Παγκόσμια ημερα μνήμης και αγώνα
Με ανακοίνωσή του για τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, το Δίκτυο Αλληλεγγύης Κοινωνικών Ιατρείων αναφέρει:
Η 8η Μάρτη αποτελεί μια ημέρα σύμβολο αγώνων ενάντια σε ένα βαθιά ριζωμένο πατριαρχικό σύστημα και ημέρα μνήμης για τους εργατικούς αγώνες των γυναικών σε όλο τον κόσμο.
Στις 8 Μάρτη του 1857 οι εργάτριες στην υφαντουργία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατεβαίνουν μαζικά σε διαδηλώσεις και απεργία διαρκείας. Ζητούν μείωση των ωρών εργασίας και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. Ακολούθησε η βίαιη καταστολή από τις αστυνομικές δυνάμεις, σε συνεργασία με τους εργοδότες και την κυβέρνηση και οι διαδηλώσεις βάφτηκαν με το αίμα χιλιάδων εργατριών και εργατών.
Η 8η Μάρτη παρόλο που τείνει να θεωρείται γιορτή, παραμένει ημέρα ζωντανής μνήμης και έμπρακτης συνέχισης των αγώνων προς την έμφυλη απελευθέρωση. Ο αγώνας ενάντια στην έμφυλη βία δεν μπορεί να περιοριστεί σε επετείους αλλά οφείλει να στέκεται καθημερινά και μαχητικά σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο, σε κάθε συλλογικότητα, για γυναίκες, θηλυκότητες, λοατκι+άτομα, μετανάστριες, τοξικοεξαρτημένες, ανάπηρες, εργαζόμενες, άνεργες, φτωχές. Παλεύουμε για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα κακοποιημένα λοατκι+άτομα, για τα δολοφονημένα και τις δολοφονημένες.
Παλεύουμε πλάι σε όσες βρίσκουν τη δύναμη να καταγγείλουν δημόσια την κακοποίησή τους ανοίγοντας το δρόμο και στις υπόλοιπες.
Παλεύουμε μαζί ενάντια σε άνδρες «παλαιάς κοπής».
Παλεύουμε μαζί ενάντια σε παιδοβιαστές είτε βρίσκονται σε υψηλές θέσεις εξουσίας είτε όχι.
Παλεύουμε μαζί ενάντια σε όσους απαξιώνουν τα βιώματα και τις μαρτυρίες ανθρώπων ώστε να αποθαρρύνουν τα θύματα να μιλήσουν.
Παλεύουμε μαζί ενάντια στην κυβέρνηση, την δικαιοσύνη τους, τα συστημικά ΜΜΕ και τους θεσμούς τους που συστηματικά συγκαλύπτουν περιστατικά και φιμώνουν χιλιάδες φωνές.
Η 8η Μάρτη του 2021 παρόλο που λαμβάνει χώρα σε ζοφερές συνθήκες πανδημίας, εγκλεισμού και κοινωνικής απομόνωσης, βρίσκει τις γυναίκες και πάλι μαχόμενες αποδεικνύοντας πως η πατριαρχία αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι του καπιταλισμού θεμελιώνει διαχρονικά μια κουλτούρα έμφυλων ανισοτήτων, στερεοτύπων και σχέσεων εξουσίας.
Η επιβολή του δυνατού, σήμα κατατεθέν κάθε ιεραρχικής-πατριαρχικής κοινωνίας, στρώνει τις προϋποθέσεις για την αναπαραγωγή των σχέσεων ανισοτιμίας, διακρίνοντας τους ανθρώπους σε θύτες και θύματα.
Κάθε γυναίκα που αγωνίζεται, κάθε μαχόμενη γυναίκα, κάθε γυναίκα που αντιστέκεται δεν έχει να χάσει τίποτα παρά μόνο τα δεσμά της.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στη λήθη, ενάντια στη φίμωση, ενάντια στο φόβο, μέχρι να πετύχουμε μιαν ουσιαστική και βαθύτερη κοινωνική αλλαγή.
Αγωνιζόμαστε για τη ζωή, γιατί ΚΑΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΗ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ!
ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΙΑΤΡΕΙΩΝ
(Εξαρχείων, Ιλίου, Νέας Σμύρνης και Αγίου Νεκτάριου Βόλου)
