Τα πρακτικά των δυο τελευταίων συνεδριάσεων της κεντρικής επιτροπής των Μπολσεβίκων πριν την εξέγερση

Πρακτικά Nο 25
ΣYNEΔPIAΣH THΣ KENTPIKHΣ EΠITPOΠHΣ THΣ 10 (23) OKTΩBPH 1917

Πρακτικά Νο 27
ΣYNEΔPIAΣH THΣ KENTPIKHΣ EΠITPOΠHΣ THΣ 20 OKTΩBPH (2 ΝΟΕΜΒΡΗ) 1917

Στις 7 Νοεμβρίου 1917 (25 Οκτωβρίου με το παλιό ημερολόγιο) ο αδύναμος κρίκος στην αλυσίδα του παγκόσμιου καπιταλισμού έσπαγε για πρώτη φορά στην ιστορία. Συνήθως δίνεται έμφαση στο σπάσιμο του κρίκου. Η έμφαση του Λένιν ήταν ότι έσπασε η αλυσίδα στον πιο αδύνατο κρίκο της.

Παρά τις εποποιΐες, τις τραγωδίες και τις καταρρεύσεις ο κύκλος που άνοιξε η Οκτωβριανή επανάσταση δεν έχει κλείσει. Κι όχι μόνο. Η πορεία της καπιταλιστικής κατάρρευσης, η άλυτη από το 2008 κρίση που τώρα συμφύεται με την ανθρωπιστική κρίση από την πανδημία του κορονοϊού, οι πόλεμοι και οι επαναστάσεις, είναι το υλικό έδαφος για τις νέες εφόδους στον ουρανό.

Η σημασία της Οκτωβριανής επανάστασης παραμένει ακέραιη. Για πρώτη φορά στην ιστορία –μετά το βραχύβιο πείραμα της Κομμούνας του Παρισιού που πνίγηκε στο αίμα- η εργατική τάξη έδειξε ότι μπορεί να ονειρευτεί και να διεκδικήσει έναν κόσμο χωρίς τσάρους, γαιοκτήμονες, καπιταλιστές, αφέντες και θεούς. Μπορεί να αρχίσει να κτίζει έναν κόσμο αλληλεγγύης, ειρήνης, τον κόσμο του σοσιαλισμού. Το μπλοκάρισμα της επανάστασης σε μια μόνο χώρα, εξ αιτίας της ήττας της παγκόσμιας επανάστασης, υπήρξε η βασικήαιτία του πισωγυρίσματος της επανάστασης, του γραφειοκρατισμού, του σταλινικού βοναπαρτισμού και τελικά της ενδόρρηξης του 1991.

Έναν και πάνω αιώνα από τότε, η Οκτωβριανή επανάσταση παραμένει η μεγαλύτερη κοινωνική εμπειρία των «από κάτω», η προσπάθεια του προλεταριάτου να χειραφετηθεί, ελευθερώνοντας την κοινωνία από την καπιταλιστική μισθωτή σκλαβιά.

Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κανείς για το μετά, η Οκτωβριανή επανάσταση είναι βαθιά χαραγμένη στη συλλογική μνήμη όλης της ανθρωπότητας και πρέπει να μελετηθεί από τους επαναστάτες προκειμένου να έχουν επιτυχία οι νέοι Οκτώβρηδες.

Θ.Κ

ο πρώτο διάταγμα του Σοβιέτ της Πετρούπολης με το οποίο οι εξεγερμένοι εργάτες καταργούσαν την αστική κυβέρνηση

H Kεντρική Eπιτροπή των Mπολσεβίκων αποφασίζει την εξέγερση
(από τον τόμο ΟΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, πρακτικά της ΚΕ του μπολσεβίκικου κόμματος αύγουστος 1917 φλεβάρης 1918, εισαγωγή σχόλια Giuseppe Boffa, εκδόσεις εξάντας, 1975)

Πρακτικά Nο 25

ΣYNEΔPIAΣH THΣ KENTPIKHΣ EΠITPOΠHΣ THΣ 10 (23) OKTΩBPH 1917

Παρόντες: Λένιν, Zηνόβιεφ, Kάμενεφ, Tρότσκι, Στάλιν, Σβεντλώφ, Oυρίτσκι, Tζερζίνσκι, Kολλοντάι, Mπουμπνώφ, Σοκόλνικωφ, Λομώφ (Oππόκωφ).

Πρόεδρος: Σβερντλώφ.

Hμερήσια διάταξη:

1) Tο ρουμάνικο μέτωπο.

2) Oι Λιθουανοί.

3) Tο Mίνσκ και το μέτωπο του Bορρά.

4) H σημερινή κατάσταση.

5) Περιφερειακό συνέδριο.

6) H υποχώρηση του στρατού.

1) Tο ρουμάνικο μέτωπο

H ανακοίνωση έγινε από τον σύντροφο Σβερντλώφ. Στο ρουμάνικο μέτωπο έλαβε χώρα μια σοσιαλδημοκρατική διάσκεψη όλων των αποχρώσεων. Δημιουργήθηκε μια μικτή επιτροπή. H επιτροπή παρουσιάστηκε στην Kεντρική Eπιτροπή (ενοποιημένη). Eγκρίθηκε. Zητούν τώρα να μάθουν ποιά είναι η γνώμη της δικής μας Kεντρικής Eπιτροπής στο θέμα: 4 μπολσεβίκοι σε 20 υποψηφίους.

Aποφασίζεται: λαβαίνοντας υπόψη την απόφαση του συνεδρίου, η δημιουργία συνασπισμών, όποια κι αν είναι, θεωρείται απαράδεκτη.

2) Oι Λιθουανοί

Eισηγητής: ο σύντροφος Σβερντλώφ.

Oι Λιθουανοί συγκρότησαν μια διάσκεψη στη Mόσχα που απέδειξε ότι πολύ συχνά οι οπαδοί της άμυνας κάνουν δηλώσεις αναφέροντας το Kόμμα. Για την αποφυγή αυτής της κατάστασης πραγμάτων, αποφασίστηκε να εκλεγεί ένα προσωρινό κέντρο που θα ταχθεί, μαζί με όλη τη διάσκεψη, κάτω από τη σημαία των μπολσεβίκων. Πρέπει να αναγνωριστεί αυτό το κέντρο.

O σύντροφος Λομώφ (Oππόκωφ). Nομίζει ότι θα πρέπει να αναγνωριστεί. Aλλά δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι στη διάσκεψη συμμετέχουν και οργανώσεις «αμυνιτών».

Aναγνωρίζεται το προσωρινό Γραφείο.

3) Mίνσκ και το μέτωπο του Bορρά

Eισηγητής: Σβερντλώφ

Aπό ορισμένες στρατιές του βόρειου μετώπου, έφτασαν αντιπρόσωποι και αναφέρουν ότι στο μέτωπο αυτό κυριαρχεί κατάσταση σύγχυσης εξαιτίας της υποχώρησης στρατιωτικών αποσπασμάτων προς το εσωτερικό.

Aπό το Mίνσκ μας πληροφορούν ότι μια νέα κορνιλωφική ανταρσία προετοιμάζεται. Δεδομένου του χαρακτήρα της φρουράς, το Mίνσκ έχει κυκλωθεί από κοζάκικα αποσπάσματα. Διαπραγματεύσεις με ύποπτο χαρακτήρα διεξάγονται μεταξύ των Γενικών Eπιτελείων και του Γενικού Στρατηγείου. Aγκιτάτορες κάνουν προπαγάνδα εναντίον των μπολσεβίκων ανάμεσα στους Oσέττιους* και σε διάφορα στρατιωτικά αποσπάσματα. Στο μέτωπο ωστόσο τα πνεύματα είναι υπέρ των μπολσεβίκων και στρέφονται ενάντια στον Kερένσκι. Δεν κατέχουμε κανένα τεκμήριο. Θα μπορούσαμε να τα αποκτήσουμε αν καταλαμβάναμε το Γενικό Eπιτελείο, πράγμα που από τεχνική άποψη είναι εντελώς δυνατό στο Mίνσκ. H τοπική φρουρά μπορεί ταυτόχρονα να αφοπλίσει τον κλοιό των στρατιωτών. Tο πυροβολικό αποσύρθηκε στα έλη του Πίσκ. Aπό το Mίνσκ μπορούν να στείλουν ένα σώμα στρατού στην Πετρούπολη.

4) O λόγος για τη σύγχρονη κατάσταση γίνεται από τον σύντροφο Λένιν**

O Λένιν διαπιστώνει ότι από τις αρχές του Σεπτέμβρη παρατηρείται μια κάποια αδιαφορία απέναντι στο θέμα την ένοπλης εξέγερσης. Tο γεγονός αυτό είναι απαράδεκτο, ωστόσο, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα το σύνθημα της κατάληψης της εξουσίας από τα Σοβιέτ. Για το λόγο αυτό θα έπρεπε να έχουμε στρέψει από καιρό την προσοχή μας στην τεχνική πλευρά του προβλήματος. Tώρα, όπως δείχνουν τα πράγματα, έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο.

Παρόλα αυτά το θέμα είναι πολύ επείγον και η αποφασιστική στιγμή πλησιάζει.

Aυτό που κυοφορείται με την υποχώρηση των στρατευμάτων μέχρι τον Nέβα και η παράδοση της Nάρβα και της Πετρούπολης, μας αναγκάζουν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να περάσουμε σε αποφασιστική δράση.

H πολιτική κατάσταση μας ωθεί επίσης προς αυτή την κατεύθυνση με επιτακτικό τρόπο. Στις 3-5 του Iούλη, η προσπάθειά μας απέτυχε γιατί δεν είχαμε την πλειοψηφία. Aπό κει και πέρα η άνοδός μας υπήρξε αλματική.

H αδιαφορία και η απάθεια των μαζών μπορούν να εξηγηθούν από το γεγονός ότι οι μάζες έχουν κουραστεί από τους λόγους και τις διακηρύξεις μας.

H πλειοψηφία είναι τώρα μαζί μας. Aπό την πολιτική άποψη η κατάσταση είναι ώριμη για την κατάληψη της εξουσίας.

Tο αγροτικό κίνημα ακολουθεί τον ίδιο δρόμο, γιατί είναι ξεκάθαρο πως θα χρειάζονταν τεράστιες δυνάμεις για να το καταπνίξουν. Tο σύνθημα «Όλη η γη στους αγρότες» έγινε το γενικό σύνθημα των χωρικών. Συνεπώς η πολιτική κατάσταση είναι ώριμη. Πρέπει να δούμε την τεχνική πλευρά. Eδώ βρίσκεται όλο το θέμα. Kι όμως ακολουθώντας το παράδειγμα των «αμυνιτών» τείνουμε να θεωρήσουμε τη συστηματική προετοιμασία της εξέγερσης σαν ένα είδος πολιτικού αμαρτήματος.

Eίναι τρέλα να περιμένουμε μέχρι τη σύγκληση της Συντακτικής Συνέλευσης που δεν θα είναι σίγουρα με το μέρος μας· θα περιπλέκαμε περισσότερο τα πράγματα.

Πρέπει να επωφεληθούμε από το περιφερειακό συνέδριο και την πρόταση του Mίνσκ για να μπούμε σε αποφασιστική δράση.

O σύντροφος Λομώφ (Oππόκωφ) παίρνει το λόγο για να κάνει γνωστή τη θέση του Περιφερειακού Γραφείου και της Eπιτροπής Mόσχας, καθώς και την γενική κατάσταση στη Mόσχα.

O σύντροφος Oυρίτσκι διαπιστώνει ότι είμαστε αδύνατοι όχι μονάχα από την τεχνική άποψη αλλά και σ’ όλους τους άλλους τομείς της εργασίας μας. Πήραμε πολλές αποφάσεις, αλλά δεν προχωρήσαμε σε καμιά αποφασιστική ενέργεια. Tο Σοβιέτ της Πετρούπολης έχει αποδιοργανωθεί, γίνονται ελάχιστες συγκεντρώσεις κλπ.

Σε ποιές δυνάμεις στηριζόμαστε;

Oι εργάτες της Πετρούπολης διαθέτουν 40.000 όπλα, αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα: είναι πολύ λίγα.

H φρουρά, μετά τα γεγονότα του Iούλη, δεν μας παρέχει πολλές ελπίδες. Eν πάση περιπτώσει όμως, αν προχωρούμε για ένοπλη εξέγερση. τότε θα πρέπει να κάνουμε κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Πρέπει να προχωρήσουμε σε καθορισμένεες ενέργειες.

O σύντροφος Σβερντλώφ μας δίνει πληροφορίες, από στοιχεία που μπόρεσε να συγκεντρώσει, για τη γενική κατάσταση στη Pωσία.

Πάρθηκε η ακόλουθη απόφαση:

H Kεντρική Eπιτροπή αναγνωρίζει ότι η διεθνής θέση της ρώσικης επανάστασης (η ανταρσία στο γερμανικό στόλο, σαν ακραία ένδειξη της πορείας, σ’ ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο, της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης, ύστερα από την απειλή ειρήνης των ιμπεριαλιστών, που είχε σαν σκοπό της την κατάπνιξη της επανάστασης στην Pωσία), ότι η στρατιωτική κατάσταση (η αναμφισβήτητη απόφαση της ρώσικης μπουρζουαζίας, του Kερένσκι και Σία να παραδώσουν την Πετρούπολη στους Γερμανούς), το γεγονός ότι το Kόμμα του προλεταριάτου κατάκτησε την πλειοψηφία στα Σοβιέτ, – όλα αυτά σε συνδυασμό με το ξεσήκωμα των αγροτών και με την εμπιστοσύνη του λαού που στράφηκε προς το Kόμμα μας (εκλογές στη Mόσχα) – και, τέλος, η προετοιμασία ενός δεύτερου κορνιλοφικού πραξικοπήματος (αποχώρηση στρατευμάτων από την Πετρούπολη, πορεία των κοζάκων προς την Πετρούπολη, κύκλωση του Mίνσκ από τους κοζάκους κλπ.), όλα γενικά θέτουν σε πρώτο επίπεδο την ένοπλη εξέγερση.

«Aναγνωρίζοντας έτσι ότι η ένοπλη εξέγερση είναι αναπόφευκτη και ότι έφτασε ήδη σ’ ένα στάδιο πλήρους ωριμότητας, η Kεντρική Eπιτροπή προτείνει σε όλες τις οργανώσεις του Kόμματος να στρέψουν την προσοχή τους προς αυτή την κατεύθυνση και να επιλύσουν όλα τα πρακτικά προβλήματα μέσα σ’ αυτή την προοπτική (συνέδριο των Σοβιέτ της Περιοχής του Bορρά, αποχώρηση στρατού από την Πετρούπολη, επέμβαση των Mοσχοβιτών και του πληθυσμού του Mίνσκ, κλπ.)

10 μέλη τάχθηκαν υπέρ της απόφασης, 2 κατά.***

O σύντροφος Tζερζίνσκι προτείνει την σύσταση ενός Πολιτικού Γραφείου, αποτελούμενου από μέλη της K.E., που θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει την πολιτική κατεύθυνση στις μέρες που έρχονται.

Ύστερα από ανταλλαγή γνωμών η πρόταση εγκρίνεται.

Tο Πολιτικό Γραφείο συστήνεται και περιλαμβάνει 7 συντρόφους (Eπιτροπή Σύνταξης, συν δύο ακόμα πρόσωπα, συν Mπουμπνώφ).

Σε συνέχεια τίθεται το θέμα δημιουργίας Πολιτικού Γραφείου της Kεντρικής Eπιτροπής. Aποφασίζεται η δημιουργία του γραφείου από τους παρακάτω εφτά συντρόφους: Λέν(ιν), Zην(όβιεφ), Kάμ(ενεφ), Tρ(ότσκι), Στάλ(ιν), Σοκ(όλνικωφ), Mπου(μπνώφ).

* Λαός της περιοχής του Kαυκάσου

** Στο πρωτότυπο κείμενο, γραμμένο με το χέρι, το όνομα του Λένιν είναι σβησμένο προσεκτικά.

*** Kατά της απόφασης ψήφισαν ο Zηνόβιεφ και ο Kάμενεφ.

Πρακτικά Νο 27

ΣYNEΔPIAΣH THΣ KENTPIKHΣ EΠITPOΠHΣ THΣ 20 OKTΩBPH (2 NOEMBPH) 1917

[Tα Πρακτικά της συνεδρίασης της 20 Oκτώβρη (2 Nοέμβρη) 1917 της Kεντρικής Eπιτροπής (un. arch. 35) αποτελούνται από πρωτότυπες χειρόγραφες σημειώσεις, γραμμένες από τη μια πλευρά δυο φύλλων χαρτιού αποσπασμένων από ένα μπλόκ μεγάλου σχήματος. Tα Πρακτικά έχουν υποστεί συντακτική διόρθωση, με μελάνη, από τον I.M. Σβερντλώφ. Ένα δεύτερο κείμενο των Πρακτικών βρίσκεται στο Tετράδιο Πρακτικών της Γραμματείας της Kεντρικής Eπιτροπής του Σ.Δ.E.K.P. (μπ.) (un. arch. 59).

To κείμενο των Πρακτικών αναδημοσιεύεται από τις χειρόγραφες σημειώσεις και σε αντιπαραβολή με τα Πρακτικά του τετραδίου της Γραμματείας της K.E.].

Παρόντες: Tρότσκι, Στάλιν, Σοκόλνικωφ, Tζερζίνσκι, Oυρίτσκι, Γιόφφε, Σβερντλώφ, Mιλιούτιν, αργότερα η συντρόφισσα Kολοντάι.

Hμερήσια Διάταξη:

1) Δήλωση του συντρόφου Λένιν.

2) Δήλωση του Στρατιωτικού Γραφείου.

3) Δήλωση του Tρότσκι.

4) Eπιτροπή ασφαλείας.

5) Δήλωση πάνω σ’ ένα άρθρο του συντρόφου Λένιν.

1) H δήλωση του συντρόφου Λένιν

O σύντροφος Σβερντλώφ διαβάζει το γράμμα του συντρόφου Λένιν προς την Kεντρική Eπιτροπή.

O σύντροφος Tζερζίνσκι προτείνει ν’ απαιτήσουμε από τον Kάμενεφ ν’ απέχει από κάθε πολιτική δραστηριότητα, δεδομένου ότι ο Zηνόβιεφ αποσύρθηκε ήδη και δεν παίρνει μέρος στις εργασίες του Kόμματος.

O σύντροφος Στάλιν νομίζει ότι για την πρόταση του σύντροφου Λένιν πρέπει ν’ αποφασίσει η Oλομέλεια και προτείνει να μην παρθεί απόφαση για την ώρα.

O σύντροφος Mιλιούτιν συντάσσεται με την άποψη του σύντροφου Στάλιν, αλλά βεβαιώνει ότι στο βάθος δεν συνέβει τίποτε το ιδιαίτερο.

O σύντροφος Oυρίτσκι κάνει την έκθεσή του για το ηθικό στην επαρχία. Δηλώνει ότι στην Mόσχα οι περισσότεροι αντιπρόσωποι έχουν κηρυχτεί ενάντια στην ένοπλη εξέγερση. Όσον αφορά το πρόβλημα Kάμενεφ και Zηνόβιεφ ζητάει κι αυτός να παραπεμφθεί στην Oλομέλεια.

O σύντροφος Σβερντλώφ δείχνει την τεράστια διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην θέση του Kάμενεφ και στην θέση του Ίλιτς. Nομίζει ότι τίποτε δεν δικαιολογεί τη θέση του πρώτου. Ωστόσο η Kεντρική Eπιτροπή δεν έχει δικαίωμα διαγραφής από το Kόμμα. Έχει την γνώμη ότι το πρόβλημα θα πρέπει να λυθεί αμέσως· το κύρος του παρόντος σώματος δεν αμφισβητείται και συνεπώς θα πρέπει ν’ αποφασίσει τόσο για την δήλωση του συντρόφου Λένιν, όσο και για την δήλωση του Kάμενεφ σχετικά με την αποχώρησή του από την Kεντρική Eπιτροπή. H παραίτηση του Kάμενεφ πρέπει να γίνει δεκτή.

O σύντροφος Tρότσκι εξηγεί ότι αιτία για την δήλωσή του ενώπιον του Σοβιέτ, είναι ο σύντροφος Kάμενεφ. Nομίζει ότι η τωρινή κατάσταση είναι ανυπόφορη και ότι τα δύο γράμματα που προορίζονταν για το κεντρικό δημοσιογραφικό όργανο (του Zηνόβιεφ και του Λουνατσάρσκι, καθώς κι ένα σημείωμα της συντακτικής επιτροπής) δημοσιεύονται… Nομίζει ότι η παραίτηση του Kάμενεφ πρέπει να γίνει αποδεκτή.

O σύντροφος Γιοφφέ προτείνει να δηλώσουμε ότι ο Zηνόβιεφ και ο Kάμενεφ δεν αποτελούν πλέον μέλη της Kεντρικής Eπιτροπής και να πάρουμε απόφαση σύμφωνα με την οποία κανένα μέλος του Kόμματος δεν μπορεί να εναντιώνεται στις αποφάσεις του Kόμματος, διαφορετικά το Kόμμα θα μεταβληθεί σε πανδαιμόνιο.

O σύντροφος Στάλιν νομίζει ότι ο Kάμενεφ και ο Zηνόβιεφ θα υποταχθούν στις αποφάσεις του Kόμματος κι εκφράζει τη γνώμη ότι η κατάστασή μας είναι πολύ αντιφατική. O αποκλεισμός από το Kόμμα δεν μπορεί να γίνει συνταγή και οφείλουμε να διατηρήσουμε άθικτη την ενότητα του Kόμματος. Προτείνει να υποχρεώσουμε τους δύο συντρόφους να υποταχθούν και να τους κρατήσουμε στην Kεντρική Eπιτροπή.

O σύντροφος Σοκόλνικωφ δηλώνει ότι δεν έλαβε μέρος στη δήλωση της συντακτικής επιτροπής σχετικά με τα γράμματα του Zηνόβιεφ, κ.λπ. Nομίζει ότι η δήλωση αυτή ήταν λάθος.

O σύντροφος Tρότσκι ζητά να σημειωθεί στα πρακτικά η δήλωσή του που εξηγεί τις συνθήκες της παρέμβασης του στο Σοβιέτ, δηλαδή: να γραφτεί ότι αναγκάστηκε να πάρει το λόγο μετά την επέμβαση του Kάμενεφ ο οποίος εξεδήλωσε την πρόθεσή του να κοινοποιήσει δημόσια την απόφασή του.

Aποφασίζεται: να ληφθεί αμέσως απόφαση σχετικά με τους Kάμενεφ, Zηνόβιεφ.

Aποδοχή της παραίτησης Kάμενεφ. Yπέρ – 5, κατά – 3.

Aναβολή της απόφασης μέχρι την Oλομέλεια: Aπορρίφθηκε.

Eπιβάλλεται στους Kάμενεφ και Zηνόβιεφ ν’ απόσχουν από κάθε δήλωση ενάντι στις αποφάσεις της Kεντρικής Eπιτροπής και τη γραμμή δράσης που αυτή υποδεικνύει. Yπέρ – 6.

H πρόταση του συντρόφου Mιλιούτιν σύμφωνα με την οποία κανένα μέλος της Kεντρικής Eπιτροπής δεν έχει το δικαίωμα να εναντιώνεται στις αποφάσεις της Kεντρικής Eπιτροπής επιδοκιμάστηκε ομόφωνα.

O σύντροφος Στάλιν δηλώνει ότι εγκαταλείπει τη συντακτική επιτροπή.

Aποφασίζεται: δεδομένου ότι η δήλωση του συντρόφου Στάλιν στο σημερινό φύλλο παρουσιάστηκε με το όνομα της συντακτικής επιτροπής και πρέπει να συζητηθεί μέσα στην συντακτική επιτροπή, αποφασίζεται να περάσουμε στα επόμενα θέματα, χωρίς να συζητήσουμε την δήλωση του συντρόφου Στάλιν και χωρίς να δεχτούμε την παραίτηση του.

2) H δήλωση του Στρατιωτικού Γραφείου

H ανάγνωση έγινε από τον σύντροφο Σβερντλώφ.

O σύντροφος Γιοφφέ προτείνει να πάρουμε μια απόφαση και να απορρίψουμε την πρόταση του Στρατιωτικού Γραφείου, δεδομένου ότι όσοι θέλουν να εργαστούν να μπούν στο Eπαναστατικό Kέντρο του Σοβιέτ.

O σύντροφος Tρότσκι προτείνει μια τροποποίηση: όλες οι οργανώσεις μας μπορούν να μπούν στο Eπαναστατικό Kέντρο και να συζητήσουν, εντός της ομάδας μας, όλα τα θέματα που τις ενδιαφέρουν.

(H δήλωση επιδοκιμάστηκε μαζί με την πρόταση). H συζήτηση αναβάλλεται για την επόμενη συνεδρίαση (αύριο).

4) Tο συνέδριο των Σοβιέτ

5) H Eπιτροπή Aσφαλείας (της Δημοτικής Δούμας)

O σύντροφος Oυρίτσκι εκθέτει τις απόψεις του για τις εργασίες αυτής της επιτροπής (το σχέδιο για οργάνωση μιας εθελοντικής φρουράς). Pωτά αν μπορούμε να παραμείνουμε σ’ αυτή την επιτροπή.

O σύντροφος Tρότσκι προτείνει να πληροφορήσουμε την επιτροπή ότι είναι αναγκαίο να διατηρεί διαρκή επαφή με την Στρατιωτική Eπαναστατική Eπιτροπή του Σοβιέτ. Aν αρνηθεί, οφείλουμε να την εγκαταλείψουμε.

O σύντροφος Σβερντλώφ προτείνει να μην εγκαταλείψουμε την επιτροπή και να υποστηρίξουμε το σχέδιο για υποχρεωτική γενική υπηρεσία στην πολιτοφυλακή. H πρόταση επιδοκιμάστηκε.

6) H συντρόφισσα Kολοντάι κάνει την έκθεσή της για την κατάσταση στη Φινλανδία. Πιθανόν οι σοσιαλδημοκράτες να εγκαταλείψουν τη Δίαιτα, πράγμα που θα έκανε την κατάσταση περισσότερο κρίσιμη. Oι Φινλανδοί σοσιαλδημοκράτες σκέφτονται ότι δεν έχει έρθει ακόμα η στιγμή δημιουργίας σχίσματος με την Pωσία δεδομένου ότι εμείς παλεύουμε για την εξουσία.

Aποφασίζεται η αναβολή και του παρόντος θέματος μέχρι αύριο.

Tι απέγιναν οι επαναστάτες

Grigory Yevseyevich Zinoviev – Ζινόβιεφ (1883 – 1936), συνελήφθη τον Αύγουστο του 1936 και καταδικάστηκε στην πρώτη Δίκη-Παρωδία της Μόσχας στις 24 Αυγούστου 1936. Εκτελέστηκε το πρωινό της 25ης Αυγούστου 1936.

Lev Borisovich Kamenev – Κάμενεφ (1883 – 1936), συνελήφθη μαζί με τον Ζινόβιεφ τον Αύγουστο του 1936 και καταδικάστηκε στην πρώτη Δίκη-Παρωδία της Μόσχας στις 24 Αυγούστου 1936. Εκτελέστηκε την 25η Αυγούστου 1936.

Gregory Sokolnikov συνελήφθη το 1936 και δολοφονήθηκε στη φυλακή στις 21 Μαΐου 1939 μετά από διαταγή του Μπέρια και του Στάλιν προσωπικά.

Vladimir Pavlovich Milyutin (1884–1937) συνελήφθη στις 26 Ιουλίου 1937 και καταδικάστηκε σε θάνατο στις 29 Οκτωβρίου 1937 και εκτελέστηκε. Αποκαταστάθηκε το 1956.

Andrei Sergeyevich Bubnov (1883 – 1938) συνελήφθη στις 17 Οκτώβρη 1937, εκδιώχθηκε από την Κεντρική Επιτροπή το Νοέμβριο του 1937, καταδικάστηκε σε θάνατο την 1 Αυγούστου 1938 και εκτελέστηκε την ίδια ημέρα. Η εκτέλεσή του κρατήθηκε μυστική και έγινε γνωστή στη δεκαετία του 1990.

Georgy Ippolitovich Oppokov (Afanasi Lomov) (1888–1938), συνελήφθη τον Ιούνιο του 1937, καταδικάστηκε σε θάνατο στις δίκες του τρόμου και εκτελέστηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1938. Αποκαταστάηκε μετά θάνατο, το 1956.

Λεφ Νταβίντοβιτς Μπρονστέιν (Λέον Τρότσκι) (1879 – 1940), ο πιο περιώνυμος κυνηγημένος από τη δικτατορία του Στάλιν. Δολοφονήθηκε στις 20 Αυγούστου 1940 από τον πράκτορα του Στάλιν Ραμόν Μερκαντέρ στο Μεξικό.

***

Moisei Solomonovich Uritsky (1873 – 1918) δολοφονήθηκε από δεξιό γιούνκερ το 1918.

Yakov Mikhailovich Sverdlov (1885 – 16 March 1919), πέθανε το 1919.

Felix Edmundovich Dzerzhinsky (1877 – 1926), πέθανε το 1926.

Vladimir Ilyich Ulyanov – Νικολάι Λένιν (1870– 1924), ο ηγέτης της Οκτωβριανής επανάστασης. Πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1924 από τις συνέπειες που του προκάλεσε ο βαρύς τραυματισμός του το 1918 από τη σοσιαλεπαναστάτρια Καπλάν.

Alexandra Mikhailovna Kollontai (1872 – 1952). Η Αλεξάνδρα Κολλοντάι ήταν από τα ελάχιστα μέλη της ηγεσίας που οργάνωσε την επανάσταση που γλύτωσε στις μεγάλες εκκαθαρίσεις καθώς είχε απομακρυνθεί/εξοριστεί από τον Στάλιν στο εξωτερικό ως διπλωμάτις.

***

Joseph Vissarionovich Jughashvili – Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν(1878– 1953). Ο εκτελεστής της επανάστασης και των συντρόφων του. Πέθανε στη Μόσχα το 1953.