Η πάλη κατά του COVID-19 στο Περού φαίνεται να περνάει μια πολύ δύσκολη περίοδο καθώς πάνω από 2.500 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους ως τις 16 Μαΐου, σύμφωνα με την επικαιροποίηση των στοιχείων. Ωστόσο, η κυβέρνηση του Προέδρου Βιθκάρα σχεδιάζει να χαλαρώσει τα μέτρα κοινωνικής απομόνωσης.
Με δεδομένη την ελλιπή αναφορά κρουσμάτων και θανάτων που παρατηρείται σε πολλές χώρες, αξίζει να σημειωθεί ότι τα κρούσματα στη Λατινική Αμερική ξεπέρασαν στις 17/05/2020 το μισό εκατομμύριο, με τη Βραζιλία, το Μεξικό και το Περού να είναι οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία. Θα πρέπει να σημειώσουμε φυσικά, ότι το Περού έχει πολύ μικρότερη έκταση και πληθυσμό από τη Βραζιλία και το Μεξικό. Ενώ η Βραζιλία έχει έναν κατ’ εκτίμηση πληθυσμό 210 εκατομμύριο ανθρώπων και το Μεξικό 123 εκατομμυρίων, το Περού έχει περίπου 33 εκατομμύρια κατοίκους.
Η κατάσταση είναι πιο κρίσιμη στον Περουβιανό Αμαζόνιο, στο βόρειο τμήμα της χώρας, αν και η πρωτεύουσα αντιμετωπίζει επίσης δυσκολίες. Σύμφωνα επίσης με τις αποκαλύψεις του ίδιου του προέδρου, στην αγορά για τον εφοδιασμό φρούτων από τη Λίμα, το 80% των εργατών έχει μολυνθεί. Παρά την πολύ σοβαρή υγειονομική κατάσταση, ο Βιθκάρα αναφέρει ότι η χώρα έχει ήδη φτάσει στο… αποκορύφωμα της καμπύλης μετάδοσης και σχεδιάζει να χαλαρώσει τα μέτρα κοινωνικής απομόνωσης. Με ιδιαίτερα μεγάλη κριτική από τον πληθυσμό, τους υγειονομικούς, ακόμη και τους τοπικούς κυβερνήτες, ο υπουργός Υγείας Μέσια, υφίσταται τεράστιες πιέσεις για να παραιτηθεί.
Η σημερινή κυβέρνηση αποδεικνύοντας ότι κυβερνά για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων, εκμεταλλεύτηκε την πανδημία για να επιτεθεί στα δικαιώματα των εργαζομένων, παρουσιάζοντας ένα νομοσχέδιο για μεταρρύθμιση των συντάξεων στο κοινοβούλιο. Τέλος, για να αποφευχθεί η περαιτέρω κριτική προς την κυβέρνηση και να μειωθεί η πίεση στον υπουργό υγείας, ο Βιθκάρα αποδέχθηκε την προσφορά της Κούβας και πρόσφατα 85 Κουβανοί γιατροί έφθασαν στη χώρα.
Πανδημία και Ισημερινός
Η πανδημία κατέστησε σαφή την αναποτελεσματικότητα και ανικανότητα κάθε κυβέρνησης που υπάγεται στα σχέδια του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού, μέσω των εκπροσώπων και των οργανώσεών τους (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα), και των συμφωνιών, οι οποίες παραβιάζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και προωθούν την ευελιξία και τις μαζικές απολύσεις. Ήδη, σε 150.000 ανέρχονται οι απολύσεις στο Εκουαδόρ, με τη δικαιολογία του περιορισμού από την πανδημία.
Ο Ισημερινός (Εκουαδόρ) είναι μια από τις χειρότερες περιπτώσεις αναφορικά με τον έλεγχο της πανδημίας. Με έναν απίστευτο κυνισμό, η κυβέρνηση του Μορένο, θέλει να εμφανιστεί ότι ελέγχει αποτελεσματικά την πανδημία, κρύβοντας τον αριθμό των νεκρών, ο οποίος πλησιάζει ήδη τους 14.000 στο Γκουαγιακίλ. Ειδικά σε αυτήν την πόλη, που είναι το επίκεντρο του Covid-19, το σύστημα υγείας κατέρρευσε, χωρίς τα κέντρα υγείας να μπορούν να προσφέρουν την απαραίτητη βοήθεια. Τα πτώματα πολλών ανθρώπων εγκαταλείπονται σε σακούλες στους διαδρόμους των νοσοκομείων, χωρίς καμία ταυτοποίηση, και μέχρι στιγμής υπάρχουν περισσότερα από 131 πτώματα που παραμένουν σε αυτές τις συνθήκες.
Λόγω των συνθηκών φτώχειας στην οποία βρίσκεται η πλειοψηφία των κατοίκων, ιδιαίτερα των μεγάλων πόλεων της χώρας, των οποίων τα προς το ζην είναι εξασφαλισμένο μόνο από τις πωλήσεις που κάνουν στους δρόμους, πολλοί φεύγουν από τα νοσοκομεία για να μην λιμοκτονήσουν, και υπάρχουν ήδη περιπτώσεις στην πρωτεύουσα, στην οποία πάνω από 22 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στους δρόμους και τα σοκάκια, πιθανώς μολυσμένοι από τον COVID-19. Αυτή η κατάσταση αποκάλυψε την ακραία ανισότητα του ιμπεριαλιστικού καπιταλιστικού συστήματος, όπου λίγοι έχουν τον πλούτο και οι περισσότεροι είναι ευάλωτοι λόγω των συνθηκών της απόλυτης φτώχειας τους.
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση η αστική τάξη και η κυβέρνηση που την εκπροσωπεί απαιτεί την επιβολή εργασιακών «μεταρρυθμίσεων» για τον εξαφάνιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως σταθερότητα της εργασίας, αμοιβή υπερωριών, 40ωρο τη εβδομάδα, κατάργηση συνδικαλιστικών ελευθεριών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και άλλες κοινωνικές κατακτήσεις που η εργατική τάξη πέτυχε με αγώνες και αίμα.
Τα κονδύλια για την εκπαίδευση επίσης μειώθηκαν κατά 10%, ιδίως για τα δημόσια πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα την απόλυση εκπαιδευτικών, διοικητικού προσωπικού και τη μείωση των θέσεων φοιτητών, κάτι που επηρεάζει τα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα της χώρας. Η δικαιολογία για τη μείωση της χρηματοδότησης στην εκπαίδευση ήταν ότι τα δημόσια ταμεία δεν έχουν ρευστότητα λόγω της πτώσης της τιμής του πετρελαίου στη διεθνή αγορά και της μείωσης των φόρων.
Όλα έγιναν με τη συνενοχή των αστικών κομμάτων, των συμμάχων τους, των επιχειρηματιών και των τραπεζιτών, τα χρήματα των οποίων βρίσκονται έξω από τη χώρα σε φορολογικούς παραδείσους.
H αντίδραση των εργαζομένων και των νέων, φοιτητών και μαθητών γυμνασίου παρά το καθεστώς κοινωνικής απομόνωσης που έχει επιβληθεί οδήγησε σε πράξεις διαμαρτυρίας στους δρόμους και τις πλατείες ενάντια στις απολύσεις και τη μείωση των κονδυλίων για την εκπαίδευση, η οποία θα φέρει περισσότερη δυστυχία στους φτωχούς και τους καταπιεσμένους της χώρας.
Αρ. Μα.
