9 Ιανουαρίου 1991:
30 χρόνια μετά την δολοφονία
από τους φονιάδες της Δεξιάς
Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε!
του Γρηγόρη Δαφνή
Τιμούμε τη μνήμη του κομμουνιστή καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, ο οποίος δολοφονήθηκε από τις ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ, της νεολαίας της ΝΔ στις 9 Ιανουαρίου 1991, υπερασπιζόμενος το δικαίωμα των μαθητών του στον αγώνα, το δικαίωμα των νέων στη μόρφωση.
Η δεξιά συμμορία της ΟΝΝΕΔ-Πάτρας, με αρχηγούς τον δολοφόνο Γ. Καλαμπόκα, τον Α. Μαραγκό και τον Σ. Σπίνο, οργάνωσε την νύχτα της 8ης Γενάρη του 1991 μαζικές επιθέσεις σε κατειλημμένα σχολεία, δέρνοντας τους μαθητές και σπάζοντας τις καταλήψεις. Το βράδυ εκείνης ημέρας διαδίδεται σε ολόκληρη την Πάτρα ότι στο σχολικό συγκρότημα του 3ου Γυμνασίου – Λυκείου, στα ψηλά αλώνια, (τώρα σχολείο ¨Νίκου Τεμπονέρα¨), έγινε επίθεση και υπάρχουν τραυματισμένοι μαθητές. Μια ομάδα καθηγητών της τοπικής ΕΛΜΕ κατευθύνονται στο σχολείο, για να υπερασπιστούν τους μαθητές τους, έξω από το σχολείο δέχονται την επίθεση των φασιστοειδών της ΟΝΝΕΔ, και ο Νίκος Τεμπονέρας πέφτει νεκρός από κτύπημα με λοστό από το χέρι του δολοφόνου Γ. Καλαμπόκα.
Οι επιθέσεις αυτές ήταν ενταγμένες σε ένα κυβερνητικό σχέδιο, της τότε κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη, για ενεργοποίηση του όχλου για να σπάσει τις μαθητικές καταλήψεις, που γινόντουσαν τότε για πρώτη φορά και κρατούσαν από τον Οκτώβριο, για περισσότερο από δύο μήνες, σε ολόκληρη την χώρα. Η συντριπτική πλειοψηφία των γυμνασίων και λυκείων ήταν κατειλημμένα από τους μαθητές και οι μαθητικές – σπουδαστικές διαδηλώσεις που γινόντουσαν με συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων νέων, κατέληγαν σε συγκρούσεις με την αστυνομία. Το κίνημα αυτό δημιουργήθηκε ενάντια σε σχέδιο νόμου του υπουργού παιδείας Κοντογιαννόπουλου, της κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη που προέβλεπε, μεταξύ άλλων λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, επιβολή χρονικού ορίου στις σπουδές, περιορισμό του πανεπιστημιακού ασύλου, επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας, έπαρση της σημαίας, επαναφορά της καθημερινής προσευχής και του ομαδικού εκκλησιασμού, «αναμόρφωση» των μαθητικών κοινοτήτων, ολοσχερή κατάργηση των αδικαιολόγητων απουσιών, επιβολή ενός point system ελέγχου και ποινικοποίησης της συμπεριφοράς των μαθητών. Το νομοσχέδιο τελικά δεν πέρασε και μετά από λίγο χρόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε.
Οι επόμενες μέρες χαρακτηρίστηκαν από πραγματικές μάχες στους δρόμους της Πάτρας, αλλά και της Αθήνας. Η κηδεία του Νίκου Τεμπονέρα μετατράπηκε σε συλλαλητήριο καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής. Το ίδιο τα μεγάλα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στην Αθήνα στις 9, 10 και 11 Γενάρη του 1991. Μάχες στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο, την Ομόνοια και σε άλλα σημεία της Αθήνας. Η αστυνομία κάνει εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και άλλων χημικών. Στην οδό Πανεπιστημίου τα χημικά της ΕΛ.ΑΣ. πέφτουν μέσα στο κατάστημα «Κ. Μαρούσης», με αποτέλεσμα να καούν 4 άνθρωποι στο κτίριο.
Στις δίκες που ακολούθησαν, μετά από πολλά χρόνια, τελικά ο Γ.Καλαμπόκας καταδικάστηκε πρωτόδικα ισόβια, αλλά στο εφετείο η ποινή του έπεσε και έμεινε τελικά 7 χρόνια φυλακή, οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι σχεδόν αθωώθηκαν. Δικηγόρος τους ήταν ο Μιχάλης Αρβανίτης, ο ναζί βουλευτής Αχαΐας και τώρα φυλακισμένος με ποινή 5 χρόνια για συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Τελικά οι δολοφόνοι, επιβραβεύτηκαν από τις μετέπειτα κυβερνήσεις της Ν. Δημοκρατίας, διοριζόμενοι στο Δημόσιο. Ο δολοφόνος Καλαμπόκας είναι ένας «ευυπόληπτος» εργαζόμενος στην Εθνική Τράπεζα.
Ο Τεμπονέρας, όμως ζει στους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων για την ανατροπή της ακροδεξιάς αντιδραστικής κυβέρνησης του υιού Μητσοτάκη.
Μαζικοί φορείς της Πάτρας καλούν το Σάββατο 9 Ιανουαρίου στις 6.00 μ.μ, στο σχολικό συγκρότημα «Τεμπονέρα» (Βουδ), σε συγκέντρωση μνήμης και αγώνα.
