Με ανακοίνωσή της η Αγωνιστική Ενότητα Εργαζομένων στο ΤΕΕ, αυτή τη φορά δεν επικεντρώνει στα άμεσα και καυτά εργατικά – συνδικαλιστικά αιτήματα, αλλά θυμίζει μια πτυχή της ελληνικής επανάστασης που φέτος συμπληρώνει τα 200 χρόνια της. Θυμίζει την διεθνιστική αλληλεγγύη της μικρής Αϊτής που λίγα χρόνια νωρίτερα είχε κερδίσει την ανεξαρτησία της από τους Γάλλους.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΤΕΕ
Για την επέτειο των 200 ετών από την επανάσταση του 1821
Η Αϊτή η πρώτη χώρα που κατάργησε τη δουλεία και κυβερνήθηκε από μαύρους, ανακήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία την πρωτοχρονιά του 1804.
Η Αϊτή ή το Χαΐτιον όπως ονομάζονταν όμως είναι η πρώτη κρατική οντότητα που αναγνώρισε το επαναστατημένο ελληνικό έθνος από το 1822 ακόμη.
Δεν αρκέστηκε όμως στην τόσο σημαντική αυτή πράξη που έδωσε διεθνή υπόσταση στον αγώνα των Ελλήνων επαναστατών.
Το φτωχό Χαΐτιον από τη μακρινή Καραϊβική θέλοντας να συνεισφέρει στο αγώνα για την λευτεριά του λαού μας από την Οθωμανική αυτοκρατορία καθώς δεν είχε χρήματα μάς έστειλε ένα καράβι με 44 τόνους καφέ προκειμένου να πουληθεί για να αγοραστούν από τους επαναστάτες καρυοφύλλια και μπαρούτι για τον αγώνα. Έστειλε όμως και 100 εθελοντές που ξεκίνησαν από την Καραϊβική για το μακρινό Αιγαίο να δώσουν το αίμα τους στον αγώνα για την ελευθερία ενός λαού χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά!
Ατυχώς το καράβι βούλιαξε στο μεγάλο ταξίδι παίρνοντας στο βυθό τα 100 παλικάρια της Αϊτής που έδωσαν με αυτό τον τρόπο την ζωή τους την ελευθερία μας.
Με το παρακάτω κείμενο ο Πρόεδρος της Αϊτής απευθύνεται προς τους Α. Κοραή, Κ. Πολυχρονιάδη, Α. Βογορίδη και Κ. Κλωνάρη αναγνωρίζοντας την Ελλάδα ως ελεύθερο κράτος.
«Ελευθερία… Ισότης
Ιωάννης Πέτρου Βόγερ, πρόεδρος του Χαϊτίου, προς τους Πολίτας της Ελλάδος Α. Κοραήν, Κ. Πολυχρονιάδην, Α. Βογορίδην και Κ. Κλωνάρην.
Εις τα Παρίσια
Πριν ή δεχθώμεν την επιστολή υμών, σημειουμένην εκ Παρισίων τη 20η παρελθόντος Αυγούστου, έφθασεν ενταύθα η είδησις της επαναστάσεως των συμπολιτών υμών κατά του δεσποτισμού, του επί τρεις περίπου διαρκέσαντος εκατονταετηρίδας. Μετά μεγάλου ενθουσιασμού εμάθομεν ότι η Ελλάς αναγκασθείσα τέλος πάντων εδράξατο των όπλων, ίνα κτήσηται της ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ήν μεταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε.
Μία τόσον ωραία και τόσον νόμιμος υπόθεσις, και προ πάντων αι συνοδεύσασαι ταύτην πρώται επιτυχίαι, ουκ εισίν αδιάφοροι τοις Χαϊτίοις, οίτινες, ως οι Ελληνες επί πολύν καιρόν έκλινον τον αυχένα υπό ζυγόν επονείδιστον και δια των αλύσεων αυτών συνέτριψαν την κεφαλήν της τυραννίας.
Ευχηθέντες προς τον ουρανόν, όπως υπερασπισθή τους απογόνους του Λεωνίδου , εσκέφθημεν ίνα συντρέξωμεν τας γενναίας δυνάμεις τούτων, ει μη διά στρατευμάτων και πολεμοφοδίων, τουλάχιστον διά χρημάτων, ως χρησίμων εσομένων διά προμήθειαν όπλων, ών έχετε ανάγκην. Συμβεβηκότα όμως, επιβαλόντα τη πατρίδι ημών μεγάλην ανάγκην. επησχόλησαν όλον το χρηματικόν, εξ ού η Διοίκησις ηδύνατο καταβάλει μέρος. Σήμερον έτι η επανάστασις, η κατά το ανατολικόν μέρος της νήσου επικρατούσα, υπάρχει νέον προς την εκτέλεσιν αυτού του σκοπού κώλυμα. Επειδή το μέρος όπερ ηνώθη μετά της Δημοκρατίας, ής προεδρεύω, υπάρχει εν μεγίστη ενδεία και προκαλεί δικαίως μεγάλην του ταμείου ημών την δαπάνην. Εάν δ’ επέλθωσι κατάλληλοι, ως επιθυμούμεν, αι περιστάσεις, τότε βοηθήσωμεν προς τιμήν ημών τοις τέκνοις της Ελλάδος, όσον δυνηθώμεν.
Πολίται, διερμηνεύσατε προς τους συμπατριώτας υμών τας θερμοτέρας ευχάς, άς λαός του Χαϊτίου αναπέμπει υπέρ της ελευθερώσεως αυτών. Οι μεταγενέστεροι Ελληνες ελπίζουσιν εν τη αναγεννωμένη ιστορία τούτων άξια της Σαλαμίνος τρόπαια. Είθε παρόμοιοι τοις προγόνοις αυτών αποδεκνυόμενοι και υπό των διαταγών του Μιλτιάδου διευθυνόμενοι, δυνηθώσιν εν τοις πεδίοις του νέου Μαραθώνος τον θρίαμβον της ιεράς υποθέσεως, ήν επεχείρησαν υπέρ των δικαιωμάτων αυτών, της θρησκείας και της πατρίδος. Είθε, τέλος, διά των φρονίμων διατάξεων αυτών μνημονευθώσιν εν τη ιστορία οι κληρονόμοι της καρτερίας και των αρετών των προγόνων.
Τη 15η Ιανουαρίου 1822 και 19η της Ανεξαρτησίας
ΒΟΓΕΡ»
Φέτος που συμπληρώνονται 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 αφιερώνουμε την επέτειο αυτή στο φτωχό εξεγερμένο Χαΐτιον με ευγνωμοσύνη για την αλληλεγγύη του και τη συνεισφορά του στη λευτεριά μας.
Ίσως να μας διδάξει πως και στο σημερινό διεθνές περιβάλλον του ιμπεριαλιστικού πραγματισμού στο οποίο σκύβουν το ραγιάδικο κεφάλι τους οι πολιτικοί ταγοί μας, η ελπίδα βρίσκεται στον αγώνα του λαού μας και στην άδολη αλληλεγγύη των εξεγερμένων λαών.
7/1/2021
Αγωνιστική Ενότητα Εργαζόμενων στο ΤΕΕ
