Οι Κεντρικές Τράπεζες δεν μπορούν να κάνουν πλέον τον «μάγο» του συστήματος
του Γιάννη Αγγέλη
Η εικόνα μιλάει από μόνη της. Οι τάσεις έχουν αναστραφεί με τις αποδόσεις των ομολόγων να αυξάνονται και τις αποδόσεις των βασικών χρηματιστηριακών δεικτών να πέφτουν. Τι έχει συμβεί;
Το «θηρίο» φαίνεται να έχει ξυπνήσει και οι χρηματιστηριακές αγορές προεξοφλούν την συνέχεια. Το «θηρίο» δεν είναι άλλο από τον πληθωρισμό και οι τροχονόμοι… του χρηματιστικού κεφαλαίου προεξοφλούν με τρόμο την αντίδραση των Κεντρικών Τραπεζών παρά τις διαβεβαιώσεις του Τζ. Πάουελ (Fed) στο Κογκρέσο ότι η Κεντρική Ομοσπονδιακή Τράπεζα δεν θεωρεί τις τάσεις αυτές απειλητικές.
Κανείς όμως, όπως φαίνεται από τις μέχρι στιγμής αντιδράσεις, δεν δίνει μεγάλη πίστη στα λόγια του Πάουελ.
Ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ έχει ήδη πάρει δρόμο για να υπερβεί το 2%, ενώ στην Ευρώπη, και ειδικά στη Γερμανία, υπολογίζεται ότι μέσα στον Ιούλιο θα έχει ξεπεράσει το 2%.
Η απόφαση της αμερικανικής Βουλής να συμφωνήσει στο mega-πακέτο δημοσιονομικής στήριξης των 1,9 τρις δολ. από την κυβέρνηση Μπάιντεν και να στείλει την απόφασή της στην Γερουσία –στην οποία πλέον πλειοψηφούν οι δημοκρατικοί– ενισχύει ακόμα περισσότερο τις πληθωριστικές προσδοκίες.
Γι’ αυτό άλλωστε οι αποδόσεις των αμερικανικών ομολόγων έχουν πάρει την ανιούσα συμπαρασύροντας τα κρατικά ομόλογα όλων των χωρών, ακόμα και τα γερμανικά bund. Τα ελληνικά έχουν σχεδόν διπλασιάσει τοις αποδόσεις τους…
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι χρηματαγορές προεξοφλούν πως οι Κεντρικές Τράπεζες είναι υποχρεωμένες, είτε να εγκαταλείψουν την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης και των μηδενικών επιτοκίων είτε να ακολουθήσουν την ιαπωνική «γραμμή» της άμεσης παρέμβασης στην καμπύλη των επιτοκίων στο κρατικό χρέος, κάτι που αν επιλεγεί ως απάντηση… Κύριος είδε τι θα επακολουθήσει.
Τόσο η ΕΚΤ όσο και η Fed, βλέποντας το τσουνάμι να έρχεται, είχαν πριν λίγο καιρό αλλάξει τα όρια-στόχους του πληθωρισμού μεταβάλλοντας το 2% από συγκεκριμένο οριακό στόχο, σε στόχο μέσου όρου ενός ευρύτερου χρονικού διαστήματος.
Πόσο; Μόνο οι Κεντρικοί Τραπεζίτες… ξέρουν.
Φωτογραφία της Dorothea Lange, 1938. Δημοτική βιβλιοθήκη Νέας Υόρκης.
Στην πραγματικότητα επιχείρησαν να δώσουν χρόνο στον εαυτό τους μπροστά στο αναδυόμενο πλήρες αδιέξοδο.
Τώρα το θηρίο έχει ξυπνήσει και οι διαβεβαιώσεις των Κεντρικών Τραπεζιτών φαίνεται ότι δεν μπορούν πλέον να ελέγξουν τις προεξοφλητικές αντιδράσεις των αγορών.
Χαρακτηριστική η αντίδραση του επικεφαλής οικονομικής ανάλυσης της Κεντρικής Τράπεζας της Μ. Βρετανίας, Andrew Haldane. Στο πλαίσιο ομιλίας του αυτή την εβδομάδα υποστήριξε πως «Οι πολίτες έχουν δίκιο να προειδοποιούν για τους κινδύνους από την πολιτική των Κεντρικών Τραπεζών που ενεργούν πολύ συντηρητικά με αυστηρή νομισματική πολιτική. Αλλά για μένα ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτή την στιγμή είναι ο εφησυχασμός της κεντρικής τράπεζας που επιτρέπει στην πληθωριστική “μεγάλη γάτα” (σ.σ. την τίγρη) να ξεφύγει από το κλουβί της…».
Το πρόβλημα όμως είναι ότι αν η «τίγρης του πληθωρισμού» έχει ξεφύγει τότε οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τις πολιτικές ποσοτικής χαλάρωσης και να αυξήσουν τα επιτόκια σε ένα χρέος που είναι ήδη εκτός ελέγχου τόσο στον δημόσιο όσο –κυρίως– στον ιδιωτικό τομέα.
Με άλλα λόγια να βάλουν «λουκέτο» σε μια οικονομία που ήδη βρίσκεται στο βυθό της ύφεσης με την πανδημία να επιβάλει αλλεπάλληλα lockdown.
Το «θηρίο» φαίνεται πως βγήκε από το κλουβί.
Και οι μέχρι στιγμής «θαυματοποιοί» κεντρικοί τραπεζίτες με τα τυπογραφία να δουλεύουν ακόμα στο φουλ, απέχουν πολύ από το να γίνουν «θηριοδαμαστές» των πραγματικών αντιφάσεων αυτής χωρίς τέλος κρίσης.
