Ρεκόρ αποχής, πολιτική χρεωκοπία της σοσιαλδημοκρατίας και των δορυφόρων της, άνοδος της Ακροδεξιάς
της Κατερίνας Μάτσα
Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών που έγιναν στις 24/01/21 στην Πορτογαλία, ήταν εντυπωσιακό. Επανεξελέγη ο δεξιός Marcelo Rebelo da Sousa, με το 60,7% των ψήφων, ενώ η Άκρα Δεξιά εκτινάχθηκε στο 12,3% (από 1,2%). Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν κατέβασε υποψήφιο, ανοίγοντας έτσι το δρόμο και στηρίζοντας τον εκπρόσωπο της Δεξιάς.
Δεύτερη σε ποσοστά βγήκε η Άνα Γκομέζ, στην αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, η οποία κατέβηκε ανεξάρτητη, με την υποστήριξη δύο μικρών κομμάτων, του Κόμματος για τα Δικαιώματα των Ζώων και της Οικολογικής Συμμαχίας. Πήρε 12,9% των ψήφων. Η Ανα Γκομέζ κατάφερε να ανακόψει την πορεία προς τη δεύτερη θέση του Αντρέ Βεντούρα, αγαπημένου παιδιού των πορτογαλικών ΜΜΕ, ενός ξενόφοβου ρατσιστή, που το κόμμα του, το «Αρκετά», στις προηγούμενες εκλογές είχε πάρει 1,2%.
Ο Πρόεδρος, με βάση το Σύνταγμα, έχει υπερενισχυμένες εξουσίες. Διορίζει τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων, κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, διαλύει, αν το κρίνει, τη Βουλή, βάζει βέτο σε νόμους που ψήφισε η Βουλή. Το τελευταίο, το έκανε 22 φορές στην προηγούμενη θητεία του. Παρόλα αυτά οι Σοσιαλιστές του άνοιξαν το δρόμο, βγήκαν έξω από την εκλογική αναμέτρηση, μιλώντας στο όνομα της μετριοπάθειας και της στροφής προς τις δυνάμεις του Κέντρου.
Η όλη στρατηγική της καθεστωτικής Αριστεράς και των δορυφόρων της, η συγκρότηση ενός μετώπου στήριξης του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην κυβέρνηση με την ανοχή-συνενοχή του πορτογαλικού ΚΚ και του Μπλόκου της Αριστεράς, του αδερφού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ, απέδειξε την πολιτική-ηθική χρεοκοπία της. Παραδίδει τους εργαζόμενους βορά στην Δεξιά και τους νοσταλγούς του Σαλαζάρ.
Την ίδια “στρατηγική” ακολουθεί στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ για “σύγκλιση” με το ΚΙΝΑΛ της Φώφης και τα φαντάσματα της κεντροαριστερής “Προοδευτικής Συμμαχίας”.
Το Μπλόκο της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ της Πορτογαλίας, πήρε μόλις 3,95% ! Σε μια χώρα σαν την Πορτογαλία που έχει χτυπηθεί πολύ σκληρά από την πανδημία, με την ανεργία, τη φτώχεια να έχουν πάρει ξανά δραματικές διαστάσεις, η κοινωνική οργή εκφράστηκε πρωταρχικά με την αποχή. Οι μάζες γύρισαν την πλάτη στους πολιτικάντηδες του αστικού Κοινοβουλίου. Η αποχή έφτασε το 60,6% !
Εισβάλλοντας σ’ αυτό το πολιτικό κενό κέρδισε (προσωρινά, ελπίζουμε) η Ακροδεξιά του Βεντούρα, του ρατσιστή διώκτη των Τσιγγάνων και υπέρμαχου της αστυνομικής καταστολής, του αθλητικού σχολιαστή, με ισχυρούς δεσμούς με το φασιστικό κίνημα «Μηδέν»
Μέσα στο κλίμα της ταξικής πόλωσης αυτό που έλειψε δραματικά ήταν μια ανεξάρτητη πολιτική δύναμη της εργατικής τάξης που να δίνει προοπτικές επαναστατικής πάλης για την ανατροπή του καπιταλισμού και μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση, σε μια ιστορική στιγμή που το καπιταλιστικό σύστημα έχει γίνει ασύμβατο με τις ανάγκες της ίδιας της ζωής.
26/01/21
