Γράφτηκε από τον Λέον Τρότσκυ

Περιλαμβάνεται στα Στρατιωτικά Κείμενα, τομ. 1, 1918

Εγκρίθηκε από την Παν-Ρωσική Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή των Σοβιέτ των Εργατών, Στρατιωτών, Χωρικών και των Κοζάκων Αντιπροσώπων (VTsIK), στις 22 Απριλίου 1918.

Η 23η Φεβρουαρίου 1918 είναι η ημέρα του Κόκκινου Στρατού.Ο Εργατο-αγροτικός Κόκκινος Στρατός (ρωσικά: Рабоче-крестьянская Красная армия), γνωστότερος ως Κόκκινος Στρατός (Красная армия), ήταν ο στρατός της Σοβιετικής Ρωσίας που πολέμησε την αντεπανάσταση των Λευκών τσαρικών αξιωματικών και των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους. Από τις 30 Δεκεμβρίου 1922, οπότε σχηματίστηκε η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, ο Κόκκινος Στρατός ήταν ο στρατός της ΕΣΣΔ.

 Βίκτορ Ντένι, ο Κόκκινος Στρατός σαρώνει παντού

Ο Κόκκινος Στρατός ήταν ο σιδερένιος βραχίονας της Οκτωβριανής επανάστασης. Νίκησε την τσαρική – αστική αντεπανάσταση και τις 15 στρατιές των ιμπεριαλιστών εισβολέων. (Μεταξύ των εισβολέων ήταν και η Ελλάδα καθώς ο Βενιζέλος προσφέροντας υπηρεσίες στον Γαλλο-Αγγλικό ιμπεριαλισμό προσδοκούσε την υποστήριξή τους στη Μικρά Ασία. Η ελληνική εκστρατεία στην Ουκρανία κατέληξε σε φιάσκο, η δε Μικρασιατική εκστρατεία στη θανάτωση και τον ξεριζωμό εκατομμυρίων Ελλήνων της Μικράς Ασίας). Παρά τα πλήγματα που δέχθηκε στα χρόνια του μεγάλου τρόμου (1936-1939) από τη δολοφονική μηχανή της σταλινικής γραφειοκρατικής αντεπανάστασης, ο Κόκκινος Στρατός με τις θυσίες και το αίμα των στρατιωτών του και του σοβιετικού λαού κατόρθωσε να αντισταθεί στη ναζιστική Βέρμαχτ, να νικήσει στο Στάλινγκραντ, να οργανώσει την αντεπίθεση και να συντρίψει το ναζισμό φθάνοντας μέχρι την έδρα του στο Βερολίνο. Ήταν ο στρατός που απελευθέρωσε τους επιζώντες Εβραίους από το στρατόπεδο θανάτου Άουσβιτς – Μπιρκενάου στις 27 Ιανουαρίου 1945.

 Αφίσα με τον Τρότσκι να καλεί σε επιφυλακή

Εμπνευστής, δημιουργός και αρχηγός του Κόκκινου Στρατού ήταν ο Λέον Τρότσκι. Tο διάταγμα του Συμβουλίου Λαϊκών Επιτρόπων για τη δημιουργία του Κόκκινου Στρατού υπογράφτηκε από τον Λένιν στις 28 Γενάρη (15 με το παλιό ημερολόγιο) του 1918. Ο Τρότσκι έγραψε τον Σοσιαλιστικό Όρκο.

Ο νέος στρατός ήταν ταξικός, περιελάμβανε στις τάξεις του μόνο παιδιά των εργατών και αγροτών και στην αρχή ήταν εθελοντικός. Πυρήνας του Κόκκινου Στρατού ήταν η Κόκκινη Φρουρά των Μπολσεβίκων, οι ένοπλοι εργάτες και φαντάροι που ανέτρεψαν την Προσωρινή κυβέρνηση των καπιταλιστών και γαιοκτημόνων του Κερένσκι και οδήγησαν στην κατάληψη της εξουσίας από τα σοβιέτ των εργατών, αγροτών και στρατιωτών. Καθώς ο παλιός αυτοκρατορικός στρατός του Τσάρου είχε καταρρεύσει και διαλυθεί, οι μονάδες του νεοϊδρυμένου Κόκκινου Στρατού έπρεπε να πολεμήσουν για την υπεράσπιση της επανάστασης και της σοβιετικής εξουσίας. Η 23 η Φεβρουαρίου καθιερώθηκε ως η Ημέρα του Κόκκινου Στρατού καθώς εκείνη την ημέρα, το 1918, σημειώθηκε η μαζική εθελοντική προσχώρηση προλεταρίων στις μονάδες του επαναστατικού στρατού στην Πετρούπολη και τη Μόσχα. 

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις 25 Φεβρουαρίου 1946, ο Στάλιν μετονόμασε τον Κόκκινο Στρατό σε Σοβιετικό Στρατό (Советская Армия).  

Ο όρκος του μαχητή του Κόκκινου Εργατο-αγροτικού στρατού

Ακολουθεί ο Σοσιαλιστικός Όρκος:

  1. Εγώ, γιος του εργαζόμενου λαού, πολίτης της Σοβιετικής Δημοκρατίας, αποδέχομαι τον τίτλο του στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού των Εργατών και Αγροτών.
  2. Ενώπιον της εργατικής τάξης της Ρωσίας και όλου του κόσμου, δεσμεύομαι να φέρω αυτόν τον τίτλο με τιμή, να μελετώ την τέχνη του πολέμου ευσυνείδητα και να προστατεύω, ως κόρη oφθαλμού, τη λαϊκή και στρατιωτική περιουσία από ζημιές και λεηλασίες.
  3. Δεσμεύομαι να τηρώ αυστηρά και ακλόνητα την επαναστατική πειθαρχία και να υπακούω χωρίς αντιρρήσεις σε όλες τις διαταγές των διοικητών που ορίζονται από τις αρχές της εργατo-αγροτικής κυβέρνησης.
  4. Δεσμεύομαι να απέχω από κάθε ενέργεια υποτιμητική της αξιοπρέπειας ενός πολίτη της Σοβιετικής Δημοκρατίας και να συγκρατήσω τους συντρόφους μου από τέτοιες ενέργειες και να κατευθύνω όλες τις σκέψεις και τις πράξεις μου προς τον μεγάλο στόχο της χειραφέτησης όλου του εργαζόμενου λαού.
  5. Δεσμεύομαι να ανταποκριθώ άμεσα στο κάλεσμα της Κυβέρνησης των Εργατών και Αγροτών να υπερασπιστώ τη Σοβιετική Δημοκρατία ενάντια σε κινδύνους και επιθέσεις από οποιονδήποτε εχθρό, χωρίς να φείδομαι ούτε τη δύναμη ούτε τη ζωή μου στον αγώνα για τη Ρωσική Σοβιετική Δημοκρατία και την υπόθεση του σοσιαλισμού και της αδελφοσύνης των λαών.
  6. Εάν ποτέ, με κακή πρόθεση, παρεκκλίνω από αυτήν την υπεύθυνη υπόσχεσή μου, είθε η περιφρόνηση όλων να πέσει πάνω μου και να με τιμωρήσει το αυστηρό χέρι του επαναστατικού νόμου.

(Περιλαμβάνεται στα The Military Writings του Leon Trotsky, Volume 1, 1918 – How the Revolution Armed. Λάβαμε υπ’ όψιν το ρωσικό κείμενο).

Θόδωρος Κουτσουμπός

ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓIΑ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

Επίσης, αναδημοσιεύουμε από τον Ριζοσπάστη το διάταγμα του Συμβουλίου Επιτρόπων του Λαού της Σοβιετικής Ρωσίας για τη δημιουργία του Κόκκινου Στρατού. Όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα του «Ρ», το Διάταγμα για τη δημιουργία του Κόκκινου Στρατού, το επεξεργάστηκε το Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού και το υπέγραψε ο Λένιν στις 15/28 Γενάρη του 1918. Το αναδημοσιεύει από το 11ο τεύχος (Οκτώβρης 1932) του περιοδικού «ΝΕΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ».

 Ντμίτρι Μουρ, Ο όρκος (Επίσημη Υπόσχεση) του κόκκινου στρατιώτη

«ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓIΑ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

(28 ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ 1918)

Ο παλιός στρατός χρησίμεψε για την καταπίεση των εργαζομένων μαζών απ’ την αστική τάξη. Αφού η εξουσία πέρασε στις εργαζόμενες μάζες και τους καταπιεζόμενους, είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ένας καινούργιος στρατός που θα χρησιμέψει για στήριγμα στην εξουσία των σοβιέτ και στο μέλλον σαν βάση για την αντικατάσταση του μόνιμου στρατού από έναν εθνικό στρατό, που θα ‘ναι το στήριγμα της μέλλουσας κοινωνικής επανάστασης στην Ευρώπη.

I

Γι’αυτό το λόγο το Συμβούλιο των Επιτρόπων του λαού αποφασίζει την ίδρυση ενός καινούργιου στρατού που θα ονομαστεί κόκκινος στρατός των εργατών και αγροτών πάνω στην επόμενη βάση.

1. Ο κόκκινος στρατός των εργατών και των χωρικών θα αποτελείται από τα πιο συνειδητά και τα πιο οργανωμένα στοιχεία των εργαζόμενων τάξεων.

2. Θα γίνονται δεκτοί στον κόκκινο στρατό όλοι οι πολίτες της Ρωσσικής Δημοκρατίας πάνω από 18 χρόνων. Κάθε πολίτης που θέλει να μπει στον κόκκινο στρατό πρέπει να ‘ναι έτοιμος να θυσιάσει όλες του τις δυνάμεις, τη ζωή του για την υπεράσπιση της επανάστασης του Οχτώβρη, της εξουσίας των Σοβιέτ και του Σοσιαλισμού. Για να γίνει κανένας μέλος του κόκκινου στρατού χρειάζεται να έχει σύσταση των επιτροπών του συντάγματος ή των δημοκρατικών οργανώσεων που δέχονται το πρόγραμμα της εξουσίας των Σοβιέτ, των κομματικών ή επαγγελματικών οργανώσεων ή τουλάχιστον δύο μελών αυτών των οργανώσεων. Αν ομάδες ολάκερες μπαίνουν στον κόκκινο στρατό, οι στρατιώτες πρέπει να απαντήσουν οι μεν για τους δε και η παραδοχή τους θα υποβληθεί στην ψήφο όλων.

II

1. Οι στρατιώτες του κόκκινου στρατού των εργατών και χωρικών θα διατρέφονται ολοκληρωτικά απ’ το Κράτος και θα παίρνουν 50 ρούβλια το μήνα.

2. Τα μέλη της οικογένειας των στρατιωτών, που είναι ανίκανα για δουλειά και που διατρεφόντανε πριν απ’ αυτούς, θα παίρνουν ό,τι τους είναι αναγκαίο μέσα στα όρια που θα οριστούν απ’ τα όργανα της εξουσίας των τοπικών Σοβιέτ.

III

Ανώτερο διευθυντικό όργανο του κόκκινου στρατού των εργατών και χωρικών θα ‘ναι το Συμβούλιο των Επιτρόπων του λαού. Η άμεση διοίκηση του στρατού θα συγκεντρωθεί στο επιτροπάτο στρατιωτικών. Πλάι δε σ’ αυτό θα συσταθεί ένα εθνικό συμβούλιο».