Πόλεμος στον πόλεμο του ΝΑΤΟ

Απόφαση της Μαρξιστικής Εργατικής Ένωσης (MTL – Φινλανδία) για την Ουκρανία

Mε ανακοίνωσή της η Μαρξιστική Εργατική Ένωση (MTL – Φινλανδία) καλεί σε Διεθνιστική κινητοποίηση της Εργατικής Τάξης ενάντια στον πόλεμο του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και εκφράζει την αντίθεσή της στην ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Στο κείμενο τονίζεται:

• Το ΝΑΤΟ και ο ιμπεριαλισμός είναι οι πραγματικοί εμπρηστές αυτού του πολέμου
• Κάτω οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι αναστηλωτές του καπιταλισμού
• Διεθνιστική κινητοποίηση της Εργατικής Τάξης ενάντια στην επέκταση του ΝΑΤΟ – Το ΝΑΤΟ δεν θα το σταματήσει ο Πούτιν, αλλά η Επανάσταση
• Πόλεμος ενάντια στον πόλεμο του ΝΑΤΟ – ΟΧΙ στην ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ!
• Κάτω το φιλοφασιστικό καθεστώς του Κιέβου – Κανένα όπλο στην Ουκρανία

1. Την Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2022 πυροδοτήθηκε πόλεμος στην καρδιά της Ευρώπης. Πόλεμος, που μπορεί να κλιμακωθεί σε όλη την Ευρώπη ή ακόμα και σε παγκόσμιο πόλεμο. Ο Πούτιν μιλά για «στρατιωτική επιχείρηση» για «υπεράσπιση και διάσωση» του ρωσόφωνου λαού του Ντονμπάς. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν μιλά για «απρόκλητη επίθεση κατά της κυριαρχίας της Ουκρανίας». Στη Φινλανδία, έχουμε δει μια άνευ προηγουμένου επίθεση πολεμικής προπαγάνδας. Μήνες προτού ο Πούτιν επιτεθεί στην Ουκρανία, οι κορυφαίοι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ επισκέφτηκαν τη Φινλανδία και τη Σουηδία. Διεξήχθησαν μυστικές διαπραγματεύσεις με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Tύμπανα πολέμου ακούγονται και σε άλλες χώρες της δυτικής Ευρώπης. Στην ευρύτερη εικόνα, στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού βρίσκεται και η Κίνα. Τα αστικά μέσα ενημέρωσης «διασκέφθηκαν» για το αν θα ήταν πιο ωφέλιμο να χτυπήσουν τη Ρωσία, την Κίνα ή και τους δύο ταυτόχρονα.
2. Η διάλυση της ΕΣΣΔ και η αποκατάσταση του καπιταλισμού στη Ρωσία μετέτρεψαν την παλιά σταλινική γραφειοκρατία σε ολιγάρχες. Η ευρεία ιδιωτικοποίηση επέτρεψε σε αυτούς τους ολιγάρχες να συσσωρεύσουν πλούτο και περισσότερη εξουσία. Η αναζωογόνηση του καπιταλισμού στη Ρωσία συνέβη κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής της βαθιάς συστημικής κρίσης του παλιού ιστορικού καπιταλισμού, ο οποίος έτσι δεν μπόρεσε να λειτουργήσει ως βάση για αυτό το αναδυόμενο κοινωνικό σύστημα στη Ρωσία. Από την άλλη, η επιστροφή των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στη Ρωσία δεν ήταν αρκετή για να σώσει τη Δύση από το αδιέξοδο. Ο σύγχρονος καπιταλισμός έχει περάσει από αρκετές οικονομικές καταρρεύσεις μετά από αυτό, η πιο σοβαρή από αυτές συνέβη το 2007-2008. Δημιουργώντας φούσκες και διογκώνοντας τις τεχνητά αξίες του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, ο καπιταλισμός βρίσκεται και πάλι σε μια κατάσταση, όπου μια κατάρρευση διαφαίνεται στον ορίζοντα, και φαίνεται να είναι πολύ χειρότερη από την προηγούμενη. Ο ιμπεριαλισμός δεν έχει εγκαταλείψει το λεγόμενο δόγμα Μπρεζίνσκι, ότι η Ρωσία πρέπει να χωριστεί σε δεκάδες κομμάτια, που τότε θα ήταν ευκολότερο να αποικιστούν, παρά μια μεγάλη χώρα. Η Δύση είχε επανειλημμένα υποσχεθεί στη ρωσική κυβέρνηση ότι το ΝΑΤΟ δεν επρόκειτο να επεκταθεί, αρχικά όχι στην Ανατολική Ευρώπη, αργότερα σε δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ. Παρ’ όλες τις υποσχέσεις, η περικύκλωση του ΝΑΤΟ γύρω από τη Ρωσία έχει ενταθεί. Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα δημιουργούσε μια κατάσταση όπου ο ιμπεριαλισμός θα έχτιζε στρατιωτικές βάσεις σε απόσταση αναπνοής από τη Μόσχα. Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Πούτιν.

Η αντίδραση τόσο της φινλανδικής όσο και της ευρωπαϊκής Αριστεράς ήταν αντιδραστική και πολύ επικίνδυνη για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Κάποιοι εύχονται την ήττα του ρωσικού στρατού, κάποιοι κρατούν ίσες απόστασεις τόσο από τον ιμπεριαλισμό όσο και από τη Ρωσία. Κάποιοι θεωρούν τη Ρωσία ιμπεριαλιστική χώρα και λένε ότι δεν έχουν θέση στον ενδοιμπεριαλιστικό πόλεμο. Στο Ελσίνκι, διαδήλωσαν 10.000 άνθρωποι και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αριστεροί βάζουν στις εικόνες-προφίλ τους σημαίες της Ουκρανίας. Ο θυμός για τον Πούτιν μετατρέπεται σε οργή προς τους Ρώσους και ρωσοφοβία. Ο εκπρόσωπος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων Jussi Halla-Aho (πρώην αρχηγός των Αληθινών Φινλανδών)¹ Εθνικιστικό φινλανδικό πολιτικό κόμμα. Είναι σήμερα το τρίτο μεγαλύτερο του Κοινοβουλίου της Φινλανδίας και το δεύτερο μεγαλύτερο της αντιπολίτευσης. Έχει συγκριθεί με άλλα σκανδιναβικά πολιτικά κόμματα και άλλα παρόμοια εθνικιστικά και λαϊκιστικά κόμματα, τα οποία είναι ευρωσκεπτικιστικά και κριτικά της παγκοσμιοποίησης, ενώ υποστηρίζει τη διατήρηση του φινλανδικού κράτους πρόνοιας. (Σ.τ.Μ.) πρότεινε να αλλάξει το φινλανδικό νόμο για να επιτραπεί η εξαγωγή όπλων στην Ουκρανία (αυτή τη στιγμή το εμπόριο όπλων σε μια εμπόλεμη χώρα είναι παράνομο). Τα πολιτικά κόμματα που δεν το έκαναν στο παρελθόν, αρχίζουν το ένα μετά το άλλο να υποστηρίζουν την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Με αντιρωσικό πνεύμα η Αριστερή Συμμαχία ²Αριστερό κόμμα της Φινλανδίας.

Είναι μέλος της Ευρω-ομάδας στην οποία ανήκει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019, έλαβε το 8,17% των ψήφων. Έχει 16 έδρες στο Φινλανδικό κοινοβούλιο.

6. διαδηλώνει με την ακροδεξιά. Όπως λέει το Διεθνές Σοσιαλιστικό Κέντρο «Κριστιάν Ρακόβσκι» στη δήλωσή του: «Από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, οι στόχοι του ιμπεριαλισμού περιελάμβαναν την ενσωμάτωση ολόκληρης της Ανατολικής Ευρώπης στο ΝΑΤΟ, “πολύχρωμες επαναστάσεις” και πολέμους στον Καύκασο, τη χρόνια κρίση στην Ουκρανία, τον αποικισμό του πρώην Σοβιετικού χώρου και τη μετατροπή του σε μαριονέτα και την εκ νέου εγκαθίδρυση της παγκόσμιας ηγεμονίας του ιμπεριαλισμού.»
7. Η Μαρξιστική Εργατική Ενωση είναι οργάνωση μέλος του Κέντρου Ρακόβσκι και έχει υπογράψει την προαναφερθείσα δήλωση. Λόγω της διεθνιστικής μας στάσης, δεν είμαστε «ισαποστασάκηδες» από τον ιμπεριαλισμό, τη Ρωσία, την Κίνα κ.λπ. Ο ιμπεριαλισμός, το ΝΑΤΟ και οι ελίτ που επιδιώκουν να εντάξουν τη Φινλανδία σε αυτό είναι ο κύριος εχθρός. Κηρύσσουμε τον πόλεμο ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Το οπλοστάσιό μας αποτελείται από μια διεθνή εργατική τάξη και την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Το κύριο όπλο είναι η Επανάσταση, η οποία θα τερματίσει τον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό, την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τους στρατούς και την ταξική κοινωνία. Αυτά είναι καθήκοντα για τη Διεθνή Εργατική Τάξη, και αυτά τα καθήκοντα κανένας άλλος δεν μπορεί ούτε θα τα κάνει! Δεν θα μείνουμε αδρανείς περιμένοντας κάποιον Πούτιν, Καντάφι, Τσάβες ή άλλους τέτοιους να «καθαρίσουν τον κόσμο» στον οποίο ζούμε. Επομένως, είμαστε αντίθετοι στην αντικομμουνιστική κλίκα του Πούτιν και δεσμευόμαστε να εργαστούμε χέρι-χέρι με τη ρωσική εργατική τάξη για να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και τον βοναπαρτιστικό Πουτινισμό. Δεν θα ξεχάσουμε τη ρητορική του Πούτιν ενάντια στον Λένιν, τον Τρότσκι και άλλους μπολσεβίκους καθώς κι ότι επαινεί τον Στάλιν και τον σταλινισμό. Η νέα αστική νομενκλατούρα της Ρωσίας είναι προέκταση του σταλινισμού και των απογόνων του. Αυτό εξηγεί τον μεγαλορωσικό εθνικιστικό σοβινισμό του Πούτιν. Η επίθεση κατά του μπολσεβικισμού υπογραμμίζει τον φόβο του ότι η εργατική τάξη της Ουκρανίας και της Ρωσίας μπορούν να γίνουν οι κύριοι παράγοντες στη συγγραφή της ιστορίας.
8. Για να επιτύχει σε αυτά τα καθήκοντα, το προλεταριάτο χρειάζεται πάνω από όλα επαναστατική στρατηγική, πρόγραμμα και οργάνωση – το Διεθνές επαναστατικό κόμμα. Η ίδρυση της νέας Διεθνούς είναι σημαντική. Ο καπιταλισμός είναι ασύμβατος με τη ζωή. Μόνο οι ενωμένες σοσιαλιστικές σοβιετικές δημοκρατίες διασφαλίζουν την ειρήνη, την ευημερία και τη διάσωση του περιβάλλοντος.

27.2.2022

Μετάφραση Γιαν. Σιμ.