκηνές από τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι το αποτέλεσμα των πολέμων και της καταστροφής που έχουν παράξει οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και επεμβάσεις, σε ένα μεγάλο τόξο που απλώνεται από το Aφγανιστάν μέχρι το Iράκ, τη Συρία, τη Bόρεια και Kεντρική Aφρική – για να μην αναφέρουμε και την Aνατολική Oυκρανία. Aποτέλεσμα, επίσης, της οικονομικής ληστείας του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού που έχει μετατρέψει την πιο προικισμένη και εύφορη ήπειρο, την Aφρική σε κρανίου τόπο… Aυτά τα πρωτοφανή στην ιστορία κύματα προσφυγιάς και μετανάστευσης είναι ένδειξη της χρεοκοπίας και παρακμής του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού.
H νεολαία και η εργατική τάξη στην Eλλάδα πρέπει να μπουν επικεφαλής της πάλης για την υπεράσπιση των προσφύγων και των μεταναστών απέναντι στην ανθρωποφαγία των φασιστών, των ακροδεξιών ρατσιστικών κυβερνήσεων στην EE και ιδίως των χωρών του Bίζεγκραντ. Aλλά και απέναντι στην δήθεν ανθρωπιστική αντιμετώπιση της Mέρκελ, του Oλάντ και της κυβέρνησης Tσίπρα, που επίσης αρνούνται την παροχή ασύλου, αναθέτοντας στο «σουλτάνο» Eρντογάν, στο τουρκικό κράτος και στο Nατοϊκό πολεμικό στόλο, το ρόλο της αποτρεπτικής δύναμης απέναντι στις γυναίκες, τα παιδιά, και τους πατεράδες των κυνηγημένων προσφύγων.
Eίναι καθήκον της εργατικής τάξης και της νεολαίας η αλληλεγγύη και η υπεράπιση των προσφύγων και ήδη ο λαός, στη συντριπτική του πλειοψηφία, έχει εκδηλώσει με συγκινητικό τρόπο την αλληλεγγύη απέναντι στους πρόσφυγες από τα νησιά του Aιγαίου, μέχρι τον Πειραιά, τα Tρίκκαλα και την Eιδομένη.
H εργατική τάξη δεν μπορεί να διεκδικήσει την κοινωνική της χειραφέτηση χωρίς να κάνει δικό της καθήκον την υπεράσπιση κάθε κατατρεγμένου, καταπιεσμένου και κυνηγημένου, και πρώτα πρώτα των προσφύγων και μεταναστών.
Μόνη διέξοδος για τους εργάτες και τους καταπιεσμένους είναι η ταξική εργατική διεθνιστική ενότητα και πάλη ενάντια στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τα αστικά κράτη, τις κυβερνήσεις τους, τα αφεντικά, τους φασίστες και τους «πατριώτες», αλλά και τους ψευτο-δημοκράτες και ψευτο-φιλάνθρωπους.
Η νέα γενιά δεν έχει να χωρίσει απολύτως τίποτα με τους πρόσφυγες, με τους μετανάστες εργάτες. Αντίθετα, έχει να μοιραστεί τα πάντα, ένα ολόκληρο κόσμο, αφού παλέψει μαζί τους για να αποτινάξει τη καπιταλιστική σκλαβιά, τα αστικά κράτη και τα σιδηρόφρακτα σύνορα τους.
Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας απευθύνει με τον πιο επείγοντα τρόπο κάλεσμα σε όλη την νεολαία να σταθεί με κάθε μέσο αλληλέγγυα με τους πρόσφυγες, να απαιτήσει άσυλο, αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης σ’ αυτούς τους απελπισμένους (σπίτι, φαγητό, ένδυση, υγεία, παιδεία) και δυνατότητες μόνιμης εγκατάστασης με ίσα δικαιώματα με τους ντόπιους.
Λέμε OXI στα στρατόπεδα εγκλεισμού που τους σπρώχνει η κυβέρνηση Tσίπρα – Kαμμένου, με τη χρηματοδότηση της EE. Όχι και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που απαιτούν οι δεξιοί της τρόικας εσωτερικού και οι ομοϊδεάτες τους στην Aυστρία και το Bίζεγκραντ. Kαλούμε τους φαντάρους να αντιδράσουν στην στρατιωτικοποίηση του προσφυγικού και την μετατροπή της σε ανθρωποφύλακες των προσφύγων και των «παράτυπων» μεταναστών. Aρχίζουν σήμερα με τα relocation camps, τα κέντρα φιλοξενίας υπό στρατιωτική επιτήρηση, που εύκολα θα μετατραπούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αύριο και όχι μόνο για πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά και για κάθε διαφορετικό, αντιφρονούντα και μη προσαρμόσιμο στις νόρμες της αστικής κυριαρχίας…
- Aνοιχτά σύνορα να ταξιδέψουν όπου επιθυμούν. Φιλοξενία όσων επιθυμούν να παραμείνουν στην Eλλάδα όχι σε συνθήκες εγκλεισμού, αλλά σε μικρές δομές, σε κλειστά ξενοδοχεία και στις εκατοντάδες πολυκατοικίες που είναι κλειστές στο κέντρο της Aθήνας.
- Να τσακίσουμε κάθε πρόκληση της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής και των κατά τόπους «αγανακτισμένων πολιτών» ενάντια στους πρόσφυγες. Δεν εφησυχαζόμαστε, μα ούτε και τρομοκρατούμαστε από το δηλητήριο που ξερνά η φασιστική προπαγάνδα μίσους των φασιστών. Η μόνη θέση που τους πρέπει είναι πίσω στις τρύπες τους.
Καμία ανοχή στην κυβέρνησης της ψευτο-αριστεράς που ντύνει με «ανθρωπισμό» τον αγριανθρωπισμό της ΕΕ, υπογράφοντας και στηρίζοντας την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, κάνοντας πλάτες στο ΝΑΤΟ και στις άγριες επιδιώξεις της ΕΕ και της Γερμανίας της Μέρκελ προκειμένου να πετύχει πιο «ήπιες» παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό.
Καμία βιώσιμη «λύση» δεν μπορεί να δώσει η κυβέρνηση και η ΕΕ στην «προσφυγική κρίση» χωρίς νέες φρικαλεότητες σε βάρος τόσο των προσφύγων όσο και των ντόπιων εργατών. Έξω τώρα από την ΕΕ και την ευρωζώνη!
Χρειάζεται ένα πανεθνικό σχέδιο γι’ αυτό, η συστηματική κινητοποίηση όχι μόνο των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών (πχ Εθνικό Σύστημα Υγείας) αλλά και όλης της ντόπιας εργατικής τάξης μέσα από κάθε τύπου συλλογικότητας την οποία διαθέτει, εκτός από τις ΜΚΟ.
Καμία ανοχή στην κυβέρνηση που φέρνει το ΝΑΤΟ -που διάλυσε το Ιράκ, το Αφγανιστάν και στηρίζει τους φασίστες της Ουκρανίας- στο Αιγαίο για να μας «φυλάξει» από τους πρόσφυγες. Έξω τώρα από το ΝΑΤΟ. Έξω ο βορειο-αμερικανικός και ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός από την ΝΑ Μεσόγειο. Έξω τώρα οι οργανωτές του σφαγείου των λαών. Μόνη λύση η σοσιαλιστική ομοσπονδία στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο.
2. Καμία θυσία της δημόσιας ασφάλισης για το «δημόσιο» χρέος
Την ίδια στιγμή που η μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετατρέπει τη χώρα σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων ετοιμάζει την επέλαση μιας νέας επίθεσης στο ασφαλιστικό σε βάρος του λαού.
Αφήνοντας στο απυρόβλητο την επέλαση της μερικής απασχόλησης (27% ασφαλισμένων ΙΚΑ), της αδήλωτης εργασίας (25% συνόλου απασχολούμενων στον ιδιωτικό τομέα) και τους μπαταχτσήδες των ταμείων (στα 20 δισ. ευρώ ανέρχονται τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τα ταμεία και πάνω από 80 δισ. ευρώ τα χρέη προς την εφορία), η κυβέρνηση επιλέγει να χτυπήσει και πάλι τους «συνήθεις υπόπτους», δηλαδή τους συνταξιούχους, η πλειοψηφία των οποίων είναι πρώην μισθωτοί.
Οι συνταξιούχοι, σημερινοί και αυριανοί, καλούνται και πάλι να πληρώσουν με τις θυσίες τους ένα υπέρογκο μη -βιώσιμο δημόσιο χρέος. Θυσιάζεται η δημόσια ασφάλιση η οποία χρηματοδοτείται εν πολλοίς από το φτωχό λαό για να πληρώνεται ένα «δημόσιο» χρέος που δεν δημιουργήθηκε από αυτόν.
- Ωστόσο το ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος δημιουργήθηκε από τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα που δεν έφεραν οι τάχα υπέρογκες δημόσιες δαπάνες για συντάξεις, μισθούς και γενικότερα για το κράτος-πρόνοια, αλλά προπαντός η φορολογική ασυλία του μεγάλου κεφαλαίου, η κατάρρευση των φορολογικών εσόδων που έφερε η δραματική μείωση της εγχώριας παραγωγής εδώ και τριάντα χρόνια για χάρη της χρηματιστικής κερδοσκοπίας και η ίδια η χρηματιστική κερδοσκοπία πάνω στα ελληνικά κρατικά ομόλογα μετά το παγκόσμιο κραχ του 2008-2009.
- Ακόμα περισσότερο η κρίση δημοσίου χρέους χειροτέρευσε κατά τα χρόνια των Μνημονιακών «διασώσεων» αντί να βελτιωθεί, παρά τις αλλεπάλληλες περικοπές των δημοσίων δαπανών. Η ανελέητη λιτότητα έφερε βαθύτερη ύφεση, η ύφεση κατάρρευση των εσόδων από φόρους και εισφορές, νέα ελλείμματα και νέα ανάγκη για δανεισμό.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάθε άλλο παρά έσπασε αυτό το φαύλο κύκλο, αν και επιχείρησε να τον «παγώσει» χωρίς να έλθει σε ρήξη με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Συνέπεια ήταν τα κάπιταλ κοντρόλς, ένα τρισχειρότερο τρίτο Μνημόνιο και, έτσι, η προδοσία του λαού που τη στήριξε διαδοχικά και πάνω από όλα είπε το μεγάλο «Όχι» στο Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015.
- Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας καλεί σε δράση την άνεργη, την ανασφάλιστη και την εργαζόμενη νεολαία ενάντια στο αντι-ασφαλιστικό τερατούργημα. Το ασφαλιστικό δεν αφορά μόνο τους… συνταξιούχους μπαμπάδες και παππούδες μας ή εμάς έμμεσα που δεν έχουμε άλλο οικονομικό πόρο εκτός από τη σύνταξή τους. Η κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος τσακίζει τον ΕΟΠΥΥ και έτσι τη δημόσια υγεία, την οποία έχουν και οι νέοι απόλυτη ανάγκη. Το επόμενο βήμα διάλυσης της δημόσιας ασφάλισης θα είναι η εναρμόνιση των ασφαλιστικών εισφορών που πληρώνουν οι νυν εργαζόμενοι με τις παροχές που θα έχουν στην υγεία.
- Κάτω το σχέδιο Κατρούγκαλου. Κάτω οι μνημονιακές δεσμεύσεις για το Ασφαλιστικό. Καμία περικοπή σε καμία σύνταξη. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν ασφάλιση -υγεία για όλους.
- Εμπρός για γενική απεργία διαρκείας ενάντια στο νέο Ασφαλιστικό. Αγώνας στα χέρια των εργατών, των φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, ντόπιων και μεταναστών. Επιτροπές εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς, επιτροπές δράσης σε κάθε συνοικία. Πάλη για επαναστατική ηγεσία στα συνδικάτα. Ενότητα κι αγώνας μέσα από ανεξάρτητα κέντρα αγώνα ντόπιων και ξένων εργαζόμενων, ανέργων συνταξιούχων και προσφύγων. Ενιαίο ταξικό εργατικό μέτωπο.
3. Να μην περάσει το νέο «κύμα» μαζικής ανεργίας
Η πάλη της νεολαίας για δικαίωμα στην ασφάλιση είναι αξεδιάλυτα δεμένη με την πάλη για τη δουλειά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ έχει αποτύχει πλήρως να δώσει οποιαδήποτε εργασιακή προοπτική στη νεολαία. H ανεργία παραμένει σε δυσθεώρητα ύψη, 25% στο γενικό πληθυσμό, 49% στους νέους, ενώ ανασφάλιστη, ελαστική εργασία με όρους γαλέρας έχει εκτιναχθεί πάνω από το 27%….
Δεν εξομοίωσε καν τον κατώτατο μισθό των νέων έως 25 ετών με τον κατώτατο μισθό των άλλων εργατών.
Το μόνο που έκανε -και μάλιστα με 6 μήνες καθυστέρηση- ήταν να ενεργοποιήσει τα προγράμματα πάμφθηνης προσωρινής εργασίας που είχε προετοιμάσει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Καμία παραπάνω πρόσληψη δεν έκανε, επίσης, στο Δημόσιο υπακούοντας πλήρως στις δεσμεύσεις του Μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος του …2014.
Τέλος, καμία ενέργεια δεν έκανε για να σώσει τις θέσεις εργασίας που χάθηκαν από τη συνέχιση των λουκέτων που έφερε η καπιταλιστική χρεοκοπία αλλά, ταυτόχρονα, και η καπιταλιστική αυθαιρεσία.
Η κατάσταση αυτή κάθε άλλο παρά θα βελτιωθεί τους επόμενους μήνες.
- Το 2017 τελειώνουν τα κοινοτικά κονδύλια για την «ενίσχυση της απασχόλησης» και, έτσι, υπάρχει κίνδυνος εκτίναξης της ανεργίας, ιδίως των νέων.
- Η μία μετά την άλλη μεγάλη αλλά, πλέον, και μεσαία επιχείρηση κλείνει ή μεταφέρει την έδρα της ή τις εγκαταστάσεις της αφήνοντας χιλιάδες θέσεις εργασίας κενές.
- Ο κρατικός προϋπολογισμός δεν πρόκειται να δώσει φράγκο για δημόσιες επενδύσεις ή για την αύξηση της ζήτησης από μισθούς-συντάξεις.
Η νέα γενιά απειλείται τους αμέσως επόμενους μήνες με ένα νέο σοκ ανεργίας. Οι κινητοποιήσεις των νέων επιστημόνων ενάντια στο χαράτσι του 20% αλλά και των εργαζομένων στα 5μηνα της κοινωφελούς απασχόλησης δεν είναι παρά τα πρώτα δειλά προμηνύματα της επερχόμενης έκρηξης της νεολαίας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απέδειξε πως δεν υπάρχει καμία φιλο-λαϊκή λύση στα πλαίσια του χρεοκοπημένου καπιταλισμού, ούτε ο καπιταλισμός θα βγει από τη χρεοκοπία με μία «φιλο-λαϊκή» πολιτική.
Καταδικασμένοι να είναι μπαλάκι από τη μια μισοδουλειά στην άλλη, από την ανεργία, στην εργασία σε συνθήκες γαλέρας νεολαίοι και νεολαίες καλούνται να λύσουν ατομικά το πρόβλημα της επιβίωσης τους. Με το χρόνο τους κλεμμένο στο αδιάκοπο κυνήγι μιας κάποιας προοπτικής και την υπερεκμετάλλευση να μετατρέπεται σε τρόπο ζωής υπό τον μπαμπούλα της ανεργίας.
Eπτά χρόνια υπό διαφορετικές κυβερνήσεις είναι αρκετά για να δείξουν ότι το πρόβλημα της ανεργίας δεν είναι συγκυριακό, είναι σύμφυτο με την κρίση και παρακμή του καπιταλισμού. Η νεολαία θα βρει μαζικά δουλειά μόνο ανατρέποντας τις καπιταλιστικές σχέσεις εξουσίας.
- Η νεολαία που της έταξαν να ζήσει μια ζωή χρεωμένη στα αρπαχτικά του κεφαλαίου δεν θα μείνει άπραγη. Όπως και στο δημοψήφισμα της 5ης του Ιούλη, στις μεγάλες απεργίες, η νεολαία μπορεί και πρέπει να βρει την ταυτότητα που της κλέβουν στο διαρκή αγώνα για ζωή, στην επανάσταση και την οργάνωση της νίκης της. Πρόσφυγες στον τόπο που γεννηθήκαμε, ή πρόσφυγες από άλλο τόπο, μόνη μας πατρίδα είναι το κομμουνιστικό μέλλον της ανθρωπότητας.
- Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας καλεί τη νεολαία να παλέψει για την απαλλοτρίωση του μεγάλου κεφαλαίου, την εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση. Για το δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας και πλήρη και αξιοπρεπή απασχόληση για όλους. Τα μέτρα αυτά μπορούν να ληφθούν μόνο από μία επαναστατική κυβέρνηση στα πλαίσια της εργατικής εξουσίας.
4. Ενάντια στη Διάλυση της Παιδείας
Η Παιδεία στην Ελλάδα συνθλίβεται στις Συμπληγάδες της μαζικής ανεργίας και της υποχρηματοδότησης.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και νέες οι οποίοι συνεχίζουν να προσπαθούν να σπουδάσουν στα υπό κατάρρευση πανεπιστήμια και σχολεία της χώρας δεν έχουν καμία προοπτική για τη ζωή τους πέρα εκείνη της… ανεργίας και της προσωρινής ελαστικής δουλείας.
Τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έχουν βιώσει μια δραματική μείωση των προϋπολογισμών τους στα χρόνια των Μνημονίων (80% λιγότερο σε σχέση με το 2011), ενώ οι δαπάνες για την εκπαίδευση και έρευνα είναι διαχρονικά στον πάτο των χωρών της Ευρώπης των 28 ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έκανε ουσιαστικά τίποτα άλλο για τα πανεπιστήμια πέραν του να μειώσει για τη νέα χρονιά επιπλέον 20% την κρατική χρηματοδότηση οδηγώντας τα πανεπιστήμια σε αδυναμία λειτουργίας.
Η αναθεώρηση των στόχων του 3ου Μνημονίου για την εκπαίδευση σε συμφωνία με τον ίδιο των ΟΟΣΑ έγιναν ακριβώς στη βάση της διαπίστωσης τόσο του υπουργείου όσο και του συγκεκριμένου διεθνούς οργανισμού των ιμπεριαλιστών ότι οι οδηγίες του ΟΟΣΑ του 2011 δεν μπορούν να εφαρμοστούν στις σημερινές συνθήκες.
Τα επείγοντα πιεστικά προβλήματα της χρηματοδότησης είναι στο επίκεντρο τόσο του « Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία» όσο και της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στον ΟΟΣΑ και του Υπουργείο του Νίκου Φίλη.
Το πρόσωπο του Αντώνη Λιάκου, διαβόητου πρώην ΠΑΣΟΚου καθηγητή και υπέρμαχο της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων τον καιρό της πάλης ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, στην θέση του επικεφαλής της Επιτροπής Διαλόγου θα αρκούσε για να εξηγήσει γιατί το φοιτητικό κίνημα πρέπει να αντιμετωπίσει τον συγκεκριμένο διάλογο ως απειλή για την ύπαρξη της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.
Κάθε συζήτηση για αλλαγή του εξεταστικού συστήματος εισαγωγής από το Λύκειο στο Πανεπιστήμιο ή αναδιαμόρφωση του χάρτη των πανεπιστημίων πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν απειλή από μια κυβέρνηση και ένα Υπουργείο το οποίο δεν έχει καμία πολιτική στόχευση για την ύπαρξη της εκπαίδευσης σε αυτή τη χώρα.
Αν το 2006-2007 η Γιαννάκου προσπάθησε με το περίφημο νόμο-πλαίσιο της και την αναθεώρηση του άρθρου 16 να προσαρμόσει την ανώτατη εκπαίδευση σύμφωνα με τις επιταγές του ΚΕΧΑΕ (Κοινού Ευρωπαϊκού Χάρτη Ανώτατης Εκπαίδευσης), μιας ενιαίας απελευθερωμένης αγοράς γνώσης, στις συνθήκες της επέκτασης των ελαστικών σχέσεων εργασίας και υπέρ του ιδιωτικού τομέα, σήμερα κάθε προσαρμογή είναι προσαρμογή στο κενό που αφήνει η καπιταλιστική χρεοκοπία.
Ο ιδιωτικός τομέας δεν μπορεί να αναλάβει να αναπληρώσει το κενό που αφήνει στην εκπαίδευση η χρεοκοπία της κρατικής εκπαίδευσης, γιατί πίσω από αυτή τη χρεοκοπία βρίσκεται η χρεοκοπία συνολικά του καπιταλισμού.
Οι πρωτοβουλίες του Υπουργείου Παιδείας περιορίζονται σε νομοθετήματα για την ελάφρυνση των προϋπολογισμών των πανεπιστημίων από « τέλη», τα οποία ούτως ή άλλως δεν είναι σε θέση να αποπληρώσουν.
Η ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του Εθνικού Διαλόγου και της διαπραγμάτευσης με τον ΟΟΣΑ αναμένεται να οδηγήσει στις πρώτες νομοθετικές παρεμβάσεις στην εκπαίδευση τον προσεχή Μάιο-Ιούνιο, εφόσον φυσικά το επιτρέψουν οι γενικότερες συνθήκες της οικονομικής –πολιτικής κρίσης στην Ελλάδα. Το φοιτητικό και το μαθητικό κίνημα πρέπει να είναι σε επιφυλακή για να αποκρούσει κάθε περιστολή του δικαιώματος της νεολαίας στη μόρφωση.
- Η Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας παλεύει ενάντια στη διάλυση της Παιδείας, για πραγματικά δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλους χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς. Για την αναδιοργάνωση της παιδείας και της κοινωνίας σε νέες σοσιαλιστικές βάσεις.
- Καμιά συμμετοχή του φοιτητικού και του μαθητικού κινήματος στο στημένο Διάλογο του Μνημονιακού Υπουργείου Παιδείας. Παλεύουμε ενάντια στη διάλυση των Εστιών, για δωρεάν παροχές σίτισης και στέγασης σε όλους τους φοιτητές.
- Η υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας είναι αλληλένδετη με την πάλη για μια παιδεία της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
5. Κάτω το καθεστώς “έκτακτης ανάγκης και το αστικό κράτος της αστυνομοκρατίας, του μιλιταρισμού, του ταξικού πολέμου προς όφελος του κεφαλαίου!
Με πρόσχημα την προσφυγική κρίση αλλά και την «τρομοκρατία» (ΙSIS) επιχειρείται η αναβάθμιση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης την οποία έχει κηρύξει το αστικό κράτος προκειμένου να χτυπηθεί η εργατική τάξη και προπαντός η νεολαία που βρίσκεται εκτός κάθε παραγωγικής και ευρύτερα κοινωνικής διαδικασίας λόγω της οικονομικής κρίσης.
Oι τάσεις αυτές ενισχύονται από την άνοδο της άκρας δεξιάς στη Γερμανία, όπως φάνηκε από τα εντυπωσιακά ποσοστά του κόμματος της Alternative fuer Deutschland («Εναλλακτική για τη Γερμανία»)στις εκλογές στα κρατίδια της Βάδης Βυτεμβέργης (13%) και του Σάξεν –Άνχαλτ (23%), που ήλθαν λίγες μήνες μετά την εκλογική άνοδο του Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λε Πεν στη Γαλλία.
Η προσφυγή στις «λύσεις» που προτείνουν οι ακροδεξιές δυνάμεις της Ευρώπης δεν αποτελούν ακόμα την κυρίαρχη πολιτική τάση στην ΕΕ. Ωστόσο εκφράζουν μία σαφέστατη προειδοποίηση ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε γενικευμένη κλίμακα, όπως δείχνει πχ η στάση των χωρών του «Βίζεγκραντ» ή της Αυστρίας (με κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών) έναντι των προσφυγικών ροών αλλά και η κάθοδος του Στρατού στους δρόμους των Παρισίων και των Βρυξελλών υπό το «φόβο τρομοκρατικού χτυπήματος»
Η αποσύνθεση στην οποία βρίσκονται τα ευρωπαϊκά εθνικά αστικά κράτη μαζί και η ένωση τους (ΕΕ) δεν μπορεί να σταματήσει με το κλείσιμο των συνόρων. Αντίθετα θα ενταθεί, καθώς τα κράτη αυτά οφείλουν την όποια «ευημερία» διατήρησαν μετά το 1991 ακριβώς στο «άνοιγμα» των συνόρων για κεφάλαια, προϊόντα και εργατικό δυναμικό. H ανικανότητα αντιμετώπισης της κρίσης και του προσφυγικού κάνει εμφανές το γεγονός ότι η E.E. βρίσκεται σε αποσύνθεση. H συστροφή σε εθνικές και εθνικιστικές περιχαρακώσεις δεν θα αναζωογονήσει τα κράτη-έθνη. Στην πραγματικότητα κάποια από αυτά θα υποβιβαστούν στην κατηγορία του προτεκτοράτου, ενώ συνολικά η Ευρώπη θα βυθιστεί ταχύτερα στο χάος και τις εθνικιστικές αντιπαραθέσεις που οδήγησαν την Ευρώπη στους δυο παγκοσμίους πολέμους. H γερασμένη ήπειρος δεν μπορεί να ανακάμψει παρά μόνο υπερβαίνοντας τον καπιταλισμό και οικοδομώντας τις Eνωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες Ευρώπης.
Παράλληλα, η πολιτική των «κλειστών συνόρων» θα οξύνει τον ήδη έντονο ανταγωνισμό που έχει φέρει η κρίση κρατικού χρέους στο εσωτερικό της ευρωζώνης από το 2010.
Έτσι εισερχόμαστε σε μία νέα φάση κρίσεων στους κρατικούς σχηματισμούς της ΕΕ.
Ο ελληνικός κρατικός σχηματισμός, μην έχοντας ξεπεράσει στο ελάχιστο την προηγούμενη φάση κρίσης λόγω της οικονομικής χρεοκοπίας του από το 2010 μπαίνει με … φόρα σε μία νέα φάση.
Δεν μπορεί να «ενσωματώσει» τη νέα γενιά μεταναστών εργατών, τη στιγμή που οι προηγούμενες γενιές είναι άνεργες ή υποαπασχολούνται ή επιστρέφουν στις πατρίδες τους ή πάνε σε άλλες δυτικο-ευρωπαϊκές χώρες. Ταυτόχρονα, όμως, ο χρεοκοπημένος ελληνικός κρατικός μηχανισμός πρέπει να βρει τους οικονομικούς πόρους (ήδη γίνεται λόγος για 1 δισ. ευρώ ετησίως !), τους μηχανισμούς αλλά και την κοινωνική υποστήριξη για να διαχειριστεί το εν λόγω μέτωπο ειδικά καθώς αναμένεται να φτάσει τους 300.000 -400.000 το πλήθος των προσφύγων. Ένας κράτος σαν το ελληνικό που δεν μπορεί να διαχειριστεί την ανεργία 1 εκατομμυρίου εγγεγραμμένων ντόπιων, είναι προφανές πως δεν μπορεί κάτι τέτοιο για μισό εκατομμύριο πρόσφυγες.
Ο σύγχρονος καπιταλισμός δεν έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει το θέμα αυτό χωρίς μία πρωτοφανή επίθεση στην εργατική τάξη, ντόπια και ξένη.
- Η αντεπίθεση των εργατών δεν μπορεί παρά να έχει στο επίκεντρο της το ίδιο το αστικό κράτος. Όχι μόνο με την μορφή αιτημάτων για την πλήρη κρατική υποστήριξη στους πρόσφυγες και τους ανέργους (πχ δωρεάν σίτιση, στέγαση, υγεία, παιδεία κλπ.) και σε καμία περίπτωση με τη δράση των ΜΚΟ που τα παίρνουν από το κράτος και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
- Η αποσύνθεση του αστικού κράτους πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για τους εργάτες προκειμένου να πάρουν οι ίδιοι την πολιτική εξουσία στα χέρια τους, τσακίζοντας το με την επαναστατική βία, τη συστηματική κινητοποίηση των μαζών για την απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών και της αντίστασης τους στην Ελλάδα και όλων των κόσμο.
- Το εργατικό κίνημα πρέπει να πει όχι στον ψευτο-ανθρωπισμό της «αριστερής» κυβέρνησης του νέου Μνημονίου. Αυτός οδηγεί στον ωμό αγριανθρωπισμό της δεξιάς και της ακρο-δεξιάς. O ρηχός ανθρωπιστικός λόγος, όχι μόνο συγκαλύπτει τις αιτίες που προκαλούν τα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα, αλλά, επίσης με τη δημιουργία κέντρων εγκλεισμού και την ανάθεση στους καραβανάδες του στρατού του προσφυγικού, θέτει τα θεμέλια για τη μετεξέλιξη των τόπων εγκλεισμού σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, και εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε την τραγική ιστορία της μετεξέλιξης στρατοπέδων εγκλεισμού της της Δημοκρατίας της Bαϊμάρης στα στρατόπεδα θανάτου του Xίτλερ… Μπορούμε να φράξουμε το δρόμο σ’ αυτό το ενδεχόμενο παλεύοντας εδώ και τώρα για την ανατροπή αυτής και κάθε αστικής κυβέρνησης, για την εργατική εξουσία και τον πανανθρώπινο κομμουνισμό!
Συμβούλιο Δράσης της ΟΕΝ, 18/3/2016
