Δικαιοσύνη και λευτεριά στον φυλακισμένο απεργό πείνας
του Θόδωρου Κουτσουμπού
Εκατοντάδες αγωνιστές και αγωνίστριες της αριστεράς και της αναρχίας διαδήλωσαν στο Σύνταγμα, απέναντι από τη Βουλή, το απόγευμα της Τρίτης 26 Ιουλίου, απαιτώντας δικαιοσύνη και λευτεριά για τον Γιάννη Μιχαηλίδη.
“Γιάννη γερά, για τη λευτεριά”, “Όχι νεκρός της πείνας απεργός”, ήταν δύο από τα συνθήματα. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις είχαν παραταχθεί στην άκρη του πεζοδρομίου, εμποδίζοντας τους διαδηλωτές να κινηθούν προς τη Βουλή. Είναι η αντίληψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τη δημοκρατία, στην επέτειο των 48 χρόνων της…
Στη διαδήλωση συμμετείχαν με πανό το ΕΕΚ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΝΑΡ/νΚΑ, Αναμέτρηση (από τις οργανώσεις που είχαν συνυπογράψει το κάλεσμα στη συγκέντρωση – οι άλλες ήταν ΕΚΚΕ, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και προστέθηκε και το Κόκκινο Νήμα). Συμμετείχε επίσης το ΚΚΕ (μ-λ) και συλλογικότητες της αναρχίας (Συνέλευση για τον Γιάννη Μιχαηλιδη, ΑΠΟ κ.ά). Ύστερα από διαμαρτυρίες οι αστυνομικές δυνάμεις αποσύρθηκαν από το πεζοδρόμιο και τη στενή επαφή με τους διαδηλωτές και παρατάχθηκαν στο απέναντι διάζωμα. Τελικά η διαμαρτυρία έληξε χωρίς επεισόδια.
Εξήντα έξι ημέρες σε απεργία πείνας, η ζωή του Γιάννη Μιχαηλίδη κρέμεται από μια κλωστή και ίσως να έχει υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες σε ζωτικά του όργανα. Ο Μιχαηλίδης κάνει απεργία πείνας μέσα στις φυλακές με αίτημα να μην γίνονται διακρίσεις σε βάρος του. Ο Γιάννης Μιχαηλίδης δεν είναι φονιάς, δεν είναι βιαστής ή παιδοβιαστής, δεν είναι σαν τα αγαπημένα φιλαράκια του πρωθυπουργού και των υπουργών του. Συμμετείχε σε απόπειρα ληστείας τράπεζας – του πιο ληστρικού θεσμού του καπιταλιστικού συστήματος. Ανεξαρτήτως του πώς κρίνει κανείς την πράξη του, δικάστηκε και καταδικάστηκε (και μάλιστα πολύ βαριά, με 20 χρόνια φυλάκιση) και εξέτισε τα 3/5 της ποινής, επομένως, όπως ορίζει ο νόμος, ο δικός τους νόμος, (όχι ο νόμος που δικάζει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα), δικαιούται την υφ’ όρον αποφυλάκιση. Αλλά η ελληνική δημοκρατία και οι θεσμοί της, η κυβέρνηση και οι δικαστές, αρνούνται να τον αποφυλακίσουν, θεωρώντας τον επικίνδυνο για τέλεση νέων “εγκλημάτων” εξ αιτίας της ιδεολογίας του – επειδή είναι αναρχικός. Αν ήταν δολοφόνος σαν τον αστυνομικό Κορκονέα που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, ή τον κτηματομεσίτη Χορταριά που σκότωσε με κλωτσιές τον Ζακ Κωστόπουλο, αν ήταν βιαστής σαν τα καλόπαιδα στη Θεσσαλονίκη ή τον παιδοβιαστή φίλο του Μητσοτάκη και της Μενδώνη Λιγνάδη, θα τον είχαν βγάλει έξω. Όμως, τον Μιχαηλίδη τον κρατούν στη φυλακή, θεωρώντας ότι οι πολιτικές του ιδέες είναι επικίνδυνες, ουσιαστικά ποινικοποιούν τις ιδέες. Το κυβερνητικό αμάλγαμα νεοφιλελεύθερων και φασιστών, θέλει να γυρίσει την Ελλάδα πίσω, στα χρόνια της χούντας, όπου το φρόνημα, οι ιδέες και όχι οι πράξεις δικάζονταν και καταδικάζονταν. Και συντονισμένα όπως έδειξε και η ομιλία του υφυπουργού Συρίγου στη Βουλή, επιχειρούν να πλήξουν, να δυσφημίσουν και να υποτιμήσουν την λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Ύστερα από 66 ημέρες απεργίας πείνας, έχοντας χάσει πάνω από το 1/4 του βάρους του, ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται αντιμέτωπος με τον θάνατο. Τώρα, η ζωή του κρίνεται από την απόφαση που θα βγάλει το δικαστικό συμβούλιο που συνεδρίασε στη Λαμία, χθες, Δευτέρα 25/7. Σύμφωνα με τους συνηγόρους υπεράσπισης του φυλακισμένου, το δικαστήριο άκουσε με προσοχή τα επιχειρήματα της υπεράσπισης και των μαρτύρων και αναμένεται να εκδώσει απόφαση “άμεσα” – ίσως μέχρι την Παρασκευή.
Ελπίζουμε η απόφαση να εκδοθεί άμεσα, γιατί με κάθε στιγμή που φεύγει, φεύγει και η ζωή του φυλακισμένου απεργού πείνας. Και να είναι ευνοϊκή. Γιατί είναι εξόφθαλμο ότι η αστική δικαιοσύνη, ταξική στη φύση της, θα έχει ξεπεράσει κάθε επιτρεπτό όριο αν απορρίψει το αίτημα αποφυλάκισης υφ’ όρον του Γιάννη Μιχαηλίδη. Θα είναι σαν να εισάγει τη θανατική ποινή από την πίσω πόρτα.
