του Σωτήρη Παπαδημητρίου*
Με απολύσεις, ΜΑΤ, βία και συλλήψεις, αντιμετωπίζεται η θέληση των εργατών της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ για αξιοπρέπεια στην εργασία και τις αμοιβές τους. Όταν το σωματείο ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση της νέας επιχειρησιακής Σύμβασης, η διοίκηση της εταιρείας απέλυσε τους πρώτους εργαζόμενους, για να τους φοβίσει και να υπογράψουν, με όρους εξευτελιστικούς, μια επιχειρησιακή σύμβαση που θα βασιζόταν σε επιδόματα. Μάλιστα, ένας όρος της σύμβασης έλεγε ότι οποιαδήποτε στιγμή, μονομερώς, η εταιρεία μπορεί να αφαιρέσει όποιο επίδομα θέλει. Μπροστά στην άρνηση των εργατών να δεχθούν τις ελαστικές συμβάσεις τύπου Χατζηδάκη, μετά τις απειλές, η εταιρεία προχώρησε σε νέες απολύσεις και κάλεσε τα ΜΑΤ, ενάντια στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι σε γενική συνέλευση του σωματείου απαντούν σε αυτή την πρόκληση με συνεχείς απεργίες και όπως λέει ο πρόεδρος του σωματείου: «Είμαστε εδώ, αποφασισμένοι. Θα συνεχίσουμε μέχρι να υπογράψουμε επιχειρησιακή σύμβαση με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και με μισθούς ικανοποιητικούς. Επί τρία χρόνια αμειβόμαστε με αποδοχές μειωμένες κατά 20%. Αυτοί θέλουν να τα πάρουν όλα. Θα βρουν απέναντί τους όλο το συνδικαλιστικό κίνημα, όλη την εργατική τάξη».
Να σημειωθεί ότι τον αγώνα των εργατών του εργοστασίου στο Καλοχώρι δεν ακολουθούν τα άλλα εμφιαλωτήρια της εταιρείας. Η παραγωγή της ρετσίνας Μαλαματίνα, καθώς και άλλων προϊόντων της εταιρείας, πραγματοποιείται στα οινοποιεία που διατηρεί η επιχείρηση στην περιοχή του Φάρου Αυλίδος, το οποίο είναι και το παλαιότερο από τα δύο οινοποιεία που διατηρεί, καθώς και στο δεύτερο οινοποιείο, το οποίο δημιουργήθηκε το 2003 στην περιοχή της Ασωπίας Θηβών. Η στάση των εργατών σε αυτά τα οινοποιΐα έρχεται σε αντίθεση με το μεγάλο κύμα συμπαράστασης από σωματεία, συνδικαλιστές και εργάτες όλης της χώρας που συμπαρίσταται στον αγώνα των εργατών στο Καλοχώρι.
Για να κατανοήσουμε τι οδηγεί τους εργάτες στις κινητοποιήσεις, πρέπει να ξέρουμε πως η εταιρεία Ε. Μαλαματίνας και Υιός ΑΕΒΕ, πραγματοποίησε το 2019 20% περικοπές στους μισθούς των εργαζόμενων για να σωθεί από την πτώχευση. Όμως στην πτώχευση δεν την οδηγούσαν οι μισθοί των εργατών αλλά οι επιλογές της διοίκησής της, που επένδυε σε ιδιωτικό τζετ(!) και βίλες. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μαλαματίνας, καταγγέλλει την γυναίκα του Κατερίνα για «σπάταλη ζωή με ιδιωτικό αεροπλάνο, βίλες στη Μύκονο, απιστία, πλαστογραφίες και υπεξαίρεση 6,5 εκατ. ευρώ».
Παρόλα αυτά, όμως, το πτωχευμένο ελληνικό κράτος είχε πολλά να προσφέρει για τους παλιούς και τους νέους ιδιοκτήτες της!
Η αναδιάρθρωση δανεισμού που συμφώνησαν οι πιστώτριες τράπεζες το 2019 που προϋπόθεσή της ήταν η περικοπή των μισθών, βοήθησε πρόσκαιρα, αλλά η πανδημία ανέτρεψε την προσπάθεια. Τα χρέη σε τράπεζες, Δημόσιο και ασφαλιστικά Ταμεία το 2019 ξεπέρασαν τα 46 εκατ. ευρώ με κύκλο εργασιών μόλις στα 13 εκατομμύρια περίπου. Οι καθαρές ζημίες εκείνη τη χρονιά ήταν 10 εκατ.
Με τις συνέπειες της πανδημίας να μην μπορούν ακόμα να υπολογιστούν ο Κ. Μαλαματίνας θα μπει σε πτωχευτική διαδικασία. Στο διαγωνισμό που θα ακολουθήσει με στόχο την αναδιάρθρωση εν λειτουργία, με είσοδο νέου επενδυτή, η Μάντης Εμπορική θα επικρατήσει. Η νέα εταιρεία, στην οποία θα περάσει μέρος του ενεργητικού και παθητικού της παλιάς εταιρείας, θα ονομάζεται Μάντης Οινοποιητική.
Στη νέα εταιρεία δεν θα περάσουν πάντως οι εγκαταστάσεις της Ριτσώνας που ήταν βασικό εμφιαλωτήριο της εταιρείας και το αεροσκάφος, που θα βγουν σε πλειστηριασμό. Επίσης δεν θα υλοποιηθει η απαίτηση της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ για επιστροφή των 10 εκατ. που έχουν δανειστεί τα μέλη του Δ.Σ. της. Έτσι, ο όμιλος Μάντη κλήθηκε να αναλάβει οικονομικές υποχρεώσεις της προηγούμενης ιδιοκτησίας ύψους 13 εκατ. ευρώ προς τράπεζες, Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και ιδιώτες, ενώ προγραμμάτισε και νεες επενδύσεις 12 εκατ. ευρώ.
Μαθαίνουμε όμως από δημοσιεύματα στον οικονομικό τύπο, πως αναφορικά με τη διαχείριση των χρεών που βαρύνουν τη Μαλαματίνα, στη νέα εταιρεία μεταφέρεται το 23,7% ή 8,5 εκατ. ευρώ, της συνολικής οφειλής, ύψους 35.916 εκατ. ευρώ που είχε η οινοποιΐα σε Τράπεζες και λοιπά ιδρύματα.
Διαγράφηκε το 56,6% των χρεών προς το Ελληνικό Δημόσιο και το υπόλοιπο 43,4% δηλαδή 1,121 εκατ. ευρώ θα αποπληρωθούν σε 240 ισόποσες μηνιαίες δόσεις, χωρίς σε αυτές να επιβάλλονται τόκοι, προσαυξήσεις, ή λοιπές επιβαρύνσεις.
Όπως και οι οφειλές προς τους Ασφαλιστικούς οργανισμούς διαγράφονται σε ποσοστό 51,02% ενώ το υπόλοιπο 48,8% της συνολικής οφειλής, δηλαδή τα 539 χιλ. ευρώ, θα αποπληρωθούν σε 240 ισόποσες μηνιαίες δόσεις χωρίς και σε αυτές να επιβάλλονται τόκοι, προσαυξήσεις, ή λοιπές επιβαρύνσεις.
Έτσι είναι φανερό πως αυτές οι ρυθμίσεις, λόγω του πληθωρισμού και της μη επιβολής τόκων, ισοδυναμούν με ακόμα μεγαλύτερη χαριστική μείωση υποχρεώσεων, δώρο της κυβέρνησης προς τους παλιούς και νέους ιδιοκτήτες, ένα δώρο από το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Εκτός από τη ρύθμιση των δανείων προς τράπεζες, δημόσιο και προμηθευτές, το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει την αξιοποίηση των τριών μονάδων παραγωγής, (δηλαδή των Οινοποιείων Φάρου, Ασωπίας και του Εμφιαλωτηρίου Καλοχωρίου), από τον όμιλο Mantis, που θα υλοποίηση επενδύσεις 9 εκατ. ευρώ εντός των επόμενων 21 ετών. Δηλαδή, σαν να λέμε… αμέσως!
Το σχέδιο δε έχει μέριμνα και για τον Κ. Μαλαματινα. Σε άρθρο του Γιώργου Λαμπίρη στο CAPITAL διαβάζουμε: «Στη σύσταση νέας εταιρείας με την επωνυμία Μαλαματίνας Συμβουλευτική, Μονοπρόσωπη ΙΚΕ, προέβη ο Κωνσταντίνος Μαλαματίνας, πρώην ιδιοκτήτης και επικεφαλής της ιστορικής Oινοποιΐας Μαλαματίνα. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες η νεοσύστατη εταιρεία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εταιρεία ειδικού σκοπού, δεδομένου ότι η δημιουργία της ήταν απαραίτητη, προκειμένου ο 68χρονος επιχειρηματίας να είναι σε θέση να εισπράττει σε μηνιαία βάση συγκεκριμένο ποσό, που απορρέει από τη συμφωνία με τον όμιλο Μάντη, ο οποίος και εξαγόρασε την Οινοποιΐα».
Και έτσι ο νέος ιδιόκτητης ξεκινά τις υπεσχημένες επενδύσεις ζητώντας την αλλαγή συμβάσεων εργασίας αορίστου απασχόλησης, σε νέες συμβάσεις τύπου Χατζηδάκη, με περικοπές μισθών και αύξηση των ωρών εργασίας. Και επειδή οι εργάτες δεν συμφώνησαν, τους προσφέρει απολύσεις, δικαστικές διώξεις και την βία των ΜΑΤ, πάλη με την ευγενική χορηγία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Στην ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ αυτήν τη στιγμή οι εργάτες αντιμετωπίζουν άλλη μία «εφαρμογή στην πράξη» του ν. Χατζηδάκη, με κραυγαλέα καταστολή. Στη μάχη αυτή έχουν απέναντί τους όλο τον κρατικό μηχανισμό του καπιταλιστικού κράτους που απαιτεί να πληρώσουν αυτοί για ακόμα μια φορά, τις επιλογές του κεφαλαιοκράτη.
Ο νόμος αυτός που το τελευταίο διάστημα είναι σε πλήρη λειτουργία, νομοθετήθηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη το 2021, για να ενισχύει με κατασταλτικά μέσα την αντεργατική πολιτική που νομοθετήθηκε με τα μνημόνια που κατακρεούργησαν τα εργασιακά δικαιώματα από το 2012 και μετά, θέλοντας να συγκρατήσει τις εργατικές αντιδράσεις που θα σπείρουν τα αντιπληθωριστικά μέτρα που σχεδιάζονταν από τις κεντρικές τράπεζες.
Είναι προφανές λοιπόν πως οι εργάτες στην ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ αντιμετωπίζουν την λυσσασμένη επίθεση ενός νομικού και κατασταλτικού μηχανισμού, που σχεδιάστηκε να καταστείλει την πάλη των εργατών όλης της χώρας, ενάντια στην φτωχοποίησή τους. Αυτή η μάχη δεν μπορεί να δοθεί μόνο από τους εργάτες ενός εργοστασίου. Είναι ανάγκη όλες οι δυνάμεις με ταξική αναφορά να συνεργαστούν για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις που απαιτεί ο αγώνας για την ζωή σήμερα, ενάντια στην «προσαρμογή» σε μια αβίωτη ζωή μέσα στον πιο «άγριο χειμώνα» που μας απειλεί.
Η ενότητα στη δράση όλων των εργαζόμενων για την υπεράσπιση των επί μέρους αγώνων τους, όπως ο αγώνας στη ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, τα πετρέλαια Καβάλας, την ΛΑΡΚΟ και αλλού, δείχνει πλέον ολοφάνερα ότι πρέπει να γενικευθεί, μέσα από πανεργατική δράση. Ο νόμος συνολικά στέκεται αμείλικτος ενάντια στους εργάτες και τις διεκδικήσεις τους, και γι’ αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί με την Γενική Απεργία, για την ανατροπή/κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και της κυβέρνησης που τον νομοθέτησε.
Η οργάνωση της πάλης ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη πρέπει να είναι η αρχή, στην καθημερινή μας πάλη για την υπεράσπιση της ζωής, που μόνο η χειραφέτηση της εργατικής τάξης και η εργατική εξουσία, μπορεί να εγγυηθεί!
* Ο Σωτήρης Παπαδημητρίου είναι γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς
