Ένα επείγον κάλεσμα για επαναστατική ανατροπή ενάντια στα αδιέξοδα του καπιταλισμού
Σύμφωνα με έρευνα των Financial Times, στην οποία συμμετείχαν 72 οικονομολόγοι, οι μεγαλύτερες απειλές που αντιμετωπίζει η οικονομία της Ευρωζώνης το 2025 είναι ένας πιθανός παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος και η περιφερειακή πολιτική παράλυση.
Οι οικονομολόγοι προειδοποιούν για τους κινδύνους που εγκυμονούν οι εμπορικές πολιτικές που υπόσχεται ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να επιβάλει δασμούς έως και 20% σε όλες τις εισαγωγές στη χώρα, μια κίνηση που θα μπορούσε να έχει ολέθριες συνέπειες για το ευρώ. Το εντυπωσιακό 69% των εμπειρογνωμόνων που συμμετείχαν στην έρευνα πιστεύει ότι μια εμπορική σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και άλλων χωρών είναι πιθανή και το 68% υποστηρίζει ότι «αυτός θα ήταν ο μεγαλύτερος οικονομικός κίνδυνος για την Ευρωζώνη το επόμενο έτος». Εάν οι δασμοί αυτοί υλοποιηθούν, η Ευρωζώνη θα υποφέρει σημαντικά από τους υψηλότερους δασμούς, δεδομένου του εμπορικού πλεονάσματος που έχει με τις ΗΠΑ. Κατά συνέπεια, η Κίνα ενδέχεται να αδράξει την ευκαιρία να κατακλύσει τις παγκόσμιες αγορές με τα προϊόντα της σε ανταγωνιστικές τιμές.
«Το καπιταλιστικό πλαίσιο κάτω από το οποίο λειτουργούμε σήμερα είναι θεμελιωδώς ελαττωματικό και μη βιώσιμο». Σύμφωνα με ορισμένους οικονομολόγους, οι προτεινόμενες εμπορικές πολιτικές του Τραμπ θα μπορούσαν να καταπνίξουν την οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης ακόμη και πριν από την επιβολή των δασμών. Ο οικονομολόγος Tomasz Wieladek σημειώνει ότι «η αβεβαιότητα που δημιουργείται από αυτούς τους δασμούς θα μπορούσε να καθυστερήσει τις επιχειρηματικές επενδύσεις». Οι προβλέψεις δείχνουν ότι η οικονομία της Ευρωζώνης θα αναπτυχθεί μόνο κατά 0,9% το 2025, σηματοδοτώντας το τρίτο συνεχές έτος ανάπτυξης κάτω από τις προσδοκίες και κάτω από το 1,1% που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Παρά τις δυσοίωνες αυτές προβλέψεις, υπάρχει γενική συναίνεση ότι η περιοχή θα αποφύγει την ύφεση, αν και ορισμένοι οικονομολόγοι, όπως ο John Llewellyn, προβλέπουν μείωση της οικονομικής δραστηριότητας έως και 1% λόγω των κινδύνων που συνδέονται με τις πολιτικές Τραμπ.
Για πάρα πολύ καιρό, το καπιταλιστικό σύστημα έχει οδηγήσει την κοινωνία σε κύκλους άνθησης και ύφεσης, οδηγώντας την εργατική τάξη να σηκώνει το κύριο βάρος των οικονομικών κρίσεων, ενώ η πλούσια ελίτ συνεχίζει να ευημερεί. Το διαφαινόμενο ενδεχόμενο ενός παγκόσμιου εμπορικού πολέμου αποτελεί παράδειγμα των εγγενών αντιφάσεων και της αναποτελεσματικότητας του καπιταλισμού. Η αστική τάξη, με γνώμονα τη μεγιστοποίηση του κέρδους και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, συχνά προβαίνει σε προστατευτικά μέτρα -μέτρα οικονομικού εθνικισμού- που έχουν καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο για για την παγκόσμια εργατική τάξη. Στην πραγματικότητα, όπως σημείωνε ο Τρότσκι σε ένα σημαντικό κείμενο του 1934, «οι προσπάθειες να σώσουν την οικονομική ζωή, εμβολιάζοντάς την με το δηλητήριο από το πτώμα του εθνικισμού, έχει σαν αποτέλεσμα τη δηλητηρίαση του αίματος που ονομάζεται φασισμός». Στο βάθος βρίσκεται ένας καταστροφικός Τρίτος παγκόσμιος πόλεμος
Η ανάγκη για συλλογική δράση και επανάσταση
Ως απάντηση στην επικείμενη κρίση, η πλειοψηφία των οικονομολόγων που συμμετείχαν στην έρευνα (61%) υποστηρίζει την έκκληση της προέδρου της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να ξεκινήσει εμπορικές διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για να αποφευχθεί ένας εμπορικός πόλεμος μεγάλης κλίμακας. Ωστόσο, αναγνωρίζουν επίσης τους κινδύνους μιας υπερβολικά διαλλακτικής προσέγγισης, με οικονομολόγους όπως ο Kamil Kovar από τη Moody’s να δηλώνουν ότι «ο Τραμπ θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί κάθε προσπάθεια διαπραγμάτευσης ως ευκαιρία για να ενισχύσει την επιθετική του στάση». Παρά τους εξωτερικούς κινδύνους, οι οικονομολόγοι αναφέρουν επίσης ότι η Ευρωζώνη «θα μπορούσε να βρει ευκαιρίες μέσα στην κρίση, εάν εφαρμοστούν οι απαραίτητες οικονομικές μεταρρυθμίσεις», αν και η απαισιοδοξία παραμένει υπό το πρίσμα της εσωτερικής στασιμότητας της περιοχής.
Αυτές οι λεγόμενες «αναγκαίες οικονομικές μεταρρυθμίσεις» συχνά μεταφράζονται σε μέτρα λιτότητας, σφίγγοντας περαιτέρω τις βίδες στην εργατική τάξη. Πρέπει να απορρίψουμε τη λανθασμένη αντίληψη ότι η λιτότητα και οι πιο αυστηρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές μπορούν να λύσουν την οικονομική δυσπραγία που αντιμετωπίζουμε. Αντ’ αυτού, είναι καιρός η εργατική τάξη να πάρει τον έλεγχο με επαναστατικά μέσα – ανατρέποντας το καπιταλιστικό σύστημα και εγκαθιδρύοντας μια σοσιαλιστική οικονομία βασισμένη στην κοινοκτημοσύνη και τα εργατικά συμβούλια.
Ο κομμουνισμός ως ο δρόμος προς τα εμπρός
Ο καπιταλισμός μάς έχει οδηγήσει στο χείλος της καταστροφής ξανά και ξανά. Από τη Μεγάλη Ύφεση μέχρι τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και μετά, το σύστημα έχει αποδειχθεί ανίκανο να δημιουργήσει βιώσιμη οικονομική ισότητα ή σταθερότητα. Ο διαφαινόμενος εμπορικός πόλεμος είναι ένα ακόμη σύμπτωμα αυτού του αποτυχημένου συστήματος, όπου οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συγκρούονται για την κυριαρχία στην αγορά, αφήνοντας τους απλούς ανθρώπους να υποστούν τις συνέπειες.
Ο κομμουνισμός προσφέρει μια διέξοδο – ένα μονοπάτι όπου τα μέσα παραγωγής ανήκουν συλλογικά και ελέγχονται από τους εργάτες, όπου η οικονομία σχεδιάζεται για το κοινό καλό και όχι για το ιδιωτικό κέρδος. Στο πλαίσιο αυτού του συστήματος, οι πόροι θα διαχειρίζονται δημοκρατικά από εργατικά συμβούλια, διασφαλίζοντας ότι οι καρποί της εργασίας θα ωφελούν όλα τα μέλη της κοινωνίας και όχι μόνο λίγους πλούσιους.
Εργάτες του κόσμου, ενωθείτε!
Η απειλή ενός παγκόσμιου εμπορικού πολέμου το 2025 υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της διάλυσης των καπιταλιστικών δομών και της αντικατάστασής τους με ένα πιο δίκαιο και ισότιμο σύστημα. Η εργατική τάξη πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή αυτού του μετασχηματισμού, παλεύοντας ενάντια στις καταπιεστικές δυνάμεις του καπιταλισμού και υποστηρίζοντας τη ριζική αλλαγή μέσω της συλλογικής δράσης και της επανάστασης.
Πρέπει να κινητοποιηθούμε, να διαδώσουμε το μήνυμα ότι ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός μέσω του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Ας οργανωθούμε στους χώρους εργασίας μας, στις κοινότητές μας και πέρα από τα σύνορα για να οικοδομήσουμε ένα κίνημα ικανό να καταλύσει μια για πάντα την παρασιτική καπιταλιστική τάξη.
Αυτό δεν είναι απλώς μια έκκληση για οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αλλά ένα κάλεσμα για μια θεμελιώδη αναδιάρθρωση της κοινωνίας. Η δύναμη του προλεταριάτου έγκειται στην ενότητά του – όταν είμαστε ενωμένοι, μπορούμε να ξεπεράσουμε οποιαδήποτε πρόκληση, συμπεριλαμβανομένου του απειλητικού φάσματος ενός παγκόσμιου εμπορικού πολέμου.
Εν κατακλείδι, η προειδοποίηση για έναν πιθανό παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο θα πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης για επαναστατική αλλαγή. Καθώς οι καπιταλιστικές πολιτικές απειλούν να βυθίσουν τον κόσμο σε οικονομική αναταραχή για άλλη μια φορά, πρέπει να αδράξουμε τη στιγμή για να υποστηρίξουμε την αλλαγή παραγωγικών σχέσεων. Αγκαλιάζοντας τον κομμουνισμό και ιδρύοντας εργατικά συμβούλια, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο απαλλαγμένο από την τυραννία των συμφερόντων που καθοδηγούνται από το κέρδος – έναν κόσμο όπου οι οικονομικές αποφάσεις θα προωθούν την ανθρώπινη ευημερία και την παγκόσμια αλληλεγγύη. Τώρα είναι η ώρα να αγωνιστούμε για το μέλλον μας, να ξεσηκωθούμε ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα και να οικοδομήσουμε μια κοινωνία που θα υπηρετεί όλους, όχι μόνο τους λίγους προνομιούχους. Ας θυμηθούμε τον Ιρλανδό Μαρξιστή Κόννολι, «τα αιτήματα μας είναι άκρως, μετριοπαθή. Απλά απαιτούμε τα πάντα».
Αρ. Μα.
