16η Διεθνής Μαρξιστική Εκπαιδευτική Κατασκήνωση

του Δημήτρη Μιζάρα

Εκ μέρους της MTL (Μαρξιστική Εργατική Λίγκα) ο σύντροφος Δημήτρης Μιζάρας είχε μια σημαντική συνεισφορά στη 16η Διεθνή Μαρξιστική Εκπαιδευτική Κατασκήνωση που οργανώθηκε με πρωτοβουλία του ΕΕΚ από 24 – 28 Ιουλίου 2024 στην Ερέτρια. Παρακάτω η εισήγησή του:

Τα αδιέξοδα του ιμπεριαλισμού στους δύο πολέμους τόσο στην καρδιά της Ευρώπης, στην Ουκρανία όσο και στη Μέση Ανατολή, αλλά και τα οικονομικά αδιέξοδα και η προοπτική ενός παγκόσμιου κραχ φέρνουν ανακατατάξεις και ζυμώσεις στην πολιτική κατάσταση και την ταξική πάλη σε κάθε χώρα. Και οι δύο αυτοί πόλεμοι φέρουν τα σπέρματα ενός παγκοσμίου πυρηνικού πολέμου και ενός οικουμενικού αφανισμού.

Η άνοδος των φασιστικών κομμάτων στη Δυτική Ευρώπη και η αντίσταση των μαζών όπως έδειξε το παράδειγμα της Γαλλίας εξαλείφουν και τις τελευταίες προσωπίδες φιλελευθερισμού και υποχρεώνουν τόσο τα δεξιά συντηρητικά όσο και μεσοβέζικα ρεφορμιστικά κόμματα να απλώνουν το χέρι στην ακροδεξιά μπροστά στο φόβο τής ανερχόμενης αντίστασης των μαζών. Η εκλογή της Ursula von der Leyen στην κορυφή της Κομισιόν είναι μια επιλογή ενός πολεμοχαρούς προσώπου βουτηγμένου σε σκάνδαλα, μιας πρώην υπουργού άμυνας της Γερμανίας την οποία είχε απολύσει η Μέρκελ για διαφθορά. Στα εξωτερικά θέματα της ΕΕ η επιλογή ήταν ακροδεξιότερη. Η Εσθονή “ρωσσοφάγος” Kaja Kallas έχει πολλάκις τοποθετηθεί με δηλώσεις της όχι μόνο υπέρ της ήττας της Ρωσίας στον πόλεμο αλλά και του απόλυτου διαμελισμού της χώρας αυτής.

Στη Φινλανδία το προτσές αυτό πόλωσης της κοινωνίας παίρνει διαφορετικές μορφές. Το Κόμμα των Αληθινών Φινλανδών παρ’ όλο που καταβαραθρώθηκε στις ευρωεκλογές εξακολουθεί να είναι στην κυβέρνηση και μάλιστα έχει επιβάλλει τη δική του ατζέντα ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον περιορισμό συνδικαλιστικών, ανθρώπινων αλλά και δικαιωμάτων που αφορούν τη μετανάστευση. Το κάποτε “ιερό”, για τις σκανδιναβικές χώρες, δικαίωμα του μεταναστευτικού ασύλου έχει στην πράξη καταργηθεί. Ενάντια στο σύνταγμα και σε όλες τις συμφωνίες που η Φινλανδία έχει υπογράψει με τον ΟΗΕ ή με άλλες χώρες, η κυβέρνηση αποφάσισε στα πλαίσια της έκτακτης ανάγκης να κλείσει όλες τις χερσαίες εισόδους στη χώρα στα ανατολικά, μήκους 1440 χιλιομέτρων σύνορα με τη Ρωσία. Οι επαναπροωθήσεις θα έχουν εκεί μια βίαιη μορφή. Ούτε μία αίτηση ασύλου δε θα υποβάλλεται. Η δικαιολογία είναι ότι ο Πούτιν έχει σχέδιο μαζικής προώθησης μεταναστών / προσφύγων χωρίς χαρτιά σε ένα υβριδικό πόλεμο. Για τα προσχήματα κράτησαν μόνο μια πύλη ανοιχτή στο διεθνές αεροδρόμιο του Ελσίνκι. Για να έρθει λοιπόν κάποιος Σομαλός, Σφγανός, Ιρακινός κ,λπ. πρόσφυγας μέσω Ρωσίας πρέπει να ταξιδέψει αεροπορικώς μέσω τρίτων χωρών για το Ελσίνκι κάτι εντελώς απρόσιτο για της γης τους κολασμένους.

Υπέρ του νόμου των επαναπροωθήσεων και του τείχους που χτίζεται κατά μήκος των συνόρων ψήφισαν, εκτός από τα κυβερνητικά κόμματα, από την αντιπολίτευση το κόμμα του Κέντρου και σχεδόν το σύνολο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Αυτό έχει προξενήσει τεράστια αναταραχή στο ιστορικό αυτό κόμμα που τείνει να ταυτιστεί με τις ακροδεξιές θέσεις της von der Leyen, η οποία θέλει να τριπλασιάσει τον αριθμό της δύναμης της  Frontex σε 30 000, κάτι που θα πολλαπλασιάσει τους πνιγμούς των προσφύγων στις θάλασσες. Στη χώρα, αυτή τη στιγμή συζητείται η πιθανότητα να συνεχιστεί η κατάρρευση της ακροδεξιάς με κίνδυνο να ανατραπεί η κυβέρνηση. Προκειμένου να αποτρέψουν παρόμοιες συνθήκες έχουν ανοίξει μια συζήτηση να αντικαταστήσουν τους Αληθινούς Φινλανδούς με σοσιαλδημοκράτες.

Καθώς λοιπόν η von der Leyen, ο Μακρόν και άλλοι απλώνουν το χέρι στην ακροδεξιά και κλείνουν το μάτι στη Μeloni και τη Le Pen, είναι πολύ πιθανό στη Φινλανδία να έχουμε σοσιαλδημοκράτες σε μια κυβέρνηση με ακροδεξιά ατζέντα. Αυτό θα είναι η μεγαλύτερη προδοσία της σοσιαλδημοκρατίας μετά την κυβέρνηση που συμμετείχαν την δεκαετία του 1940, η οποία κάλεσε τα στρατεύματα του Χίτλερ σε “βοήθεια”.

Τα κλειδιά στα ζητήματα ασφάλειας βρίσκονται στα χέρια των ΗΠΑ. Μετά την είσοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ έπρεπε να συνάψουν και διμερείς συμφωνίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι όταν αποφασιστεί μια κλιμάκωση του πολέμου μέσω Φινλανδίας, τότε θα έχουμε μια επέμβαση των Αμερικανών γρήγορη και άμεση προσπερνώντας τη γνώμη των υπόλοιπων 30 χωρών του ΝΑΤΟ. Οι αποκαλούμενες αυτές “αμυντικές” συμφωνίες έχουν το όνομα (DCA = Defence Cooperation Agreement). H συμφωνία ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα από τη Βουλή με πλειοψηφία 169 έναντι 9, με μόνο μία βουλευτή της Αριστερής Ένωσης να προτείνει τη  συνολική απόρριψή της.

Η συμφωνία DCA δίνει στους Αμερικανούς πρόσβαση σε 15 στρατιωτικές περιοχές. Επιπλέον, οι Αμερικανοί έχουν ανεμπόδιστη κινητικότητα και νομική προστασία σε όλη τη χώρα. Οι Αμερικανοί επιτρέπεται επίσης να αποθηκεύουν όπλα στη Φινλανδία χωρίς όρια, μη αποκλειομένων των πυρηνικών. Μετά από αυτό οι ΗΠΑ θα έχουν στη διάθεσή τους 47 νέες στρατιωτικές βάσεις σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες. Αυτές κατανέμονται 17 στη Σουηδία, 3 στη Δανία, 12 στη Νορβηγία και 15 στη Φινλανδία. Παρόμοιες συμφωνίες έχουν υπογράψει η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Πολωνία, η Βουλγαρία, η Σλοβακία η Τσεχία και η Ουγγαρία. Οι προετοιμασίες αυτές δείχνουν πως υπάρχει σχέδιο κλιμάκωσης του πολέμου από τις σκανδιναβικές χώρες. Οι προετοιμασίες τού ιμπεριαλισμού για κάτι τέτοιο είναι μάλλον στην αρχή. Τα σχέδιά τους αυτά τα καθυστερούν οι ήττες που αντιμετωπίζει ο ιμπεριαλισμός ιδιαίτερα στην Ουκρανία και ο πακτωλός χρημάτων που έχουν ήδη ξοδευτεί χωρίς ορατή απόδοση. Παρ’ όλο όμως το ανέτοιμο του ιμπεριαλισμού, οι προβοκάτσιες έχουν ήδη αρχίσει.

Στις 21/7/2024 το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι έστειλε μαχητικά αεροσκάφη για να αναχαιτίσουν δύο στρατηγικά βομβαρδιστικά των ΗΠΑ που επρόκειτο να περάσουν τα σύνορά της πάνω από τη Θάλασσα Μπάρεντς. Σύμφωνα με το υπουργείο, τα αμερικανικά αεροσκάφη άλλαξαν την πορεία τους και απομακρύνθηκαν όταν παρατήρησαν τα ρωσικά μαχητικά να πλησιάζουν. Στη Λευκή Θάλασσα στον κόλπο του Μούρμανσκ βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές πυρηνικές βάσεις της Ρωσίας. Σύμφωνα με το φινλανδικό υπουργείο άμυνας δύο αμερικανικά βομβαρδιστικά B-52-Stratofortress εμφανίστηκαν στον εναέριο χώρο της Φινλανδίας την ίδια μέρα. Το υπουργείο δε μας είπε από πού ήρθαν αυτά τα βομβαρδιστικά.

Τρία αμερικανικά αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού πέταξαν επίσης στον εναέριο χώρο της Φινλανδίας. Δύο από τα αεροπλάνα ήταν εναέριων ανεφοδιασμών KC-135 και το ένα ήταν εναέριος ανεφοδιαστής KC-46. Τα βομβαρδιστικά B-52H είναι ικανά να εκτελέσουν μια μεγάλη ποικιλία αποστολών. Σε σχέση με ένα στρατηγικό χτύπημα, το B-52 είναι ικανό να εκτοξεύσει είκοσι πυραύλους κρουζ με πυρηνική κεφαλή.

Η κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία μπορεί να έχει και άλλο ένα πρόσωπο εκτός από τη Φινλανδική χερσαία συνοριογραμμή και τις Βαλτικές χώρες ή τη Μαύρη Θάλασσα. Είναι η Μολδαβία που οι ιμπεριαλιστές εξοπλίζουν μέχρι τα δόντια. Σαν συμπλήρωμα στο μοντέλο αυτό κλιμάκωσης έρχεται η πρόσκληση του Ζελένσκι σε νατοϊκά πολεμικά πλοία να επισκεφθούν λιμάνια της Ουκρανίας στη Μαύρη θάλασσα π.χ.. την Οδησσό. Το σενάριο αυτό σαν πρώτη φάση της κλιμάκωσης από Βορρά και Δύση φαίνεται να είναι πιο πιθανό.

Η επικαιρότητα της διαρκούς επανάστασης

Η κρίση της μετάβασης προς το σοσιαλισμό έφερε τις ανατροπές στην ανατολική Ευρώπη και την Κίνα και τη μετασοβιετική εποχή. Η κρίση της μετάβασης σε ένα βιώσιμο καπιταλισμό στην Ευρασία και η κρίση του γηραιού καπιταλισμού στη Δύση έφερε μια αντιπαράθεση δυνάμεων σε παγκόσμια κλίμακα. Στην Ουκρανία συμπυκνώνεται η δυναμική ενός παγκόσμιου πολέμου. Ο γηραιός καπιταλισμός δεν ήταν ο νικητής ούτε η ιστορία είχε τελειώσει. Η αντεπανάσταση του 1989–91 ήταν μεν ήττα για την παγκόσμια εργατική τάξη αλλά όχι θρίαμβος για τον ιμπεριαλισμό.

Το φαινόμενο ιδιωτικοποίηση των κατακτήσεων του Οκτώβρη, κι η κάστα των ολιγαρχών, είναι θνησιγενές. Όλες οι συμφωνίες που κρατούσαν ισορροπίες στο στάτους κβο μετά το 2ο ΠΠ έχουν ανατραπεί. Ο πόλεμος του ΝATO στην Ουκρανία γίνεται για μια παγκόσμια ηγεμονία/κυριαρχία του ιμπεριαλισμού που θα επιβληθεί πάνω στο πτώμα της εργατικής τάξης διεθνώς. Για τον ιμπεριαλισμό η αντεπανάσταση του Γκορμπατσόφ, του Γιέλτσιν και του Πούτιν πρέπει να ολοκληρωθεί με τον πλήρη διαμελισμό της Ρωσίας.

Ένα επαναστατικό κόμμα πρέπει να προσπαθεί να δημιουργήσει οργανωτικά κανάλια για διεθνή συνεργασία, με τελικό στόχο την ίδρυση ενός παγκόσμιου κόμματος που να ενώνει τις πρωτοποριακές δυνάμεις όλων των εθνών, εθνοτήτων και λαών στο κοινό έδαφος των προλεταριακών συμφερόντων για την ανατροπή του φασισμού και του καπιταλισμού παγκοσμίως.

22/7/2024