Πριν 10 χρόνια, στις 5 Ιουλίου 2015, το δημοψήφισμα που ανέδειξε με ευρύτατη πλειοψηφία το λαϊκό ΟΧΙ στις απαιτήσεις της ΕΕ και των ντόπιων εθελόδουλων του “Μένουμε Ευρώπη”, έδειξε ότι ένας λαός, στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας του, μπορεί να σηκώνει τα μάτια ψηλά και να στέκεται όρθιος, αψηφώντας την οικονομική τρομοκρατία, την ωμή βία και την προπαγάνδα των “από πάνω” τάξεων, των εκμεταλλευτών του λαού.

Το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα ήταν το αποκορύφωμα, αλλά και το σημείο καμπής των εκρηκτικών αγώνων της εργατικής τάξης και του βίαια φτωχοποιημένου λαού, ενάντια στα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού που επέβαλε η τρόικα της ΕΕ-Ευρωπαϊκής Τράπεζας-ΔΝΤ στην χρεοκοπημένη Ελλάδα μέσω των δουλικών αστικών κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η λαϊκή αντίσταση εκδηλώθηκε με αλλεπάλληλες γενικές απεργίες, μαζικές διαδηλώσεις, βίαιες συγκρούσεις με τους μηχανισμούς του κράτους, λαϊκή αυτο-οργάνωση, συνελεύσεις στις πλατείες και άλλες δράσεις. Ταυτόχρονα, η ίδια η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, η τάχα “πρώτη φορά αριστερά” (με δόση δεξιού εθνικισμού του Καμμένου), “σέρφαρε” πάνω στο λαϊκό κύμα για να το ανακόψει, παγιδεύοντάς το στα πλαίσια του κλυδωνιζόμενου αστικού πολιτικού – οικονομικού συστήματος, της δηλωμένης νομιμοφροσύνης στην “συνέχεια του κράτους” και των δεσμών της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.

Η “κωλοτούμπα” του Τσίπρα, την ίδια τη βραδιά της μεγάλης νίκης του ΟΧΙ, η μετατροπή του ταξικού εργατικού και λαϊκού ΟΧΙ στο επονείδιστο ΝΑΙ της υποταγής στο κεφάλαιο και την τρόικα, οδήγησε στο βούλιαγμα στο 3ο τρισχειρότερο Μνημόνιο. Αν σήμερα ο νεοδημοκράτης Πρόεδρος της “Δημοκρατίας” και η κυβέρνηση αρνούνται να δημοσιευτούν τα πρακτικά της περιβόητης συνόδου των “αρχηγών” είναι για να κρύψουν την δική τους ομοφωνία, τον ρόλο του συνολικού πολιτικού συστήματος στην ήττα του προδομένου λαού.

Η μαζική απογοήτευση από τη διάψευση των ελπίδων και την προδοσία του Τσίπρα και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, έφερε την οπισθοχώρηση του κινήματος και την επάνοδο της Μητσοτακικής Δεξιάς στην κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα ΟΛΑ τα κατακερματισμένα κομματίδια του πρώην ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να παραδεχτούν την προδοσία της “κωλοτούμπας” του Ιουλίου 2015 και η κάλπικη “αυτοκριτική” τους αρχίζει από όσα έγιναν μετά το 2019…

Το σταλινικό ΚΚΕ συνεχίζει να καμαρώνει για την αρνητική, βαθειά συστημική στάση που τήρησε και μάλιστα για το ανοιχτό σαμποτάρισμα του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2015. Οι διάφορες δυνάμεις της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, τόσο αυτές που στήριξαν “από τα αριστερά”(;) τον ΣΥΡΙΖΑ όσο κι εκείνες που του αντιτάχτηκαν δεν φαίνεται μέχρι τώρα να έχουν βγάλει τα αναγκαία μαθήματα. Κι όμως οι αγώνες αυτής της περιόδου, αποτελούν μια ιδιαίτερη, σύγχρονη μορφή αυτού που ο Τρότσκυ είχε ονομάσει “στρατηγικές εμπειρίες”: ιστορικές εμπειρίες αγώνων που θέτουν άμεσα και με οξύτητα το ζήτημα της εξουσίας και του Κράτους, του ρόλου της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών και της εμπροσθοφυλακής τους.

Παρακάτω παραθέτουμε αυτούσια κείμενα του ΕΕΚ, δημοσιευμένα στη Νέα Προοπτική εκείνων των ημερών. Σε μετέπειτα συνέδριά του, το ΕΕΚ ασχολήθηκε και συνεχίζει να ασχολείται με την “στρατηγική εμπειρία” των μεγάλων εκείνων αγώνων ενάντια στις μνημονιακές κυβερνήσεις της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και λοιπών μαϊντανών, και της διακυβέρνησης και χρεοκοπίας του ΣΥΡΙΖΑ.

ΨHΦIZOYME OXI!

OXI στους ληστές ΔNT-EE-EKT

OXI στην τρόικα εσωτερικού NΔ – Ποτάμι – ΠAΣOK

Όταν συνασπίζονται γύρω από το NAI στο ελληνικό δημοψήφισμα ο γερμανός ιμπεριαλιστής Σόιμπλε και η Mέρκελ, ο αδίστακτος υπάλληλος του γιούρογκουπ Nτάισελμπλουμ, ο ακροδεξιός Πολωνός Nτόναλντ Tουσκ…

Όταν η γερμανική κιτρινοφυλλάδα Bild και η εφημερίδα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου του Σίτι του Λονδίνου Financial Times κηρύσσουν σταυροφορία…

Όταν στο εσωτερικό της χώρας κάνουν κοινή εκστρατεία υπέρ του NAI η NΔ του Σαμαρά, το βουρκοπόταμο του Στ. Θεοδωράκη και το εκφυλισμένο ΠAΣOK· όταν καμώνονται πως μιλάνε σε λαό με μνήμη χρυσόψαρου που ξέχασε το ρόλο τους στη χρεοκοπία της Eλλάδας και την ένταξή της στο καθεστώς των Mνημονίων…

Όταν τα MME, αυτοί οι αργυρώνητοι ναοί της διαπλοκής, πρωταγωνιστούν στον αγώνα για να μην περάσει το OXI και ν’ ανατραπεί ο Tσίπρας…

Όταν ο αρχιερέας της διαφθοράς και των συνωμοσιών K. Mητσοτάκης, βγαίνει από το χρονοντούλαπο και ντύνεται σημαιοφόρος της εκστρατείας κατά του OXI…

Kι από κοντά ο πρώην πρωθυπουργός της Pαφήνας βγαίνει από την πολύχρονη ραστώνη για να συμμετάσχει στην «εθνική» εκστρατεία. Ki από κοντά ο Σημίτης, κι όλοι οι χρεοκοπημένοι του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος…

Tότε ξέρεις τι συμφέροντα εξυπηρετούνται. Όλος αυτός ο εσμός για το λαό ποτέ δε νοιάστηκε ούτε ποτέ θα νοιαστεί. Mε σημαία το «μένουμε Eυρώπη» ένα Eλληνικό «Eυρω-μαϊντάν», ένα αντιδραστικό κίνημα πλατειών όπως αυτό στην Oυκρανία ή ένα «κασερολάσο» όπως παλαιότερα στη Xιλή, βρίσκεται σε εφαρμογή.

Όλα τα σημάδια δείχνουν ότι ένα μεταμοντέρνο πραξικόπημα βρίσκεται εν εξελίξει. Ένας μανιασμένος πόλεμος μαίνεται: οικονομικός που έχει πνίξει το τραπεζικό σύστημα, πολιτικός, μιντιακός, ιντερνετικός. Kάποιες κινήσεις σε υπουργεία ίσως δείχνουν και τις διαθέσεις κάποιων για άλλα πράγματα…

Mέρος αυτών των σχεδίων ήταν η «όλως τυχαία», ταυτόχρονη συνεύρεση όλων των αρχηγών του εκφυλισμένου πολιτικού προσωπικού στις Bρυξέλλες, όταν ο Tσίπρας βρισκόταν εκεί για διαπραγματεύσεις, λίγο πριν τα σπάσει με τους δανειστές και προσανατολιστεί στο δημοψήφισμα: Σαμαράς, Θεοδωράκης, Φώφη, είχαν βάλει τη στολή για το σχηματισμό κυβέρνησης «εθνικής ενότητας».

Aπέναντι στις πιέσεις, τους εκβιασμούς, τις συκοφαντίες, τις ψευδολογίες και τις συνωμοσίες των εκπροσώπων των διεθνών τοκογλύφων και των ντόπιων συνεργατών τους ορθώνουμε ένα περήφανο OXI.

Mας απειλούν ότι με το OXI φέυγουμε από το ευρώ και γυρίζουμε στη δραχμή. Στην πραγματικότητα αυτό είναι ένα ψευτο-δίλημμα. Το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης είναι τέτοιο που είτε με δραχμή είτε με ευρώ η οικονομική κρίση δεν λύνεται κι η χρεοκοπία της Eλλάδας δεν αντιμετωπίζεται. Γιατί η κρίση δεν έχει τη ρίζα της στη νομισματική σφαίρα. Eίτε με τη συστροφή στην εθνική απομόνωση και τη δραχμή που ορισμένοι προκρίνουν είτε με το ευρώ, η κρίση και οι όγκοι χρέους θα βαρύνουν την παρούσα γενιά και πολλές από τις μέλλουσες γενιές, τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισεγγόνια μας. Eξ άλλου η παρούσα κρίση κάνει σαφές ότι το οικοδόμημα του ευρώ και η ίδια η E.E. είναι βασισμένη σε σαθρές βάσεις. H Eλλάδα είναι απλώς ο πιο αδύνατος κρίκος. Αλλά έχει σπάσει όχι ένας κρίκος, έχει σπάσει η αλυσίδα του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου καπιταλισμού. Η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Γαλλία… βρίσκονται στη σειρά.

Τους λέμε OXI και ψηφίζουμε OXI. Όχι γιατί είμαστε υπέρ του Tσίπρα και της κυβέρνησης ΣYPIZA/ANEΛ.

Tο EEK εξ αρχής κάλεσε τον λαό και την εργατική τάξη να μην εμπιστεύεται την παράταιρη κυβέρνηση –αρκετός χρόνος και χρήμα χάθηκε με τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις και τα ήξεις αφίξεις- και δεν δίνει την παραμικρή στήριξη σ’ αυτήν την κυβέρνηση.

Όμως δεν στεκόμαστε ουδέτεροι, ούτε ρίχνουμε άκυρο όπως κάνουν οι σταλινικοί του Περισσού ή οι σταλινογενείς ομάδες.

Tο 1974, στο δημοψήφισμα, ο λαός ψήφισε ενάντια στη μοναρχία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη ψηφίζει υπέρ του Kαραμανλή. Kαι ήταν μια σωστή πολιτική πράξη, έστω κι αν δεν ικανοποιούσε τα οράματα και τις ελπίδες των πρωτοπόρων εργατών και επαναστατών φοιτητών.

Δεν ξεχνάμε τα 5 χρόνια μνημονίων. Tην δραματική μείωση των μισθών και των συντάξεων. Tην κλοπή των κεφαλαίων επικουρικής ασφάλισης. Tην καταστροφή των εργασιακών σχέσεων και τη μετατροπή των εργατών σε σκλάβους χωρίς κανένα δικαίωμα. Tο κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων μικροεπιχειρήσεων από την πιστωτική ασφυξία που επέβαλαν οι τραπεζίτες.

Nαι, μας ενοχλούν οι ουρές στις τράπεζες και οι σκηνές αναξιοπρέπειας για μερικές δεκάδες ευρώ από τα ATM.

Aλλά δεν ξεχνάμε την ταπείνωση των συνανθρώπων μας που συνωστίζονταν κατά χιλιάδες και διαγκωνίζονταν για μια σακούλα χόρτα και λίγα τρόφιμα, σαν αυτά που μοίραζαν οι ναζιστές της X.A. «μόνο για Έλληνες». Δεν ξεχνάμε τις χιλιάδες που αυτοκτόνησαν για να μη ζήσουν στην αναξιοπρέπεια της ανέχειας.

Όταν γύρω μας μαίνεται ο ταξικός πόλεμος και το σπίτι έχει πιάσει φωτιά δεν στεκόμαστε αδρανείς.

Ψηφίζουμε OXI – όχι στην αλαζονική τρόικα των ιμπεριαλιστών. Όχι στους υποτακτικούς της τρόικας εσωτερικού.

Ψηφίζουμε OXI γιατί θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια, γιατί δε θέλουμε να σκύβουμε το κεφάλι και να προσκυνάμε ξένους και ντόπιους δυνάστες. Ξέρουμε ότι με τις ψήφους δεν θ’ αλλάξουμε τον κόσμο. Δεν αρκούν οι ψήφοι. Άλλωστε πολλές φορές έχουμε τονίσει ότι αν ο κόσμος άλλαζε με ψήφους, τότε οι εκλογές θα ήταν παράνομες. Όμως, θα διαμορφώσουμε καλύτερους όρους για τον αγώνα. Για ένα μέλλον με αξιοπρέπεια και ανθρωπιά, για να μπει τέλος σ’ ένα σύστημα ανθρωποφαγικό και ιστορικά χρεοκοπημένο.

Παλεύουμε για να μπουν σε εφαρμογή μια σειρά μέτρων για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης, για να κινηθεί η οικονομία, να μπει τέλος στον εφιάλτη της ανεργίας που ρίχνει στο περιθώριο τη νεολαία, την πιο μορφωμένη και ταλαντούχα νέα γενιά που είχε ποτέ η Eλλάδα.

Tο EEK λέει: εδώ και τώρα πρέπει οι τράπεζες, που έχουν χρηματοδοτηθεί από τις στερήσεις του ελληνικού λαού με 240 δις ευρώ τα τελευταία χρόνια, να περάσουν στα χέρια του λαού. Έξω οι κερδοσκόποι τροϊκανοί τραπεζίτες. Eθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο για να κινηθεί η οικονομία. Για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό.

(Διάβαζε την απόφαση της K.E. του EEK στη σελ. 8-9)

ΕΕΚ-Τροτσκιστές : στο Δημοψήφισμα ψηφίζουμε ΟΧΙ!

OI TPAΠEZEΣ ΣTA XEPIA TOY ΛAOY – OXI ΣTOYΣ KEPΔOΣKOΠOYΣ TPOΪKANOYΣ TPAΠEZITEΣ

Εργατικός – λαϊκός έλεγχος στις τράπεζες και στη ροή κεφαλαίων στο εξωτερικό.

Nα μη χαθούν οι μισθοί και οι συντάξεις των εργαζομένων και του φτωχού λαού.

AMEΣH ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ

Ταξικός πόλεμος ενάντια στον ανορθόδοξο πόλεμο της τρόικας EE/EKT/ΔNT και της τρόικας εσωτερικού NΔ-ΠAΣOK- θολό Ποτάμι

 

ΟΧΙ στους ληστές ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ

ΟΧΙ στους ντόπιους συνεργάτες της τρόικας

ΝΔ – Ποτάμι – ΠΑΣΟΚ

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

TPAΠEZEΣ, ΣTPATHΓIKOI TOMEIΣ THΣ OIKONOMIAΣ ΣTA XEPIA TOY KOINΩNIKOΎ ΣYNOΛOY

Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ!

• Εργατική κυβέρνηση – με εργατική εξουσία

ΚΑΤΩ Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΕ!

ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ!

Mε το σφίξιμο της βίδας και την πιστωτική ασφυξία, τουλάχιστον από τον περασμένο Aύγουστο, τους εκβιασμούς και τα τελεσίγραφα που κορυφώθηκαν μετά τις 25 Γενάρη 2015 και την εκλογική νίκη του ΣYPIZA, οι διεθνείς τοκογλύφοι EE/EKT/ΔNT, με τα ντόπια όργανά τους στο εσωτερικό, τους τραπεζίτες των “συστημικών” τραπεζών, τα παπαγαλάκια των MME και τα πολιτικά τους ανδρείκελα σε NΔ, ΠAΣOK και θολό Ποτάμι οδηγούν τη χώρα στην κήρυξη χρεοκοπίας και το λαό στην καταστροφή. Ένας ανορθόδοξος πόλεμος, ένα μεταμοντέρνο πολιτικο-οικονομικό πραξικόπημα βρίσκεται εν εξελίξει. Δεν θέλουν απλά να ανατρέψουν την κυβέρνηση, θέλουν να τρομοκρατήσουν και να γονατίσουν έναν ολόκληρο λαό, τον ελληνικό λαό, δίνοντας μήνυμα και στους άλλους λαούς της Eυρώπης που εξεγείρονται ενάντια στη διαρκή λιτότητα και την τερατώδη ανεργία. Όλοι στους δρόμους, όλοι στον αγώνα. Nα ανατρέψουμε τα σχέδια της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού.

***

1. The game is over! – Το παιχνίδι τελείωσε, αλλά όχι όπως το εννοούσε το άθλιο φερέφωνο της ΕΕ Ντόναλντ Τουσκ, παραδίδοντας το ιταμό τελεσίγραφο των διεθνών τοκογλύφων ούτε όπως το εύχονταν οι ντόπιοι συνθηκολόγοι. Είναι η οργή του λαού για την απαίτηση της αλαζονικής τρόικας ΔΝΤ/ΕΕ/ΕΚΤ για εξευτελιστική υποταγή και κλιμάκωση της μνημονιακής φρίκης που προκάλεσε σεισμό έξω αλλά και μέσα στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η παλλαϊκή κατακραυγή που υποχρέωσε τον Τσίπρα και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στην αναγγελία δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου.

Το παιχνίδι τέλειωσε. Τώρα ήρθε η ώρα του Λαού, όχι μόνο στις κάλπες αλλά πρώτα και κύρια στους δρόμους και στον αγώνα για ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, χειραφέτηση. Ο λαός με επικεφαλής την εργατική τάξη και τη νέα γενιά μπορεί και πρέπει να κινητοποιηθεί, να σκίσει τα τελεσίγραφα και όλα τα μνημόνια, παλιά και νέα!

Ρήξη με ΕΕ και κεφάλαιο εδώ και τώρα! Να πάρουμε την ζωή μας, τον κοινωνικό πλούτο , την εξουσία στα χέρια μας!

Η ώρα της αλήθειας σήμανε. Όλοι οι συμβιβασμοί με το κεφάλαιο μέσα κι έξω από την χώρα που έκανε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ -με τους δεξιούς εθνικιστές του Καμμένου, με την καραμανλική Δεξιά στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, με τον ΣΕΒ, με τους λεγόμενους “θεσμούς” του ιμπεριαλισμού σε Ευρώπη και Αμερική- όχι μόνο απέτυχαν αλλά έκαναν ακόμα πιο επιθετικούς τους κεφαλαιοκράτες και τους μηχανισμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Μετά από πέντε μήνες συνεχών υποχωρήσεων της ελληνικής κυβέρνησης, καταπάτησης όλων των υποσχέσεων και προσδοκιών για τερματισμό της λιτότητας, μετά από μια πολύμηνη κατρακύλα που άρχισε με την συνθηκολόγηση της 20ης Φεβρουαρίου κι ενώ ογκώνονταν η λαϊκή δυσφορία κι απογοήτευση, οι ψευτοδιαπραγματεύσεις κατέληξαν στο αναμενόμενο ΤΙΠΟΤΑ. Τί άλλο να περιμένεις με τους γκάνγκστερς να κρατούν το πιστόλι απαιτώντας “τα (ανύπαρκτα) λεφτά σου ή την ζωή σου”;

 Στα πρόθυρα πολιτικής αυτοκτονίας ο Τσίπρας κι η κυβέρνησή του κάλεσαν σε δημοψήφισμα – παρόλο που ελάχιστες μέρες πριν ο ίδιος ο πρωθυπουργός το απέρριπτε ρητά.

Το ΕΕΚ καλεί τον λαό να αδράξει την ευκαιρία, να αξιοποιήσει το δημοψήφισμα με ένα κατηγορηματικό, αταλάντευτο ΟΧΙ στο λαοκτόνο σχέδιο των ιμπεριαλιστικών “θεσμών”, να ετοιμαστεί από ΤΩΡΑ για το ΜΕΤΑ την 5η Ιουλίου, με ένα πρόγραμμα σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση και με ένα συλλογικά επεξεργασμένο από το εργατικό-λαϊκό κίνημα σχέδιο δράσης.

Αυτό τρέμουν πάνω απ’ όλα τρόικα και τροϊκανοί. Γι’ αυτό βγάζουν αφρούς και ο Ντάισεμπλουμ, το τσιράκι του Σόιμπλε αλλά και τα ντόπια τσιράκια του, όλοι οι βρικόλακες της μνημονιακής αστικής πολιτικής, οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι, οι φασίστες του Αδ-όνειδος και του Βορίδη, οι Φώφες και η τηλεπερσόνα του Μπόμπολα και του Ποταμιού λάσπης, όλα τα μαύρα παπαγαλάκια τους με ή χωρίς κουκούλα στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο, με την επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού.

Ήδη από τις τελευταίες φάσεις της “διαπραγμάτευσης”-δόκανο έγινε φανερή η ετοιμασία ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ σε συσκευασία Βρυξελλών και Βερολίνου, με τα υποκινούμενα “κινήματα”-κατσαρόλας και σφυρίχτρας στο Σύνταγμα, με τα καλέσματα του Σαμαρά και του Σταύρου Θεοδωράκη για “κυβέρνηση εθνικής ενότητας” χωρίς εκλογές. Και τώρα κλιμακώνεται με την υστερική καμπάνια μαζικού εκφοβισμού και υπέρ του ΝΑΙ, που όπως είπε και ο Ντάισεμπλουμ πρέπει να το διαδεχτεί επιβολή ανοιχτά μνημονιακής κυβέρνησης ανδρεικέλων.

Δεν υποχωρούμε, δεν συνθηκολογούμε, κλιμακώνουμε κι εμείς την δράση πριν και μετά τις 5 Ιουλίου – αυτή πρέπει να είναι η απάντησή μας.

Η θολή στάση των τάχα “ίσων αποστάσεων” της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι επιεικώς απαράδεκτη, υποστηρικτική του συστήματος, αντιδραστική. Το επιχείρημα ότι ένα άμεσο ΟΧΙ στο σχέδιο των δανειστών είναι έμμεση αποδοχή της καταστροφικής μνημονιακής πρότασης της κυβέρνησης Τσίπρα είναι το επιχείρημα που χρησιμοποίησε στη Βουλή κι ο Σαμαράς. Αυτές είναι οι “ίσες αποστάσεις”;

Σε κάθε δημοψήφισμα υπάρχει το ρίσκο του ίδιου του ερωτήματος. Εδώ δεν μπαίνει να διαλέξει ο λαός ανάμεσα στο σχέδιο της τρόικας και το κυβερνητικό σχέδιο, αν θα μας σκοτώσουν με πιστόλι ή με μαχαίρι κι ούτε καν, βέβαια, αν προτιμούμε ευρώ ή δραχμή. Αυτά είναι εκ του πονηρού. Στο ερώτημα : “να σας σκοτώσουμε με το τελεσίγραφο Βρυξελλών –Βερολίνου -Ουάσιγκτον, ναι ή όχι; η απάντηση είναι αυτονόητη, ένα βροντερό ΟΧΙ.

Οι ευσεβείς πόθοι ορισμένων υπουργών ότι ένα Όχι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν “διαπραγματευτικό χαρτί” εκφράζουν την αντιδραστική εμμονή στη χρεοκοπημένη αναζήτηση ανέφικτου συμβιβασμού. Πιο πιθανό είναι να χάσουν την υπουργική καρέκλα πριν καν πάρουν το αεροπλάνο για τις Βρυξέλλες.

Καλούμε την λαϊκή βάση και τις μαχόμενες δυνάμεις που στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ να απαιτήσουν από την ηγεσία τους να κόψει τους δεσμούς ταξικής συνεργασίας με τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, την ΕΕ και το ΔΝΤ, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και το πολιτικό προσωπικό τους.

Η ζωτικής σημασίας πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης και του επαναστατικού κινήματος από την κυβέρνηση απαιτεί σκληρή, ασυμβίβαστη κριτική στην πολιτική της, στη λογική της “διαπραγμάτευσης” και την πολιτική ταξικής συνεργασίας με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Συνάμα απαιτεί επειγόντως κι ένα άμεσο εναλλακτικό σχέδιο σοσιαλιστικής διεξόδου από την κρίση με εργατική εξουσία.

Ένα Πανελλαδικό Συνέδριο εκλεγμένων αντιπροσώπων όλου του εργατικού κινήματος, των κοινωνικών κινημάτων, του αυτο-οργανωμένου λαού πρέπει να ετοιμαστεί άμεσα να συζητήσει το εναλλακτικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση. Για να μην αποφασίζουν άλλοι για μας χωρίς εμάς.

Απαιτείται Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο όλων των πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων, κινημάτων, συλλογικοτήτων, οργανωμένων κι ανοργάνωτων μαζών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στον ταξικό εχθρό, μέσα κι έξω από την χώρα, κι όχι ο πολιτικός ναρκισσισμός, η αυτο-αναφορικότητα, και διασπαστική στάση των γραφειοκρατών του Περισσού.

2. Η κρίση της Ελλάδας είναι το αδιέξοδο της ίδιας της ΕΕ. Ο εχθρός είναι αδύναμος, μπορούμε να τον νικήσουμε!

Στις 23 Ιουνίου, η φωνή του Σίτι του Λονδίνου, οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς δημοσιεύανε το άρθρο του αναλυτή τους Γκίντεον Ράχμαν που τόνιζε ότι όποιον δρόμο κι αν ακολουθήσουν οι ιθύνοντες της ΕΕ απέναντι στην ελληνική κρίση “ο τελικός προορισμός μπορεί να είναι ο ίδιος: η καταστροφή του ευρωπαϊκού κοινού νομίσματος”.

Ο ένας δρόμος θα ήταν να αφήσουν την ελληνική κυβέρνηση να νικήσει. Τότε η ΕΕ θα γινόταν πολιτικά ακυβέρνητη, έρμαιο των “λαϊκισμών”. Ο δεύτερος δρόμος είναι ένα Grexit. Η παρέμβαση της ΕΚΤ ίσως θα συγκρατούσε προσωρινά την επέκταση στην περιφέρεια αλλά θα ήταν ανεπαρκής τελικά, ενώ το ευρώ έτσι κι αλλιώς αποδεικνύεται ένα αποτυχημένο νόμισμα. Το Grexit είναι το πρώτο, χωρίς επιστροφή βήμα στην αποσύνθεση της Ευρωζώνης και της ίδιας της ΕΕ. Ο τρίτος δρόμος είναι να επιβάλουν τους όρους τους στην Ελλάδα Το χρέος της, όμως, είναι μη βιώσιμο, θα χρειάζονται μνημόνια το ένα μετά το άλλο, επ’ αόριστον, πυροδοτώντας τήν έτσι κι αλλιώς εύφλεκτη κρίση υπερχρέωσης της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας ή και της Γαλλίας. Τελικός προορισμός ο ίδιος: ο γκρεμός.

Ο εν λόγω αναλυτής δεν αναφέρεται σε άλλες ουσιαστικές πλευρές που επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την όλη κατάσταση. Πρώτον, το εξελισσόμενο Grexit έρχεται πριν το επαπειλούμενο Brexit, την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ. Δεύτερον, η επιδείνωση της κρίσης στην ΕΕ έρχεται μαζί με τα μαύρα σύννεφα στην χειμαζόμενη παγκόσμια οικονομία (προοπτική ανόδου των αμερικανικών επιτοκίων, επιβράδυνση της οικονομίας στην Κίνα και τα Brics). Τρίτον, ανοίγει μια γεωπολιτική “μαύρη τρύπα” στα αποσταθεροποιούμενα Βαλκάνια, στο κέντρο του τριγώνου τριών πολέμων -στην Ουκρανία, την Λιβύη, την Συρία/Ιράκ- στην πόρτα της Ευρώπης, στην Μέση Ανατολή και στα γιγάντια κύματα των προσφύγων στη Μεσόγειο.

Είναι σαφές ότι η ολόπλευρη κλιμάκωση της κρίσης απαιτεί κλιμάκωση της διεθνιστικής προοπτικής, πάλης, δικτύωσης, προγραμματικής σύγκλισης και δράσης όλων των ανατρεπτικών δυνάμεων στην Ευρώπη και την περιοχή μας, στα Βαλκάνια και τον πρώην σοβιετικό χώρο, στην Μέση Ανατολή και την Αφρική, παγκόσμια. Αυτόν τον στόχο θέλει να υπηρετήσει και η 3η Ευρω-Μεσογειακή Συνδιάσκεψη που συγκαλούν το Βαλκανικό Κέντρο “Κριστιάν Ρακόφσκυ” και το δίκτυο RedMed στην Αθήνα στις 18-20 Ιουλίου.

3. Ένα νέο κεφάλαιο της κρίσης του καπιταλισμού έχει ανοίξει στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο.

Στη χώρα μας η κρίση έχει αναχθεί σε κρίση πολιτικής εξουσίας. Το δείχνουν άμεσα και η αποτυχία της κεντρικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που την κλονίζει συθέμελα και το επιχειρούμενο πραξικόπημα της αποσυνθεμένης αστικής αντιπολίτευσης, του κεφαλαίου, του “βαθέος κράτους” και των ιμπεριαλιστικών “θεσμών”.

Κουρελιασμένη παντιέρα των τελευταίων είναι η συγκρότηση κυβέρνησης “εθνικής ενότητας” χωρίς ή και με πρόωρες εκλογές, που δεν θα είναι απλώς μια επανάληψη της αποτυχημένης κυβέρνησης Παπαδήμου αλλά ουσιαστικά μιας άτυπης δικτατορίας. Να τσακίσουμε τα σχέδια της αντίδρασης! Κυβέρνηση “εθνικής σωτηρίας” είναι κυβέρνηση υποδούλωσης ενός έθνους αποκλήρων μέσα στην φυλακή της ΕΕ.

Η κρίση εξουσίας είχε φανεί ήδη στην πρώτη φάση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, δυο μήνες μετά την κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς με την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008. Τότε οι διεθνείς και ντόπιοι καπιταλιστικοί κύκλου, αξιοποιώντας και τις αδυναμίες του κινήματος, προώθησαν με τα ρατσιστικά πογκρόμ τους τους Ναζί της “Χρυσής Αυγής” και προπαντός, σαν κυβερνητική λύση κατέφυγαν στην εφεδρεία του απερίγραπτου Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ – που μας έφεραν τα μνημόνια. Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός κατά των μνημονίων το 2010-12 και η κοινωνική πόλωση τίναξε στον αέρα το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης. Το σύνθημα για “μια κυβέρνηση της Αριστεράς” γαλβάνισε τις μάζες κι έκανε την στροφή προς τα αριστερά και τις προσδοκίες τους να στραφούν στον ΣΥΡΙΖΑ σαν λύση εξουσίας. Στο κατώφλι της κυβερνητικής εξουσίας η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκε ολοένα δεξιότερα, ενώ το μαζικό κίνημα το 2012-14, παρόλους τους σποραδικούς σημαντικούς αγώνες (Σκουριές, καθαρίστριες, ΒΙΟΜΕ, διοικητικοί υπάλληλοι, σχολικοί φύλακες κ.ά) κράτησε γενικά μια στάση αναμονής δίνοντας την τελική ώθηση για την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου 2015. Τώρα, με τον κλυδωνισμό της κυβέρνησης και το επιχειρούμενο πραξικόπημα σε συνθήκες λαϊκής σύγχυσης κι ανασφάλειας, κλείνει ο μετεκλογικός πεντάμηνος κύκλος κι ανοίγει μια νέα ανοιχτή φάση της κρίσης πολιτικής εξουσίας – που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι φθαρμένες αστικές μνημονιακές δυνάμεις της Δεξιάς, του ανύπαρκτου ΠΑΣΟΚ και του ποταμίσιου “ακραίου κέντρου” μπορούν να την λύσουν .

Βρισκόμαστε το κατώφλι μιας νέας προεπαναστατικής περιόδου αλλά και με ορατούς κινδύνους αντεπαναστατικής εκτροπής στηριγμένης στα διαρκώς μετακινούμενα δεξιά κι αριστερά φτωχοποιούμενα μεσαία στρώματα. Κρίσιμος όρος για την κατεύθυνση των εξελίξεων, τώρα περισσότερο από ποτέ, γίνεται η ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα με πρωταγωνιστικό τον ρόλο της εργατικής τάξης και της μαχητικής επαναστατικής πρωτοπορίας της.

Τα μαθήματα της προηγούμενης περιόδου πρέπει να βγουν επειγόντως.

Πρώτον: η πολιτική της ταξικής συνεργασίας εντός του καπιταλιστικού συστήματος και της ΕΕ που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μονόδρομος της συνθηκολόγησης , της ήττας και της υποταγής.

Δεύτερον: η εκλογή μιας κυβέρνησης της Αριστεράς (έστω και χωρίς την ταξική συνεργασία των δεξιών εθνικιστών του Νατοϊκού Καμμένου) δεν είναι και κατάληψη της κρατικής εξουσίας. Μερικές φορές ακόμα και η κυβέρνηση Τσίπρα το παραδέχεται καθώς οφθαλμοφανώς αντιμετωπίζει την εχθρότητα των σωμάτων καταστολής (πάνω από το μισό των ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ ψηφίζει ή συνδέεται με την ναζιστική “Χρυσή Αυγή”) των στρατιωτικών (π.χ. στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου), της δικαστικής εξουσίας, της δημόσιας διοίκησης, του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Στουρνάρα, όλων σχεδόν των ΜΜΕ. Χωρίς την συντριβή αυτών των μηχανισμών και την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη, τα δικά της εκλεγμένα από τα κάτω όργανα, την εργατική-λαϊκή αυτοοργάνωση και αυτοάμυνα, είναι ολέθρια αυταπάτη ότι ανοίγει η διέξοδος από την κρίση, το χρέος και την λιτότητα. Η πολιτική διεξόδου με διαγραφή του χρέους, τερματισμό της λιτότητας, εθνικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και επένδυση των πόρων σε έργα υποδομής, θέσεις εργασίες, μισθούς, συντάξεις, Υγεία Παιδεία κ.λπ. απαιτεί να μπει μαχαίρι στην μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία και τις τράπεζες που δείξανε τα δόντια τους και στο τελευταίο τελεσίγραφο του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ και τις πραξικοπηματικές κινήσεις.

Τρίτο και κρισιμότατο: χρεοκόπησε η πολιτική συμβιβασμού με την ΕΕ και το ΔΝΤ, η αναζήτηση συμμάχων στη Γαλλία του Ολάντ και την Ιταλία του Ρέντσι, η φενάκη μιας άλλης δημοκρατικής και κοινωνικής ΕΕ. Απέναντί μας έχουμε το διεθνοποιημένο κεφάλαιο, την ιμπεριαλιστική ΕΕ, το ΔΝΤ-χωροφύλακα, τους ιμπεριαλιστές Ευρώπης κι Αμερικής, σε ένα περιβάλλον παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας στη χειρότερη κρίση της Ιστορίας της. Δεν μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε νικηφόρα ούτε με την υποταγή στους “θεσμούς” τους χάριν του ευρώ ούτε με την εθνική αναδίπλωση και τον εθνικισμό της δραχμής σε μια χρεοκοπημένη αλλά πάντα καπιταλιστική Ελλάδα.

Η διέξοδος ή θα είναι επαναστατική σοσιαλιστική και διεθνιστική ή δεν θα υπάρξει.

Η ρήξη με την ΕΕ απαιτεί ρήξη με το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, διεθνή και διεθνιστική οργάνωση μάχη. Δεν αρκούν τα ευχολόγια ή η εναπόθεση των ελπίδων στο τι θα γίνει στις εκλογές στην Ισπανία στα τέλη του χρόνου.

ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΤΟΤΕ ΠΟΤΕ; ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΙ;

Η Κεντρική Επιτροπή του ΕΕΚ-Τροτσκιστές

28 Ιουνίου 2015

Λαϊκή – Eργατική αντίσταση στους ιμπεριαλιστές ληστές και στους ντόπιους λακέδες τους

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΥΠΟΤΑΧΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ

Ο ΛΑΟΣ ΛEEI OXI!

Καθώς ο χρόνος φαίνεται να έχει συμπυκνωθεί, μέσα σε λίγες μέρες, σε τούτον τον καυτό Ιούλιο, τα είχαμε όλα. Και τη συγκλονιστική λαϊκή – εργατική αντίσταση στις ιταμές απειλές και εκβιασμούς της τρόικας των δανειστών, των αλαζόνων ηγετών του γερμανικού ιμπεριαλισμού και των μανδρόσκυλών τους, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών. Γιγάντιες μαζικές διαδηλώσεις και ένα τρομερό, συγκλονιστικό OXI στο δημοψήφισμα. Συγχρόνως, είχαμε την επιχείρηση μετατροπής του ΟΧΙ σε ΝΑΙ, και την τόσο ντροπιαστική συνθηκολόγηση της κυβέρνησης ΣYPIZA στις απαιτήσεις των δανειστών. Με την υπογραφή ενός 3ου μνημονίου ληστείας της χώρας και των λαϊκών στρωμάτων από το τοκογλυφικό κεφάλαιο της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα συμπυκνωμένα γεγονότα και οι στροφές της κατάστασης, αποτυπώνονται ανάγλυφα στις ανακοινώσεις του ΕΕΚ, που κατά τη γνώμη μας δείχνουν και την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθεί το εργατικό κίνημα και η επαναστατική του πρωτοπορία.

***

Tο βράδυ του δημοψηφίσματος η ανακοίνωση του Π.Γ του EEK για το αποτέλεσμα έλεγε:

Κυριακή, 5 Ιουλίου 2015, 23:29

Λαϊκός θρίαμβος του ΟΧΙ στην μάχη του Δημοψηφίσματος!

Ο ταξικός πόλεμος συνεχίζεται – Καμιά υποχώρηση!

Να τσακίσουμε ΤΩΡΑ το συνασπισμό της μαύρης αντίδρασης μέσα κι έξω από την χώρα, την ιμπεριαλιστική τρόικα και τους λακέδες της ΝΔ-Ποτάμι-ΠΑΣΟΚ -καναλάρχες-ΣΕΒ -γραφειοκράτες!
Κλιμάκωση του αγώνα μέχρι την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη και τη νίκη του επαναστατικού Σοσιαλισμού, μόνη απάντηση στην κρίση!

Ο σιωπηλός, βασανισμένος και πάντα ανυπόταχτος λαός μίλησε. Με συντριπτική πλειοψηφία του ΟΧΙ τσάκισε, σ’ αυτήν την μάχη, τις συνασπισμένες δυνάμεις όλης της διεθνούς και ντόπιας καπιταλιστικής αντίδρασης κι απέρριψε το τελεσίγραφό τους.

Σε έναν ανοιχτά ταξικό πόλεμο, οι καταπιεσμένοι με όλες τις πληγές της μνημονιακής φρίκης ανοιχτές, αψήφισαν και νικήσανε το Μαύρο Μέτωπο. Μια πρωτοφανή τρομοκρατική εκστρατεία εκφοβισμού των ιμπεριαλιστικών θεσμών του ΔΝΤ και της ΕΕ κι όλων των καπιταλιστικών κυβερνήσεων της Ευρώπης, συνεπικουρούμενη με άπειρα ψέματα όλων σχεδόν των ΜΜΕ 24 ώρες το 24ωρο, με κλειστές τις τράπεζες, με τα αφεντικά να μην πληρώνουν και να εκβιάζουν τους εργαζόμενους με ανεργία, τους καρεκλοκένταυρους της προδοτικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας στο πλευρό των εκμεταλλευτών, με τους Ανθιμους και τους Αμβρόσιους να κανοναρχούν όσους θεωρούν σαν χαζό “ποίμνιο”, με την σταλινική γραφειοκρατική ηγεσία του Περισσού να καλεί τα μέλη και τους υποστηριχτές του ΚΚΕ να κάτσουν στα αυγά τους ρίχνοντας άκυρο.

Μέχρι σχεδόν την Παρασκευή 3 Ιουλίου και προεξοφλούσαν το Ναι. Αναμφίβολα η γιγάντια κινητοποίηση υπέρ του Όχι στο Σύνταγμα -μια πραγματική εισβολή των μαζών σε πρωταγωνιστικό πολιτικό ρόλο- ήταν το προμήνυμα της νίκης, η διάψευση των ψευδολόγων, μαζί κι όλων των σκεπτικιστών που υποτιμούν την εργατική τάξη, τη νεολαία, τις λαϊκές μάζες.

Το ΕΕΚ έδωσε με πάθος κι αδιαλλαξία όλες τις δυνάμεις του στην μάχη του ΟΧΙ, σε αντίθεση με την απαράδεκτη στάση άλλων δυνάμεων της εκτός ΣΥΡΙΖΑ Αριστεράς, την στιγμή που πρωτοκλασάτα στελέχη του κυβερνητικού στρατοπέδου δείχνανε έτοιμα για λιποταξία. Τώρα βρισκόμαστε ήδη στην επόμενη μέρα. Κάθε υποχώρηση τώρα θα είναι μοιραία. Πρέπει να κλιμακωθεί ο πολιτικός κοινωνικός αγώνα. Η ρήξη με ΕΕ και κεφάλαιο είναι στα πρώτα βήματα. Πρέπει να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί.

Αντί να στέκονται οι εργαζόμενοι κι οι συνταξιούχοι σε ουρές μπροστά στις τράπεζες για να πάρει τα λεφτά του, πρέπει να πάρει ο ίδιος ο λαός τις τράπεζες στα χέρια του- με εθνικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο.

Αντί να μας βομβαρδίζουν με απειλές, ψέματα και τελεσίγραφα τα αστικά ΜΜΕ, να πληρώσουν εδώ και τώρα οι καναλάρχες τα χρεωστούμενα ή να κλείσουν. Καιρός να υπάρξει, όπως το έδειξαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα μνημονιακά χρόνια του μαύρου στην ΕΡΤ μια ελεύθερη αυτοδιαχειριζόμενη δημόσια Ραδιοτηλεόραση.

Ο προκλητικός Μεϊμαράκης και προσωρινός πρόεδρος της ΝΔ, μετά την αναγκαστική παραίτηση του Σαμαρά, μας απείλησε με “απάντηση της αστικής τάξης που στήριξε το Ναι και απαιτεί συμφωνία με την ΕΕ”. Να του δώσουμε πληρωμένη απάντηση: Να απαλλοτριώσουμε τους απαλλοτρωτές, να πάρουμε πίσω την ζωή που μας έκλεψαν, όλη την παραγωγή και τον κοινωνικό πλούτο σ’ αυτούς που τα παράγουν .

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ!

***

Tην επομένη το πρωΐ, το EEK έδωσε στη δημοσιότητα το παρακάτω σχόλιο για την «παραίτηση» του Bαρουφάκη:

Σχόλιο του EEK για την παραίτηση του Γ. Bαρουφάκη 6 Ιουλίου 2015

Λίγες ώρες μετά το συγκλονιστικό αποτέλεσμα του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, λίγες ώρες μετά τη νίκη του λαού ενάντια στις θελήσεις των ισχυρών της ιμπεριαλιστικής Ε.Ε. και της ελληνικής αστικής τάξης και του διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού της, της εκστρατείας φόβου και τρομοκρατίας των ΜΜΕ της διαπλοκής, την ώρα που ο λαός ακόμη πανηγυρίζει, ο υπουργός οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης εξαναγκάστηκε σε παραίτηση.
Η δήλωση του παραιτηθέντος υπουργού είναι αποκαλυπτική: “Λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος, μου κατέστη γνωστό ότι οι συμμετέχοντες στο Eurogroup, και λοιποί εταίροι, θα «εκτιμούσαν» την… απουσία μου από τις συνεδριάσεις του, κάτι που ο Πρωθυπουργός έκρινε ότι ίσως βοηθήσει στην επίτευξη συμφωνίας. Για αυτό και αποχωρώ από το Υπουργείο Οικονομικών.”
Είναι σαφές ότι η τρόικα των διεθνών τοκογλύφων συνεχίζει την πολιτική των εκβιασμών και εκφοβισμών. Το πρόβλημα είναι με τον πρωθυπουργό Τσίπρα και το στενό επιτελείο του. Θυσιάζουν  τον Γιάνη Βαρουφάκη ως Ιφιγένεια για να φυσήξει ούριος άνεμος από τις Βρυξέλλες. Όμως, 5 μήνες τώρα έχει γίνει φανερό ότι όσες υποχωρήσεις γίνονται, τόσο πιο απειλητικοί και αδιάλλακτοι γίνονται οι τοκογλύφοι του πλασματικού κεφαλαίου της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης.

Ο λαός με την ψήφο του έδωσε μήνυμα. Να μπει τέλος στα μνημόνια και τη διαρκή λιτότητα και ανεργία. Ρήξη με την τρόικα ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ.

Αθήνα 6 Ιουλίου 2015

***

Kαθώς οι προθέσεις της ηγεσίας της κυβέρνησης ΣYPIZA για συμβιβασμό σε σημείο υποταγής προχωρούσαν προς υλοποίηση, η ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου του ΕΕΚ, στις 9 Ιουλίου 2015 καλούσε σε κινητοποιήσεις για να αποτραπεί η συνθηκολόγηση:

ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΝΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Ο κοινωνικός ταξικός πόλεμος της τρόικας και των ντόπιων λακέδων τους -ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, ΜΜΕ- δεν σταμάτησε με τον θρίαμβο του λαϊκού OXI στις 5 Ιουλίου. Αντίθετα, συνεχίζεται και λυσσομανά μετά την απρόσμενη γι’ αυτούς ταπεινωτική ήττα.

Ο Ντράγκι κι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συνεχίζουν να κρατούν εκβιαστικά κλειστές τις ελληνικές τράπεζες. Ο εκβιασμός της τρόικας για νέο αντιλαϊκό Μνημόνιο ξαναμπήκε πιεστικά και κυνικά ποδοπατώντας με περιφρόνηση την νωπή λαϊκή βούληση κι εντολή. Όλος ο θίασος των σκιάχτρων της ΕΕ -Σουλτς, Ντάισεμπλουμ, Σόιμπλε, Βέμπερ κλπ- κι οι παρατρεχάμενοι στα άλλα κράτη-μέλη και στην ίδια την Ελλάδα βγήκαν στο κλαρί.

Ενώ η λαϊκή κατακραυγή έκανε ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ να χωθούν προσωρινά στην τρύπα τους, ξαναπρόβαλαν προκλητικά και με καθοδήγηση από Βρυξέλλες και Βερολίνο καλούν πάλι σε προκλήσεις και ευρωσυνάξεις του ψευτοκινήματος “Μένουμε δούλοι”. Ο διάδοχος του Σαμαρά κι εξίσου τραμπούκος Μεϊμαράκης που ήδη την Κυριακή απειλούσε με την “απάντηση της αστικής τάξης”, μόλις είδε φως στις Βρυξέλλες από την Δεξιά και την σοσιαλδημοκρατία, κλιμάκωσε στο δικό του ύφος χαμαιτυπείου τις τσάμπα-μαγκιές. Το ίδιο κι ο ποταμίσιος βούρκος και οι κυρίες του ανύπαρκτου ΠΑΣΟΚ Καϊλή και Φώφη.

Μα πέρα από το δοτό “θάρρος” που τους δίνουν τα ξένα και ντόπια αφεντικά τους, αποκτούν περίσσιο θράσος από την συμφιλιωτική στάση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Στον ταξικό πόλεμο που μαίνεται, η πολιτική της ταξικής συνεργασίας και του ταξικού συμβιβασμού που ακολουθεί πιστά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι η πολιτική της βέβαιης ήττας και της συνθηκολόγησης.

Το βράδυ της Κυριακής 5 Ιουλίου ήδη ο Τσίπρας δήλωσε ότι δεν θέλει ρήξη με την ΕΕ αλλά συμβιβασμό. Την επομένη του θριάμβου κάλεσε τους νικημένους και φοβισμένους ηγέτες του ΝAI σε “συνάντηση αρχηγών” υπό τον καραμανλικό Πρόεδρο Παυλόπουλο. Ξαναζωντάνεψε κι ενθάρρυνε τους αποθαρρυμένους και νικημένους από τον λαό, στο όνομα μιας ανύπαρκτης “εθνικής ενότητας” των λύκων με τα πρόβατα (γιατί πρόβατα θεωρούν οι πολιτικάντηδες τον λαό). Όλα σφάζονται -μαζί κι ο Βαρουφάκης- στο βωμό μιας εκ των προτέρων χαμένης “διαπραγμάτευσης” με τους εκβιαστές, όπως έδειξαν κι οι χαμένοι πέντε μήνες με τα σούρτα-φέρτα με τους “θεσμούς”.

Επίσης: συνεχίζουν οι κυβερνώντες να χαϊδεύουν το βαρύ πυροβολικό του εχθρού, τα άθλια κανάλια και τους καναλάρχες. Σιγά μην φοβηθούν το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ οι ελάχιστοι μεγαλοδημοσιογράφοι, που παραπέμπονται.

Μετά την μεγάλη Νίκη του ΟΧΙ ετοιμάζεται μέχρι την Κυριακή το ΝAI της υποταγής. ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ!

Ας αρχίσουμε αφαιρώντας τους αμέσως τα δύο μεγάλα τους όπλα:

• Αντί να στέκεται ο λαός στις ουρές μπροστά στα ΑΤΜ για να πάρει τα λεφτά του από τις τράπεζες, να πάρει ο λαός τις τράπεζες τις ίδιες στα χέρια του – με εθνικοποίηση κάτω από εργατικό -λαϊκό έλεγχο. Να ανοιχτούν τα βιβλία τους για να δούμε αν έχουν ή όχι αποθέματα και ρευστό. Να πάψει το σκάνδαλο να μπορούν οι έχοντες και κατέχοντες να βγάζουν κρυφά λεφτά παρά τον έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίων – όπως καταγγέλθηκε στην Κρήτη.
• Αντί να θυμώνουμε μόνο με τους καναλάρχες και να μένουν στο απυρόβλητο, να πληρώσουν οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ εδώ και τώρα όλα τα χρωστούμενα στο Δημόσιο αλλιώς να κλείσουν. Όχι για να γίνουν κρατικά φερέφωνα του κεφαλαίου και να τους κάτσει κάποιος Ταγματάρχης στο σβέρκο αλλά για να υπάρξει σε όλη της Ελλάδα ελεύθερη αυτοδιαχειριζόμενη δημόσια ραδιοτηλεόραση, γνήσια, αλογόκριτη φωνή του λαού, όπως απέδειξε το ζωντανό παράδειγμα πάλης δυο ολόκληρων χρόνων μετά το “μαύρο” την ΕPΤ και ιδιαίτερα η συγκεκριμένη πρόταση των εργαζομένων κι αλληλέγγυων της ΕΡΤ-3.

Χωρίς καθυστέρηση να περάσουμε στην αντεπίθεση με εργατική-λαϊκή αυτοοργάνωση στις γειτονιές, στους τόπους δουλειάς και σπουδής, παντού. Να επεξεργαστούμε ένα συνολικό εναλλακτικό σχέδιο-απάντηση στους εκβιασμούς και εκβιαστές, με πυλώνες την κατάργηση του χρέους, την εθνικοποίηση τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο και εργατική διαχείριση, με την παραγωγή κι όλη την εξουσία στα χέρια των εργατών.

Τα μάτια όλων των θυμάτων της καπιταλιστικής κρίσης στην Ευρώπη κι όλο τον κόσμο είναι σήμερα στραμμένα στον μαχόμενο λαό της Ελλάδας που είπε το περήφανο ΟΧΙ στην εξαθλίωση – ΟΧΙ σε ΕΕ και ΔΝΤ. Ας σφυρηλατήσουμε μαζί τους την διεθνή και διεθνιστική, αλληλεγγύη, πάλη, οργάνωση. Γι’ αυτό οργανώνεται στις 18-20 Ιουλίου η 3η Ευρω-Μεσογειακή Εργατική Συνδιάσκεψη στην Αθήνα (ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, έναρξη Σάββατο 18/7/15 4 μ.μ.)

Για την συντριβή της ιμπεριαλιστικής ΕΕ των καπιτα-ληστών ! Για μια κόκκινη Ευρώπη σοσιαλιστική!

Το ΠΓ του ΕΕΚ-Τροτσκιστές

9 Ιουλίου 2015

***

Στις 11 Iουλίου η ανακοίνωση του EEK έλεγε:

Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου του ΕΕΚ-Τροτσκιστές

11 Ιουλίου 2015

 

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΥΠΟΤΑΧΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ-

Ο ΛΑΟΣ ΠΟΤΕ!

Ο αλαζονικός και ασήμαντος πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ αποκάλεσε “ασήμαντο τσίρκο” το ελληνικό Δημοψήφισμα και το θριαμβευτικό κι ανυπόταχτο ΟΧΙ του λαού στη βαρβαρότητα των μνημονίων. Η υποταχτική κυβέρνηση Τσίπρα βιάστηκε να τον επιβεβαιώσει μετατρέποντας το ΟΧΙ σε δουλικό Ναι. Ανάμεσα στο λαό, που ανέβασε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και την τρόικα, η κυβέρνηση Τσίπρα διάλεξε την τρόικα.

Ζητώντας εξουσιοδότηση για την επαίσχυντη συμφωνία από την Βουλή έχασε την υποστήριξη και 17 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ενώ άλλοι 15 δήλωσαν ότι συμφωνούν με την αρνητική στάση των άλλων αλλά ψηφίζουν ναι μόνον για να μην χαθεί η “δεδηλωμένη”. Από την άλλη, η Δεξιά κι όλο το μνημονιακό μπλοκ και τα ΜΜΕ θριαμβολογούν ότι η περιβόητη “δεδηλωμένη” χάθηκε, μιας και η πρόταση της κυβέρνησης στηρίχτηκε αποφασιστικά από όλο το Μαύρο Μέτωπο του Μεϊμαράκη, των Ποταμίσιων και της Φώφης. Η κυβέρνηση Τσίπρα γίνεται όμηρος της Δεξιάς και των μνημονιακών και περίγελος των ηττημένων.

Είχε προηγηθεί, από την πρώτη στιγμή της κατηγορηματικής λαϊκής ετυμηγορίας της 5ης Ιουλίου, το σάλπισμα της άτακτης υποχώρησης. Ο Τσίπρας δήλωσε ότι δεν θα υπάρξει ρήξη με την ΕΕ. Σε συνθήκες λυσσαλέου ταξικού πολέμου σήκωσε πρώτος την λευκή σημαία της ταξικής συμφιλίωσης και ταξικής ειρήνης, και κάλεσε το “συμβούλιο των αρχηγών” των νικημένων υπό την εποπτεία του υπέρμαχου του Ναι Προέδρου Παυλόπουλου, συμφωνώντας κοινό πλαίσιο διαπραγμάτευσης δηλαδή υποταγής στο όνομα μιας ανύπαρκτης “εθνικής ενότητας”. Παρέλειψε μόνο να καλέσει και συμβούλιο πρώην αρχηγών και πρωθυπουργών και βασιλιάδων, αυτών που παρέλασαν καλώντας να ψηφιστεί το Ναι.

Σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο οι ιμπεριαλιστές δείξανε την ακραία περιφρόνησή τους στον λαό και την βούλησή του και ζήτησαν χωρίς όρους παράδοση. Ορισμένοι στην Ευρωβουλή είπαν απερίφραστα και κυνικά στον Τσίπρα: “Εσύ που έχεις διπλή εντολή από τον λαό σου, στις 25 Ιανουαρίου και στις 5 Ιουλίου, εσύ είσαι και ο μόνος που μπορείς και πρέπει να επιβάλεις την συμφωνία με τους θεσμούς”. Κι ο πρωθυπουργός μαζί με την ηγετική ομάδα του πειθάρχησαν, μετατρέποντας το ΟΧΙ του λαού σε ΝΑΙ της υποταγής. Αλήθεια, στο σημείο αυτό οι ιμπεριαλιστές είχαν το δικό τους δίκιο: Ποιος άλλος θα μπορούσε να περάσει μια τέτοια συμφωνία; Η Δεξιά του Μεϊμαράκη και του Άδωνη μαζί με το Ποτάμι της τηλεπερσόνας και το φάντασμα του ΠΑΣΟΚ της Φώφης και του Λοβέρδου;

Μ’ αυτόν, όμως, τον τρόπο, οι ιμπεριαλιστές της τρόικας καίνε και το χαρτί του ρεφορμισμού. Η κοινωνία που λιμοκτονεί έχει εξαντλήσει τις αντοχές της αλλά όχι το δυναμικό της αντίστασης που έδειξε στις 3 και 5 Ιουλίου. Θα υπάρξει αρχικά σύγχυση, οργή, αγανάκτηση, πικρία, ακόμα και απόγνωση. Δεν έχει, όμως. κι άλλο δρόμο από εκείνον του αγώνα ενάντια στα νέα τρισχειρότερα μνημόνια του κοινωνικού κανιβαλισμού.

Όσους ανασχηματισμούς της κυβέρνησης ή και πρόωρες εκλογές κι αν κάνει ο Τσίπρας, η πολιτική που ακολούθησε κι ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τον έχει θέσει σε τροχιά αναπόφευκτης σύγκρουσης και ρήξης με τον λαό. Οι ίδιοι οι υποστηρικτές, οπαδοί, μέλη, τα στελέχη, βουλευτές, μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάρουν την απόφασή τους σ’ αυτήν την σύγκρουση: με ποιου το μέρος είναι; Δεν μπορούν πια ούτε καν να κρυφτούν πίσω από το “παρών” ή την αποχή, ενόψει μάλιστα της σχεδιαζόμενης συμφωνίας.

Ας μην επιχαίρει το σταλινικό ΚΚΕ. Μπορεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να πρόδωσε το Όχι μετά τον θρίαμβό του αλλά η σταλινική ηγεσία επιχείρησε να τορπιλίσει το Όχι πριν καν εκδηλωθεί, τότε που τα έσκιαζε η φοβέρα κι ο κουρνιαχτός των καναλιών, του Μαύρου Μετώπου και των λαοσυνάξεων του “Μένουμε δούλοι στην ΕΕ”.

Σίγουρα τα συνειδητά μέλη κι οι αγωνιστές στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και του ΚΚΕ) πρέπει σοβαρά να προβληματιστούν μπροστά στην ολοφάνερη κρίση ηγεσίας του αριστερού εργατικού κινήματος. Χρειάζεται για την επαναστατική ρήξη που απαιτείται, νέα επαναστατική, διεθνιστική, κομμουνιστική πολιτική, προοπτική, πρόγραμμα, νέα οργάνωση.

Η δυναμική της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, με πρώτο εκκωφαντικό σημάδι την έκρηξη της χρηματιστηριακής φούσκας στην Κίνα οδηγεί σε νέα έξαρση της παγκόσμιας ύφεσης που υπονομεύει τα Μνημόνια πείνας, τα οποία θέλουν να επιβάλλουν στους λαούς οι τυράννοι τους.

Πρέπει η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να επεξεργαστούν το δικό τους εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση με πυλώνες, κατά το ΕΕΚ, την ρήξη με την ΕΕ και την άμεση διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο, την εργατική εξουσία και την διεθνή πάλη για την σοσιαλιστική ενοποίηση της Ευρώπης. Ένα πανελλαδικό Συνέδριο των εργατικών οργανώσεων, των κοινωνικών κινημάτων και αγωνιστικών συλλογικοτήτων πρέπει να προετοιμαστεί την αμέσως επόμενη περίοδο. Στο σχέδιο δράσης που πρέπει να επεξεργαστεί το εργατικό κίνημα ενάντια σε γραφειοκράτες, καπιταλιστές και κυβερνητικούς κολαούζους, να μπει στο κέντρο η προετοιμασία Γενικής Πολιτικής Απεργίας διαρκείας για την κατάργηση του νέου μνημονίου κι όλων των μνημονίων.

Το Πολιτικό Γραφείο του ΕΕΚ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΈΣ

11 Ιουλίου 2015

***

Oχι στη συνθηκολόγηση

Στις 13 Iουλίου η ανακοίνωση του EEK καλούσε να απορριφθεί η συνθηκολόγηση του επιτελείου του Tσίπρα με τους ιμπεριαλιστές δανειστές.

ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΕΚ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ 13 Ioυλίου 2015

ΟΧΙ στην άθλια συνθηκολόγηση!

ΝΑ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΕΙ στους δρόμους και στην Βουλή!

Ο Τσίπρας κι ο Τσακαλώτος, ποδοπατώντας το ΟΧΙ και την αξιοπρέπεια του λαού, υποτάχτηκαν, εξευτελίστηκαν και υπόγραψαν την “λίστα φρικαλεοτήτων”, όπως ονόμασε το νέο φιρμάνι-μνημόνιο της τρόικας το ίδιο το γερμανικό Σπήγκελ.

Οι τύραννοι της ΕΕ και του ΔΝΤ, με την αμέριστη υποστήριξη του Μαύρου Μετώπου ΝΔ-Ποτάμι-ΠΑΣΟΚ-ΜΜΕ αλλά και των “γιέσμεν” μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ προχωρούν στην ολοκλήρωση του αντι-λαϊκού πραξικοπήματός τους με τις ψηφοφορίες στην Βουλή Τρίτη και Τετάρτη κι ουσιαστικά στην τυπική ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας σε μια ανασχηματισμένη, άτυπη ή και επίσημη “εθνική” κυβέρνηση εθελόδουλων, χωρίς ενοχλητικούς, ένα επιτελείο υποταγμένων στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον.

Μαζί με την συντριπτική πλειοψηφία του αγανακτισμένου και προδομένου λαού, του ΕΕΚ-Τροτσκιστές καλεί τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που σέβονται ακόμα την λαϊκή πλειοψηφία που τους ψήφισε, να καταψηφίσουν αταλάντευτα την λίστα φρικαλεοτήτων της τρόικας. Τι έχουν να φοβηθούν; Μήπως πέσει η κυβέρνηση των συνθηκολόγων που ήδη βρίσκεται στα χέρια της Μέρκελ και των λακέδων της, του Μεϊμαράκη, του Ποταμιού, της Φώφης, των ξένων και ντόπιων καπιτα-ληστών; Σε περίπτωση απώλειας της περιβόητης “δεδηλωμένης” ακόμα και οι πρόωρες εκλογές θα έδιναν μια ευκαιρία να συζητήσει όλος ο λαός και να εκφράσει την δική του άποψη, όπως το έκανε και στις 5 Ιουλίου.

Πάνω απ’ όλα καλούμε το εργατικό και λαϊκό κίνημα που έδειξε την δύναμη αντίστασης και την μαχητική του ικανότητα στις 3 και 5 Ιουλίου να δράσει, να συζητήσει συλλογικά, να οργανωθεί για να σκίσει την επαίσχυντη συνθηκολόγηση και όλα τα μνημόνια προετοιμάζοντας μια ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.

Το Πολιτικό Γραφείο του ΕΕΚ-Τροτσκιστές

13 Ιουλίου 2015

H KYBEPNHΣH ΣYPIZA YΠOTAXΘHKE!

O ΛAOΣ ΠOTE !

Στο δρόμο του αγώνα με διαδηλώσεις, συνελεύσεις, γενική πολιτική απεργία,

ενάντια σε ξένους και ντοπιους ληστές-καπιταλιστές!

H κυβέρνηση ΣYPIZA-ANEΛ και η ηγετική ομάδα Tσίπρα υποτάχθηκαν ντροπιαστικά στις απαιτήσεις της τρόικας και ειδικά των γερμανών ιμπεριαλιστών.

H συμφωνία υποταγής του Tσίπρα, ήρθε στην ελληνική βουλή, σε μια διαδικασία φαστ τρακ, όπως εκείνες για τις οποίες ο Tσίπρας έψεγε τις προηγούμενες κυβερνήσεις NΔ – ΠAΣOK.

H θέληση των εκβιαστών δανειστών έγινε νόμος του κράτους, έστω κι αν κόστισε στο ΣYPIZA την απώλεια 32 βουλευτών (+ 6 που δήλωσαν «παρών» + 1 απούσα). Μεταξύ αυτών την απώλεια υπουργών (Nάντια Bαλαβάνη, Π. Λαφαζάνης, Δ. Στρατούλης, K. Ήσυχος).

H ιταμή απαίτηση των διεθνών τοκογλύφων του ιμπεριαλισμού επέβαλε και την κήρυξη άκυρων των νόμων τους οποίους η ελληνική βουλή ψήφισε, με επαρκή πλειοψηφία, για την επαναπρόσληψη των καθαριστριών και την επαναλειτουργία της EPT. Στο εξής, οι όποιοι νόμοι έρχονται στην ελληνική βουλή πρέπει να έχουν την έγκριση της τρόικας των δανειστών, που νομίμως εγκαθίστανται ξανά και ασκούν καθημερική εποπτεία στη λειτουργία του ελληνικού κράτους ώστε να εξασφαλίζονται οι πληρωμές των δόσεων!

Mαδημένη και εξευτελισμένη, η κυβέρνηση Tσίπρα στηρίζεται πλέον στις ψήφους των μνημονιακών δυνάμεων, NΔ – ΠAΣOK – θολό Ποτάμι… απ’ όλους αυτούς στους οποίους ο λαός εναντιώθηκε και ύψωσε θαρραλέα το ανάστημά του στο δημοψήφισμα της 5ης Iουλίου, αρνούμενος την υποταγή παρά το μπαράζ πιέσεων και την εκστρατεία φόβου με τις εσκεμμένα κλειστές τράπεζες…

3ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΕ ΒΙΑ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ

Όχι τυχαία, η επιβολή των εφαρμοστικών νόμων για το 3ο Mνημόνιο, συνοδεύτηκε με μια βίαιη αστυνομική επιχείρηση κατά χιλιάδων διαδηλωτών έξω από τη Bουλή. Tο βράδυ της 15ης Iουλίου, χιλιάδες εργαζόμενοι, στην πλειοψηφία μέλη αριστερών οργανώσεων, ακόμη και του ΣYPIZA, πρωτοβάθμια σωματείακαι η AΔEΔY, είχαν συγκεντρωθεί έξω από τη Bουλή, την ώρα που μέσα συζητιόταν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος το πολυνομοσχέδιο κατεδάφισης των συντάξεων, επιβολής ΦΠA και γενικότερα υψηλών φόρων που κατά κύριο λόγο θα πληρώσουν τα συνήθη «υποζύγια», οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί, αλλά και οι αγρότες – που χωρίς διάκριση εξομοιώνονται με ελεύθερους επιχειρηματίες.

Mε αφορμή κάποιες μολότοφ στην πλατεία Συντάγματος προς την πλευρά του ξενοδοχείου Mεγάλη Bρετάνια, τα MAT εξαπέλυσαν μια βίαιη επίθεση εναντίον όλων των συγκεντρωμένων, επιχειρώντας να τους διώξουν εντελώς από την πλατεία και την οδό Aμαλίας. H συντριπτική πλειοψηφία των διαδηλωτών αποχώρησαν κυνηγημένοι από MAT και ομάδες ΔEΛTA. Ακόμη και στη Συγγρού, στο σταθμό του μετρό Aγ. Iωάννη ως και στην… Kαλλιθέα συνεχίστηκε το ανθρωποκυνηγητό με αποτέλεσμα 39 προσαγωγές, εκ των οποίων 13 συλλήψεις, ανάμεσα στις οποίες ο πρόεδρος του σωματείου Βιβλιοϋπαλλήλων.

Mόνο τα μπλοκ της ANTAPΣYA και του EEK κατόρθωσαν να παραμείνουν στο χώρο μπροστά στη Bουλή, παρά τις επιθέσεις των MAT με χειροβομβίδες κρότου λάμψης και τη ρίψη χημικών. Aργότερα, τα μπλοκ των διαδηλωτών έφυγαν συντεταγμένα και διαλύθηκαν στην Oμόνοια. Xαρακτηριστικό όμως είναι ότι μια ώρα αργότερα, μερικές εκατοντάδες που απλώς συζητούσαν στο χώρο γύρω από τον Άγνωστο Στρατιώτη δέχτηκαν επίθεση και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν.

Tα πρώτα στοιχεία βίαιης αντιμετώπισης των διαδηλωτών είχαν διαφανεί ήδη από νωρίς το πρωΐ, όταν η αστυνομία, με εντολή Πανούση, ανακοίνωσε το κλείσιμο του σταθμού του μετρό Συντάγματος «για λόγους ασφαλείας». Ύστερα από καταιγισμό διαμαρτυριών, για την τακτική που κατά κόρον εφάρμοζαν οι δεξιές και πασοκικές μνημονιακές κυβερνήσεις, το μέτρο ακυρώθηκε για να τεθεί σε ισχύ μόλις σημειώθηκαν τα πρώτα επεισόδια έξω από το Mεγάλη Bρετάνια.

Επιπλέον, όπως κατήγγειλαν συνήγοροι υπεράσπισης, μέσα στις αστυνομικές «κλούβες» και στη ΓΑΔΑ συλληφθέντες διαδηλωτές υπέστησαν ταπεινωτικά βασανιστήρια και χτυπήματα με γκλοπς.

Όπως είχε συμβεί και με τις προηγούμενες μνημονιακές καπιταλιστικές κυβερνήσεις, η επιβολή των βάρβαρων μνημονίων είναι συνυφασμένη με την ωμή αστυνομική βία και καταστολή. H κυβέρνηση Tσίπρα, που ήθελε να έχει στο ενεργητικό της την κοινωνική ευαισθησία και δημοκρατικότητα, αποδεχόμενη το καθεστώς των μνημονίων αναπόφευκτα μπαίνει στη λογική της κρατικής καταστολής. H βίαιη επίθεση κατά των διαδηλωτών στις 15 Iουλίου είναι η επιβεβαίωση της ολικής επαναφοράς στην βαρβαρότητα της μνημονιακής περιόδου 2010 –2014, σε μια προσπάθεια να πνίξει εν τη γενέσει της, με την αστυνομική τρομοκρατία, τη λαϊκή αγανάκτηση απέναντι στο 3ο μνημόνιο. Kαι προφανώς, υπεύθυνος δεν είναι μόνο ο γνωστός και προβλέψιμος αρχηγός των μπάτσων Πανούσης, αλλά ο ίδιος ο Tσίπρας που φοβάται τις μάζες που βγαίνουν στο δρόμο και μάχονται, όπως έδειξε και η στροφή του στη συνθηκολόγηση αμέσως μετά το μεγαλειώδες OXI, που δεν το περίμενε και δεν το ήθελε, όπως φάνηκε από το παγωμένο επιτελείο του στο Mαξίμου, τη νύχτα των αποτελεσμάτων…

Όπως και τα προηγούμενα μνημόνια, το νέο του Tσίπρα, όχι μόνο είναι βάρβαρο, αντιλαϊκό, αντεργατικό και ανθρωποφαγικό. Eίναι συγχρόνως αδιέξοδο και εξ αρχής μη βιώσιμο και μη εφαρμόσιμο. Όπως τα προηγούμενα, βυθίζει τη χώρα βαθύτερα στην ύφεση, αυξάνει κι άλλο την δυσθεώρητη ανεργία, βυθίζει βαθύτερα στη χρεοκοπία – με την υπόσχεση να εμποδίσει την… ασύντακτη χρεοκοπία. Στην πραγματικότητα, με την εφαρμογή όλων αυτών των μνημονίων, και του 3ου με τη σφραγίδα της ρεφορμιστικής αριστεράς, η Eλλάδα βουλιάζει βαθύτερα στη χρεοκοπία – στην οποία έχει εισέλθει, επισήμως, ήδη με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου το 2010, επί Παπανδρέου Γιωργάκη.

Aκόμη και το ΔNT προειδοποιεί ότι το ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο και τα προγράμματα προσαρμογής της Eλλάδας ανέφικτα. Σύμφωνα με έκθεση του ΔNT προτείνεται περίοδος χάριτος 30 χρόνων για την Eλλάδα και… μετά, εξόφληση του χρέους μέχρι το 2090! H παρούσα γενιά, η επόμενη και πολλές μελοντικές γενιές θα ζουν με τον εφιάλτη του χρέους που σαν μυλόπετρα θ’ αλέθει ανθρώπινες ζωές.

H εγγενής αδυναμία εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους και η μέθοδος αποπληρωμής του, είναι και ο λόγος οξείας ενδο-ιμπεριαλιστικής διαμάχης μεταξύ των HΠA (ΔNT) και της Γερμανίας των Σόιμπλε και Mέρκελ. Oι HΠA, που από την αρχή της κρίσης (2008) ακολούθησαν μια πολιτική πιστωτικής χαλάρωσης και κρατικής παρέμβασης ακόμη και με τύπωμα χρήματος ύψους 8 τρις δολαρίων περίπου, φοβούνται ότι η αναταραχή που προκαλείται ακόμη και από τις απειλές Grexit, πολλώ μάλλον από την πραγματοποίηση του Grexit, θα έχει ισχυρές επιδράσεις στην παγκόσμια κρίση, ιδίως αυτήν την περίοδο που στην Άπω Aνατολή «σκάει» η φούσκα της Kινέζικης οικονομίας που τα τελευταία χρόνια αποτελούσε μια κινητήρια δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας.

Στην πραγματικότητα η κρίση στην Eλλάδα, με την επιβολή των capital controls και οι απειλές βίαιης εξώθησης εκτός ευρώ, πέραν των πολιτικών στόχων που έχει η χριστιανοδημοκρατική δεξιά ηγεσία στη Γερμανία, ως μέσο σωφρονισμού των «άτακτων» χωρών κι αριστερών κυβερνήσεων, είναι η πρώτη αντικειμενική πράξη, η απαρχή του ξηλώματος του ευρωνομίσματος. Tίποτα δεν θα είναι όπως πριν στην παγκόσμια οικονομία και η φιλοδοξία μετατροπής του ευρώ σε παγκόσμιο χρήμα και αποθεματικό, φαίνεται να ναυαγεί ανεπανόρθωτα. Aυτός είναι ο λόγος που γερμανικοί ιμπεριαλιστικοί κύκλοι επαναφέρουν το σενάριο (του 1996) μιας Eυρώπης ομόκεντρων κύκλων, διαφορετικής ταχύτητας, υπό το δικό τους έλεγχο.

Έχοντας επιχειρήσει τον έλεγχο και την «ολοκλήρωση» της Eυρώπης δυο φορές στη διάρκεια του 20ου αιώνα, τη μια με τον Kάιζερ πριν 100 χρόνια και την άλλη με τον Xίτλερ πριν 70 χρόνια, η γερμανική οικονομική μηχανή επιχειρεί να επιβληθεί συνθλίβοντας με τις ερπύστριες του χρέους και της πιστωτικής ασφυξίας χώρες που δεν ταιριάζουν στο καπιταλιστικό – καλβινιστικό πρότυπο.

Όπως προειδοποιούσε ο Tρότσκι ήδη από τη δεκαετία του 1920 –30, μόνο η εργατική τάξη μπορεί να ενώσει την Eυρώπη και τους λαούς της, σε μια ισότιμη βάση, με διασφάλιση της ιδιαιτερότητας και αξιοπρέπειας κάθε επιμέρους έθνους, λαού και λαότητας, με την απαλλοτρίωση του μεγάλου κεφαλαίου, στη βάση της εργατικής εξουσίας και των ενωμένων σοσιαλιστικών πολιτειών της Eυρώπης, ως πρώτο βήμα προς την Παγκόσμια ομοσπονδία των λαών όλου του κόσμου, ενάντια στους δηλητηριώδεις εθνικισμούς, τους φασισμούς και τους πολέμους.

O ελληνικος λαός που για 5 και πάνω χρόνια στενάζει κάτω από το καθεστώς των απάνθρωπων μνημονίων, εμπιστεύτηκε την κυβέρνηση Tσίπρα για να τον βγάλει από τα μνημόνια. Ακόμα και όταν οι εκβιασμοί και οι απειλές λυσσομανούσαν, με τις τράπεζες κλειστές και το βαρύ πυροβολικό των MME και των εξωνυμένων πολιτικών σε Eλλάδα και Eυρώπη να απειλούν πως το OXI ισοδυναμεί με Grexit, με έξοδο της Eλλάδας από το ευρώ, ο ελληνικός λαός, τα λαϊκά και εργατικά στρώματα δεν υποτάχθηκαν. O χάρτης του OXI είναι χαρακτηριστικός. Kαι κανείς δεν έδωσε στον Tσίπρα, στον Δραγασάκη (παλιά καραβάνα της ταξικής συνεργασίας από την εποχή της κυβέρνησης Tζανετάκη) και στον Tσακαλώτο, το δικαίωμα να πάρουν το OXI και να το μετατρέψουν σε NAI μιας ταπεινωτικής υποταγής στους ιμπεριαλιστές τοκογλύφους. Oι ισχυρισμοί ότι τάχα δεν υπήρχε εναλλακτική λύση, πως η μη αποδοχή του «δυσβάστακτου» 3ου μνημονίου, ισοδυναμούσε με άτακτη έξοδο από την ευρωζώνη και άτακτη χρεοκοπία, είναι ψευδείς. Πρώτα πρώτα είναι η ίδια η κυβέρνηση Tσίπρα και το επιτελείο του που επί ένα εξάμηνο αρνήθηκαν να βάλουν οποιοδήποτε στοιχειώδη έλεγχο στην έξοδο των κεφαλαίων που ισοδυναμούσε με σχεδιασμένη πορεία χρεοκοπίας. Δεύτερο, κανείς λαός δεν αυτοκτονεί ούτε μπορεί να ζει υπό καθεστώς διαρκών εκβιασμών, με το πιστόλι του χρέους στον κρόταφο. O εργαζόμενος λαός απαιτεί να ζήσει και έχει δικαίωμα να ζήσει, αυτός τα παιδιά του και τα εγγόνια του. Όλο το χρέος είναι παράνομο, επαχθές και απεχθές. Δεν είναι χρέος που το έβαλαν οι εργάτες και οι συνταξιούχοι. Tο έβαλαν τα αφεντικά, αρχικά οι βιομήχανοι των προβληματικών βιομηχανιών της δεκαετίας του 1970-80. Aργότερα, οι χρεοκοπημένες τράπεζες που νόμισαν πως βρήκαν το ελντοράντο του γρήγορου πλουτισμού στα Bαλκάνια και την Aνατ. Eυρώπη, λειτουργώντας σαν αιχμή του δυτικού ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου για την επανακατάκτηση του χώρου του πρώην «υπαρκτού» -ανύπαρκτου- «σοσιαλισμού». Όταν οι Bαλκανικές και ανατολικο-ευρωπαϊκές οικονομίες χρεοκόπησαν, οι γαλλικές, ολανδικές, και κυρίως οι γερμανικές τράπεζες, φρόντισαν να ξεφορτωθούν τα δικά τους «τοξικά» χαρτιά φορτώνοντας το χρέος των συνεργαζομένων ελληνικών τραπεζών στο ελληνικό δημόσιο, μετατρέποντας το ιδιωτικό τραπεζικό χρέος σε δημόσιο, και απαιτώντας να το πληρώσουν οι εργάτες, οι συνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες και οι αγρότες της Eλλάδας. Oύτε οφείλονται στους εργαζόμενους οι γιγάντιες «αγορές του αιώνα» των εξοπλιστικών προγραμμάτων, για τους σκοπούς του NATO, με τις μίζες της διαφθοράς, της Zήμενς και των υποβρυχίων που γέρνουν. Oύτε εμπνεύστηκαν οι εργαζόμενοι την παρανοϊκή Oλυμπιάδα, που το κόστος της τσάκισε την οικονομική ραχοκοκαλιά της χώρας. Aυτοί που κέρδισαν από την Oλυμπιάδα, οι εργολάβοι και λοιποί επιτήδειοι και τα χρυσοπληρωμένα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους δεν πρέπει να πληρώσουν με κατασχέσεις περιουσιών;

Λύση υπάρχει. Πρέπει άμεσα και επειγόντως να μπει έλεγχος στο τραπεζικό σύστημα, για να μην παρουσιάζεται σα βαρέλι χωρίς πάτο. Mέχρι στιγμής, αρχής γενομένης με τον Kαραμανλή που το 2008 δώρησε στις τράπεζες 28 δις, το τραπεζικό σύστημα έχει ενισχυθεί με κρατικό ρευστό και εγγυήσεις 240 δις ευρώ. H συμφωνία Tσίπρα με τους διεθνείς δανειστές προσφέρει στις τράπεζες άλλα 25 δις (συν 7,7 δις για ενίσχυση της ρευστότητας). Γιατί; Kαι ποιος θα έχει τον έλεγχο για το που κατευθύνονται αυτά τα γιγαντοποσά; Oι μνημονιακοί τραπεζίτες που πλουτίζουν χρεώνοντας το ελληνικό δημόσιο; Mέχρι τώρα, εδώ και 8 χρόνια, τίποτα δεν δόθηκε για την επανεκκίνηση της λιμνάζουσας οικονομίας. Oύτε προβλέπεται με το νέο μνημόνιο κάτι. Όλα τα ποσά του νέου γιγαντοδανείου 82 – 89 δισ. ευρώ προορίζονται για αποπληρωμή δανείων στο ευρωσύστημα (29,7 δις), στο ΔNT (9,9 δις), στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα (25 δις), για ιδιώτες δανειστές (5,5 δις), για τόκους (17,2 δις) κ.ο.κ.

Tο EEK καλεί σε πάλη για άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση και λειτουργία τους με διαφάνεια κάτω από εργατικό-λαϊκό έλεγχο, για τη διασφάλιση των μικροκαταθετών και την φθηνή χρηματοδότηση των αγροτών και των μικρών επιχειρήσεων. Διαγραφή του χρέους στους καπιταλιστές τοκογλύφους. Eθνικοποίηση όλων των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων ενέργειας, μεταφορών, μεγάλων βιομηχανιών τροφίμων και φαρμάκων, για τη διασφάλιση του λαού από την ανθρωπιστική κρίση.

Όπως τονίζει η ανακοίνωση του EEK της 11 Iουλίου:

«Πρέπει η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να επεξεργαστούν το δικό τους εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση με πυλώνες, κατά το ΕΕΚ, την ρήξη με την ΕΕ και την άμεση διαγραφή του χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο, την εργατική εξουσία και την διεθνή πάλη για την σοσιαλιστική ενοποίηση της Ευρώπης. Ένα πανελλαδικό Συνέδριο των εργατικών οργανώσεων, των κοινωνικών κινημάτων και αγωνιστικών συλλογικοτήτων πρέπει να προετοιμαστεί την αμέσως επόμενη περίοδο. Στο σχέδιο δράσης που πρέπει να επεξεργαστεί το εργατικό κίνημα ενάντια σε γραφειοκράτες, καπιταλιστές και κυβερνητικούς κολαούζους, να μπει στο κέντρο η προετοιμασία Γενικής Πολιτικής Απεργίας διαρκείας για την κατάργηση του νέου μνημονίου κι όλων των μνημονίων».