ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ
Πλήττεται συχνά από σεισμούς και άλλα φυσικά φαινόμενα. Όμως, το Μεξικό, η μεγάλη λατινο-αμερικάνικη χώρα, πιο πολύ πλήττεται από την άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Μια πρόσφατη μελέτη από τα Ηνωμένα Έθνη αποκαλύπτει ότι η οικονομική ανισότητα στο Μεξικό είναι πολύ υψηλότερη από ό,τι είχε στο παρελθόν εκτιμηθεί. Σύμφωνα με την μελέτη, το ανώτερο 10% των Μεξικάνων λαμβάνει το 66% του εισοδήματος της χώρας ενώ το κατώτερο 10% λαμβάνει μόλις το 0,4%. Το επίπεδο αυτό της οικονομικής ανισότητας είναι 77% πιο πάνω από αυτό που είχε υπολογιστεί στο παρελθόν.
Ας δούμε κάποια πράγματα πιο αναλυτικά: το πλουσιότερο 1% που υπολογίζεται μεταξύ 125.000 και 220.000 ατόμων, κατέχει το 33% των περιουσιακών στοιχείων της χώρας. Το 50% της χώρας, δηλαδή εξήντα εκατομμύρια άνθρωποι ζουν μέσα στη φτώχεια. Αν ο πλούτος της χώρας κατανέμονταν ισόποσα στον πληθυσμό, το κάθε άτομο θα λάμβανε 56.300 δολάρια.
Έτσι λοιπόν, παρόλες τις τεράστιες βελτιώσεις στην παραγωγική διαδικασία, τα σύγχρονα επίπεδα φτώχειας είναι ανάλογα με αυτά επί φεουδαρχικής εποχής. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, το Μεξικό μαζί με τη Χιλή, είναι οι χώρες με τα υψηλότερα επίπεδα ανισότητας στον ΟΟΣΑ, τον οργανισμό που περιλαμβάνει τις περιβόητες… «αναπτυσσόμενες» χώρες.
Η πλειοψηφία των Μεξικανών εργατών, περίπου 24 εκατομμύρια, εργάζονται χωρίς συμβάσεις εργασίας ή είναι εποχικοί εργάτες. Το 20% των Μεξικανών πεινά και ο μηνιάτικος βασικός μισθός είναι 150 δολάρια, ένα ποσό φυσικά που δεν αρκεί για την επιβίωση μιας οικογένειας. Το 50% του πληθυσμού δεν κερδίζει αρκετά για να καλύψει τα βασικά έξοδα. Παρόλα αυτά ο πλούτος των 16 πολυεκατομμυριούχων του Μεξικού πενταπλασιάζεται ετησίως. Το 48% του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε αποχετευτικό σύστημα, το 31% δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, το 13% δεν έχει μπάνιο ή τουαλέτα και 11% δεν έχει πρόσβαση σε ηλεκτρικό.
Το 80% των χρηματο-οικονομικών στοιχείων βρίσκεται στα χέρια του 10%. Απλά, 23.000 άτομα και επιχειρήσεις ελέγχουν το 20% των περουσιακών στοιχείων της χώρας ενώ το 50% του πληθυσμού δεν έχει καν τραπεζικό λογιαριασμό. 600 εταιρείες κατέχουν το 64% των περουσιακών στοιχείων στο βιομηχανικό τομέα, 40 εταιρείες κατέχουν το 33% στη λιανική και 22 εταιρείες το 89% στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Συνολικά το 10% των Μεξικάνικων εταιρειών ελέγχουν το 93% των περιουσιακών στοιχείων της χώρας.
Η πλειοψηφία όμως αυτών των εταιρειών βρίσκεται υπό τον συντριπτικό έλεγχο του χρηματιστηριακού κεφαλαίου των Η.Π.Α. Οι συνθήκες αυτές της μαζικής εξαθλίωσης και έλλειψης έχουν δημιουργήσει μια κοινωνική μπαρουταποθήκη, όπου οι περαιτέρω επιθέσεις στο βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης μπορεί να προκαλέσει ευρύτατες κοινωνικές αντιδράσεις, όπως π.χ. τις αυθόρμητες διαμαρτυρίες που ξέσπασαν σε όλη τη χώρα νωρίτερα μέσα στο 2017.
Η «ανάπτυξη» εκατομμυριούχων και τεράστιας φτώχειας και ανισότητας στο Μεξικό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα των καπιταλιστικών οικονομικών σχέσεων παραγωγής όπου η κοινωνικά παραγόμενη εργασία του προλεταριάτου απλά πλουτίζει τους «ιδιοκτήτες» των μέσων παραγωγής.
Οποιαδήποτε σημαντική οικονομική βελτίωση στις ζωές των Μεξικάνων απαιτεί την άμεση επίθεση εναντίον της κυρίαρχης τάξης των πλουσίων στο Μεξικό αλλά και στον κόσμο όλο. Η αναδιανομή του πλούτου από τις τσέπες των καπιταλιστών προς όφελος των εργαζομένων και καταπιεσμένων μαζών μπορεί να επιτευχθεί μονάχα με την πάλη του διεθνούς σοσιαλισμού σε ενότητα με τα ταξικά αδέρφια τους σε βορά, νότο, ανατολή και δύση.
Αρ. Μα.