Στις 15 Ιανουαρίου 1919 δολοφονήθηκαν από τους Γερμανούς ακροδεξιούς εθνικιστές γιούνκερς, υπό διαταγές των ηγετών της σοσιαλδημοκρατίας, δύο από τα καλύτερα μυαλά της ανθρωπότητας, αφιερωμένα στον αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και κάθε καταπιεσμένου - η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λήμπκνεχτ. Κάθε χρόνο, στο Βερολίνο οργανώνεται διαδήλωση προς τιμή των επαναστατών. Παλιότερα, η Κομιντέρν τιμούσε με διαδηλώσεις τα 3Λ, περιλαμβάνοντας και τον Λένιν, που πέθανε στις 21 Γενάρη του 1924. Από το διαδικτυακό https://theshadesmag.wordpress.com/ αναδημοσιεύουμε ρεπορτάζ από τη διαδήλωση που έγινε φέτος, την Κυριακή 10 Γενάρη στο Βερολίνο και ακολουθεί ένα βίντεο από την καταστολή που δέχτηκε η διαδήλωση από τη σελίδα Redfish στο Facebook.
Τελικά έγινε και φέτος η πορεία μνήμης του Καρλ Λίμπκνεχτ και της Ρόζα Λούξεμπουργκ, των δύο μεγάλων Σπαρτακιστών που δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις παρακρατικών και της σοσιαλδημοκρατικής αντεπανάστασης στη Γερμανία, το Γενάρη του 1919. Έγινε και φέτος με χιλιάδες άτομα παρά τη τρομοκρατία που επιχείρησε να σπείρει το γερμανικό καπιταλιστικό κράτος με αφορμή τον κορονοϊό, αλλά και τη πρωτοφανή βία που πρωταγωνίστησαν οι δυνάμεις καταστολής, χθες Κυριακή το πρωί, 10 Γενάρη 2021 στο Friedrichshain. Η αστυνομία από την αρχή της συγκέντρωσης ήταν προκλητική και έψαχνε αφορμή για να επιτεθεί στους συγκεντρωμένους διαδηλωτές. Τελικά η αφορμή αυτή ήρθε όταν άρχισε να συγκροτείται το μπλοκ της νεολαίας FDJ (Freie Deutsche Jugend). Η αστυνομία αποφάσισε ότι τα σύμβολα της οργάνωσης είναι παράνομα και ενάντια στο γερμανικό σύνταγμα και ότι δεν θα επιτρέψει σε καμία περίπτωση να ξεκινήσει η πορεία, εάν οι διαδηλωτές της FDJ δεν αποχωρήσουν. Βέβαια η γερμανική αστυνομία χρησιμοποίησε αυτό το επιχείρημα προσχηματικά, γιατί ως γνωστό η FDJ αποτελούσε τη οργάνωση νεολαίας στην DDR (Λαϊκή Δημοκρατία της Ανατολικής Γερμανίας). Στις μέρες μας η οργάνωση αυτή είναι νόμιμη, σύμφωνα με τις αποφάσεις των δικαστηρίων και μέλος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Δημοκρατικών Νεολαιών, όπως επίσης λίγο έχει να κάνει με το παρελθόν της ανατολικής Γερμανίας.
Συμπερασματικά σε καμία περίπτωση δεν ήταν μια νόμιμη πράξη της αστυνομίας να επιχειρήσει να αποκλείσει την οργάνωση αυτή από την διαδήλωση. Ήταν μια πράξη καθαρής τρομοκρατίας από την πλευρά του γερμανικού κράτους που ξεκαθάρισε με βία και καταστολή ότι η ειρηνική πορεία για τον Καρλ και τη Ρόζα που συνεχίζει να είναι ένα προλεταριακό σύμβολο του αγώνα για χειραφέτηση μέχρι και σήμερα τους ενοχλεί και θα πρέπει να σταματήσει να γίνεται στο μέλλον. Το γερμανικό κράτος με πρόσχημα και τα μέτρα για τον κορονοϊό επενδύει ανοιχτά στον σκληρό αντικομμουνισμό.
Μετά την ανακοίνωση της αστυνομίας ότι η FDJ είναι «παράνομη» ξεκίνησε μια σύγκρουση μεταξύ μερίδας των διαδηλωτών και των γερμανικών ΜΑΤ, ύστερα από απρόκλητη επίθεση των δεύτερων. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα. Είδαμε ανθρώπους να πέφτουν στο έδαφος, ένας μάλιστα πρέπει να είχε σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Να σημειώσουμε ότι μέσα στο μπλοκ της FDJ βρίσκονταν και άτομα πολύ νεαρής ηλικίας. Κάποιοι-ες δεν ξεπερνούσαν την ηλικία των 17. Τελικά η αστυνομία κατάφερε να κατασχέσει τα πανό ακόμα και τα σήματα από τις μπλούζες των διαδηλωτών. Ύστερα προχώρησε σε συλλήψεις μελών της FDJ, αλλά και μελών άλλων πολιτικών σχημάτων της άκρας αριστεράς. Η πορεία ξεκίνησε αλλά οι προκλήσεις της αστυνομίας δεν σταμάτησαν.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η διαδήλωση θαφτηκε κυριολεκτικά από τα γερμανικά ΜΜΕ, αλλά και τα ελληνικά συμπεριλαμβανομένων και των ΜΜΕ αριστερής προέλευσης.
Η κρατική καταστολή όπως γράψαμε και προηγούμενα δεν ήρθε τυχαία. Ο αντικομμουνισμός είναι μια πάγια πολιτική του γερμανικού καπιταλιστικού κράτους που επιχειρεί να σβήσει την οποιαδήποτε εξεγερτική μνήμη από τους καταπιεσμένους. Είναι επίσης και πάγια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προσπαθεί με κάθε τρόπο να αλλάξει τα ιστορικά γεγονότα, να εξισώσει τον κομμουνισμό με τον ναζισμό. Η εξίσωση των θυτών με τα θύματα είναι κάτι που βρίσκει κανείς σε εκατοντάδες μνημεία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα είναι το νεκροταφείο στο ανατολικό Βερολίνο, εκεί που βρίσκεται το μνημείο των κομμουνιστών Λίμπκνεχτ, Λούξεμπουργκ και άλλων κομμουνιστών. Ακριβώς απέναντι από το μνημείο που είναι αφιερωμένο στους κομμουνιστές ιστορικούς ηγέτες, η γερμανική κυβέρνηση μετά τη πτώση της ΛΔΓ, τοποθέτησε ένα μνημείο αφιερωμένο στα θύματα του σταλινισμού. Και ο νοών νοείτω.
Όσο η κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει, τόσο θα αυξάνεται η καταστολή και η τρομοκρατία από την πλευρά των καπιταλιστικών εθνικών κρατών και των αστικών κυβερνήσεων. Αυτό όμως είναι δίκοπο μαχαίρι γιατί είναι έναυσμα για τη ριζοσπαστικοποίηση ευρύτερων κομματιών της κονωνίας είδικά τώρα που η φτώχεια και η εξαθλίωση που προκαλεί η κρίση διογκώνεται. Οι σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες για ένα νέο κεϊνσιανό μοντέλο κράτους πρόνοιας και ανάπτυξης, αυτές οι αυταπάτες που μας ταλαιπώρησαν και που συσκότιζαν την πραγματική κατάσταση της σημερινής καπιταλιστικής κρίσης, βρίσκονται σε υποχώρηση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στέκεται ανήμπορη να βρει περισσότερα «πακέτα στήριξης»- ψίχουλα για να «ανακουφίσει» τις μάζες από τις επιπτώσεις αυτής της κρίσης. O ταξικός πόλεμος θα κλιμακωθεί
B.c
