Παρέμβαση Αντικαπιταλιστικών Δημοτικών Κινήσεων στη Μυτιλήνη
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ
ΑΝΤIΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ / ΕΕ / ΦΑΣΙΣΤΩΝ
Σε μια στιγμή της πιο κρίσιμης, μέχρι τώρα, καμπής του προσφυγικού έγινε, από 28/2 έως 1/3, μια σημαντική παρέμβαση στη Μυτιλήνη από πολλές αντικαπιταλιστικές δημοτικές και περιφερειακές κινήσεις, με σκοπό την ενίσχυση του αγώνα που δίνουν εκεί οι σύντροφοι/ισες της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
΄Hταν λίγες μέρες μετά την μαζική αντίδραση που σημειώθηκε (στη Μυτιλήνη, όπως και στη Χίο) και τις συγκρούσεις οι οποίες οδήγησαν στο διώξιμο των ΜΑΤ, που είχε στείλει εκεί η κυβέρνηση προκειμένου να επιβάλει το ξεκίνημα των εργασιών για τα κλειστά στρατόπεδα για τους πρόσφυγες, σε χώρους των οποίων είχε αποφασίσει την επίταξη. Ηταν, όμως, και οι μέρες που η Τουρκία ανακοίνωσε και άρχισε να εφαρμόζει, ως μέσο των γεωπολιτικών της επιδιώξεων και αδιεξόδων, την ακύρωση, στην πράξη, της συμφωνίας που είχε κάνει με την ΕΕ, τον Μάρτιο του 2016, για συγκράτηση των προσφυγικών κυμάτων προς την Ευρώπη μέσω των συνόρων με την Ελλάδα.
Η παρέμβαση ξεκίνησε με μια συνέντευξη τύπου την Παρασκευή, 28/2, την οποία ακολούθησε μια συζήτηση με εκπροσώπους συνδικαλιστικών οργανώσεων (από το Εργατικό Κέντρο, τους εκπαιδευτικούς, τους γιατρούς κ.λπ.), όπου εκτέθηκε η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εκεί, με την άνοδο ενός ξενοφοβικού κλίματος που ακουμπάει σε μιαν ακροδεξιά (που εκτείνεται από δημάρχους, Περιφέρεια, βουλευτές της ΝΔ μέχρι ποικίλα ανοιχτά φασιστικά, χρυσαυγίτικα και άλλα, στοιχεία) με διευρυνόμενη επιρροή και συγκροτημένη και στοχευμένη δράση κατά των προσφύγων, αλλά και αλληλέγγυων, εργαζόμενων στις ΜΚΟ κ.λπ. Ένα μεγάλο τμήμα όσων ξεσηκώθηκαν και συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ που είχε στείλει ο Μητσοτάκης μπορεί να μην έχει σχέση με τα όποια ακροδεξιά μορφώματα, διέπεται, όμως, από το ξενόφοβο κλίμα στην οικοδόμηση του οποίου ευθύνες έχουν όλοι (από τον Σύριζα ξεκινώντας) όσοι επέλεξαν την στρατοπεδική αντιμετώπιση του προσφυγικού κατ’ εντολήν της ΕΕ, στοιβάζοντας τους πρόσφυγες σε άθλιες συνθήκες, αποκλείοντάς τους από τα όποια δικαιώματα.
Στον ξεσηκωμό κατά των ΜΑΤ συμμετείχαν αγρότες και άλλα λαϊκά στρώματα, χτυπημένα από την κρίση, για την οποία ο πρόσφυγας προβάλλεται ως «η αιτία του κακού». Οπου ο στόχος ήταν να μην γίνουν τα κλειστά στρατόπεδα, όχι, όμως, σε μια λογική υπεράσπισης των δικαιωμάτων των προσφύγων και της ελεύθερης κίνησης και κοινωνικής ένταξής τους, αλλά του διωγμού τους από το «νησί μας». Είναι, πρωτίστως, γι’ αυτά τα στρώματα που απαιτούνται τρόποι προσέγγισης και αγώνων που κάνουν έμπρακτα δυνατή την συνειδητοποίηση ότι ο αγώνας ντόπιων και προσφύγων είναι κοινός γιατί είναι ο ίδιος εχθρός που οδηγεί στη φτώχεια τους μεν και στους πολέμους και στην οικονομική άλωση ολόκληρων χωρών που προκαλούν την προσφυγιά και την μετανάστευση στους δε.
Το Σάββατο 29/2, έγινε μια μαζική εξόρμηση στο κέντρο και στην αγορά της πόλης, με μοίρασμα προκήρυξης (σε πολλές γλώσσες) και ντουντούκα. Μεταξύ άλλων και για να προπαγανδιστεί η συγκέντρωση που είχε προγραμματιστεί για το απόγευμα της ίδιας μέρας. Το κλίμα που προαναφέρθηκε, εκφράστηκε και στις αντιδράσεις των πάρα πολλών στους οποίους απευθυνθήκαμε. Αλλοτε φιλικό, άλλοτε αποφευκτικό, άλλοτε ανοιχτά αρνητικό, άλλοτε επιθετικό, με φωνές κατά των προσφύγων, των αλληλέγγυων κ.λπ. Την ίδια στιγμή, και παρά τα διάφορα πογκρόμ και μπλόκα ακροδεξιών/φασιστικών ομάδων (σε νεοαφικνούμενες ομάδες προσφύγων), πλήθος προσφύγων κυκλοφορούσαν ελεύθερα στην πόλη – πολλοί/ες από αυτούς/ες σε ουρές στα ΑΤΜ για να κάνουν, προφανώς, ανάληψη του γλίσχρου ποσού που τους δίνουν (σε κάποιους από αυτούς) για τρόφιμα κ.λπ.
Η συγκέντρωση που έγινε το απόγευμα στην αίθουσα της Περιφέρειας, ήταν αφορμή για μια συζήτηση που άνοιξε πολλά ζητήματα.
Η Κυριακή ήταν μια εξαιρετικά «γεμάτη μέρα». Ξεκίνησε με μιαν εξόρμηση στο Μανταμάδο, όπου η αριστερά γενικά (ιδιαίτερα το ΚΚΕ) είχε ανέκαθεν σημαντικές δυνάμεις και έχει και τώρα, αν και όχι όπως παλιά. Οι κάτοικοι του Μανταμάδο και των πέριξ περιοχών ήταν ένα από τα μπλοκ, από την πλευρά του χωριού τους, που έδωσε τη μάχη με τα ΜΑΤ (από δυο άλλες πλευρές του προς επίταξη χώρου, Καράβα και Διαβολόρεμα, ήταν μπλοκ πιο πολύ ελεγχόμενα από δεξιά, ή και ακροδεξιά)
Η επίσκεψη στη Μόρια, που ακολούθησε, αποκάλυψε και τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται. Μπλόκα από ομάδες ακροδεξιών/φασιστών από όλες τις πλευρές εισόδου. Σταματούσαν για έλεγχο όλα τα αυτοκίνητα. Σ’ ένα από τα δικά μας, που επέβαινε ένας ιρακινός πρόσφυγας (με «χαρτιά»), υπήρξε άμεση απειλή βίας, φωτογράφησαν τον αριθμό κυκλοφορίας και ανάγκασαν τα αυτοκίνητο να γυρίσει πίσω και να φύγει. Στόχος των ελέγχων ήταν οι νέες αφίξεις προσφύγων που έχουν πυκνώσει τις τελευταίες μέρες και που, το ίδιο βράδυ, είχαν φτάσει σε τρεις περιοχές της Μυτιλήνης μερικές εκατοντάδες σε βάρκες. Εβαλαν φωτιά σ’ έναν προ μηνός εκκενωμένο (θεσμικό) χώρο όπου διέμεναν πρόσφυγες, στη Συκαμνιά (στην παραλία της οποίας είχε αφιχθεί ένα από τα πλεούμενα με πρόσφυγες εκείνης της νύχτας) ο οποίος, καθώς ήταν κενός, θα μπορούσε, πιθανώς, να χρησιμοποιηθεί για την διαμονή των νεοαφιχθέντων.
Αυτές οι περιπολίες και τα μπλόκα των φασιστών κράτησαν ώρες, αλλά η αστυνομία δεν έκανε καμιά παρέμβαση αφού, στην πραγματικότητα, οι ακροδεξιές/φασιστικές ομάδες αποτελούν και λειτουργούν ως οργανωτικό παρακλάδι της. Γίνονται εδώ και αρκετό καιρό και έχουν στόχο, εκτός από τους πρόσφυγες, τους αλληλέγγυους και τους εργαζόμενους σε ΜΚΟ. Προφανώς, το πλάνο που υλοποιούν τα φασιστικά μορφώματα είναι αυτό της αποτροπής νέων εισόδων προσφύγων, που έρχεται ταυτόχρονα να δέσει με τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση για αναστολή, για ένα μήνα, της αποδοχής αιτήσεων για άσυλο και την μεταφορά των νέων αφίξεων απευθείας σε κλειστές φυλακές/στρατόπεδα της ηπειρωτικής χώρας μέσα από την ποινικοποίηση της «παράνομης εισόδου» στη χώρα.
Το αποκορύφωμα των φασιστικών μπλόκων ήταν αυτό στην περιοχή της Θερμής, την ίδια μέρα, όπου, αφού ένα πλεούμενο με πρόσφυγες (γεμάτο μητέρες με μωρά) οδηγήθηκε στην ακτή από το Λιμενικό (η λεγόμενη «διάσωση»), μετά οι πρόσφυγες, κάτι που συνήθως δεν συμβαίνει, αφέθηκαν να αποβιβαστούν μόνοι τους. Και, «πάνω στην ώρα», έφτασαν οι ακροδεξιοί/φασίστες με σκοπό να τους εμποδίσουν, με βίαιο τρόπο, ν’ αποβιβαστούν. Ηταν εκεί που έγιναν επιθέσεις σε αλληλέγγυους, μετανάστες και δημοσιογράφους – με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό ενός από αυτούς. Ακόμα και η εκπρόσωπος της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ προπηλακίστηκε και εκδιώχτηκε.
Τόσο η βίαιη δράση των φασιστών στη Θερμή, όσο και τα μπλόκα που έστησαν γύρω από τη Μόρια οργανώθηκαν και ενορχηστρώθηκαν από τον Περιφερειάρχη Μουτζούρη, τον Δήμαρχο Κύτελη και τον βουλευτή της ΝΔ Χ. Αθανασίου. Ο ίδιος ο Αθανασίου ήταν παρών, ωσάν βασικός υποκινητής της δράσης των φασιστών για να εμποδίσουν την αποβίβαση των προσφύγων. Αν και ένα στέλεχος του ΚΚΕ, που ήταν παρούσα εκεί, προπηλακίστηκε από τους φασίστες, το ΚΚΕ αρνήθηκε να κάνει κάλεσμα κόσμου για απάντηση στους φασίστες και διαδήλωση.
Η μόνη ουσιαστική απάντηση ήρθε από τις δυνάμεις του αντιφασιστικού συντονισμού και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που κάλεσαν σε διαδήλωση, αρκετά μαζική, το απόγευμα της Κυριακής και πορεία στο κέντρο της πόλης με κατεύθυνση το Λιμεναρχείο, που είχε αφήσει τους πρόσφυγες στην Θερμή στην τύχη τους και στα χέρια των φασιστών. Η διαδήλωση κράτησε αρκετή ώρα και είναι πιθανόν ότι λειτούργησε αποτρεπτικά σε σχέδια των φασιστών να κατέβουν στην πόλη, όπως είχαν προγραμματίσει. (Τελικά, παρενέβη, ύστερα από ώρες, το Λιμενικό για να μεταφέρει τους πρόσφυγες από την Θερμή… κανείς δεν ξέρει πού…).
Μέσα σε όλα αυτά, η αντιπροσωπεία των δημοτικών και περιφερειακών κινήσεων (από κοινού με τους ντόπιους συντρόφους) πρόλαβε να επισκεφθεί και να μοιράσει υλικό (σε όλες τις γλώσσες) στην απέραντη προσφυγούπολη/στρατόπεδο των 20. 000 εγκλωβισμένων υπό πρωτοφανώς άθλιες συνθήκες, στη Μόρια. Η κατάσταση εκεί είναι δύσκολο να περιγραφτεί… ένας αργός, καθημερινός θάνατος… Ενοχοι όλοι όσοι την έφτιαξαν, την λειτούργησαν και την λειτουργούν… και κάθε εξέγερση άκρως δικαιολογημένη.
Η κατάσταση στη Μυτιλήνη, όπως στη Χίο και σε όλα τα νησιά, σε σύνδεση με αυτό που συμβαίνει στον Εβρο, μας έχει ήδη βάλει σε μια νέα, εντελώς διαφορετική συνθήκη για το προσφυγικό, όπως για όλη την πολιτική κατάσταση. Αστυνομία, Στρατός, Frontex, φασίστες, ΝΔ, όλοι μαζί σε μια πρωτοφανώς δολοφονική επιχείρηση. Η απάντηση, ριζική, εξεγερσιακή και επαναστατική, είναι ο μόνος δρόμος. Στα νησιά, στον Εβρο και παντού.
Θόδωρος Mεγαλοοικονόμου