Όχι στην τσιμεντοποίηση του Μπαρουτάδικου

 

 

Ο αγώνας ξαναρχίζει.

Πέρασαν τρία χρόνια από το καλοκαίρι του 2015 που η δημοτική αρχή με μπροστάρη το μνημονιακό δήμαρχο Δ. Μπίρμπα προσπάθησε με μπουλντόζα και με την παρουσία των εργαζομένων του δήμου (που ποιος ξέρει με τι τρόπο τους «έπεισε»;) να εισβάλει στο χώρο του Πατινάζ και να ξεκινήσει εργασίες για την οικοδόμηση ενός βρεφονηπιακού σταθμού.

Ένα σταθμό για τον οποίο κανένας δεν έχει αντίρρηση. Στο κάτω-κάτω γιατί να έχεις αντίρρηση για κάτι που είναι προς όφελος όλων; Όταν όμως ο χώρος που έχει επιλεγεί είναι ένας χώρος που ουσιαστικά σου χαλάσει τη ζωή αντί να σε βοηθήσει να τη φτιάξεις;

Ένας χώρος που σε βοηθάει να χαλαρώνεις μετά από μια κουραστική ημέρα; Είναι ένας χώρος που σε βοηθάει να χαλαρώσεις και να μην εκραγείς επειδή στη δουλειά αποφάσισαν να σου καθυστερήσουν τη πληρωμή σου (ίσως αυτό να είναι κακό γιατί μάλλον θα πρέπει να εκραγείς). Όταν σου ανακοινώνεται η νέα μείωση της σύνταξης σου. Ή και ακόμα να είναι η μόνη σου παρηγοριά όταν δεν μπορείς να πας διακοπές λόγω οικονομικών δυσκολιών φτιάχνοντας ένα καφέ από το σπίτι να πας να χαλαρώσεις λίγο βλέποντας λίγο πράσινο ή βρίσκοντας κανένα γνωστό να συζητήσεις. (Ενημερωτικά υπάρχει καφετερία στο χώρο αλλά ο δήμος έχει παραχωρήσει τα δικαιώματα σε ιδιώτη μέσω ενοικίου και οι τιμές είναι λίγο τσουχτερές.). Αυτό το ρόλο παίζει ο χώρος του Πατινάζ τον οποίο ο δήμος διεκδικούσε και διεκδικεί για να βάλει μερικά κυβικά τσιμέντο ακόμα.

Η δικαιολογία για το χώρο ήταν ότι το ΕΣΠΑ δίνει μόνο για εκεί τα λεφτά και ότι το έργο έπρεπε να αρχίσει σύντομα αλλιώς θα τα έχαναν. Μια δικαιολογία βέβαια που δεν ίσχυε καθώς τα μηχανήματα δε τα σταμάτησαν οι ημερομηνίες αλλά η πάλη των ανθρώπων για να διατηρήσουν το περιβάλλον ζωντανό. Ο αγώνας που δόθηκε τότε είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα και πέρα από τις μπουλντόζες είχε αντιμετωπίσει δημ. συμβούλια, ΜΑΤ, συμβούλιο περιφέρειας και ΣΤΕ. Ακόμα και δημοψήφισμα έγινε.  Να τονίσω εδώ ότι στο δημ. συμβούλιο του δήμου Αιγάλεω όλες οι δημ. παρατάξεις ήταν υπέρ του βρεφονηπιακού σταθμού στο Πατινάζ εκτός από μια, το «Ρήγμα στα Δυτικά» που μέλη του ήταν εκεί σε όλους τους αγώνες. Η ανάγκη και η αγάπη του κόσμου για πράσινο είχε δημιουργήσει ένα πολύ καλό δίκτυο επικοινωνίας με πολλούς ανθρώπους που μέσω τηλεφώνων, μέηλ κλπ ειδοποιούμαστε για το πότε χρειάζονταν να είμαστε στο χώρο. Δημιουργήθηκαν ομάδες περιφρούρησης, κάναμε εκδηλώσεις στο χώρο και πάρτι. Δημιουργήσαμε παζάρι με διάφορα πράγματα για οικονομική ενίσχυση για να βγάζουμε διάφορα υλικά ενημέρωσης και προπαγάνδας των δράσεών μας. Επίσης φυτέψαμε κάποια φυτά που υπάλληλοι του δήμου μας τα ξήλωσαν. Ο αγώνας αυτός κράτησε για πάνω από ένα χρόνο ακόμα και μετά την προσπάθεια εισβολής του δήμου. Εκείνο τον αγώνα τον κερδίσαμε και το Πατινάζ με το πράσινο του επιβίωσε. Ένα χώρο τον οποίο ο δήμαρχος μαζί με το δημ. συμβούλιο έλεγαν ότι δεν ανήκει στο Μπαρουτάδικο γιατί χωρίζεται με κάγκελα. Κάτι το οποίο το Δασαρχείο το έβγαλε άκυρο.

Βέβαια, παρά την ήττα του, ο δήμαρχος μάς προειδοποίησε πως το έργο θα γίνει. Και νάτος πάλι μετά από τρία χρόνια. Αποφασισμένος αυτή τη φορά να γράψει το όνομά του στην ιστορία του Αιγάλεω με χρυσά γράμματα. Από ό,τι φαίνεται δε πήρε το πρώτο του μάθημα και θα περάσει μετεξεταστέος.

Χάρη στην έγκαιρη ενημέρωση από πλευράς του δημ. συμβούλου του «Ρήγματος στα Δυτικά», την περασμένη Τρίτη 29/05/18 κάναμε παρέμβαση στο δημ. συμβούλιο του Αιγάλεω  προειδοποιώντας το δήμαρχο και το υπόλοιπο συμβούλιο να ξεχάσουν ότι θα πατήσουν στο Πατινάζ. Δε θα πατήσουν σπιθαμή πράσινο και να πάνε όπου αλλού θέλουν και να κάνουν το σταθμό για τον οποίο είμαστε απλώς αντίθετοι να γίνει στο συγκεκριμένο χώρο. Η απάντηση του δήμαρχου ήταν ότι ο σταθμός θα γίνεικαι εμείς μπορούμε να διαφωνήσουμε αλλά σε «δημοκρατικά πλαίσια».

Τη Δευτέρα 4/06/18 κάναμε τη πρώτη μας συνέλευση μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια και φτιάξαμε πάλι τη «συνέλευση αγώνα για την υπεράσπιση του Μπαρουτάδικου». Παλιοί γνωστοί, αριστερές και αναρχικές οργανώσεις, κάτοικοι που είχαμε δώσει και τον προηγούμενο αγώνα καθώς και νέος κόσμος, είμασταν εκεί ενθυμούμενοι τον παλιό αγώνα και βάζοντας τις βάσεις για τον νέο.

Όπως ενημερωθήκαμε, ο καινούργιος σταθμός που θα είναι μικρότερος από τον προηγούμενο θα κοστίσει ακριβότερα κατά ένα εκατομμύριο (1.200.000 πριν – 2.300.000 τώρα). Απ’ ό,τι φαίνεται «λεφτά υπάρχουν».

Να τονίσουμε επίσης ότι ο δήμος Αιγάλεω που υπερηφανεύεται για την περιβαλλοντική του ευαισθησία δεν έχει δομές για τα αδέσποτα, κόβει όποιο δέντρο θέλει με τη δικαιολογία ότι η ζωή του τέλειωσε (οι λεύκες λέει έχουν 25 χρόνια ζωής) και ακόμη δεν βγάζει λέξη για την επέκταση γνωστής καφετέριας, στην άλλη πλευρά του Μπαρουτάδικου πο όχι μόνο βάζει τραπεζάκια παντού, αλλά κόβει  και  δένδρα…

Όλα αυτά συζητήθηκαν και θα συζητηθούν στην επόμενη συνέλευση και μάλλον θα γίνουν μέρος των διεκδικήσεων του αγώνα.

Εμείς τις Δευτέρες στις 7.00 μ.μ. θα είμαστε εκεί αλλά και κάθε μέρα θα είμαστε σε επαγρύπνηση.

Ο αγώνας μόλις άρχισε!

Ν.Π.