10 χρόνια από τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν

Το ξημέρωμα της 17 Γενάρη 2013 στα Άνω Πετράλωνα, τα μέλη της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής που ήταν, όπως αποδείχτηκε, σε εξόρμηση των ταγμάτων εφόδου, ο 29χρονος Χρήστος Σεργιόπουλος και ο 25χρονος Διονύσης Λιακόπουλος επιβαίνοντες σε μηχανή, μπλόκαραν το ποδήλατό του 27χρονου Σαχτζάτ Λουκμάν στη γωνία των οδών Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων στα Άνω Πετράλωνα. Του κάρφωσαν 7 μαχαιριές σε όλο του το σώμα, τον εγκατέλειψαν αιμόφυρτο στο οδόστρωμα και τράπηκαν σε φυγή. Μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο που οι γείτονες κάλεσαν, ο Λουκμάν άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο. Οι φασίστες κάτω από την πίεση του αντιφασιστικού κινήματος καταδικάστηκαν για την δολοφονία σε 21 έτη και 5 μήνες ο καθένας τους.

Φέτος, το Σάββατο 14 Γενάρη, καλέστηκε συγκέντρωση στην πλατεία Μερκούρη με ανακοινώσεις και πανό από την “Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων–Θησείου–Κουκακίου”, το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα και την νεολαία του. Καλέσματα επίσης έκαναν και παραβρέθηκαν, η Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης σε μετανάστ(ρι)ες Solidarity With Migrants, το αναρχικό–αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια, η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη, ο Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Pasamontaña και άλλα στέκια, οργανώσεις και συλλογικότητες όπου συγκέντρωσαν εκατοντάδες νεολαίους/ες, εργάτες/τριες, άνεργους/ες, συνταξιούχους. Γύρω στις 1 το μεσημέρι, ξεκίνησε η πορεία που διήρκεσε περίπου μία ώρα. Διέσχισε τους κεντρικούς δρόμους των Άνω Πετράλωνων και ανηφόρησε μέχρι την πλατεία του Θησείου επιστρέφοντας διαμέσου της Πουλοπούλου στην Τριών Ιεραρχών με δυνατό παλμό και πολλά συνθήματα. Η πορεία σταμάτησε για λίγα λεπτά στο σημείο της δολοφονίας και συνέχισε να διαδηλώνει μέχρι την πλατεία Μερκούρη όπου και διαλύθηκε.

Την Τρίτη 17 Γενάρη μέρα της δολοφονίας του Σαχτζάτ Λουκμάν με καλέσματα από την “Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων–Θησείου–Κουκακίου” και το ΕΕΚ, το απόγευμα βρέθηκαν στο σημείο της δολοφονίας αντιφασίστες και αντιφασίστριες, φωνάχτηκαν συνθήματα και μοιράστηκαν ενημερωτικό υλικά στο κόσμο της γειτονιάς που περνούσε από το σημείο.

Την ώρα της συγκέντρωσης πέρασε πορεία, στην οποία συμμετείχαν η ΚΕΕΡΦΑ, η Πακιστανική κοινότητα, ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας–Πειραιά και η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το Δ.Σ. της Ένωσης Συλλόγων Γονέων&Κηδεμόνων 3ης Δημοτικής Κοινότητας Αθηνών έβγαλε ανακοίνωση καλώντας και στις δύο πορείες.

Οι εκδηλώσεις για τα 10 χρόνια μνήμης θα κλείσουν με εκδήλωση της “Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων–Θησείου–Κουκακίου” που θα γίνει την Πέμπτη 19 Γενάρη στο χώρο της κατάληψης πρώην ΠΙΚΠΑ με προβολή video–ντοκουμέντο με θέμα “Η Αληθινή μάχη της Cable Street”, που αναφέρεται στο εξής γεγονός: “Στις 4 Οκτωβρίου 1936 4.000 μελανοχίτωνες της Βρετανικής Ένωσης Φασιστών του Mosley επιχείρησαν να παρελάσουν ως επίδειξη της δύναμής τους στην Cable Street, στην καρδιά του Λονδίνου με συνοδεία 10.000 αστυνομικών. 300.000 κάτοικοι από τις ανατολικές γειτονιές του Λονδίνου και των παρακείμενων περιοχών απέτρεψαν την παρέλαση. Η γενικευμένη αναταραχή κλιμακώθηκε όταν οι φασίστες και μπάτσοι αποκλείστηκαν και αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω. Αυτή η εξέλιξη σηματοδότησε το σημείο καμπής για το μέλλον του φασισμού στη Βρετανία, όταν την ίδια περίοδο παρόμοια κινήματα στη Γερμανία και την Ιταλία, σημείωναν μεγάλη επιτυχία”. Μετά θα ακολουθήσει συζήτηση.

Ετούτες τις δυστοπικές μέρες οι ναζί μετά την μεγαλειώδη αντιφασιστική συγκέντρωση των 50.000 λαού στο Εφετείο στις 7/10/2020, όπου και καταδικάστηκαν για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και για άλλες ρατσιστικές και φασιστικές δολοφονικές πράξεις, προσπαθούν να ξανασηκώσουν κεφάλι με την συμβολή της πιο αντιδραστικής κυβέρνησης από την πτώση της χούντας. Όμως η ανεξάρτητη από κυβέρνηση, κράτος και αφεντικά δράση της εργατικής τάξης, οι Κοινότητες Αγώνα σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, που δρουν ενάντια στο φασισμό, τον κανιβαλισμό, τον ρατσισμό, την φτώχεια και τον καπιταλισμό που γεννάει όλα αυτά, “ανοίγουν δρόμο” με τον διαρκή αγώνα για τη Ζωή και την Ελευθερία και παρακαταθήκη για τις αναμετρήσεις που έρχονται μέχρι την στιγμή της κοινωνικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης !

Τ.Β.