Ο Οργουελικός Εφιάλτης του Καπιταλισμού
του Άρη Μαραβά
Σε μια από τις πιο αποκαλυπτικές, αλλά επιμελώς αποσιωπημένες ειδήσεις της εποχής μας -θαμμένη ανάμεσα σε αναρτήσεις influencer και ψευτοπροβλέψεις για την τεχνητή νοημοσύνη- η Washington Post μάς πληροφορεί πως ο Έλον Μασκ, ο γνωστός γκουρού της διαστημικής υπερεργασίας και προσωρινός επικεφαλής του αποκαλούμενου «Τμήματος Κυβερνητικής Αποδοτικότητας» (DOGE), απέκτησε πρόσβαση σε μία από τις πιο ευαίσθητες βάσεις δεδομένων στις ΗΠΑ: το ECAS, το ψηφιακό αρχείο των Δικαστηρίων Μετανάστευσης.
Αυτό σημαίνει, πρακτικά, πως ο άνθρωπος που “χτίζει” αυτοκρατορίες βασισμένες στην εργασία χωρίς δικαιώματα και στα δημόσια συμβόλαια, οραματιστής του αποικισμού του Άρη και αγοραστής της ελευθερίας του λόγου με ένα tweet, έχει πλέον στα χέρια του στοιχεία για το πού ζει, τι έχει καταθέσει και με ποιον έχει αλληλεπιδράσει ο κάθε μετανάστης εργάτης στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Όχι, δεν πρόκειται για μια τυπική, γραφειοκρατική απόφαση. Είναι μια αποκάλυψη της κατεύθυνσης που έχει πάρει η εξουσία στον αποσυντιθέμενο καπιταλισμό: ο συγχρονισμός μεταξύ του κράτους και της «τεχνο-ολιγαρχίας», μεταξύ της καταστολής και της… καινοτομίας.
Από τον Άρη στο Άουσβιτς 2.0 – σε beta έκδοση
Ο Μασκ, ο οποίος θεωρεί ότι η ανθρωπότητα πρέπει να γίνει διαπλανητικό είδος (κυρίως για να δραπετεύσει από τα συντρίμμια που ο ίδιος και οι συνάδελφοί του δημιούργησαν), βρήκε τώρα νέο πεδίο δόξας λαμπρό: τη διαχείριση ζωών μέσω βάσεων δεδομένων. Όχι για να τις βελτιώσει· αλλά για να τις πειθαρχήσει.
Το DOGE δεν αρκέστηκε στο ECAS. Ζήτησε και πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων του δημόσιου συστήματος υγείας, ώστε να εντοπίζει άτομα χωρίς χαρτιά που καταφεύγουν σε νοσοκομεία. Η αρρώστια πλέον δεν είναι ανθρώπινη συνθήκη. Είναι σήμα κινδύνου για απέλαση. Η κοινωνική προστασία γίνεται παγίδα. Κάθε στοιχείο, κάθε επίσκεψη, κάθε επίδομα, κάθε ίχνος μετατρέπεται σε εργαλείο ελέγχου.
Το Κράτος Ως Μηχανισμός Ελέγχου Εργασίας
Πίσω από το χαριτωμένο ακρωνύμιο και τα φαντεζί διαγράμματα, το DOGE δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας μηχανισμός ταξικής καταστολής. Δεν έχει σκοπό να βελτιώσει τη δημόσια διοίκηση, αλλά να εντοπίσει, να χαρτογραφήσει και να παγιδεύσει ένα τεράστιο, ευάλωτο εργατικό δυναμικό.
Οι μετανάστες εργάτες στις ΗΠΑ δεν αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι. Αντιμετωπίζονται ως προσωρινά διαθέσιμοι, φθηνοί εργάτες χωρίς φωνή. Όσο εργάζονται, είναι ανεκτοί. Όταν διεκδικούν ή αρρωσταίνουν, πρέπει να εκκαθαριστούν. Το ECAS είναι το εργαλείο. Ο Μασκ είναι ο manager. Και ο καπιταλισμός είναι το αφεντικό.
Η ύπαρξη αυτού του «εφεδρικού στρατού εργασίας» -πειθαρχημένου, απειλούμενου, αναλώσιμου- είναι θεμέλιο του συστήματος. Η τεχνολογία υπό τον καπιταλισμό δεν έρχεται να καταργήσει τις εκμεταλλευτικές σχέσεις· έρχεται να τις κωδικοποιήσει.
Ο Νέος Οργουελισμός Φοράει Φούτερ και Πουλάει Τεχνολογίες
Η ιδεολογία της «αποδοτικότητας» που διαφημίζουν οι Μασκ αυτού του κόσμου είναι ένας καλοσχεδιασμένος μύθος. Δεν πρόκειται για μέριμνα υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Είναι η ιδεολογία του ελέγχου, της συμμόρφωσης, της επιτήρησης. Το κράτος δεν εξανθρωπίζεται. Ιδιωτικοποιείται. Δεν μεταρρυθμίζεται. Τεχνολογικοποιείται. Και σε αυτό το νέο μοντέλο, ο φασισμός δεν έχει ανάγκη από στολές και σημαίες. Έχει κωδικούς πρόσβασης, κρυφά συμβόλαια και αλγόριθμους που αποφασίζουν τη μοίρα σου. Και κάπου εδώ εμφανίζεται ξανά ο Ντόναλντ Τραμπ. Όχι τυχαία. Το δίδυμο Τραμπ–Μασκ είναι ταυτόχρονα σύμπτωμα και επιταχυντής αυτής της μετάλλαξης: ο ένας θέλει το τείχος, ο άλλος τον κώδικα. Ο ένας τη σιδερένια πόρτα, ο άλλος τον ψηφιακό φράχτη.
Καμία Εμπιστοσύνη στους Θεσμούς
Η φιλελεύθερη αντίδραση; Ενστάσεις, προσφυγές, δημόσιες ανακοινώσεις. ΜΚΟ καταγγέλλουν, δικαστήρια καθυστερούν την εφαρμογή των μέτρων, κάποιος γερουσιαστής υποβάλλει μια γραπτή ερώτηση. Την ίδια στιγμή, οι βάσεις δεδομένων παραμένουν ανοιχτές και η καταστολή συνεχίζεται. Ας το πούμε καθαρά: καμία προστασία δεν υπάρχει εντός του καπιταλισμού. Ό,τι κι αν λέει το Σύνταγμα, όποιο δικαστήριο κι αν αποφασίσει, ο μετανάστης εργάτης θα είναι πάντα στο στόχαστρο, επειδή το ίδιο το σύστημα στηρίζεται πάνω στην εκμετάλλευσή του.
Η Επανάσταση Δεν Είναι Επιλογή, Είναι Ανάγκη
Αυτός ο κόσμος δεν έχει τίποτα πια να προσφέρει στην εργατική τάξη. Όσο υπάρχουν τα σύνορα, βάσεις δεδομένων, Μασκ και Τραμπ, οι ζωές μας θα καταγράφονται, θα αξιολογούνται, θα καταδιώκονται. Γι’ αυτό και η μόνη λύση είναι η οργανωμένη, διεθνιστική, επαναστατική πάλη της εργατικής τάξης.
Να καταργηθούν τα καπιταλιστικά σύνορα και να νομιμοποιηθούν όλοι οι μετανάστες, χωρίς όρους. Να διαλυθούν τα δίκτυα παρακολούθησης. Να εγκαθιδρυθεί εργατική εξουσία, βασισμένη σε σοσιαλιστική δημοκρατία και αλληλεγγύη. Η επιλογή δεν είναι ανάμεσα στην ιδιωτικότητα και την αποδοτικότητα. Είναι ανάμεσα στη βαρβαρότητα και την απελευθέρωση. Ή θα γίνουμε ελεύθεροι άνθρωποι, ή θα γίνουμε γραμμές κώδικα σε κάποιο dashboard της SpaceX. Ήρθε η ώρα να πετάξουμε τους Μασκ και τους Τραμπ στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Όχι με hashtags. Αλλά με επανάσταση.
