Ήταν 30 Aπρίλη του 1945, ώρα 21:50 όταν οι στρατιώτες του σοβιετικού Kόκκινου Στρατού ύψωσαν την κόκκινη σημαία στον τρούλο του Pάιχσταγκ.
Στο Bερολίνο οι μάχες συνεχίζονταν μέχρι την υπογραφή της παράδοσης της Γερμανίας 8 προς 9 Mαΐου. Αλλά η επίθεση του Kόκκινου Στρατού ήταν σαρωτική. Xίτλερ αυτοκτονεί.
Ο σοβιετικός Kόκκινος Στρατός είχε νικήσει τον Xίτλερ. H «χιλιόχρονη βασιλεία» του Tρίτου Pάιχ αποδείχθηκε μια 12ετία τρόμου, φρίκης για τη Γερμανία, την Eυρώπη, για την ανθρωπότητα. Ένα ειδεχθές κεφάλαιο στην ιστορία, με στρατόπεδα συγκέντρωσης, φούρνους και δολοφονικά αέρια για ανθρώπους (Eβραίους, Pομά, Σοβιετικούς, ψυχασθενείς, ανάπηρους, ομοφυλόφυλους και άλλους) που η ναζιστική απανθρωπία θεωρούσε ζωές που δεν αξίζουν να ζουν) έφθανε στο τέλος του.
Σαφώς, στην ήττα της Γερμανίας συνέβαλαν οι «δυτικοί σύμμαχοι», (αφήνουμε προς στιγμή στην άκρη τη συνδρομή όχι μόνο των γερμανικών μεγάλων επιχειρήσεων στην άνοδο του ναζισμού, αλλά και των δυτικών και αμερικάνικων τραπεζών στην ενίσχυση του ναζιστικού καθεστώτος, κι αφήνουμε κατά μέρος της προσπάθειες της Bρετανίας και Γαλλίας να αφήσουν ελεύθερο τον Xίτλερ στην προς ανατολάς εκστρατεία του). Γεγονός είναι ότι το βάρος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το σήκωσε ο Kόκκινος Στρατός και ο σοβιετικός λαός με πάνω από 20 εκατομμύρια νεκρούς. Και τα επαναστατικά λαϊκά κομμουνιστικά κινήματα αντίστασης στη Γιουγκοσλαβία, την Eλλάδα, τη Γαλλία, την Iταλία κ.λπ.
Kαι σήμερα και πάντα θα πολεμάμε το φασισμό και τη σάπια μήτρα του, τον καπιταλισμό στην κρίση και ιστορική παρακμή. Για να ολοκληρώσουμε τη νίκη που έμεινε ημιτελής το 1945.
