Δεν πρόλαβε να… στεγνώσει καλά-καλά το μελάνι στο ΦΕΚ που πήρε το νέο Ασφαλιστικό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζει νέα επίθεση.
Αυτή τη φορά τα «θύματα» θα είναι οι μισθωτοί εργαζόμενοι και οι όροι απασχόλησής τους. Εκτελώντας τις δεσμεύσεις που ανέλαβε τον περασμένο Αύγουστο απέναντι στους διεθνείς τοκογλύφους, η κυβέρνηση προετοιμάζει το νέο θεσμικό πλαίσιο για τις εργασιακές σχέσεις.
Το Υπ. Εργασίας έχει ήδη συστήσει σε συνεργασία με τους «θεσμούς» μια 8μελή διεθνή επιτροπή εμπειρογνωμόνων οι οποίοι θα παρουσιάσουν ένα πόρισμα προς το τέλος του καλοκαιριού για το πως θα «ευθυγραμμιστεί» το ελληνικό θεσμικό εργασιακό πλαίσιο με τις «βέλτιστες» ευρωπαϊκές και διεθνείς «πρακτικές». Το αργότερο έως το τέλος του 2016 πρέπει να έχει θεσπιστεί το νέο Εργασιακό. Επτά από οχτώ μέλη της εν λόγω επιτροπής -μαζί και ο πρόεδρος της -ο Ολλανδός Γιαν Φαν Ουρς- είναι ξένοι, ενώ μόνο ένας είναι Έλληνας. Αυτός είναι ο Ιωάννης Κουκιάδης ο πρώτος πρόεδρος του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων .
Βασικό μέλημα της ελληνικής πλευράς είναι η αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και η κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης προς τα συνδικάτα.
Από την άλλη μεριά, οι «θεσμοί» πιέζουν για μεγαλύτερη διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων και τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία.
Παράλληλα, η κυβέρνηση επιχειρεί να μην ανοίξει καθόλου το μέτωπο της αναπροσαρμογής του εθνικού κατώτατου μισθού και των «τριετιών». Έτσι όμως θα παραμείνουν σε ισχύ προηγούμενες μννημονιακές διατάξεις που προβλέπουν πως ο εθνικός κατώτατος μισθός θα ορίζεται με απόφαση του εκάστοτε Υπ. Εργασίας και θα εναρμονίζεται με τις εξελίξεις στην οικονομία και την παραγωγικότητα της εργασίας. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε παραπέρα μείωση του εθνικού κατώτατου μισθού λόγω της συνεχιζομενης ύφεσης στην οικονομία και στην παραγωγικότητα.
Η κυβέρνηση βρίσκεται δυο φορές με την πλάτη στον τοίχο σε σχέση με τη «διαπραγμάτευση» με τους «θεσμούς» γύρω από το νέο Εργασιακό. Και αυτό γιατί :
Έχει αποδεχθεί την «ευθυγράμμιση» του ελληνικού θεσμικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων με τις ευρωπαϊκές -διεθνείς πρακτικές. Ακόμα και σε μία από τις χώρες με τα πιο «ευνοϊκά» εργασιακά καθεστώτα, όπως η Γαλλία, βάλλονται αγρίως τα εργασιακά δικαιώματα όπως δείχνει η εν εξελίξει κοινωνική έκρηξη.
Η «ευθυγράμμιση» αυτή θα επιχειρηθεί σε συνθήκες ύφεσης και επέλασης της μερικής απασχόλησης. Το α΄ τρίμηνο του 2016 σημειώθηκε συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 1,4% ενώ 3 στις 4 προσλήψεις είναι μερικής απασχόλησης. Αυτό σημαίνει πως το οικονομικό περιβάλλον στο οποίο θα «τρέξει» η «διαπραγμάτευση» με τους θεσμούς σε συνδυασμό με την υποταγή της κυβέρνησης στο κεφάλαιο δεν επιτρέπει πολλά περιθώρια ελιγμών απέναντι στις απαιτήσεις των «θεσμών» για μεγαλύτερη «ευελιξία» στην αγορά εργασίας.
Όπως αποδείχτηκε πρόσφατα με το νέο ασφαλιστικό και το νέο φορολογικό, η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να φέρει τίποτα θετικό στο λαό μέσα από τη «διαπραγμάτευση» με τους «θεσμούς». Το ίδιο το νέο ασφαλιστικό -φορολογικό μειώνει τα λαϊκά εισοδήματα, εντείνει την ύφεση και έτσι τις πιέσεις πάνω στην απασχόληση και τις αμοιβές. Κανένα μηχανισμό δεν διαθέτει, ούτε επιδιώκει να διαθέσει η κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει τη μεταβίβαση της δημοσιονομικής λιτότητας πάνω στις αμοιβές και τους όρους εργασίας των εργαζομένων στον «ιδιωτικό τομέα» της ελληνικής οικονομίας.
Το νέο εργασιακό δεν θα κάνει τίποτα άλλο από το να επιχειρήσει να αναπροσαρμόσει το θεσμικό πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων στο νέο οικονομικό περιβάλλον που φέρνει το πρόσφατα ψηφισμένο πακέτο μέτρων που προβλέπει μειώσεις σε ΕΚΑΣ – συντάξεις – εφάπαξ, στο αφορολόγητο αλλά και αυξήσεις στους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κατανάλωσης), υποβαθμίζοντας και άλλο τους όρους και τις αμοιβές της απασχόλησης. Αυτό κάνει πολλούς να «φοβούνται» πως θα γίνει στην Ελλάδα της… Γαλλίας.
Δ.Κ.
