Ξερίζωμα δένδρων, παράδοση των ελεύθερων χώρων σε “ημέτερους” επιχειρηματίες και άγρια καταστολή
Ο ορισμός του ψευδεπίγραφου εκσυγχρονισμού.
του Γρηγόρη Δαφνή
Μαχητική συγκέντρωση κατοίκων έξω από το Δημαρχείο Αθήνας
Την Δευτέρα 29/8 το απόγευμα οργανώθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατοίκων έξω από το Δημαρχείο για την συνεχιζόμενη καταστροφή και αποκλεισμό των κατοίκων από τους ελάχιστους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους στο κέντρο της Αθήνας. Η ειρηνική διαμαρτυρία αντιμετωπίστηκε με τρομοκρατική παρουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων που περιόρισαν την συγκέντρωση στην απέναντι πλατεία.
Από την πλατεία Εξαρχείων, το λόφο του Στρέφη μέχρι το Λόφο Φιλοπάππου και από το Πάρκο Κύπρου και Πατησίων, το Πάρκο Δρακοπούλου στα Πατήσια μέχρι το Αρχαιολογικό Άλσος στην Ακαδημία Πλάτωνος, στο όνομα της ανάπλασης, προχωρούν στο μαζικό κόψιμο δένδρων και τσιμεντοποίηση των περιοχών με ταυτόχρονη χρήση των ΜΑΤ.
Πλατεία Εξαρχείων
Μέσα στον Αύγουστο, ξεκίνησαν οι εργασίες δημιουργίας σταθμού Μετρό στην πλατεία με τοποθέτηση τσίγκινης περίφραξης και ταυτόχρονη στρατοπέδευση στο χώρο ισχυρής αστυνομικής δύναμης. Στην πραγματικότητα έχει εγκατασταθεί ειδικός στρατός κατοχής πλήρως εξοπλισμένος και ετοιμοπόλεμος και όποια κίνηση διαμαρτυρίας – συγκέντρωσης – πορείας αντιμετωπίζεται από την στρατοαστυνομία με ξύλο, με χημικά και συλλήψεις.
Η δημιουργία σταθμού ΜΕΤΡΟ, στην μοναδική μικρή ιστορική πλατεία της περιοχής, θα εξαφανίσει όλο το υπάρχον πράσινο και τουλάχιστον 70 ψηλά δέντρα. Ο σχεδιασμός για την δημιουργία του σταθμού στην πλατεία, είναι έξω από κάθε πολεοδομική λογική και εξυπηρέτηση των επιβατών. Εναλλακτικά, πολλοί αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι και συγκοινωνιολόγοι προτείνουν ως ιδανικό χώρο στην περιοχή τη οδό Τοσίτσα ανάμεσα στο Αρχαιολογικό Μουσείο και το Πολυτεχνείο.
Στην πραγματικότητα το σκάνδαλο δημιουργίας του σταθμού στοχεύει στην κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της πλατείας Εξαρχείων και στην αλλοίωση του ιστορικού πολιτικού και πολιτιστικού χαρακτήρα της. Δέσμιοι του ακροδεξιού αφηγήματος περί “γκέτο των Εξαρχείων” έχουν στόχο την ένταση της κρατικής καταστολής.
Λόφος του Στρέφη
Τον ίδιο μήνα, τον Αύγουστο, άρχισε η “ανάπλαση” του λόφου του Στρέφη. Ο όρος ανάπλαση στην γλώσσα του κράτους Μπακογιάννη – Μητσοτάκη σημαίνει καταστροφή των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου, παράδοσή τους στο κεφάλαιο και καταστολή.
Ένα πρωινό του Αυγούστου ο λόφος του Στρέφη καταλαμβάνεται από δυνάμεις των ΜΑΤ, δημιουργώντας και εκεί ένα δεύτερο στρατόπεδο στρατό – αστυνομίας, φυλακίζοντας τους κατοίκους της περιοχής στα σπίτια τους και περιορίζοντας τις κινήσεις τους.
Το σχέδιο ανάπλασης του λόφου είναι ακόμα άγνωστο. Εκείνο όμως που ξέρουμε είναι ότι τα έργα χρηματοδοτούνται με 1.500.000 ευρώ από την PRODEA, μια εταιρεία real estate, η οποία έχει αλλάξει δεκάδες φορές… ΑΦΜ! Αλλά αν μια εταιρεία real estate αναλαμβάνει έναν λόφο, ο σκοπός είναι ολοφάνερος: η αλλαγή της χρήσης γης από ένα ιστορικό χώρο κατοικίας, ιδιαίτερης ομορφιάς, σε ένα τουριστικό τερατούργημα AIRBNB.
Αρχαιολογικό Άλσος Ακαδημίας Πλάτωνος
Μια ακόμα καταστροφή προετοιμάζεται με περιορισμό του πρασίνου και με απειλή σοβαρών βλαβών σε αρχαιολογικό χώρο. Ο Δήμος της Αθήνας σε συνέργεια με την Περιφέρεια Αττικής και την κάλυψη της Μενδώνη ετοιμάζονται για το κτίσιμο “Μουσείου της Πόλης της Αθήνας” εντός του αρχαιολογικού Άλσους με το κόψιμο 580 δένδρων ζωτικής σημασίας για το Πάρκο όπου φιλοξενούνται πληθώρα διαφορετικών ειδών πτηνών (κοτσύφια, κουκουβάγιες, καρακάξες, τσαλαπετεινοι κ.ά.). Όλα αυτά 5 λεπτά από την Ομόνοια! Από τα 100 στρέμματα του πάρκου θα αποκοπούν από την δημόσια χρήση πάνω από 35 στρέμματα. Όπως προτείνουν οι κάτοικοι το Μουσείο της πόλης της Αθήνας μπορεί να κτιστεί στο πρώην οικόπεδο της Reds (κενό αρχαιοτήτων) και στις αποθήκες του υπουργείου Πολιτισμού.
“Η Πρωτοβουλία Αγώνα για το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα” ζητά να παραμείνει ο μοναδικός στο είδος του αρχαιολογικός χώρος της Ακαδημίας Πλάτωνος ως χώρος πρασίνου, ελεύθερος, δημόσιος, με αρχαιότητες ενταγμένες στην καθημερινότητα κατοίκων και επισκεπτών.
Πάρκο Κύπρου και Πατησίων
Το Πάρκο αυτό σώθηκε, με την κινητοποίηση των κατοίκων, από την καταστροφική μανία του πρώην Δημάρχου Καμίνη που ήθελε να το μετατρέψει σε Πάρκιγκ. Το Πάρκο αναβαθμίστηκε και συντηρήθηκε από προσωπική δουλειά των κατοίκων και της Λαϊκής Συνέλευσης.
Μετά από την απειλή της πλήρους καταστροφής και εγκατάλειψης, με το κόψιμο ακόμα και της υδροδότησης από το Δήμο της Αθήνας, εμφανίζεται τώρα να παραχωρεί το χώρο σε ιδιωτική εταιρεία για την ανάπλαση.
Πάρκο Δρακοπούλου
Παρόμοια κατάσταση ισχύει και στο πάρκο Δρακοπούλου, που βρίσκεται στο τέλος της Πατησίων. Αυτός ο μοναδικός πνεύμονας πρασίνου στην περιοχή διατηρήθηκε με την δράση των κατοίκων και τώρα εμφανίζεται ιδιωτική εταιρεία, από το Δήμο, για την “ανάπλαση” με πρώτη πράξη την καταστροφή της παιδικής χαράς που είχαν φτιάξει οι κάτοικοι.
Στην πραγματικότητα σχεδόν όλοι οι ελεύθεροι χώροι και το ελάχιστο πράσινο της πόλης απειλείται από την καταστροφική μανία ιδιωτικοποίησης των πάντων από την Διοίκηση Μπακογιάννη. Μόνο ο συντονισμένος αγώνας των κατοίκων μπορεί να ανατρέψει τα σχέδιά του.
